Τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έκανε μια εξαιρετική χειρονομία όταν ο Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ έφυγε από το Κρεμλίνο μετά το κρατικό δείπνο της περασμένης εβδομάδας το βράδυ της Τρίτης, συνοδεύοντάς τον στη λιμουζίνα και κοιτάζοντας μακριά.
Κατά τη διάρκεια της αποχαιρετιστήριας χειραψίας, ο Σι φέρεται να απάντησε:
« Μαζί, πρέπει να προωθήσουμε αυτές τις αλλαγές που δεν έχουν συμβεί εδώ και 100 χρόνια. Να προσέχεις τον εαυτό σου. »
Ο Xi αναφερόταν στα τελευταία εκατό χρόνια της σύγχρονης ιστορίας που είδε τις Ηνωμένες Πολιτείες να αναδεικνύονται από μια χώρα βόρεια του Μεξικού στο δυτικό ημισφαίριο σε υπερδύναμη και παγκόσμιο ηγεμόνα.
Με τη βαθιά αίσθηση της ιστορίας και τη διαλεκτική του εξυπνάδα, ο Σι υπενθύμισε τις έντονες συζητήσεις που είχε με τον Πούτιν για τις σύγχρονες πραγματικότητες που θάβουν τη μονοπολική στιγμή των Ηνωμένων Πολιτειών και τις επιταγές για την Κίνα και τη Ρωσία να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να εδραιώσουν τη μετάβαση της παγκόσμιας τάξης προς τον εκδημοκρατισμό και την πολυπολικότητα.
Ήταν το κατάλληλο συμπέρασμα για μια κρατική επίσκεψη που ξεκίνησε την προηγούμενη μέρα, όταν ο Σι εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι οι Ρώσοι θα υποστήριζαν τον Πούτιν στις προεδρικές εκλογές του επόμενου έτους. Με μια πτώση, ο Σι « ακύρωσε » τη δαιμονοποίηση του Πούτιν από τη Δύση, γνωρίζοντας ότι ήταν παράλογο να εκδοθεί ένταλμα σύλληψης για τον αρχηγό του Κρεμλίνου να αποσπάσει την προσοχή από τις συνομιλίες του στη Μόσχα.
Η Κίνα έχει μια σχολαστική πολιτική να απέχει από το να σχολιάζει την εσωτερική πολιτική άλλων χωρών. Ωστόσο, στην περίπτωση της κατάστασης στη Ρωσία, ο Σι έκανε μια αξιοσημείωτη εξαίρεση δηλώνοντας ότι επιθυμούσε να αναλάβει ο Πούτιν την ηγεσία σε αυτούς τους ταραχώδεις καιρούς. Η πλειοψηφία της παγκόσμιας κοινής γνώμης, ιδιαίτερα στις χώρες του Νότου, θα συμφωνήσει.
Δεν θα το σημειώσει και η ρωσική κοινή γνώμη, πολύ σοφή, με βρυχηθμό επιδοκιμασίας; Ναι, η σταθερή βαθμολογία 80% του Πούτιν είναι ένα σημάδι. Ο Σι μπορεί να έριξε κρύο νερό στα τελευταία απεγνωσμένα τεχνάσματα της Δύσης για να δελεάσει μια ομάδα Ρώσων ολιγαρχών να ηγηθούν της αλλαγής καθεστώτος στο Κρεμλίνο.
Το γεγονός ότι η κρατική επίσκεψη του Σι πραγματοποιήθηκε εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία μαρτυρεί την πολύ μεγάλη σημασία που αποδίδει η Κίνα στις σχέσεις με τη Ρωσία. Αυτή είναι μια καλά μελετημένη απόφαση, καθώς η Κίνα και η Ρωσία βρίσκονται και οι δύο εγκλωβισμένες σε μια σπείρα εντάσεων έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών.
Μια δραματική αλλαγή διάθεσης έχει σημειωθεί στο Πεκίνο. Το ναδίρ επιτεύχθηκε με την αγενή συμπεριφορά του Προέδρου Μπάιντεν κατά τη διάρκεια της ομιλίας του για την κατάσταση της Ένωσης στις 7 Φεβρουαρίου, όταν γλίστρησε και φώναξε υστερικά: «Ονομάστε με έναν παγκόσμιο ηγέτη που θα ήθελε να αλλάξει θέση με τον Σι Τζινπίνγκ ».
Στην ανατολική κουλτούρα, μια τέτοια αγένεια θεωρείται εξωφρενική και ασυγχώρητη συμπεριφορά. Τις εβδομάδες μετά την κατάρριψη του μετεωρολογικού μπαλονιού της Κίνας από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη δυσφήμιση της Κίνας στη διεθνή σκηνή, το Πεκίνο απέρριψε πολλές προσπάθειες του Λευκού Οίκου να εξασφαλίσει μια τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ Μπάιντεν και Σι.
Το Πεκίνο έχει βαρεθεί με τις κενές υποσχέσεις του Μπάιντεν να αποκαταστήσει τους δεσμούς ενώ ενισχύει τις συμμαχίες στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, εισάγοντας το ΝΑΤΟ στη δυναμική ισχύος Ασίας-Ειρηνικού και στέλνοντας δυνάμεις και δύναμη από πρόσθετες πυρκαγιές σε μέρη όπως το Γκουάμ και οι Φιλιππίνες, για να μην αναφέρουμε έντονες προσπάθειες για την αποδυνάμωση της οικονομίας της Κίνας.
Η επίσκεψη του Xi στη Μόσχα έχει γίνει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τη Ρωσία και την Κίνα να επιβεβαιώσουν τη « χωρίς όρια » εταιρική τους σχέση και να αποτρέψουν τις δυτικές απόπειρες από τότε που ξέσπασε ο πόλεμος στην Ουκρανία να βάλουν σφήνα στις σχέσεις Κίνας-Κίνας.
Για να παραθέσω τον καθηγητή Γκράχαμ Άλισον του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, « Σε κάθε διάσταση – προσωπική, οικονομική, στρατιωτική και διπλωματική – η αδήλωτη συμμαχία που δημιούργησε ο Σι με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει γίνει πολύ πιο σημαντική από τις περισσότερες επίσημες συμμαχίες των Ηνωμένων Πολιτειών σήμερα» .
Ωστόσο, είτε συμμαχία είτε όχι, το γεγονός παραμένει ότι αυτό το « νέο μοντέλο σχέσεων μεταξύ μεγάλων χωρών, που χαρακτηρίζεται από αμοιβαίο σεβασμό, ειρηνική συνύπαρξη και συνεργασία win-win » - όπως αναφέρει ο Xi Jinping - είναι κάθε άλλο παρά μια διαταγή ραμφίσματος.
Οι Αμερικανοί αναλυτές αγωνίζονται να κατανοήσουν την ισότιμη σχέση μεταξύ δύο κυρίαρχων και ανεξάρτητων εθνών. Και σε αυτήν την περίπτωση, ούτε η Ρωσία ούτε η Κίνα τείνουν να διακηρύξουν μια επίσημη συμμαχία γιατί, για να το θέσω απλά, μια συμμαχία απαιτεί αναπόφευκτα την ανάληψη υποχρεώσεων και τον περιορισμό της βέλτιστης επιδίωξης συμφερόντων σε σχέση με μια συλλογική ατζέντα.
Φαίνεται λοιπόν ότι ο στρατηγικός υπολογισμός του Πούτιν στην Ουκρανία θα διαμορφωθεί πολύ περισσότερο από τα γεγονότα στο πεδίο της μάχης παρά από οποιαδήποτε συνεισφορά της Κίνας. Η αντίδραση της Ρωσίας στο « ειρηνευτικό σχέδιο » της Κίνας για την Ουκρανία μαρτυρεί αυτήν την πραγματικότητα.
Μόλις ο Σι έφυγε από τη Μόσχα, ο Πούτιν, σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό κανάλι Russia 1 , σημείωσε το ρεκόρ ισχυριζόμενος ότι η Ρωσία ξεπερνούσε τις παραδόσεις πυρομαχικών της Δύσης στο Κίεβο. Είπε: « Το επίπεδο παραγωγής της Ρωσίας και το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα της Ρωσίας αυξάνεται με πολύ γρήγορο ρυθμό, κάτι που ήταν απροσδόκητο για πολλούς ».
Ενώ αρκετές δυτικές χώρες προμηθεύουν πυρομαχικά στην Ουκρανία, « ο ρωσικός παραγωγικός τομέας από μόνος του θα παράγει τριπλάσια πυρομαχικά για την ίδια περίοδο », πρόσθεσε ο Πούτιν.
Επανέλαβε ότι οι αποστολές όπλων της Δύσης στην Ουκρανία ανησυχούν τη Ρωσία μόνο επειδή είναι « μια προσπάθεια παράτασης της σύγκρουσης » και « θα οδηγήσει μόνο σε μεγαλύτερη τραγωδία και τίποτα περισσότερο ».
Ωστόσο, αυτό δεν γίνεται για να ελαχιστοποιηθεί η σημασία της εταιρικής σχέσης για τις δύο χώρες στον πολιτικό, διπλωματικό και οικονομικό τομέα. Η σημασία έγκειται στην αυξανόμενη αλληλεξάρτηση των δύο χωρών σε πολλαπλές κατευθύνσεις, η οποία δεν μπορεί ακόμη να ποσοτικοποιηθεί και η οποία συνεχίζει να « εξελίσεται » (Xi) και φαίνεται διαφανής.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, παραδόξως, αποδεικνύεται μια κλήση αφύπνισης – ένας πόλεμος που μπορεί να αποτρέψει έναν άλλο παγκόσμιο πόλεμο αντί να προκαλέσει έναν. Η Κίνα κατανοεί ότι η Ρωσία έχει αναλάβει τη «συλλογική Δύση » μόνη της και έδειξε ότι είναι κάτι παραπάνω από δική της.
Αυτή η αξιολόγηση από το Πεκίνο δεν μπορεί να διαφύγει τη δυτική προσοχή και θα έχει επίσης αντίκτυπο στη δυτική σκέψη μεσοπρόθεσμα έως μακροπρόθεσμα – όχι μόνο για την Ευρασία, αλλά και για την Ασία-Ειρηνικό.
Ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε πριν από μερικές εβδομάδες στους Global Times από τον Hu Xijin, τον πρώην συντάκτη της καθημερινής Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, έριξε φως στη μεγαλύτερη εικόνα.
Ο Χου γράφει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία « έχει μετατραπεί σε πόλεμο φθοράς μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης… Ενώ το ΝΑΤΟ υποτίθεται ότι είναι πολύ ισχυρότερο από τη Ρωσία, η κατάσταση στο έδαφος δεν φαίνεται να είναι η επίδειξη, κάτι που προκαλεί ανησυχία στη Δύση» . .
Ο Χου έβγαλε συγκλονιστικά συμπεράσματα: « Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Δύση διαπίστωσαν ότι η ήττα της Ρωσίας ήταν πολύ πιο δύσκολη από ό,τι αναμενόταν. Γνωρίζουν ότι η Κίνα δεν έχει παράσχει στρατιωτική βοήθεια στη Ρωσία, και το ερώτημα που τους στοιχειώνει είναι: αν η Ρωσία μόνη της είναι ήδη τόσο δύσκολο να φέρει εις πέρας, τι θα συμβεί αν η Κίνα αρχίσει πραγματικά να παρέχει στρατιωτική βοήθεια στη Ρωσία, χρησιμοποιώντας τις τεράστιες βιομηχανικές της δυνατότητες για ο ρωσικός στρατός; Θα άλλαζε ριζικά η κατάσταση στο πεδίο της μάχης της Ουκρανίας; Επιπλέον, η Ρωσία μπορεί ήδη, μόνη της, να αντιμετωπίσει ολόκληρη τη Δύση στην Ουκρανία. Αν πραγματικά αναγκάσουν την Κίνα και τη Ρωσία να συμμαχήσουν, τι αλλαγές θα υπάρξουν στην παγκόσμια στρατιωτική κατάσταση; »
Δεν είναι η ευρέως διαδεδομένη ιδέα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη ότι η συμμαχία Ρωσίας-Κίνας είναι μια συμμαχία άνισων από μόνη της μια ιδιοτελής δυτική σοφιστεία; Ο Χου έχει δίκιο: Αν και η συνολική ισχύς της Κίνας εξακολουθεί να είναι χαμηλότερη από αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών, σε συνδυασμό με τη Ρωσία, υπάρχει μια αλλαγή παραδείγματος στην ισορροπία και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα έχουν πλέον το δικαίωμα να κάνουν ό,τι θέλουν.
Η Ρωσία και η Κίνα μοιράζονται την ίδια ανησυχία: η παγκόσμια τάξη πρέπει να επιστρέψει σε ένα διεθνές σύστημα με επίκεντρο τα Ηνωμένα Έθνη και βασισμένο στο διεθνές δίκαιο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η στρατηγική και των δύο χωρών είναι να ανατρέψουν την κυριαρχούμενη από τις ΗΠΑ « τάξη που βασίζεται σε κανόνες » και να επιστρέψουν σε μια διεθνή τάξη με επίκεντρο τον ΟΗΕ.
Το άρθρο 5 είναι επίσης η ίδια η ψυχή της κοινής δήλωσης που δημοσιεύθηκε στη Μόσχα: « Τα δύο μέρη επιβεβαιώνουν τη δέσμευσή τους να υπερασπιστούν σθεναρά το διεθνές σύστημα με επίκεντρο τα Ηνωμένα Έθνη, τη διεθνή τάξη που βασίζεται στο διεθνές δίκαιο και τους θεμελιώδεις κανόνες που διέπουν τις διεθνείς σχέσεις. για τους σκοπούς και τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, και αντιτίθενται σε κάθε μορφή ηγεμονισμού, μονομερούς και εξουσίας, ψυχροπολεμικής νοοτροπίας, αντιπαράθεσης μεταξύ στρατοπέδων και δημιουργίας κλίκων που στοχεύουν συγκεκριμένες χώρες» .
Μην κάνετε λάθος, δεν πρόκειται για την εξάλειψη των Ηνωμένων Πολιτειών και την αντικατάστασή τους με την Κίνα, αλλά για την αποτελεσματική αποτροπή των Ηνωμένων Πολιτειών από το να εκφοβίζουν μικρότερα και ασθενέστερα κράτη και έτσι να εγκαινιάζουν μια νέα διεθνή τάξη πραγμάτων όπου κυριαρχούν η ειρηνική ανάπτυξη και η πολιτική ορθότητα, που υπερισχύουν όλες τις ιδεολογικές διαφορές.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
πηγή: Indian Punchline
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου