Δεν μπορείτε να μυρίσετε αυτές τις επικίνδυνες μυρωδιές που εκπνέουν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο; Εκείνες τις βαρετές μυρωδιές που χαρακτηρίζουν τα σάπια χρήματα της διαφθοράς, το μίασμα της κακής πίστης και τη δυσωδία της ανεντιμότητας;
Διαφορετικά, πώς να εξηγηθεί αυτή η παθολογική αδυσώπητη στάση απέναντι στην Αλγερία και αυτή η συνένοχη σιωπή απέναντι σε άλλες χώρες όπως, μεταξύ άλλων, το Μαρόκο ή το Ισραήλ;
Γιατί αυτό το κοινοβούλιο αγνόησε την καταδίκη του ακτιβιστή Riffian Nasser Zefzafi σε 20 χρόνια φυλάκιση, τα βασανιστήρια και τον σοδομισμό του;
Πώς να ερμηνευτεί η σιωπή αυτού του ίδιου κοινοβουλίου όταν η Παλαιστίνια δημοσιογράφος Shirine Abu Aqleh δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από έναν Ισραηλινό στρατιώτη και τα λείψανά της βεβηλώθηκαν δημόσια; Και τι γίνεται με τους πενήντα περίπου Παλαιστίνιους δημοσιογράφους που σκοτώθηκαν από τον ισραηλινό στρατό από τις αρχές αυτού του αιώνα;
Αυτό το κοινοβούλιο, που μαστίζεται από τη διαφθορά, όπως αποκαλύφθηκε από την έρευνα του Marocgate, αυτοαποκαλείται γελοία ως δάσκαλος και θεματοφύλακας οικουμενικών αξιών. Και μη μου πείτε ότι οι λίγοι ευρωβουλευτές που κατηγορούνται για αυτό το σκάνδαλο είναι οι μόνοι δικαιούχοι δωροδοκιών του Μαρόκου. Επειδή το Μαρόκο επωφελήθηκε από την «εθελοντική τύφλωση» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και την ενεργό προστασία του για τουλάχιστον ένα τέταρτο του αιώνα (!), έπρεπε να δωροδοκήσει πολύ μεγάλο αριθμό βουλευτών.
Και τι γίνεται με το Ισραήλ; Αυτή η χώρα της οποίας οι αμέτρητες φρικαλεότητες, οι δολοφονίες και οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά των Παλαιστινίων ήταν αόρατες και αόρατες για τους Ευρωπαίους βουλευτές εδώ και δεκαετίες!
Εντός της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), ο Ισπανός δημοσιογράφος Πάμπλο Γκονζάλες βρίσκεται στη φυλακή για περισσότερο από ένα χρόνο στην Πολωνία με φάκελο που θεωρείται κενός. Γιατί να μην ψηφίσετε ψήφισμα κατά της Πολωνίας για την αυθαίρετη κράτηση δημοσιογράφου σε πολύ σκληρές συνθήκες;
Και στη Μεγάλη Βρετανία, αυτοί οι βουλευτές που είναι τόσο διατεθειμένοι να υποτιμούν την Αλγερία, δεν βλέπουν τον Τζούλιαν Ασάνζ να πεθαίνει σιγά σιγά σε μια απαίσια φυλακή όταν του αξίζει το Νόμπελ Ειρήνης; Μπορούν ακόμη και να σηκώσουν ένα δάχτυλο για να τον βοηθήσουν και να δείξουν μια πινελιά συμπόνιας για αυτόν που είναι το σύμβολο της ελευθερίας της έκφρασης; Παρακαλώ, ένα ψήφισμα, μια πολύ μικρή ανάλυση!
Εκτός από αυτές τις ναυτιακές μυρωδιές, προστίθεται μια άλλη εξοργιστική μυρωδιά: αυτή των λόμπι που εκφυλίζουν τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα εκ των έσω. Για παράδειγμα, το εξώφυλλο ενός γαλλικού περιοδικού έγραφε πρόσφατα: « Η Μαφία του Σόρος – Κρονισμός, Διαφθορά και Προπαγάνδα: Πώς οι Προοδευτικές ΜΚΟ της Ανοιχτής Κοινωνίας διείσδυσαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» . »
Και η Ανοικτή Κοινωνία δεν είναι η μόνη που διεισδύει στην ΕΕ. Άλλες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εργάζονται σκληρά για να μετατοπίσουν τις ατζέντες τους για αποσταθεροποιητικές χώρες που στοχεύουν τις θαρραλέες πολιτικές τους θέσεις μακριά από τις επιταγές των απατεώνων και γηρατειών δυνάμεων.
Πρέπει ωστόσο να αναγνωριστεί ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση της υπόθεσης που αφορά το Radio M και το αφεντικό του, εμπλέκεται άμεσα η ΕΕ.
Πράγματι, έδειξα σε προηγούμενο άρθρο ότι αυτό το ραδιόφωνο επιχορηγήθηκε από το Canal France International (CFI), έναν γαλλικό οργανισμό που χρηματοδοτείται από το Quai d'Orsay ως μέρος του έργου Ebticar-Media. Αλλά το πιο ενδιαφέρον είναι ότι η ΕΕ συμμετείχε σε αυτό το έργο.
Τον Ιανουάριο του 2014, η Canal France International (CFI) υπέγραψε δύο μεγάλες συμβάσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), συνολικού ποσού 2,7 εκατομμυρίων ευρώ. Ένας φάκελος 1,5 εκατ. ευρώ (1,2 εκατ. ευρώ από την ΕΕ) έχει διατεθεί στο πρώτο, το οποίο είναι αφιερωμένο στην υποστήριξη και ανάπτυξη «ανεξάρτητων» συριακών μέσων ενημέρωσης. Με τον όρο «ανεξάρτητος», υπονοούμε, φυσικά, «αντίθετοι στη συριακή κυβέρνηση». Στο πλαίσιο αυτού του έργου, το CFI έχει δημιουργήσει ένα κέντρο μέσων, το Syrian Media Incubator, στην τουρκική πόλη Gaziantep, 60 χλμ. από τα συριακά σύνορα, για να βοηθήσει στην αποσταθεροποίηση αυτής της χώρας.
Η δεύτερη σύμβαση, για περίοδο τριών ετών (2014-2016) προοριζόταν για τη χρηματοδότηση έργων « με στόχο την ανάπτυξη διαδικτυακής πληροφόρησης » στην περιοχή MENA (Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική). Με προϋπολογισμό 1,5 εκατομμυρίου ευρώ, το πρόγραμμα στόχευε εννέα αραβικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων, φυσικά, της Αλγερίας και της Συρίας. Σε αυτό το πλαίσιο, το Radio M χρηματοδοτήθηκε, μαζί με το New Syrian Voices, ένα συριακό έργο με στόχο « την αποτύπωση της συριακής πραγματικότητας μέσω ποιοτικών ρεπορτάζ - που επί του παρόντος λείπει από τις πληροφορίες και το ιδεολογικό χάος που δημιουργεί το καθεστώς του Basar Al Assad - συνδυάζοντας ακρίβεια και καινοτομία προκειμένου να προσελκύσει επίσης την προσοχή των διεθνών μέσων ενημέρωσης . (Ούτω!)
Γνωρίζουμε σε ποιο χάος βυθίστηκε η Συρία χάρη σε αυτές τις «ποιοτικές εκθέσεις» και, κατά παρέκταση, τι ετοίμαζε η ΕΕ για την Αλγερία αν δεν υπήρχε η ακραία επαγρύπνηση και η πολιτική ωριμότητα των πολιτών της.
Άρα, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι στην πραγματικότητα απλώς ένα είδος «υπηρεσίας μετά την πώληση» που αφορά μια σημαντική «επένδυση» για την ΕΕ και πολύ αμφίβολο για την Αλγερία;
Και τι γίνεται με τους Μακρονιστές βουλευτές της ομάδας «Ανανέωση» που ψήφισαν σχεδόν όλοι υπέρ του ψηφίσματος κατά της Αλγερίας; Δεν βρίσκουν ότι είναι ασυνεπείς με την επιθυμία για επαναπροσέγγιση που επιδεικνύει ο πρόεδρός τους ή πρόκειται απλώς για βιτρίνα;
Η ΕΕ και το κοινοβούλιο της, όπως και οι υπόλοιπες δυτικές χώρες, δεν έχουν ακόμη καταλάβει ότι μια μεγάλη γεωπολιτική αλλαγή βρίσκεται σε εξέλιξη και ότι η εποχή της αλαζονείας έχει περάσει.
Οι ανακοινώσεις των Παναφρικανικών και Αραβικών Κοινοβουλίων που απορρίπτουν και καταδικάζουν τη δήλωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Αλγερία και που απαιτούν να σταματήσει τελείως η ανάμιξή του στις εσωτερικές υποθέσεις των αφρικανικών και αραβικών χωρών είναι δείκτες που δεν μπορούμε να κάνουμε λάθος.
Υποδηλώνουν επίσης ότι υπάρχει πράγματι κάτι σάπιο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Δεν μπορείτε να μυρίσετε αυτές τις επικίνδυνες μυρωδιές και τις δυσάρεστες μυρωδιές;
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
πηγή: Ahmed Bensaada
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου