Καθώς έχει γίνει φανερό σε έναν αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων στη Δύση ότι κάτι έχει πάει τρομερά στραβά με το ουκρανικό σχέδιο των ελίτ, και οι υπερβολικές προβλέψεις και προσδοκίες των ρωσικών δυνάμεων να «χτυπηθούν» από μια «γροθιά» τεθωρακισμένα έχουν αποδειχθεί θεαματικά λάθος, αυτές οι ίδιες ελίτ κάνουν πάλι λάθος – σε ένα άλλο στρατηγικά καθοριστικό ζήτημα:
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Αγνοούν και πάλι σε μεγάλο βαθμό την «πραγματικότητα» στο όνομα του ελέγχου της «αφήγησης». Σε αυτή την περίπτωση, η Δύση προτιμά να κοροϊδεύει τις συνέπειες της νέας ένταξης στις BRICS (για να μην αναφέρουμε τα άλλα 40 κράτη που είναι έτοιμα να ενταχθούν): Δεν υπάρχει τίποτα να δεις.
Οι BRICS είναι απλώς ένα κράμα κρατών χωρίς συνοχή ή κοινό νήμα, διακηρύσσει ο δυτικός Τύπος. Δεν θα μπορέσουν ποτέ να αμφισβητήσουν την παγκόσμια δύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών, ούτε το οικονομικό βάρος της σφαίρας του δολαρίου. Ωστόσο, οι Global Times της Κίνας εξηγούν, με συγκρατημένο ύφος, ένα διαφορετικό σκηνικό :
« Ο λόγος για τον οποίο ο μηχανισμός BRICS έχει τέτοια απήχηση… αντικατοπτρίζει τη γενική απογοήτευση πολλών αναπτυσσόμενων χωρών με το σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης που κυριαρχείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Δύση στο οποίο παρεμβαίνουν. Όπως έχει επανειλημμένα επισημάνει η Κίνα, το παραδοσιακό σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης έχει καταστεί δυσλειτουργικό, ανεπαρκές και ανενεργό και η διεθνής κοινότητα αναμένει επειγόντως από τον μηχανισμό BRICS να ενισχύσει την ενότητα και τη συνεργασία» .
Άλλοι στον Παγκόσμιο Νότο το θέτουν πιο ωμά: Ο μηχανισμός BRICS θεωρείται ως μέσο για την απόρριψη των τελευταίων υπολειμμάτων της δυτικής αποικιοκρατίας και την απόκτηση αυτονομίας. Ναι, φυσικά, τα BRICS 11 θα είναι αρχικά πιο κακοφωνικά παρά ρευστά, αλλά παρόλα αυτά αντιπροσωπεύουν μια βαθιά αλλαγή στην παγκόσμια συνείδηση.
Οι BRICS 11 δημιουργούν έναν πόλο επιρροής και παγκόσμιου βάρους που έχει τη δυνατότητα να επισκιάσει σε εύρος αυτό της G7.
Η «αταξία» στην Ουκρανία συνήθως αποδίδεται σε έναν απλό «λάθος υπολογισμού» εκ μέρους των δυτικών ελίτ: Δεν περίμεναν ότι η ρωσική κοινωνία θα ήταν τόσο εύρωστη, ούτε τόσο ανθεκτική στην πίεση.
Πράγματι, η αναγνώριση των δογματικών αντιφάσεων του ΝΑΤΟ, του δευτεροβάθμιου όπλου του και της αδυναμίας του να σκεφτεί αυστηρά – πέρα από τη φράση σοκ την επόμενη μέρα – έφερε (άθελά του) στο φως τη βαθύτερη δυσλειτουργία της Δύσης – μια δυσλειτουργία που ξεπερνά κατά πολύ το ενιαία κατάσταση που σχετίζεται με το ουκρανικό έργο. Πολλοί στη Δύση βλέπουν βασικούς θεσμούς της κοινωνίας εγκλωβισμένους σε ασφυκτική ορθοδοξία, έντονο επίπεδο πολιτικής και πολιτιστικής πόλωσης και ουσιαστικά τελματωμένες πολιτικές μεταρρυθμίσεις.
Ωστόσο, ο πόλεμος αντιπροσώπων εναντίον της Ρωσίας ξεκίνησε μέσω της Ουκρανίας, ακριβώς για να επιβεβαιώσει το παγκόσμιο σφρίγος της Δύσης. Ωστόσο, συμβαίνει το αντίθετο.
Ο οικονομικός πόλεμος (σε αντίθεση με τον χερσαίο πόλεμο στην Ουκρανία) ήταν το αντίθετο της αλλαγής καθεστώτος στη Μόσχα: Ο οικονομικός πόλεμος είχε σκοπό να υπογραμμίσει τη ματαιότητα της αντίθεσης στον «μύα» που αντιπροσωπεύει η ηγεμονία του δολαρίου – που παίζει τη συναυλία. Ήταν ο ζηλιάρης ηγεμόνας που απαιτούσε την υπακοή.
Όμως απέτυχε θεαματικά. Και αυτό συνέβαλε άμεσα όχι μόνο στην επέκταση των BRICS, αλλά και στο να είναι οι ενεργειακοί πόροι της Μέσης Ανατολής και οι πρώτες ύλες της Αφρικής πέρα από τον έλεγχο της Δύσης. Αντί οι δυτικές απειλές για κυρώσεις και ο οικονομικός εξοστρακισμός να δημιουργούν φόβο και να επιβεβαιώνουν την υστεροφημία, οι απειλές κινητοποίησαν αντιαποικιακά αισθήματα σε όλο τον κόσμο, τροφοδοτώντας την κατανόηση ότι η δυτική οικονομική κατασκευή ισοδυναμούσε με κηδεμονία και ότι οποιαδήποτε απόκτηση κυριαρχίας απαιτούσε την πράξη αποδολαριοποίησης.
Και εδώ έγιναν σοβαρά λάθη: λάθη γεωστρατηγικού μεγέθους έγιναν σχεδόν τυχαία και χωρίς τη δέουσα επιμέλεια.
Το κυριότερο λάθος ήταν η παράνομη κατάσχεση από την ομάδα Μπάιντεν (και η ΕΕ) των συναλλαγματικών διαθεσίμων της Ρωσίας, η αποβολή της Ρωσίας από το σύστημα χρηματοοικονομικής εκκαθάρισης SWIFT και η επιβολή ενός εμπορικού αποκλεισμού τόσο πλήρους που (η ελπίδα ήταν στο Λευκό House) τα αποτελέσματά του θα έριχναν τον Πρόεδρο Πούτιν. Ο υπόλοιπος κόσμος κατάλαβε ότι θα μπορούσε εύκολα να είναι ο επόμενος. Χρειάζονταν μια σφαίρα ανθεκτική στη δυτική οικονομική αρπαγή.
Ωστόσο, το δεύτερο στρατηγικό λάθος του Μπάιντεν (& Co.) ενίσχυσε το λάθος του «άνευ προηγουμένου» πρώτου χρηματοοικονομικού τους μπλιτζ. Αυτή η γκάφα σηματοδότησε τη «δεύτερη πτώση» στην υπεράσπιση του Μπάιντεν στην αμερικανική οικονομική αυτοκρατορία: Αντιμετώπισε τον Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν (και γενικά τους Σαουδάραβες) με περιφρόνηση: τους διέταξε να αυξήσουν την παραγωγή πετρελαίου (για να μειώσουν την τιμή της βενζίνης μπροστά. των ενδιάμεσων εκλογών του Κογκρέσου) και απείλησε περιφρονητικά το βασίλειο με «συνέπειες» εάν δεν συμμορφωνόταν.
Ίσως ο Μπάιντεν, τόσο απασχολημένος με τις εκλογικές του προοπτικές, να μην το σκέφτηκε. Ακόμη και σήμερα, είναι αβέβαιο εάν ο Λευκός Οίκος κατανοεί τις συνέπειες της μεταχείρισης του MbS ως παρεκκλίνων υποφαινόμενου. Υπάρχει μια προσπάθεια της τελευταίας στιγμής να αποθαρρυνθεί η Σαουδική Αραβία από την ένταξη των BRICS, αλλά είναι πολύ αργά. Η αίτησή της για ένταξη έχει εγκριθεί και θα τεθεί σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2024. Η Δύση παρερμήνευσε τη διάθεση.
Τα κράτη του Κόλπου μοιράζονται μια κοινή ηθική αυτοπεποίθησης και διεκδικητικών ηγετών που δεν είναι πλέον πρόθυμοι να δεχτούν τις δυαδικές απαιτήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών, «μαζί μας ή εναντίον μας».
Προς αποφυγή οποιασδήποτε παρεξήγησης, ο Μπάιντεν, με το συνδυασμό αυτών των δύο στρατηγικών λαθών, εκτόξευσε την οικονομική ηγεμονία της Δύσης σε έναν παράδρομο που οδηγεί στη σταδιακή εξαφάνιση μεγάλου μέρους των 32 τρισεκατομμυρίων δολαρίων επενδύσεων που έχουν συσσωρευτεί στο σύστημα των ΗΠΑ. τα τελευταία 52 χρόνια – με μια σιωπηρή επιτάχυνση προς «καθαρές συναλλαγές νομισμάτων» μεταξύ της πλειοψηφίας των μη δυτικών κρατών.
Τελικά, αυτό πιθανότατα θα οδηγήσει σε ένα μέσο εμπορικού διακανονισμού BRICS, πιθανώς αγκυρωμένο σε χρυσό. Εάν ένα νόμισμα συναλλάγματος ήταν κατά κάποιο τρόπο αγκυροβολημένο σε ένα γραμμάριο χρυσού, αυτό το νόμισμα θα αποκτούσε, φυσικά, την ιδιότητα του αποθηκευμένου αξίας, με βάση αυτό του υποκείμενου εμπορεύματος (στην περίπτωση αυτή, του χρυσού).
Η ιδέα είναι ότι όταν ο πληθωρισμός ήταν μηδενικός, τα αμερικανικά ομόλογα θεωρούνταν ένα (βιώσιμο) απόθεμα αξίας. Ωστόσο, η ευρεία αποδολαριοποίηση υπονομεύει τη συνθετική (δηλαδή επιβεβλημένη) ζήτηση δολαρίων που οφειλόταν εξ ολοκλήρου στο πλαίσιο του Bretton Woods και των πετροδολαρίων (που απαιτούσαν να διαπραγματεύονται τα αγαθά μόνο σε δολάρια ΗΠΑ) και τη σιωπηρή ιδέα ότι τα Υπουργεία Οικονομικών των ΗΠΑ πρόσφεραν κάποια αποθήκη αξία.
Τι έκανε όμως η ομάδα Μπάιντεν; Έσπρωξε τη Σαουδική Αραβία – τον βασιλιά του πετροδολαρίου και έναν από τους βασικούς άξονες (μαζί με άλλα κράτη του Κόλπου και την Κίνα) των τεράστιων αποθεμάτων των αμερικανικών ομολόγων – στην αγκαλιά των BRICS. Με άλλα λόγια, οι BRICS 11 συγκεντρώνουν έξι από τους εννέα κύριους παραγωγούς ενέργειας στον κόσμο, καθώς και τους κύριους καταναλωτές ενέργειας. Στην πραγματικότητα, ο ΟΠΕΚ+ καταβροχθίστηκε για να σχηματίσει έναν κλειστό, αυτάρκη κύκλο χρηματιστηρίων ενέργειας (και εμπορευμάτων) που δεν χρειάζεται να αγγίξει το δολάριο. Και τελικά, αυτό θα αποτελέσει σημαντικό νομισματικό σοκ.
Οι «συνέπειες» που αναφέρει ο Λευκός Οίκος σε σχέση με τη Σαουδική Αραβία έχουν περιοριστεί σε τίποτα. Η Σαουδική Αραβία και το Ιράν μπορούν να πουλήσουν το πετρέλαιο τους σε άλλους καταναλωτές BRICS (σε νομίσματα διαφορετικά από το δολάριο). Τα μέλη δεν χρειάζεται πλέον να ανησυχούν για τις δυτικές απειλές – μία από τις κύριες διατάξεις των BRICS είναι η κοινή άρνηση όλων των μελών να επιτρέψουν ή να διευκολύνουν οποιουσδήποτε ελιγμούς «αλλαγής καθεστώτος» εναντίον μελών των BRICS.
Σε απλά αγγλικά, όλα αυτά μεταφράζονται σε περαιτέρω πληθωρισμό τιμών στη Δύση, αντανακλώντας τη φθίνουσα αγοραστική δύναμη των νομισμάτων fiat καθώς η ζήτηση για δολάρια μειώνεται. Αναπόφευκτα, η αποδυνάμωση του δολαρίου θα οδηγήσει σε υψηλότερα επιτόκια στις Ηνωμένες Πολιτείες, κάτι που θα είναι απλώς μια από τις κύριες συνέπειες της αποδολαριοποίησης. Η αύξηση των επιτοκίων θα ασκήσει ισχυρή πίεση στις τράπεζες των ΗΠΑ και της Ευρώπης.
Η πρώτη σύνοδος κορυφής BRICS 11 έχει προγραμματιστεί για τον Οκτώβριο του 2023 στο Καζάν. Κατά «σύμπτωση», η πλήρης ένταξη των νέων κρατών θα συμπέσει με την άφιξη της Ρωσίας ως ετήσιας εκ περιτροπής προεδρίας των BRICS την 1η Ιανουαρίου 2024. Ο Πούτιν έχει ήδη σηματοδοτήσει την αποφασιστικότητά του να προχωρήσει στην επίλυση της πολυπλοκότητας ενός νομίσματος χωριστού από τους BRICS – « με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ».
Πηγή : Στρατηγική Κουλτούρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου