Τις τελευταίες δύο δεκαετίες από την ένταξη της Κίνας στον ΠΟΕ, η εγχώρια βιομηχανική της βάση έχει σημειώσει άνευ προηγουμένου πρόοδο για να γίνει ο κορυφαίος οικονομικός παραγωγός στον κόσμο σε πολλούς σημαντικούς τομείς.
Οι ακαδημαϊκές συζητήσεις σχετικά με το αν το ΑΕΠ της Κίνας είναι μεγαλύτερο από αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών είναι άστοχες. Το ΑΕΠ δεν έχει καμία αξία ως μέτρο της πραγματικής οικονομίας. Εάν μετρηθεί με την πραγματική φυσική οικονομική παραγωγή, η Κίνα έχει αφήσει πίσω τις Ηνωμένες Πολιτείες και κάθε άλλη χώρα. Ως εκ τούτου, η μελλοντική ανάπτυξη της βιομηχανικής παραγωγής στην Κίνα είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας. Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας το έχει κάνει.
Η παραγωγή χάλυβα παραμένει ο καλύτερος δείκτης μιας αναπτυσσόμενης πραγματικής οικονομίας. Το 2021, η Κίνα παρήγαγε περισσότερο από δωδεκαπλάσιο τονάζ χάλυβα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ή περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο τόνους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, κάποτε ο παγκόσμιος ηγέτης, παρήγαγαν πενιχρούς 86 εκατομμύρια τόνους. Σε τόνους άνθρακα, η Κίνα παράγει περίπου το 50% του παγκόσμιου άνθρακα. Ελέγχει το 70% της εξόρυξης σπάνιων γαιών στον κόσμο και περισσότερο από το 90% της επεξεργασίας της, χάρη σε παράξενες πολιτικές ενέργειες των Ηνωμένων Πολιτειών που χρονολογούνται δεκαετίες πριν. Η Κίνα είναι τώρα μακράν ο μεγαλύτερος παραγωγός μηχανοκίνητων οχημάτων στον κόσμο, σχεδόν τρεις φορές περισσότερες από τις Ηνωμένες Πολιτείες, με 27 εκατομμύρια μονάδες ετησίως, ή το ένα τρίτο του παγκόσμιου συνόλου το 2022. Η Κίνα είναι μακράν ο μεγαλύτερος παραγωγός τσιμέντου, απαραίτητου για κατασκευή, και ο μεγαλύτερος παραγωγός αλουμινίου στον κόσμο. Με 40 εκατομμύρια τόνους το 2022, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα παράγουν ούτε ένα εκατομμύριο. Είναι επίσης ο μεγαλύτερος καταναλωτής χαλκού στον κόσμο. Η λίστα είναι μεγάλη.
Αυτό είναι απλώς για να δείξει πόσο σημαντική ήταν η κινεζική οικονομία για την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Μόλις πριν από σαράντα χρόνια, η Κίνα ήταν ασήμαντη όσον αφορά την πραγματική οικονομία του κόσμου. Επομένως, εάν η Κίνα βιώσει μια βαθιά οικονομική συρρίκνωση, το αποτέλεσμα αυτή τη φορά θα είναι παγκόσμιο. Και αυτό ακριβώς συμβαίνει. Είναι σημαντικό ότι η συρρίκνωση ξεκίνησε πολύ πριν από το τριετές lockdown της Κίνας στη μηδενική συναλλαγματική ισοτιμία. Με απλά λόγια, από τη «Μεγάλη Χρηματοπιστωτική Κρίση» του 2008, η Κίνα κατάφερε να δημιουργήσει μια οικονομική φούσκα στο μέγεθος της οποίας ο κόσμος δεν έχει ξαναδεί. Αυτή η φούσκα άρχισε να ξεφουσκώνει, ξεκινώντας από τα ακίνητα, γύρω στο 2019. Το μέγεθος είναι συστημικό και μόλις αρχίζει.
Τεράστια μείωση του χρέους και κρυφό χρέος
Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα με το κινεζικό οικονομικό μοντέλο τις τελευταίες δύο δεκαετίες είναι ότι είναι ένα χρηματοοικονομικό μοντέλο βασισμένο στο χρέος, που επικεντρώνεται μαζικά στην κερδοσκοπία ακινήτων πέρα από αυτό που μπορεί να αφομοιώσει η οικονομία.
Το 25-30% του συνολικού ΑΕΠ της Κίνας προέρχεται από επενδύσεις σε ακίνητα σε σπίτια, διαμερίσματα και γραφεία. Είναι σημαντικό. Το πρόβλημα είναι ότι η ακίνητη περιουσία, ειδικά τα διαμερίσματα στην Κίνα, έχει αναδειχθεί εδώ και περισσότερες από δύο δεκαετίες ως μέσο κέρδους για τους ιδιοκτήτες, τους οικοδόμους, τις τράπεζες και, κυρίως, τους τοπικούς αξιωματούχους. Οι τιμές παρουσίασαν διψήφιες ετήσιες αυξήσεις, μερικές φορές της τάξης του 20%. Εκατομμύρια Κινέζοι της μεσαίας τάξης έχουν αγοράσει όχι ένα, αλλά δύο ή περισσότερα διαμερίσματα, με το δεύτερο να χρησιμεύει ως επένδυση για μελλοντική συνταξιοδότηση. Στην Κίνα, η γη ανήκει στο Κομμουνιστικό Κόμμα σε τοπικό επίπεδο. Μισθώνονται μακροπρόθεσμα σε κατασκευαστικές εταιρείες που στη συνέχεια δανείζονται για να οικοδομήσουν.
Εδώ είναι που τα πράγματα περιπλέκονται. Για τους τοπικούς αξιωματούχους του ΚΚΚ, το εισόδημα από τη μίσθωση τοπικής ακίνητης περιουσίας και τα έργα υποδομής τους είναι η κύρια πηγή εσόδων τους. Μέχρι στιγμής, οι δημοτικοί φόροι ακίνητης περιουσίας απαγορεύονται, παρά τις έντονες πιέσεις των τοπικών αξιωματούχων.
Κατά τους μήνες του 2018 και του 2019, οι τιμές των ακινήτων στην Κίνα έφτασαν σε υψηλά ρεκόρ. Έκτοτε, βρίσκονται σε παρατεταμένη πτώση. Η Κίνα έχει ένα μοναδικό μοντέλο ακινήτων που είναι πολύ επιρρεπές σε κατάχρηση. Συνήθως, ένας αγοραστής πρέπει να προπληρώσει την πλήρη τιμή αγοράς ενώ ο προγραμματιστής μόλις έχει ξεκινήσει την κατασκευή. Το μάντρα είναι: «Αγοράστε σήμερα γιατί η τιμή θα είναι ακόμη υψηλότερη αύριο». Για να το κάνει αυτό, συνάπτει υποθήκη, συνήθως από τοπικές τράπεζες. Εάν ο κατασκευαστής δεν ολοκληρώσει τις εργασίες εγκαίρως, ο αγοραστής πρέπει να πληρώσει την υποθήκη του. Ακόμα κι αν ο κύριος του έργου χρεοκοπήσει, όπως συμβαίνει σήμερα, αφήνοντας πίσω εγκαταλελειμμένες και ημιτελείς κατοικίες. Καμία άλλη χώρα δεν χρησιμοποιεί αυτό το μοντέλο. Στις δυτικές χώρες, συνήθως αρκεί να πληρώσετε μια μικρή προκαταβολή σε ένα κατάλυμα για να το κρατήσετε μέχρι την ολοκλήρωσή του. Η υποθήκη τίθεται σε ισχύ όταν ολοκληρωθεί η διαμονή. Αυτό δεν συμβαίνει στην Κίνα.
Όσο οι τιμές των κινεζικών ακινήτων αυξάνονταν συνεχώς, το σύστημα φαινόταν να λειτουργεί και η αγορά ακινήτων μεγάλωνε. Όταν αυτός ο πληθωρισμός τιμών σταμάτησε, για διάφορους λόγους, και επιδεινώθηκε από τα εξαιρετικά σκληρά lockdown Covid, αυτό που τότε ήταν μια κολοσσιαία φούσκα ακινήτων άρχισε να σκάει. Σύμφωνα με τον οικονομολόγο Robert Pettis του Πανεπιστημίου του Πεκίνου, « Από την έναρξη της κρίσης των ακινήτων τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο του 2021, οι τιμές των ακινήτων έχουν πέσει σε περισσότερα από τα δύο τρίτα των εβδομήντα μεγαλύτερων κινεζικών πόλεων (και πιθανώς σε όλες τις μικρότερες). ενώ, το πιο σημαντικό, οι πωλήσεις νέων διαμερισμάτων φέτος (2022) έχουν καταρρεύσει . »
Η μεγάλη καμπή ήρθε το 2021 με τον όμιλο China Evergrande να αθετήσει τα ομόλογά του σε δολάρια. Τότε ήταν ο πιο υπερχρεωμένος όμιλος ακινήτων στον κόσμο, με χρέη πάνω από 300 δισεκατομμύρια δολάρια. Το 2018, η Evergrande θεωρήθηκε « ο πολυτιμότερος όμιλος ακινήτων στον κόσμο », σύμφωνα με τη Wikipedia. Ήταν στα χαρτιά. Την εποχή της προεπιλογής, είχε επίσης θεματικά πάρκα, μια εταιρεία ηλεκτρικών αυτοκινήτων, θέρετρα και αρκετή γη για να στεγάσει 10 εκατομμύρια ανθρώπους. Έως ότου το Πεκίνο αρνήθηκε να διασώσει την Evergrande, σε μια καθυστερημένη προσπάθεια να μειώσει τη φούσκα, οι Κινέζοι δανειστές είχαν κάνει δάνεια με την υπόθεση ότι οι μεγάλοι δανειολήπτες θα διασώθηκαν – Too Big To Fail. Το Πεκίνο πήρε λάθος μαθήματα από τις τράπεζες των ΗΠΑ μετά την κατάρρευση της Lehman Bros.
Αποδείχθηκε ότι ο Evergrande είχε δημιουργήσει ένα κολοσσιαίο σχέδιο Ponzi με τα χρόνια. Δεν ήταν η μόνη σε αυτή την περίπτωση. Μετά από μια κερδοσκοπική έκρηξη των ακινήτων μετά το 2010, οι κακώς ρυθμισμένες τοπικές κυβερνήσεις σε όλη την Κίνα στρέφονται όλο και περισσότερο στα ακίνητα για να ενισχύσουν τα έσοδα και να επιτύχουν τους στόχους ανάπτυξης του ΑΕΠ του Πεκίνου, μια de facto νομισματική εκδοχή του σοβιετικού κεντρικού σχεδιασμού. Η διόγκωση της αξίας των τοπικών ακινήτων ήταν ένας τρόπος για να επιτευχθούν οι στόχοι αύξησης του τοπικού ΑΕΠ. Οι τοπικοί δημόσιοι υπάλληλοι έλαβαν το μερίδιό τους στην ετήσια συνεισφορά στο ΑΕΠ που έπρεπε να επιτευχθεί. Τα ακίνητα έχουν γίνει το ιδανικό όχημα για την επίτευξη των στόχων του ΑΕΠ και τη δημιουργία τοπικών εσόδων. Καθώς οι τιμές ανεβαίνουν, τράπεζες και τοπικές «σκιώδεις τράπεζες», όλο και λιγότερο υπό ρύθμιση, συμμετείχαν στην πράξη «win-win». Σύμφωνα μεSouth China Morning Post , έως το 2020 και την έναρξη των αυστηρών περιορισμών για τον Covid, η συμβολή των πωλήσεων γης και των φόρων ακίνητης περιουσίας στα φορολογικά έσοδα της τοπικής αυτοδιοίκησης κορυφώθηκε στο 37,6% .
Η μερική αποτυχία της Evergrande προκάλεσε πανικό στον κινεζικό τομέα ακινήτων, τον οποίο οι αρχές προσπάθησαν απεγνωσμένα, μάταια, να συγκρατήσουν. Αυτό είναι απλώς το πρώτο μεγάλο θύμα μιας συστημικής κατάρρευσης. Οι αρχές του Πεκίνου έχουν επιβάλει αυστηρά όρια στα στεγαστικά δάνεια σε μια μάταιη προσπάθεια να περιορίσουν την κατάρρευση, τις λεγόμενες «τρεις κόκκινες γραμμές». Αυτό επιδείνωσε την έκρηξη της φούσκας των ακινήτων. Το 2022, οι πωλήσεις νέων κατοικιών στην Κίνα μειώθηκαν κατά 22% σε σύγκριση με το 2021. Μέχρι τον Φεβρουάριο του 2023, οι τιμές των κατοικιών στην Κίνα είχαν μειωθεί για 16 διαδοχικούς μήνες. Πέρυσι, οι πωλήσεις για τους 100 κορυφαίους κατασκευαστές ακινήτων της χώρας ήταν μόνο το 60% των επιπέδων του 2021. Οι πωλήσεις γης,Το 40% των εσόδων της τοπικής αυτοδιοίκησης έχει καταρρεύσει.
Άδεια σπίτια και αυξανόμενη ανεργία
Μέχρι να αρχίσει να σκάει η φούσκα το 2022 με την χρεοκοπία της Evergrande, οι κινεζικές τιμές κατοικιών είχαν αυξηθεί αρκετές φορές περισσότερο, σε σχέση με το εισόδημα των νοικοκυριών, από ό,τι στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι δύο δεκαετίες αιχμηρού πληθωρισμού τιμών έχουν δημιουργήσει πραγματικές πόλεις-φαντάσματα και εκατομμύρια άδεια διαμερίσματα. Το 2021, ο αριθμός των κενών διαμερισμάτων στην Κίνα υπολογίστηκε σε 65 εκατομμύρια, αρκετά για να στεγάσει το γαλλικό έθνος. Αυτή η κατάσταση είναι αποτέλεσμα δύο, αν όχι παραπάνω, δεκαετιών, στις οποίες δήμοι και εργολάβοι έχουν χτίσει πέρα από την πραγματική ζήτηση, επειδή οι πολίτες αγόραζαν για να επενδύσουν και όχι για να ζήσουν. Υπολογίζεται ότι μεταξύ του 1/5 και του ενός τέταρτου του αποθέματος κατοικιών της Κίνας, ειδικά στις πιο επιθυμητές πόλεις, ανήκε σε κερδοσκόπους αγοραστές που δεν είχαν καμία πρόθεση να ζήσουν εκεί ή να τα νοικιάσουν. Στην κινεζική κουλτούρα, ένα μεταχειρισμένο διαμέρισμα θεωρείται μη ελκυστικό . Με την πτώση των τιμών, αυτές οι κατοικίες γίνονται απρόσιτες.
Το άνευ προηγουμένου τριετές lockdown Covid, το οποίο έληξε ξαφνικά τον περασμένο Δεκέμβριο, δεν βοήθησε τα πράγματα. Χιλιάδες ξένοι κατασκευαστές, συμπεριλαμβανομένων των Apple, Foxconn, Samsung και Sony, άρχισαν να εγκαταλείπουν την Κίνα για άλλες τοποθεσίες στην Ασία ή ακόμα και στο Μεξικό, τροφοδοτώντας μια αυξανόμενη κρίση ανεργίας που τροφοδοτεί τη στεγαστική κρίση σε έναν κύκλο που αυτοτροφοδοτείται.
Λόγω αυτής της αργής κίνησης κατάρρευσης σε ολόκληρη την Κίνα, για πρώτη φορά μετά τη Μεγάλη Επέκταση, η ανεργία γίνεται πολύ σοβαρή. Τον περασμένο Μάρτιο το ποσοστό ανεργίας των νέων ξεπέρασε επίσημα το 20%. Εκατομμύρια νέοι απόφοιτοι πανεπιστημίου δεν μπορούν να βρουν δουλειά και το Πεκίνο έχει αρχίσει να τους στέλνει να δουλέψουν στην ύπαιθρο, όπως στην εποχή του Μάο. Αυτό δεν προμηνύεται καλό για μελλοντικές πωλήσεις κατοικιών. Μια φούσκα που συρρικνώνεται έχει μια φαύλο δυναμική.
Μέχρι την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου το 2008, οι επενδύσεις σε ακίνητα ήταν σε μεγάλο βαθμό παραγωγικές. Κάλυψε ένα τεράστιο κενό στην ποιοτική στέγαση καθώς μια νέα μεσαία τάξη γινόταν πλουσιότερη. Μετά το 2010 περίπου, αυτή η κατάσταση άρχισε να μετατρέπεται σε φούσκα, καθώς εκατομμύρια Κινέζοι της μεσαίας και ανώτερης τάξης άρχισαν να αγοράζουν δεύτερες ή και τρίτες κατοικίες λόγω καθαρής κερδοσκοπίας, καθώς οι τιμές αυξήθηκαν διψήφιο. Ο βαθμός κεντρικής εποπτείας των οικονομικών της τοπικής αυτοδιοίκησης ήταν ασθενής.
Τα τελευταία χρόνια, για να αποφευχθεί η κεντρική καταστολή από τις αρχές του Πεκίνου που φοβούνταν την έκρηξη μιας νέας φούσκας χρέους, οι τοπικές κυβερνήσεις, συχνά με την κρυφή συνενοχή γιγάντων κρατικών τραπεζών, δημιούργησαν μια μη τραπεζική οικονομία, «σκιώδεις τράπεζες», όλα εκτός ισορροπίας. σεντόνι. Ως αποτέλεσμα, παρά τα μέτρα που έλαβαν οι ρυθμιστικές αρχές του Πεκίνου για τον έλεγχο της ύφεσης των κατοικιών και την πρόληψη της μετάδοσης, το συνολικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, στην Κίνα έως τον Φεβρουάριο του 2023, σύμφωνα με το Bloomberg, θα φτάσει στο ανησυχητικό ποσοστό του 280 % του ΑΕΠ .
Commodity.comαναφέρει ότι το συνολικό κρατικό χρέος της Κίνας το 2023 είναι πάνω από 9,4 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ωστόσο, ο αριθμός αυτός δεν λαμβάνει υπόψη τα οχήματα χρηματοδότησης της τοπικής κυβέρνησης (LGFV). Οι κινεζικές τοπικές κυβερνήσεις βασίζονται σε LGFV εκτός ισολογισμού για τη συγκέντρωση κεφαλαίων για την κατασκευή κατοικιών, σιδηροδρομικών γραμμών υψηλής ταχύτητας, λιμανιών και αεροδρομίων. Το χρέος όλων αυτών των LGFV εκτιμάται ότι είναι περίπου άλλα 27 τρισεκατομμύρια δολάρια. Το επίσημο στοιχείο για το συνολικό δημόσιο χρέος δεν περιλαμβάνει επίσης το χρέος των τραπεζών και των κρατικών επιχειρήσεων, το οποίο είναι επίσης σημαντικό, αλλά δεν έχει δημοσιευθεί. Αυτό το συνολικό χρέος δεν λαμβάνει επίσης υπόψη το άγνωστο μέγεθος των τοπικών σκιωδών τραπεζών, το οποίο το Κινεζικό Εθνικό Ινστιτούτο Οικονομικών και Ανάπτυξης υπολόγισε το 2018 σε περίπου 6 τρισεκατομμύρια δολάρια επιπλέον. Το αποτέλεσμα όλων αυτών των παραλείψεων είναι ένα συνολικό ποσό που προορίζεται να καθησυχάσει τις δυτικές χρηματοπιστωτικές αγορές ότι η Κίνα έχει διαχειρίσιμο δημόσιο και ιδιωτικό χρέος. Αυτή δεν είναι η περίπτωση. Συνολικά, μπορούμε να υπολογίσουμε πολύ χονδρικά μια γιγαντιαία συσσώρευση χρέους άνω των 42 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, ένα συγκλονιστικό ποσό για μια οικονομία που μόλις πριν από τρεις δεκαετίες βρισκόταν σε επίπεδουπανάπτυκτη οικονομία .
Τα επενδυτικά ομόλογα των δήμων, ακάλυπτα και σε μεγάλο βαθμό άναρχα, αποτελούν ένα από τα βασικά μέσα χρηματοδότησης των τοπικών προϋπολογισμών. Σε αντίθεση με το παραδοσιακό δημοτικό χρέος στις δυτικές χώρες, τα τοπικά LGFV της Κίνας δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα φορολογικά έσοδα για να χρηματοδοτήσουν πληρωμές τόκων ή κεφαλαίου για τα ομόλογά τους. Ως εκ τούτου, οι τοπικές κυβερνήσεις έχουν αξιοποιήσει μια αναπτυσσόμενη αγορά ακινήτων μισθώνοντας μακροπρόθεσμα τη γη τους σε προγραμματιστές για να χρηματοδοτήσουν τις πληρωμές των υποχρεώσεών τους. Αυτό έχει δημιουργήσει ένα σύστημα στο οποίο η συνεχής πτώση της κατασκευής κατοικιών, των πωλήσεων και των τιμών αποτελεί πλέον συστημική απειλή. Αυτό συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Κίνα. Σε διάστημα δύο δεκαετιών,
Λόγω αυτού του μοναδικού μείγματος μεταξύ των δημοσιονομικών πολιτικών της τοπικής αυτοδιοίκησης και των τοπικών αγορών ακινήτων, μια σημαντική πτώση στις τιμές των ακινήτων ή της γης έχει αυξήσει σημαντικά το επίπεδο κινδύνου αθέτησης των χρεών των τοπικών κυβερνήσεων. Τον Ιούλιο του 2022, η πόλη Zunyi, Guizhou, χρεοκοπούσε για ένα σημαντικό ομόλογο, οδηγώντας στην κατάρρευση ολόκληρης της μη ελεγχόμενης τοπικής αγοράς ομολόγων, με την τοπική έκδοση ομολόγων να πέφτει κατακόρυφα κατά 85% στη συνέχεια. Τα ομόλογα ήταν ένας τρόπος αναχρηματοδότησης του τοπικού χρέους και αυτό το κανάλι είναι πλέον κλειστό, παρά τις εισφορές μετρητών από το Πεκίνο στις αρχές του 2023. Οι επενδυτές ήταν κυρίως απλοί Κινέζοι που προσπαθούσαν να αυξήσουν τις αποταμιεύσεις τους. Τον περασμένο Απρίλιο,ιδιαίτερα στέγαση . Αυτό ανοίγει την επόμενη φάση της κατάρρευσης του χρέους. Αρκετοί κινεζικοί δήμοι λέγεται ότι έχουν κάνει μεγάλες περικοπές στους μισθούς, στις υπηρεσίες μεταφορών και στις επιδοτήσεις καυσίμων, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αποφύγουν την χρεοκοπία.
Επαναπροσδιορισμός της εθνικής ασφάλειας
Η διαφάνεια των οικονομικών δεδομένων ήταν πάντα ένα ζήτημα στην Κίνα. Πριν από τριάντα χρόνια, η χώρα δεν είχε αναπτυγμένες χρηματοπιστωτικές αγορές. Ωστόσο, όσο η οικονομία επεκτεινόταν, αυτό δεν ήταν προτεραιότητα. Σήμερα είναι, αλλά πολύ αργά.
Σε ένδειξη της σοβαρότητας της κατάστασης, οι αρχές στο Πεκίνο άρχισαν να περιορίζουν τη διάδοση τοπικών και εταιρικών οικονομικών δεδομένων σε ξένες εταιρείες, επικαλούμενη την «εθνική ασφάλεια». »
Στις 9 Μαΐου, το Bloomberg ανέφερε ότι « η καταστολή της πρόσβασης ξένων εταιρειών σε δεδομένα από την Κίνα εντείνει τις ανησυχίες για τον έλεγχο του Πεκίνου στη ροή πληροφοριών στη χώρα, καθιστώντας δύσκολο για τους επενδυτές να αξιολογήσουν την κατάσταση της οικονομίας . Εμπλέκονται πληροφορίες όπως ακαδημαϊκές εργασίες, δικαστικές αποφάσεις, επίσημες βιογραφίες πολιτικών και συναλλαγές στην αγορά ομολόγων. Η αμερικανική εταιρεία συμβούλων Bain & Co είδε πρόσφατα έφοδο στα γραφεία της στην Κίνα ως μέρος της εκστρατείας για την εθνική ασφάλεια δεδομένων. Τέτοια μέτρα μπορούν να αποτρέψουν την εμφάνιση της πραγματικότητας στις σελίδες της Wall Street Journal ή του CNBC.για λίγο, αλλά η υποκείμενη πραγματικότητα της κατάρρευσης του μεγαλύτερου χρηματοοικονομικού οικοδομήματος του κόσμου θα είναι πιο δύσκολο να κρυφτεί.
Τον περασμένο Μάιο, ο Dalian Wanda Group, ένας άλλος μεγάλος κινεζικός όμιλος ακινήτων με επενδύσεις σε αμερικανικές κινηματογραφικές αλυσίδες, ακίνητα στην Αυστραλία και αλλού, αποκάλυψε ότι βρισκόταν σε συνομιλίες με τους βασικούς τραπεζίτες του για την αναδιάρθρωση των τεράστιων χρεών του στο πλαίσιο κρίσης ρευστότητας. Στις 9 Μαΐου, οι βρετανικοί Financial Times ανέφεραν ότι οι ελπίδες για ανάκαμψη της Κίνας από την κρίση του κοροναϊού εξασθενούσαν: Οι τιμές του κινεζικού σιδηρομεταλλεύματος υποχώρησαν στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων πέντε μηνών, καθώς η χαμηλή ζήτηση προστέθηκε σε στοιχεία ότι η οικονομική ανάκαμψη της χώρας από τα σκληρά lockdown για τον κορωνοϊό θα μπορούσε να υποχωρήσει… η αισιοδοξία και η συναισθηματική δραστηριότητα που ακολούθησε το τέλος του lockdown εξασθένησε, οδηγώντας σε «κατάρρευση» αγορά χάλυβα. »
Όλα αυτά σημαίνουν ότι η προοπτική η οικονομία της Κίνας να είναι μια κινητήρια δύναμη ανάπτυξης για να βγάλει τον υπόλοιπο κόσμο από την επικείμενη ύφεση είναι σχεδόν μηδενική σε αυτό το σημείο. Η τεράστια Πρωτοβουλία Belt and Road είναι βυθισμένη σε δάνεια εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων σε χώρες που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν το χρέος, καθώς τα παγκόσμια επιτόκια αυξάνονται και η ανάπτυξη καθυστερεί. Οι προσπάθειες να τονωθεί η εγχώρια ανάπτυξη της Κίνας που βασίζεται σε μια καταναλωτική έκρηξη είναι τώρα καταδικασμένες για τους προφανείς λόγους που αναφέρθηκαν, όπως είναι η έκκληση του Xi Jinping για 5G, τεχνητή νοημοσύνη και τεχνολογία αυτού του τύπου τη βάση για μια νέα έκρηξη, ενώ οι κυρώσεις των Ηνωμένων Πολιτειών εμποδίζουν σημαντικά την πρόοδο της επιστήμης των υπολογιστών στην Κίνα.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
πηγή: F. William Engdahl
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου