Αυτό έχει πολλές σημαντικές επιπτώσεις. Και θα τα διαβάσω σε αυτό το άρθρο μαζί με πολλά άλλα θέματα.
Το Αρτέμοβσκ έπεσε. Και δεν έπεσε γιατί ο Βάγκνερ νίκησε τελικά τους Ουκρανούς στο Αρτέμοβσκ. Έπεσε γιατί υπήρχε απόφαση στη Μόσχα να το πάρουν τώρα.
Τόνισα νωρίτερα ότι η Ρωσία θα μπορούσε να είχε καταλάβει το Artemovsk πριν από λίγο, αλλά ήταν στρατηγική του στρατηγού Surovikin να χρησιμοποιήσει το Artemovsk ως μύλο κρέατος για τις ουκρανικές δυνάμεις. Επίσης, επεσήμανα ότι η στρατηγική της Ρωσίας είναι πιθανότατα προσανατολισμένη στο στόχο και όχι στην ημερομηνία/ώρα. Επομένως, εάν έχει συμβεί το συγκεκριμένο γεγονός/ορόσημο, ξεκινά η επόμενη φάση της στρατηγικής. Δείτε τα προηγούμενα άρθρα μου που αναφέρονται.
Ένα από τα προαπαιτούμενα/γεγονότα που έπρεπε να γίνουν πριν την κατάληψη του Αρτεμόφσκ ήταν ότι η Ρωσία έπρεπε να ολοκληρώσει την προετοιμασία όλων των άλλων για την περαιτέρω εξέλιξη του πολέμου. Ως εκ τούτου, οι αμυντικές και επιθετικές δυνατότητες της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι τώρα σε κατάσταση να εκπληρώσουν τα καθήκοντα που έχουν ανατεθεί από την πολιτική ηγεσία στη Μόσχα. Ένας πολύ καλός δείκτης αυτού είναι ότι η Ρωσία είχε την ευκαιρία/την πολυτέλεια να επιλέξει το χρόνο της πτώσης του Αρτέμοβσκ – την πρώτη επέτειο από την πτώση της Μαριούπολης. Δεν πιστεύω στις συμπτώσεις.
Λάβετε υπόψη ότι ο Βάγκνερ μόνος του δεν κατέστρεψε σχεδόν εκατό ουκρανικές ταξιαρχίες. Είναι σκέτη μαλακία. Θα γράψω για τον Βάγκνερ (GRU!) αργότερα, αλλά προς το παρόν είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι ο Βάγκνερ έκανε τρία πράγματα:
Ο Βάγκνερ πραγματοποίησε αναγνωρίσεις σε ισχύ στην πόλη για να εντοπίσει τις εχθρικές θέσεις. Πήγαν σε μικρές ομάδες για να αναγνωρίσει ο εχθρός.
Ο Βάγκνερ κάλεσε πυροβολικό και CAS (στενή αεροπορική υποστήριξη), τα οποία κατέστρεψαν ουσιαστικά το 80% του ανθρώπινου δυναμικού και του εξοπλισμού του εχθρού. Η πλειοψηφία των βλημάτων πυροβολικού προήλθε από τον ρωσικό στρατό και όχι από τον Βάγκνερ. Ο Βάγκνερ είχε άλλες ευθύνες.
Ο Βάγκνερ καθάρισε τα κτίρια που μόλις είχαν καταστραφεί ενώ ο εχθρός εξακολουθούσε να τυλίγεται από τις οβίδες.
Πώς ξέρω? Αλλά πολλοί από τους άνδρες της οικογένειάς μου και άνθρωποι που ζούσαν γύρω από το σπίτι μου στη γειτονιά εδώ υπηρέτησαν σε αποσπάσματα επίθεσης που κατέλαβαν εκατοντάδες μίλια χωριών τη δεκαετία του 1990 στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν εθελοντές. Και αυτό μου είπαν ότι συνέβαινε. Και πιστεύω ότι έχουν δίκιο.
Αν ο Βάγκνερ είχε πολεμήσει μόνος του, σπίτι με σπίτι, δεδομένου του εξοπλισμού και του ανθρώπινου δυναμικού του, θα είχαν έλλειψη ανδρών μέσα στον πρώτο μήνα της μάχης.
Ωστόσο, πρέπει να πω ότι έως ότου ο Βάγκνερ ανέλαβε τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους της πόλης, υπήρχαν περισσότερες κλωτσιές και εκκαθαρίσεις λόγω αμάχων. Αλλά τουλάχιστον τους τελευταίους τρεις μήνες, ήταν σχεδόν όλο άλεσμα.
Συμπέρασμα: Ο ρωσικός στρατός επανέλαβε τη σφαγή Ουκρανών στρατιωτών και εξοπλισμού. Ο Βάγκνερ τους έβγαλε από τις τρύπες τους και προχώρησε στον καθαρισμό μετά τα φράγματα του πυροβολικού. Αργότερα, τανκς του στρατού ενώθηκαν για να μειώσουν τις απώλειες του Βάγκνερ παρέχοντας πυροσβεστική υποστήριξη σε κτίρια.
Θα σας περισώσω όλες τις άσχημες λεπτομέρειες. Και υπάρχουν πολλές άσχημες λεπτομέρειες.
Λοιπόν, ο Αρτέμοβσκ υπερασπίστηκε καλά. Στην πραγματικότητα, ήταν η ιδανική πόλη για άμυνα. Είχε βάθος στο πίσω μέρος για να εξασφαλίσει ενισχύσεις και προμήθειες. Τώρα έχει φύγει.
Περισσότερα για πιθανές μελλοντικές εξελίξεις αργότερα.
Ουκρανική επιθετική
κατάρρευση
Βασικά στοιχεία
Έχω μιλήσει πολύ για τον ρωσικό στόχο της κατάρρευσης των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων. Κατά κάποιο τρόπο, αυτό θα εξασφάλιζε ότι η Ουκρανία θα εξαντλούσε τα πιο φανατικά της άτομα και όλο το στρατιωτικό της δυναμικό. Σε ένα μέρος όπου είναι ευνοϊκό για τη Ρωσία.
Λοιπόν, θέλω να ανακοινώσω ότι με την πτώση του Αρτέμοβσκ, μπορώ να δηλώσω ότι, σύμφωνα με τον ορισμό της ανάλυσης του Μαύρου Βουνού, η κατάρρευση της Ουκρανίας ξεκίνησε.
Τι σημαίνει ? Ο πόλεμος τελείωσε? Δυστυχώς, μακριά από αυτό.
Η κατάρρευση της γερμανικής Βέρμαχτ ξεκίνησε το 1943. Κάποιοι θα διαφωνούσαν μετά τη Μάχη του Στάλινγκραντ και κάποιοι μετά τη Μάχη του Κουρσκ. Και τα δύο έλαβαν χώρα το 1943. Δυστυχώς, μετά από αυτά τα γεγονότα που πυροδοτούν, οι μάχες συνεχίστηκαν για δύο χρόνια και προκάλεσαν πολλά εκατομμύρια επιπλέον θύματα από όλες τις πλευρές.
Το τέλος της αποτελεσματικότητας μάχης
Το σχέδιο του Artemovsk επινοήθηκε από τον στρατηγό Surovikin για την καταστροφή του ανθρώπινου δυναμικού και του εξοπλισμού της Ουκρανίας, και επομένως της μαχητικής αποτελεσματικότητάς της. Έχω γράψει εκτενώς για την έννοια της αποτελεσματικότητας μάχης και της συνοχής των μονάδων εδώ.
Σύμφωνα με τον ορισμό μου σε αυτό το άρθρο, η μαχητική αποτελεσματικότητα της Ουκρανίας έπεσε μετά την πτώση του Artemovsk είτε στο χαμηλότερο επίπεδο είτε κοντά σε αυτό. Συνιστώ ανεπιφύλακτα να ξαναδιαβάσετε το αναφερόμενο άρθρο για να υπενθυμίσετε στον εαυτό σας την έννοια.
Γιατί δεν είμαι σίγουρος ότι η Ουκρανία βρίσκεται ήδη στο χαμηλότερο επίπεδο μαχητικής αποτελεσματικότητας; Έχει να κάνει με τους υποτιθέμενους 70.000 εκπαιδευμένους δυτικούς στρατιώτες που προετοιμάζονται για την ουκρανική επίθεση. Πιστεύω ότι έχουν απομείνει περίπου 200.000 έτοιμοι για μάχη στρατιώτες στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων 70.000 που έχουν εκπαιδευτεί στη Δύση. Τα υπόλοιπα είναι κινητοποιημένα στρατεύματα, ανεκπαίδευτα ή ανεπαρκώς εκπαιδευμένα, που λαμβάνονται απευθείας από τους δρόμους και προετοιμάζονται για λίγο και στέλνονται στο μέτωπο για να κρατήσουν τη γραμμή.
Όσο υπάρχουν τα παιδιά που έχουν εκπαιδευτεί στη Δύση, δεν μπορούμε να μιλάμε για μια ραγδαία κατάρρευση. Θα φτάσουμε εκεί σε λίγες εβδομάδες/μήνες.
Good Fight Over, The Slaughter Begins.
Θυμάμαι την πρώτη συνέντευξη που έδωσε ο στρατηγός Surovikin τον Αύγουστο του 2022. Εκεί μίλησε για τη στρατηγική του να συντρίψει τους Ουκρανούς. Αυτό έκανε στο Αρτέμοβσκ, ενώ έστησε μια σοφιστικέ άμυνα στα μετόπισθεν.
Ο στρατηγός Σουροβίκιν είπε και κάτι άλλο. Είπε ότι ανυπομονούσε να πολεμήσει με τους Ουκρανούς και θα ήταν ευτυχής να έχει έναν καλό δεσμό με τους Ουκρανούς μόλις τελειώσει ο αγώνας.
Θέλω να συμμετάσχω σε αυτό το συναίσθημα. Οι Ουκρανοί έκαναν πολύ καλό αγώνα. Τους αποτίω φόρο τιμής για τον αγώνα και τον αγώνα τους. Θέλω να τονίσω ότι αυτή η πίστωση δεν αναφέρεται στους Ουκρανούς Ναζί και τις ενέργειές τους εναντίον αμάχων. Είναι απλά αποβράσματα.
Επιπλέον, θέλω να τονίσω ότι κατανοώ απόλυτα και σέβομαι τις ουκρανικές επιθέσεις στη ρωσική ηπειρωτική χώρα. Αυτοί οι τύποι βρίσκονται σε πόλεμο και χάνουν καταστροφικά.
Όπως έγραψα κάποτε, η συνέχιση του πολέμου στην πλευρά της Ουκρανίας/ΝΑΤΟ είναι ένα μεγάλο έγκλημα πολέμου. Ίσως κάποτε λογοδοτήσουν γι' αυτό. Και επειδή δεν υπάρχει άλλος τρόπος να αντισταθείς ενώ ο στρατός πεθαίνει όπως κανένας στρατός δεν έχει πεθάνει εδώ και πολύ καιρό, η Ουκρανία πραγματοποιεί τέτοιες επιθέσεις «Τζέιμς Μποντ» κατά της Ρωσίας, πάντα ενορχηστρωμένες και υποστηριζόμενες από τους Βρετανούς.
Γιατί πάντα οι Βρετανοί; Το εξήγησα προηγουμένως. Οι Ηνωμένες Πολιτείες στέλνουν πάντα τους Βρετανούς για τέτοιες επιθέσεις προκειμένου να έχουν εύλογη άρνηση σε περίπτωση αντίποινων από τη Ρωσία. Επομένως, αν η Ρωσία είχε βαρεθεί μια μέρα, το Ηνωμένο Βασίλειο θα βυθιζόταν στον ωκεανό και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να πουν ότι δεν είχαν καμία σχέση με αυτό. Το αν η Ρωσία θα σκεφτεί με τον ίδιο τρόπο είναι ένα άλλο ερώτημα.
Λοιπόν, ο καλός αγώνας του Σουροβίκιν τελείωσε. Υπάρχουν μερικές αεράμυνες εδώ και εκεί, αλλά θα πρέπει επίσης να εξαντληθούν τις επόμενες μέρες/εβδομάδες.
Δυστυχώς, αυτό που θα ακολουθήσει την επικείμενη ουκρανική επίθεση είναι αυτό που περιέγραψα στο προαναφερθέν άρθρο Combat Effectiveness. Ένα ζεστό μαχαίρι σε βούτυρο. Ή με άλλα λόγια – σφαγή. Σε λίγες εβδομάδες θα μοιάζει μεταφορικά σαν παιδί που πατάει πάνω σε ένα τεράστιο σωρό μυρμήγκια καταστρέφοντάς τα όλα. Η Ρωσία είναι το παιδί σε αυτή την περίπτωση. Δεν έχει να κάνει πια με έναν καλό αγώνα. Είμαι σίγουρος ότι ο στρατηγός Σουροβίκιν δεν θα χαρεί αυτό...
Συνειδητοποίηση στην Ουκρανία Ότι τελείωσε
Αν κρίνω από διάφορα σχόλια αρκετών υψηλόβαθμων Ουκρανών, μου φαίνεται ότι η συνειδητοποίηση ότι τελείωσε τελικά βυθίζεται στα κρανία των ανθρώπων. Κάθε στρατιώτης που συμμετέχει σε μελλοντικές μάχες είναι ένας νεκρός που περπατά. Πρόσφατα, μεταδόθηκε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη με τον Πρέσβη της Ουκρανίας στο Ηνωμένο Βασίλειο (Vadym Prystaiko). Παραδέχτηκε λίγο πολύ ανοιχτά ότι η Ουκρανία δέχεται πιέσεις να εξαπολύσει την επερχόμενη επίθεση, αν και είναι σαφές ότι δεν υπάρχει καμία προσδοκία για μεγάλα αποτελέσματα. Αντιθέτως, φοβάται ότι θα κοστίσει πολλές ζωές και εξοπλισμό.
Αυτή φαίνεται να είναι η γενική διάθεση στην Ουκρανία. Ειδικά και μέσα στη στρατιωτική ηγεσία.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
πηγή: War Analysis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου