Αυτό ήταν το άρθρο που είχα σκοπό να γράψω, αλλά ο Μιχαήλ Βλάχος με νίκησε. Γιατί να προσπαθήσετε να ανακαλύψετε ξανά τον τροχό όταν ο Michael τον κάνει τέλειο;
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Ο Μ. Βλάχος έγραψε: « Ο ουκρανικός στρατός καταρρέει».
Ένας ηττημένος στρατός και ένας σπασμένος στρατός είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Ένας στρατός που απλώς ηττήθηκε στη μάχη μπορεί συχνά να υποχωρήσει με επιτυχία, να μεταρρυθμίσει και να ξαναχτίσει τη δύναμή του, όπως έκανε η Ρώμη μετά την ταπείνωσή της στις Κάννες, καταστρέφοντας τελικά τον μεγάλο αντίπαλό της, την Καρχηδόνα. Αλλά όταν καταρρέουν ολόκληροι στρατοί, όταν χάνουν τη θέλησή τους να πολεμήσουν, ολόκληρη η χώρα μπορεί επίσης να καταρρεύσει. Αυτό συνέβη με τις μεγάλες αυτοκρατορίες στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή είναι και η μοίρα που περιμένει τον ουκρανικό στρατό. […]
Η πρώτη αρνητική αντίδραση έρχεται όταν ένας πόλεμος που ξεκίνησε με μεγάλες ελπίδες ξαφνικά φαίνεται απαράδεκτος. Οι πρώτες νίκες είναι απλώς παλιές αναμνήσεις. Υπάρχουν περισσότερες μάχες που χάνονται από τις μάχες που κερδίζονται και το κόστος μάχης συνεχίζει να αυξάνεται μέχρι να φτάσει στο κατώφλι της ανθρώπινης αντοχής, πριν αυξηθεί ξανά. Το δεύτερο είναι όταν η εξωτερική υποστήριξη από φίλους και συμμάχους αρχίζει να εξατμίζεται. Αυτός είναι ένας ιδιαίτερα σοβαρός αρνητικός παράγοντας εάν η υποστήριξη των συμμάχων αποτελεί τη συναισθηματική βάση της πίστης του στρατού στην τελική νίκη. Τέλος, εκείνοι που ξεκίνησαν τον πόλεμο, εκείνοι που υποσχέθηκαν έναν δρόμο στρωμένο με νίκες και που ορκίστηκαν ότι ο κόσμος θα υποστήριζε τον στρατό μέχρι να κερδίσει τη νίκη, όσο καιρό κι αν χρειαζόταν, γίνονται όλο και περισσότερο αντιληπτοί ως ψεύτες και απατεώνες. Ο στρατός - ολόκληρη η χώρα - έχει προδοθεί από τους ηγέτες του.
Όλα αυτά συνέβησαν στην Ουκρανία τις τελευταίες έξι εβδομάδες.
Για σχεδόν ένα χρόνο δεν σημειώθηκαν νίκες, ούτε καν αιματηρές και εξουθενωτικές νίκες όπως στην τέταρτη μάχη του Karkhov. Οι δυτικοί ηγέτες συνεχίζουν να λένε ότι η υποστήριξή τους θα συνεχιστεί. Ωστόσο, η Δυτική Συμμαχία παραδέχεται σήμερα ότι δεν έδωσε στους Ουκρανούς αρκετά καλούδια για να επιτύχουν έστω και μέτρια τακτικά κέρδη στη συνεχιζόμενη θυσιαστική τους επίθεση, και ότι το γνώριζε από την αρχή. Όλο και περισσότερο, οι διοικητές των ουκρανικών μονάδων κατηγορούν τους ανωτέρους τους ότι τις χρησιμοποίησαν ως τροφή πυροβόλων για να ικανοποιήσουν τους άρχοντες του ΝΑΤΟ. Δεν είναι μόνο διμοιρίες, αλλά μεγαλύτερες μονάδες που παραδίδονται στις ρωσικές δυνάμεις. Το ηθικό των στρατιωτών πέφτει κατακόρυφα. […]
Ωστόσο, όσον αφορά τις απώλειες σε σχέση με τον πληθυσμό, οι απώλειες του ουκρανικού στρατού μετά από περισσότερες από 500 ημέρες πολέμου πλησιάζουν εκείνες που υπέστη η Γερμανία στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο για περισσότερες από 1500 ημέρες. Αυτό είναι ένα καταστροφικό ποσοστό φθοράς, που επιδεινώνεται από τους τρεις βρόχους αρνητικής ανάδρασης που μπορούν να σπάσουν έναν στρατό και μια χώρα. Καθ' όλη τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού, οι ουκρανικές δυνάμεις ρίχτηκαν στη μάχη και μειώθηκαν σε τίποτα. Μέχρι το φθινόπωρο, ο μαχόμενος στρατός θα έχει εξαντληθεί – η τραγική μοίρα του καλύτερου στρατού της Ουκρανίας το 2023. Μέχρι τον Σεπτέμβριο, ό,τι έχει απομείνει θα στρίψει και θα καταρρεύσει κάτω από τους ανελέητους ανέμους του πολέμου.
Μιχαήλ Βλάχος, « Ο Ουκρανικός Στρατός Καταρρέει » – Συμπαγές
Χωρίς τεράστια αεροπορική υποστήριξη μάχης, κινητό πυροβολικό και κινητή αεράμυνα, τα ουκρανικά στρατεύματα είναι εύκολοι στόχοι και δεν μπορούν να διαπεράσουν τις αμυντικές γραμμές Surovikin που κατασκευάστηκαν από τον περασμένο Οκτώβριο. Η γενναιότητα, η θέληση για μάχη και η επιθυμία για νίκη των ουκρανικών δυνάμεων δεν αρκούν για να συντρίψουν την ολοκληρωμένη άμυνα της Ρωσίας, η οποία χρησιμοποιεί ISR, πυροβολικό, αεροπορικές επιδρομές, τανκς και χερσαίες δυνάμεις στο μέρος μιας συντονισμένης επιχείρησης. Οποιαδήποτε σημαντική κίνηση των ουκρανικών δυνάμεων εντοπίζεται από τη Ρωσία και οι Ουκρανοί επιτιθέμενοι αντιμετωπίζονται με ένα μπαράζ βομβών, πυραύλων και οβίδων. Οι χερσαίες δυνάμεις της Ουκρανίας έχουν πληρώσει βαρύ τίμημα και το Κίεβο δεν έχει το ανθρώπινο δυναμικό για να αντικαταστήσει τις απώλειές του.
Φαίνεται ότι οι Ουκρανοί προσπαθούν να ανασυνταχθούν, αλλά δεν υπάρχει ξεκάθαρο στρατηγικό σχέδιο για να νικήσουν τις ισχυρές ρωσικές άμυνες. Ο Αύγουστος πιθανότατα θα είναι η καθοριστική στιγμή του πολέμου στην Ουκρανία – οι δυνάμεις που είχε συγκεντρώσει η Ουκρανία για την πολυαναμενόμενη αντεπίθεση έχουν αποδεκατιστεί και η Ουκρανία αντιμετωπίζει τώρα το δίλημμα να προσπαθήσει να αντικαταστήσει τις απώλειες σε άνδρες και υλικό χωρίς να έχει χρόνο να σχηματίσουν έναν νέο στρατό ικανό να συνεχίσει τον αγώνα. Νομίζω ότι αυτό σημαίνει ότι οι μέρες του Ζελένσκι στην εξουσία είναι μετρημένες.
πηγή: A Son of the New American Revolution
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου