Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να έχουν έναν εχθρό. Τα τελευταία επτά χρόνια, εχθρός ήταν η Ρωσία. Σήμερα, η Κίνα είναι το επίκεντρο της προσοχής. Ρίξτε μια ματιά σε αυτούς τους τίτλους στις Ειδήσεις Google και θα καταλάβετε τι εννοώ:
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
• « Οι Ηνωμένες Πολιτείες άργησαν πολύ να αφυπνιστούν στην κινεζική απειλή; Washington Examiner
• " Γιατί η Κίνα αποτελεί απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες;" Quora • " Είναι οι ΗΠΑ έτοιμες να απαντήσουν έγκαιρα στις απειλές της Κίνας για να κάνουν τη διαφορά; " The Hill • « Η Κίνα και η Ρωσία έχουν εμπλακεί σε έναν νέο ψυχρό πόλεμο. Είναι έτοιμη η Δύση να δεχτεί την πρόκληση; » The Hill • « Η Κίνα στέλνει κρυφά αρκετό υλικό στη Ρωσία για να εξοπλίσει έναν στρατό », Politico • «
Ο Xi Jinping προετοιμάζει την Κίνα για πόλεμο », Newsweek
Καταλαβαίνετε τι εννοώ; Η Κίνα αποτελεί μεγάλη απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ξεχάστε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες στέλνουν τακτικά τα πολεμικά πλοία τους στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και στα στενά της Ταϊβάν. Ξεχάστε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες περικύκλωσαν την Κίνα με στρατιωτικές βάσεις και πυραυλικά συστήματα. Ξεχάστε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έστειλαν πολλές αντιπροσωπείες στην Ταϊπέι παραβιάζοντας την πολιτική «Μία Κίνα». Ξεχάστε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εξοπλίζουν και εκπαιδεύουν το στρατιωτικό προσωπικό του στρατού της Ταϊβάν. Ξεχάστε την επιβολή μονομερών δασμών στα κινεζικά προϊόντα από τις ΗΠΑ και την επιβολή κυρώσεων σε Κινέζους επιχειρηματίες.
Ξεχάστε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εφάρμοσαν τον πιο δρακόντειο αποκλεισμό στην ιστορία στους προηγμένους ημιαγωγούς. Ξεχάστε ότι οι ΗΠΑ χτίζουν αντι-κινεζικούς συνασπισμούς σε όλη την περιοχή. Ξεχάστε όλα αυτά γιατί, σύμφωνα με τις ιδιοφυΐες των mainstream media, η Κίνα είναι το πρόβλημα, η Κίνα είναι η απειλή και η Κίνα είναι η χώρα που ωθεί τον κόσμο προς τον πόλεμο.
Πιστεύει κανείς σε αυτές τις ανοησίες; Δείτε πώς ο αρθρογράφος Bradley Blankenship συνοψίζει την κατάσταση σε ένα άρθρο :
« Το αμερικανικό έθνος-κράτος έχει εκμεταλλευτεί βαθιές ιδεολογικές προκαταλήψεις στα μέσα ενημέρωσης και χρηματοδοτεί αμέτρητες δεξαμενές σκέψης, μη κυβερνητικές οργανώσεις και ακαδημαϊκά προγράμματα για να παράγει συνεχή προπαγάνδα κατά της Κίνας ».
Με άλλα λόγια, η αμερικανική κυβέρνηση συνεργάζεται με τους συμμάχους της στα μέσα ενημέρωσης για να κορεστεί τα ερτζιανά με ρητορική κατά της Κίνας για να πείσει τους Αμερικανούς ότι η Κίνα είναι η πηγή του προβλήματος. Έτσι η κυβέρνηση διαμορφώνει την αντίληψη του κοινού και προετοιμάζει το έδαφος για πόλεμο. Ακολουθεί ένα απόσπασμα από ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο The Diplomat :
« Ένα από τα χαρακτηριστικά των δυτικών κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης σήμερα είναι το ανελέητο χτύπημα της Κίνας. Αυτές είναι συχνά αναμνηστικές ασήμαντες ιστορίες ή κατασκευασμένες ιστορίες, χωρίς στοιχεία που να υποστηρίζουν ύπουλους ισχυρισμούς για τη χώρα, υποδηλώνοντας μια βαθιά έλλειψη κατανόησης. Όμως τέτοιες ιστορίες συνεχίζουν να μεταδίδονται χωρίς να φαίνεται τέλος.
Είναι σχεδόν αδύνατο να αντιμετωπιστεί αυτή η τάση στα διεθνή μέσα, προσφέροντας πιο ισορροπημένες απόψεις σε ένα παγκόσμιο κοινό, καθώς η λογοκρισία είναι ανεξέλεγκτη. Φαίνεται ότι υπάρχει μια παγκόσμια συμφωνία για τον έλεγχο της αφήγησης, ένας πόλεμος προπαγάνδας που τροφοδοτείται από τη σημερινή ψηφιακή τεχνολογία. […]
Συνήθως, οι αρνητικές ιστορίες βασίζονται σε τρεις βασικές ιδέες, οι οποίες είναι οι ανείπωτες οδηγίες αυτών των ειδησεογραφικών αιθουσών όταν πρόκειται να μιλήσουν για την Κίνα.
Η πρώτη είναι η πεποίθηση ότι η Κίνα αποτελεί απειλή για τον κόσμο και ότι αυτή η πεποίθηση πρέπει να ενισχύεται αμείλικτα με κάθε ευκαιρία. Το πώς και γιατί η Κίνα είναι απειλή δεν έχει διερευνηθεί ποτέ, τόσο βαθιά ριζωμένη και σχεδόν θρησκευτική είναι αυτή η πεποίθηση. Τα δυνατά επιχειρήματα δεν έχουν σημασία. Οι βασικές αρχές της καλής δημοσιογραφίας αγνοούνται όταν πρόκειται για ρεπορτάζ για την Κίνα. Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε ή να αποδείξουμε γιατί η Κίνα είναι παγκόσμια απειλή.»
Η Κίνα δεν αποτελεί απειλή για τη Δύση. Στην πραγματικότητα, δεν έχει εισβάλει ποτέ σε άλλη χώρα στα 70 χρόνια ιστορίας της.Συγκρίνετέ το με το αδιάσπαστο ρεκόρ βίας της Ουάσιγκτον σε όλο τον κόσμο. Ακολουθεί μια σύντομη ανακεφαλαίωση:
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν τουλάχιστον 251 στρατιωτικές επεμβάσεις μεταξύ 1991 και 2022. Αυτό είναι σύμφωνα με μια έκθεση της Υπηρεσίας Ερευνών του Κογκρέσου, ενός αμερικανικού κυβερνητικού ιδρύματος που συγκεντρώνει πληροφορίες για το Κογκρέσο. Η έκθεση αναφέρει 218 άλλες στρατιωτικές επεμβάσεις των ΗΠΑ μεταξύ 1798 και 1990.
Συνολικά, 469 αμερικανικές στρατιωτικές επεμβάσεις από το 1798 έχουν αναγνωριστεί από το Κογκρέσο. […] Ο κατάλογος των χωρών που στοχοποιούνται από τον αμερικανικό στρατό περιλαμβάνει τη συντριπτική πλειονότητα των χωρών στον πλανήτη, συμπεριλαμβανομένης σχεδόν όλης της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής και του μεγαλύτερου μέρους της αφρικανικής ηπείρου.
Το Έργο Στρατιωτικής Παρέμβασης του Κέντρου Στρατηγικών Μελετών του Πανεπιστημίου Tufts έχει τεκμηριώσει ακόμη περισσότερες ξένες παρεμβάσεις.
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αναλάβει περισσότερες από 500 διεθνείς στρατιωτικές επεμβάσεις από το 1776, σχεδόν το 60% από αυτές μεταξύ 1950 και 2017», γράφει το έργο. «Επιπλέον, περισσότερο από το ένα τρίτο αυτών των αποστολών πραγματοποιήθηκαν μετά το 1999».
Το Military Intervention Project προσθέτει: «Με το τέλος της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, θα περίμενε κανείς από τις Ηνωμένες Πολιτείες να μειώσουν τις στρατιωτικές επεμβάσεις τους στο εξωτερικό, υποθέτοντας ότι οι απειλές και τα συμφέροντα που διακυβεύονται είναι λιγότερα. Ωστόσο, αυτά τα πρότυπα αποκαλύπτουν το αντίθετο: οι Ηνωμένες Πολιτείες αύξησαν τις στρατιωτικές τους δεσμεύσεις στο εξωτερικό ».
Και ποια χώρα αποτελεί τη «μεγαλύτερη απειλή για την παγκόσμια ειρήνη»; Κίνα;
Με τιποτα. Απλά ρίξτε μια ματιά:
Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναδείχθηκαν ως η μεγαλύτερη απειλή για την παγκόσμια ειρήνη, ακολουθούμενες από το Πακιστάν και την Κίνα, στην παγκόσμια έρευνα του WIN/Gallup International στο τέλος του έτους σε 65 χώρες σε όλο τον κόσμο.
Από περισσότερα από 66.000 άτομα που ερωτήθηκαν παγκοσμίως, το 24% των ερωτηθέντων πίστευε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή για την παγκόσμια ειρήνη. Το Πακιστάν και η Κίνα λαμβάνουν 8 και 6% των ψήφων αντίστοιχα, ενώ το Ιράν, το Ισραήλ, η Βόρεια Κορέα και το Αφγανιστάν μοιράζονται την τέταρτη θέση με 4% των ψήφων».
Μήπως λοιπόν η Κίνα δεν είναι τελικά η μεγαλύτερη απειλή; Αυτό λέμε;
Πράγματι, η Κίνα δεν αποτελεί απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην πραγματικότητα, το υπέρτατο ιδανικό της Κίνας είναι η «ειρηνική ανάπτυξη». Σκεφτείτε το για λίγο: Ανάπτυξη χωρίς πόλεμο. Είναι δυνατόν ?
Είναι δυνατό, και οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα θα πρέπει να συνεργαστούν για να το πραγματοποιήσουν. Δεν υπάρχει λόγος οι δύο μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου να μην μπορούν να συνεργαστούν για κοινούς στόχους οικονομικής ολοκλήρωσης, προηγμένων υποδομών και μείωσης της φτώχειας. Χρειαζόμαστε ηγέτες που επιδίδονται σε συνεργασία και συνεργασία αντί να επιδεινώνουν τις διαιρέσεις και τις αντιπαραθέσεις. Πρέπει να ενισχύσουμε τις σχέσεις με την Κίνα και να μην επιδιώκουμε να τη δυσφημίσουμε, να εξαναγκάσουμε ή να την εκφοβίσουμε.
Δυστυχώς, όπως όλοι γνωρίζουμε, η δυτική «τάξη που βασίζεται σε κανόνες» ελέγχεται από δισεκατομμυριούχους ολιγάρχες που αντιτίθενται σθεναρά στους εθνικιστές ηγέτες που εκτιμούν την κυρίαρχη ανεξαρτησία τους και ενεργούν προς το συμφέρον του λαού τους. Δεν το επιτρέπουν. Οι δυτικές ελίτ πιστεύουν ότι όλος ο υλικός πλούτος και η δύναμη πρέπει να βρίσκονται σε ιδιωτικά (όχι δημόσια) χέρια. Γι' αυτό είναι αποφασισμένοι να προκαλέσουν πόλεμο με την Κίνα, ώστε το θέμα να λυθεί στρατιωτικά. Εν ολίγοις, η σύγκρουση με την Κίνα διαμορφώνεται σε μια εγκλωβισμένη πυρηνική αναμέτρηση μεταξύ «παγκοσμιοποιών και εθνικιστών».
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της Δύσης σε αυτόν τον αγώνα είναι τα μέσα ενημέρωσης των οποίων η προπαγάνδα βοηθά να συγκεντρώσει την υποστήριξη του κοινού που χρειάζονται οι ελίτ για να οδηγήσουν τη χώρα σε πόλεμο. Δυστυχώς, το σχέδιο φαίνεται να λειτουργεί. Για παράδειγμα, το 2018, μόνο 4 στους 10 Αμερικανούς θεώρησαν την άνοδο της Κίνας ως απειλή για ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ. (The Chicago Council on Global Affairs) Συγκρίνετε αυτά τα αποτελέσματα με την πρόσφατη έρευνα της Gallup , η οποία έδειξε ότι « το 66% των Αμερικανών ενηλίκων θεωρεί την (Κίνα) κρίσιμη απειλή για ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ ».
Μέσα σε τέσσερα χρόνια, τα μέσα ενημέρωσης έπεισαν την πλειοψηφία των Αμερικανών ότι η Κίνα αποτελεί σαφή απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πώς μπορούν να εξηγηθούν αυτά τα αποτελέσματα εκτός από την επισήμανση του καταστροφικού αντίκτυπου της κρατικής προπαγάνδας που χρησιμοποιείται για να δηλητηριάσει τα μυαλά των Αμερικανών ενάντια στον μεγαλύτερο οικονομικό αντίπαλο της Ουάσιγκτον;
Ακολουθούν πρόσθετες πληροφορίες από το Gallup:
« Εκτός του ότι έχουν σε μεγάλο βαθμό δυσμενή άποψη για την Κίνα, περισσότεροι Αμερικανοί ονομάζουν την Κίνα ως τον μεγαλύτερο εχθρό της Αμερικής από οποιαδήποτε άλλη χώρα με μεγάλη διαφορά. Αυτή η γνώμη συνδέεται στενά με δύο άλλα μέτρα στη δημοσκόπηση, τα οποία δείχνουν ότι οι Αμερικανοί γενικά πιστεύουν ότι οι στρατιωτικές και οικονομικές δυνάμεις της Κίνας αποτελούν «κρίσιμη απειλή» για ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ την επόμενη δεκαετία.
"Ο κινεζικός στρατός αποτελεί κρίσιμη απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες;" Είναι αλήθεια αυτό που πιστεύουν οι Αμερικανοί;
Και πού έχει αναπτυχθεί ο κινεζικός στρατός τα τελευταία 30 χρόνια; Αφγανιστάν, Συρία, Λιβύη, Ιράκ;
Όχι, τις τελευταίες επτά δεκαετίες, ο κινεζικός στρατός παρέμεινε στην Κίνα. Η Κίνα δεν έχει εισβάλει σε κανέναν και σίγουρα δεν έχει καμία πρόθεση να το κάνει στο μέλλον. Οι Αμερικανοί δεν έχουν κανένα λόγο να φοβούνται την Κίνα. Αυτό που πρέπει να φοβούνται είναι οι διαταραγμένοι νεοσυντηρητικοί που στέλνουν αμερικανικά πολεμικά πλοία στα στενά της Ταϊβάν και στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, 13.000 χλμ. από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι αυτοί που πρέπει να φοβούνται, γιατί πρόκειται για σκόπιμη πρόκληση για την έναρξη ενός πολέμου.
Μια πρόσφατη έρευνα του Pew Research Center φαίνεται να δείχνει ότι η κοινή γνώμη για την Κίνα έχει μειωθεί δραματικά σε 24 χώρες. Στην πραγματικότητα, το Pew βοηθά να αποδείξουμε αυτό που προσπαθούμε να πούμε εδώ, το οποίο είναι ότι οι χώρες που κυριαρχούνται περισσότερο από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης είναι πιο πιθανό να έχουν «δυσμενείς» απόψεις για την Κίνα. Δεν είναι τυχαίο. Δείτε πώς το συνοψίζει το Blankenship:
Ο οργανισμός ερεύνησε ενήλικες σε 24 χώρες. Υπάρχουν 193 εθνικά κράτη, υποδεικνύοντας ότι δεν παρουσιάζει σοβαρές παγκόσμιες τάσεις με βάση μόνο τη μεθοδολογία του. Υπάρχει επίσης μια ισχυρή προκατάληψη επιλογής υπέρ των χωρών υψηλού εισοδήματος και των συμμάχων των ΗΠΑ. Ωστόσο, ορισμένες χώρες μεσαίου εισοδήματος και φτωχότερες χώρες ερευνήθηκαν και τα δεδομένα αποκαλύπτουν αυτό που πολλοί γνωρίζουν ότι είναι αλήθεια – ο παγκόσμιος Νότος βλέπει σε μεγάλο βαθμό την Κίνα ευνοϊκά.
Για παράδειγμα, η έρευνα του Pew αποκάλυψε ότι χώρες όπως η Κένυα (72%), η Νιγηρία (80%) και το Μεξικό (57%) έχουν θετική γνώμη για την Κίνα… Δεδομένου ότι οι φτωχότερες χώρες είναι δικαιούχοι της διμερούς συνεργασίας με την Κίνα, ειδικά στη ζώνη και Road Initiative (BRI) με επικεφαλής το Πεκίνο, είναι φυσικό να έχουν καλύτερη γνώμη για το Πεκίνο. Η Pew, ωστόσο, ως επί το πλείστον δεν επέλεξε χώρες με στρατηγική συνεργασία υψηλού επιπέδου με το Πεκίνο. […]
Υπήρξε μια σταθερή πτωτική τάση απολύτως συνεπής με την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, για παράδειγμα μετά το 2012 με το «Περιστροφή στην Ασία» του πρώην Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, τον εμπορικό πόλεμο του Τραμπ και όλα όσα κάνουν οι ΗΠΑ.Την κυβέρνηση του προέδρου Τζο Μπάιντεν. Το κράτος εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ έχει εκμεταλλευτεί βαθιές ιδεολογικές προκαταλήψεις στα μέσα ενημέρωσης και χρηματοδοτεί αμέτρητες δεξαμενές σκέψης, μη κυβερνητικές οργανώσεις και ακαδημαϊκά προγράμματα για να παράγει συνεχώς αντι-κινεζική προπαγάνδα. […]
Η Κίνα και οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται σε μια τελική και συνεχή μάχη για την καρδιά και το μυαλό, και οι λεγόμενοι «ειδικοί της Κίνας» είναι οι πεζοί των Αμερικανών, είτε το καταλαβαίνουν είτε όχι. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα γεράκια της Κίνας θα επωφεληθούν από περισσότερα συστημικά κίνητρα στο μέλλον, καθώς τα μέλη του Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών συνεχίζουν να εισάγουν νομοσχέδια, όπως ο «Πράξη για την αντιμετώπιση της κινεζικής προπαγάνδας» της Γερουσίας ή η Βουλή των Αντιπροσώπων «Αντιμετώπιση της PRC Malign Influence Fund Authorization Act», ο οποίος θα ξοδέψει εκατοντάδες εκατομμύρια για την κάλυψη αρνητικών ειδήσεων για την Κίνα. Και τα δύο αυτά νομοσχέδια ενσωματώθηκαν στις εκδόσεις της Βουλής των Αντιπροσώπων και της Γερουσίας του νόμου America COMPETES,"
Έτσι, παρόλο που η πλειονότητα των Αμερικανών ήδη πιστεύει ότι η Κίνα είναι εχθρός τους, το Κογκρέσο θέλει να ξοδέψει «εκατοντάδες εκατομμύρια περισσότερα» για να εντείνει την εκστρατεία κατήχησης των μέσων ενημέρωσης για να διασφαλίσει ότι όποιος έχει κατά νου τους επικριτές που πιστεύουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να ακολουθήσουν μια πολιτική ειρηνικής δέσμευσης με την Κίνα θα καταδικαστεί ως δειλός, προδότης και μαριονέτα του Σι Τζινπίνγκ.
Αυτό είναι το σενάριο που θα αντιμετωπίσουμε εάν δεν βρούμε έναν υποψήφιο που θα σπάσει τη γερακινή συναίνεση και θα χαράξει μια πολιτική μακροπρόθεσμου συμβιβασμού με την Κίνα, αποφεύγοντας έτσι μια καταστροφική αντιπαράθεση. Η αποφυγή του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου πρέπει να είναι η πρώτη μας προτεραιότητα.
πηγή: The Unz Review
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου