Ως προκαταρκτική σημείωση, το headshot είναι μια ωραία μικρή περίληψη του τι αντιμετωπίζει η Ρωσία σήμερα.
Όπως συνηθίζουμε στη Δύση, καλωσορίζουμε τις καθημερινές μας αναλύσεις για τη Ρωσία και τη σύγκρουση Ρωσίας-ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Όσο μπορεί να φαίνεται περίεργο, οι αναλύσεις μας, που μερικές φορές μπορεί να είναι πολύ εμπεριστατωμένες, πολύ ενδιαφέρουσες και πολύ καλές πηγές, παραμένουν ωστόσο ευρωαμερικανικές αναλύσεις για ευρωαμερικανικά αυτιά και συνάψεις.
Έτσι, προσπαθώ να προσφέρω μεταφράσεις ρωσικών άρθρων και προγραμμάτων στα γαλλικά. Αυτή η εργασία είναι πολύ χρονοβόρα και δεν είναι δυνατόν να παρέχονται στοιχεία καθημερινά.
Ναι, το άρθρο μπορεί να φαίνεται μεγάλο, και όμως είναι ο μόνος τρόπος για να κατανοήσουμε πραγματικά τα γεγονότα.
Σας προσφέρω παρακάτω τη μεταγραφή και μετάφραση πέντε παρεμβάσεων στο πρόγραμμα " Κυριακάτικο απόγευμα " (" Воскресный Вечер ") του Vladimir Solovyov την Κυριακή 05 Μαρτίου 2025.
Σε μεγάλα κανάλια διαδικτύου υπό την επίβλεψη της Δύσης, συμπεριλαμβανομένου του YouTube, αυτή η εκπομπή λογοκρίθηκε έκτοτε. Θα έχουμε καταλάβει ότι η λογοκρισία υποδηλώνει το μεγάλο ενδιαφέρον των προγραμμάτων ή άλλων γραπτών για το ευρύ κοινό. Αν δεν σου αρέσει, είναι γιατί σε ενοχλούν κάποια πράγματα. Εάν τα πράγματα ενοχλούν, σημαίνει ότι μπορούμε να προσεγγίσουμε ορισμένες αλήθειες και ότι επηρεάζεται το σύστημα που υπάρχει. Η Ευρω-Αμερική παρουσιάζει ένα σχετικά ενιαίο σύστημα και σκέψη.
Αυτήν τη στιγμή, μπορείτε να παρακολουθήσετε την εκπομπή στα ρωσικά στη διεύθυνση: https://all-make.net/solovev-ot-05-03-2023 . Από αυτή τη διάχυση λαμβάνονται υπόψη οι χρόνοι στο άρθρο.
Διαφορετικά: https://smotrim.ru/video/2574844
Μας εκθέτουν πολύ καλά τη ρωσοφοβία που «έχει πάρει το πάσο» στις χώρες της Ευρω-Αμερικής, τουλάχιστον μεταξύ των ηγετών μας-οικονομικών συμβούλων που δεν είναι πολύ πολιτικοί, που μερικές φορές αποκαλούνται Πρόεδρος της Δημοκρατίας, για να μην αναφέρουμε τους πληθυσμούς των lobotowokées που μην βιάζεστε πάντα προσπαθώντας να καταλάβετε τι τρέφονται από την άποψη της πληροφόρησης .
Η παράσταση διαρκεί συνολικά 2 ώρες και 49 λεπτά. Επέλεξα να μεταφράσω την παρέμβαση πέντε ατόμων γύρω από το θέμα «Ρωσοφοβία» (ξέρετε, αντισημιτισμός του 21ου αιώνα). Είναι :
• Maria Zakharova , Διευθύντρια του Τμήματος Πληροφοριών και Τύπου του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας – [1:24:18 – 1:28:42] ;
• Igor Markov , Βουλευτής του Ανώτατου Συμβουλίου της Ουκρανίας, περιφέρεια VII – [2:04:01 – 2:15:00];
• Vladimir Kornilov , συντάκτης πολιτικών επιστημών στο πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti – [2:15:01 – 2:22:42]
• Kirill Vyshynsky , Ουκρανορώσος δημοσιογράφος, δημόσιο πρόσωπο. Από το 2019, είναι Εκτελεστικός Διευθυντής του πρακτορείου πληροφοριών «Russia Today» και μέλος του Συμβουλίου του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας για την ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θέση μέχρι εκεί που κατέλαβε ο Valery Fadeyev. Συνελήφθη τον Μάρτιο του 2018 από την ουκρανική μυστική υπηρεσία για κρατική προδοσία και αφέθηκε ελεύθερος στο πλαίσιο ανταλλαγής κρατουμένων μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας τον Σεπτέμβριο του 2019 – [2:30:33 – 2:36:14 ];
• Vladislav Chouryguine , στρατιωτικός εμπειρογνώμονας, μέλος της Λέσχης Izborg ( Ρωσική δεξαμενή σκέψης που ιδρύθηκε το 2012 από τον διάσημο Ρώσο συγγραφέα και δημοσιογράφο Alexander Prokhanov που συγκεντρώνει μέλη που υπερασπίζονται τον πατριωτισμό και την ύπαρξη της ρωσικής εθνικής ταυτότητας στον ευρασιασμό) – [2: 36:57 – 2:42:12].
Όλοι αυτοί οι Ρώσοι και Ουκρανοί συνεισφέροντες είναι διάσημοι και αναγνωρισμένοι τουλάχιστον για τις «επιστημονικές» μελέτες και αναλύσεις των ειδήσεων.
* **
Ας ξεκινήσουμε με μια παρατήρηση της Μαρίας Ζαχάροβα που σχετίζεται ιδιαίτερα με τα ταλέντα της δημιουργίας βρετανικών ταινιών ενημέρωσης σε σχέση με τη Ρωσία.
Maria Zakharova: Σχετικά με το Salisbury1 , είναι πολύ σημαντικό για όλους εκείνους που αναρωτιούνται σήμερα πού βρίσκεται η αλήθεια, πού βρίσκουμε προσανατολισμούς, που θέλουν να μάθουν πού είναι εκείνες οι πυξίδες χάρη στις οποίες μπορούμε να προχωρήσουμε σε πληροφόρηση .
Παίρνω ως παράδειγμα αυτήν την ιστορία που έλαβε χώρα πριν από πέντε χρόνια.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Δύση θα έχει κάνει και θα έχει πραγματοποιήσει μια παγκόσμια ψεύτικη , μια μεγάλη χυδαία παγκόσμια εκστρατεία παραπληροφόρησης. Μια ιστορία έχει φανταστεί από την αρχή μέχρι το τέλος με τους χαρακτήρες της να είναι όλοι εφευρεμένοι, αμέσως κατηγορημένοι και για τον οποίο έχουν επιβληθεί μια ποινή και η καταδίκη της χώρας μας.
Πέντε χρόνια αργότερα, δεν ξέρουμε πού πήγαν οι Σκριπάλ, δεν παρουσιάστηκε καμία απόδειξη των γεγονότων, κανένα έγγραφο δεν δόθηκε ως απάντηση στις ερωτήσεις που έχουν τεθεί επίσημα. Μπροστά σε αυτή την κατασκευασμένη ιστορία, η χώρα μας αντέδρασε έντονα για να πάρει εξηγήσεις και αποδείξεις και πάλεψε για την αλήθεια.
(Στην ερώτηση του Vladimir Soloviev για το αν ο πατέρας Skripal είναι ακόμα ζωντανός ή όχι): Η βρετανική πλευρά αποκρύπτει προσεκτικά αυτές τις πληροφορίες, όπως το πού βρίσκονται, την κατάσταση της υγείας τους και, γενικότερα, τι έχει περάσει από τότε.
Όλη αυτή η ιστορία ήταν απαραίτητη προκειμένου, καταρχάς, να δημιουργηθεί μεθοδικά ένα ενημερωτικό έδαφος κατά της Ρωσίας. Δεύτερον, για να απαλλαγούμε από τους Ρώσους διπλωμάτες που εργάζονταν στην πρεσβεία στο Λονδίνο και παρήγαγαν πολύ καλής ποιότητας έργο σύμφωνα με όλους τους διεθνείς κανόνες.
Τέλος, ήταν πολύ απλά απαραίτητο να διαμορφωθεί μια κοινή γνώμη κρατώντας μόνιμα στη ζωή ή, αντίθετα, θα έλεγα, ζεσταίνοντας, αναζωπυρώνοντας αυτή τη φωτιά της ρωσοφοβίας.
Σε αυτό οδήγησαν μεθοδικά γιατί η συντριβή της ρωσοφοβίας σε παγκόσμιο επίπεδο σε μια μέρα δεν είναι κάτι εφικτό. Έχουν αναπτύξει τα σχέδια για να το κάνουν αυτό εδώ και πολύ καιρό.
Αυτή είναι η μία πλευρά του συστήματος που δημιουργήθηκε κατά της Ρωσίας.
Υπάρχει και μια άλλη πλευρά. Σίγουρα θυμάστε την υπόθεση Ναβάλνι. Αυτή η ιστορία ήταν ραμμένη από την ίδια κλωστή, στο ίδιο μοντέλο, σύμφωνα με τις ίδιες αρχές και η δραματουργία, ομοίως, αναπτύχθηκε από μόνη της. (…)
Δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια μας σε αυτή την ιστορία, ούτε σε αυτήν του Ναβάλνι και των άλλων προηγουμένως (Λιτβινιένκο… – NdT). Οι ενδιαφερόμενοι είναι συγκεκριμένοι άνθρωποι, που υπάρχουν, είναι συγκεκριμένοι πολίτες. Χάρη στην υπόθεση Σκριπάλ, ήταν δυνατό να μυστηριαστεί μια ολόκληρη ιστορία με αληθινούς ανθρώπους.
Οι αγωγοί φυσικού αερίου που βρίσκονται σήμερα στη Βαλτική Θάλασσα, σε μια περιοχή που είναι ευθύνη των γύρω χωρών, μια περιοχή γεμάτη τεχνολογία, συμπεριλαμβανομένου στρατιωτικού εξοπλισμού, έρευνας κ.λπ. Κι εκεί, έτσι, ξαφνικά, σκάει, δεν ξέρουμε γιατί2 …
Σύμφωνα με τα παραδείγματά μας, κάθε φορά που απειλείται η ζωή ενός πολίτη, απαιτεί τη μέγιστη προσοχή και προσεκτική μας έρευνα.
Με αυτούς, είναι διαφορετικά. Όσον αφορά τους αγωγούς του Nord Stream, η φιλοσοφία τους οδηγεί στο να προσέχουν τα οικονομικά, μιλάμε για εκατομμύρια δολάρια που πρέπει να επιστραφούν στην περίπτωση από τις ασφαλιστικές εταιρείες. Είναι για αυτούς το πιο σημαντικό. Έτσι μπόρεσαν να γλιστρήσουν.
Από την άλλη, δεν ήξεραν, δεν μπορούσαν να παραποιήσουν αυτή την ιστορία, γιατί αφορά επιχειρήσεις, ασφαλιστικές εταιρείες, γιατί είναι πολλά τα λεφτά, είναι υποδομές, διεθνείς υποχρεώσεις και άλλα πολλά.
Όπως και με την υπόθεση Σκριπάλ, ζωντανεύουν χαρακτήρες, Ρώσους και Ουκρανούς πολίτες που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την υπόθεση, αλλά, από την άλλη, ζωντανεύουν συναρπαστικές σειρές που προσφέρονται ως βρετανικά επιτυχημένα ταμπλόιντ και μετά Γερμανοί.
***
Συνεχίζουμε με τον Igor Markov. Εκπροσωπεί τον Ρώσο ή τον Ουκρανό πολύ καλά, πολύ άμεσο, με σεβασμό προς τον άλλον, αλλά που δεν μπορεί να θεωρηθεί ως το ωραίο θηρίο επ' αόριστον υπό την τιμωρία ότι πρέπει να βρει καταφύγιο μετά. Ο αφοσιωμένος του τόνος το επιβεβαιώνει.
Igor Markov: Ήθελα απλώς να μιλήσω σήμερα για την ατυχή μοίρα της φτωχής Ουκρανίας. Γνωρίζουμε ότι ο Ζελένσκι διέγραψε την Ουκρανία, ξέρουμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες διέγραψαν την Ουκρανία.
Ξέρετε, είναι δύσκολο να κάνουμε προβλέψεις όταν δεν είναι δυνατό να κατανοήσουμε πλήρως τις προθέσεις και τους τελικούς στόχους της ηγεσίας μας, σε αντίθεση με τους Αμερικανούς που έχουν δηλώσει ξεκάθαρα τους στόχους τους: εξολοθρεύσουν τη Ρωσία, διχοτόμησαν τη Ρωσία, του επιβάλουν μια στρατηγική ήττα. Αυτή τη στιγμή, τα κριτήρια νίκης μας είναι ακόμα λίγο ασαφή. Ελπίζω σε κάποια φάση της ειδικής επιχείρησης να διατυπωθούν.
Θεωρώ ότι δεν πρόκειται για πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, είναι αντιπαράθεση μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποιούν ένα κράτος που κατέχουν. Τα πρώτα θύματα αυτής της κατοχής είναι οι Ουκρανοί.
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου απελευθερώσαμε επίσης την Ουκρανία, τη Σλοβακία, τη Βαρσοβία και την Πολωνία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Δεν είπαμε ότι πολεμάμε, για παράδειγμα, με τους Πολωνούς, τους Τσέχους ή τους Ουκρανούς. Είπαμε να πολεμήσουμε τη ναζιστική Γερμανία.
Σήμερα πρέπει απλώς να πούμε ότι πολεμάμε ενάντια στις Ηνωμένες Πολιτείες, αντιμετωπίζουμε ευθέως τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μέχρι να προσεγγίσουμε τις σχέσεις από αυτή την οπτική γωνία, σε άμεση αντιπαράθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο εφιάλτης στην Ουκρανία δεν θα τελειώσει. Μπορεί να συνεχιστεί για πολύ καιρό, θα γίνει πόλεμος αντιπροσώπων , όπως είπατε στην εκπομπή, οι Πολωνοί είναι ήδη στο έδαφος στην Ουκρανία και θα ακολουθήσουν κι άλλα...
Τέλος, πρέπει να δημιουργήσουμε μια άμεση απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Σε αυτό το πλαίσιο, θέλω να αναφέρω ποια είναι η κύρια διαφορά μεταξύ του πολιτικού μας συστήματος και αυτού των Αμερικανών.
Στη Ρωσία, όπως και στην Κίνα, γνωρίζουμε ποιος παίρνει τις αποφάσεις και τις βλέπουμε. Ξέρουμε ποιος στη χώρα μας παίρνει τις τελικές αποφάσεις.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν βλέπουμε αυτούς τους ανθρώπους και δεν ξέρουμε ποιοι είναι. Βρίσκονται στα παρασκήνια. Ως εκ τούτου, προστατεύονται από ένα ολόκληρο σύστημα ασφαλείας το οποίο εκπροσωπείται από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Όσον αφορά τον σημερινό Πρόεδρο, θα μπορούν πάντα να υποστηρίζουν ότι αυτός ο άνθρωπος έχει τρελαθεί.
Για να αποφύγουμε να βρεθούμε αντιμέτωποι με αυτό το παιχνίδι, πρέπει να τους δημιουργήσουμε μια άμεση απειλή.
Το αίμα μου βράζει πραγματικά όταν βλέπεις ότι τα παιδιά στην Ουκρανία δεν θέλουν να πολεμήσουν εναντίον μας. Αλλά έχουν οργανώσει ένα τέτοιο σύστημα κατοχής εκεί που οι τύποι δεν έχουν καμία πιθανότητα να το ξεφύγουν3 .
Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Τους παίρνουμε, τους πετάμε στην αρένα, μπροστά και σκοτώνονται, περνούν από την κρεατομηχανή.
Στην προηγούμενη εκπομπή διηγήθηκε πώς σκότωσαν έναν τυφλό ψυχιατρικό ασθενή μόνο και μόνο επειδή ήταν Ρώσος υπήκοος. Τον σκότωσαν στη φυλακή.
Καταλαβαίνετε με τι φρίκη έχουμε να κάνουμε; (…)
Τον τελευταίο καιρό μόνο ένα πράγμα με ηρεμεί. Δεν ανησυχώ, η κατάσταση είναι τέτοια που πρέπει να αλλάξουμε εσωτερικά. Δεν έχουμε άλλη επιλογή ή μπορεί να μας βγει πολύ άσχημα. Θα αλλάξουμε λοιπόν.
Καταλαβαίνω ότι μπορεί να είναι επικίνδυνο να αρχίσετε να αγγίζετε το διοικητικό σύστημα σήμερα. Αλλά αν φοβόμαστε να το αγγίξουμε σήμερα, αύριο θα αναγκαστούμε να φύγουμε από τη χώρα εξαιτίας αυτών των ίδιων αξιωματούχων. (…)
Πες μου, Βλαντιμίρ (Σολόβιεφ), σήμερα μιλάμε για αντιπαράθεση με τη Δύση, αντιπαράθεση με τους Αμερικανούς, αλλά είναι οι Αμερικανοί που αναγκάζουν τους αξιωματούχους μας να κλέβουν και να σαμποτάρουν; Τους υποχρεώνουν βάζοντας το όπλο στο κεφάλι τους;
Αυτό το σύστημα πρέπει να αλλάξει. Οι εχθροί μας εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες μας και το επιτρέπουμε. Δεν θέλω να εμπλακώ πλήρως σε αυτό τώρα, αλλά πρέπει να αλλάξουμε το σύστημά μας και να αλλάξουμε εσωτερικά. Το κλειδί είναι μέσα μας. (…)
Να συνεχίσει. Πριν από λίγες εβδομάδες, στην Ουκρανία, υπήρξαν γεγονότα που πέρασαν σχεδόν απαρατήρητα. Και αυτό, για μένα, είναι πολύ σημαντικό.
Πριν από λίγες εβδομάδες, για πρώτη φορά στην ιστορία, η Ουκρανία εξέδωσε δικαστική απόφαση που της επέτρεψε να κατεδαφίσει μια ορθόδοξη εκκλησία. Τονίζω, όχι για να αρπάξουν, αλλά να γκρεμίσουν μια ορθόδοξη εκκλησία4 .
Η απόφαση αυτή είναι συμβολική, ειδικά αφού αφορά την εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Κίεβο.
Αυτή είναι η πρώτη πέτρινη εκκλησία στην ιστορία της Ρωσίας του Κιέβου. Αυτή η εκκλησία είναι πάνω από 1000 ετών. Καταστράφηκε. Το 2007 αναβίωσε. Είμαι ένας από αυτούς που χρηματοδότησαν το έργο αποκατάστασης.
Αποφάσισαν να γκρεμίσουν την εκκλησία.
Από αυτή την άποψη, θα ήθελα να απευθυνθώ στους Ουκρανούς, αυτούς που σήμερα πολεμούν. Είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνεις τι συμβαίνει σήμερα; μπορείς να μας μισήσεις5 , μπορείς να μισείς τον Πούτιν, μπορείς να μισείς τον Πατριάρχη Κύριλλο, αλλά δεν μπορείς να μισείς αυτόν για τον οποίο προσεύχεσαι.
Σήμερα δεν πρόκειται να κρατήσουν χώρο για την Ορθόδοξη Εκκλησία. Είμαστε σε ένα ενδιάμεσο στάδιο. Δείχνουν ξεκάθαρα ότι είμαστε μάρτυρες της επιθυμίας να καταστρέψουμε πλήρως τη (ρωσική) Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ουκρανία6. Σε αντίθεση με τη Ρωσία, η Ουκρανία δεν είναι ένα πολυομολογιακό κράτος, είναι μια κατεξοχήν ορθόδοξη χώρα.
Σήμερα ο Μπάιντεν έφτασε στην Ουκρανία και πήγε αμέσως να δει τους σχισματικούς7 .
Ο Καθολικός πήγε να δει τους σχισματικούς, δεν μπορείς να μην το καταλάβεις. Όπως και εμείς, προσεύχεστε στον Χριστό τον Σωτήρα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μπορώ να καταλάβω ότι η προπαγάνδα λειτουργεί ολοταχώς και μόνιμα για όσους βρίσκονται σε αυτή την καταστροφή, αλλά κοιτάξτε προσεκτικά με διαύγεια τι συμβαίνει.
Σκεφτείτε προσεκτικά, σκεφτείτε πού σας οδηγούμε.
***
Παρακάτω, ο σπουδαίος Ρώσος δημοσιογράφος Βλαντιμίρ Κορνίλοφ μας δείχνει με μερικά παραδείγματα τον παραλογισμό των αγγλικών πληροφοριών πάνω απ' όλα επινοημένες μόνο και μόνο για να εξαπλωθεί η ρωσοφοβία στον κόσμο. Τα αγγλικά είναι πάντα και ακόμα ψυχεδελικά. Καμία ανθρώπινη εξέλιξη. Όταν αφορούσε το Cure ή τους Smiths8 ή τα χορευτικά πάρτι του Boris Johnson,γιατί όχι; Αλλά όταν εμπλέκονται εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές...
Vladimir Kornilov: Κάνατε την ερώτηση στην αρχή του προγράμματος: «Είναι η Ουκρανία στο δρόμο προς την εξαφάνιση; Τι θα είναι στη θέση του; »
Ξέρετε, αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι καθημερινά μπορούμε να διαβάζουμε πολλά δημοσιεύματα στα δυτικά μέσα ενημέρωσης που περιγράφουν τι συμβαίνει στην πρώτη γραμμή στην Ουκρανία. Αλλά αυτή την πρακτική ερώτηση, κανείς δεν τη θέτει ούτε τη θέτει.
Τι θα γίνει με τους Ουκρανούς; Θα μείνουν; Θα εγκαταλείψουν το ουκρανικό έδαφος; Πόσα εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ήδη εγκαταλείψει την επικράτεια και πόσοι δεν θα επιστρέψουν, όπως ισχυρίζονται σήμερα πολλοί Ουκρανοί πρόσφυγες;
Τα μέσα ενημέρωσης απλώς προσπαθούν να μην αντιμετωπίσουν το θέμα.
Για παράδειγμα, το περιοδικό The Economist έθεσε στον εαυτό του το ερώτημα τι επρόκειτο να συμβεί με τους Ρώσους, αναλύουν τη δημογραφική κατάσταση της Ρωσίας που δεν είναι όντως η καλύτερη. Δημοσιεύουν πολλά ψεύτικα για τις απώλειες στο μέτωπο, εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσοι έχουν ήδη εξαφανιστεί.
Δεν θα αναφέρω καν το γεγονός ότι παρέβλεψαν το γεγονός ότι μερικά εκατομμύρια άνθρωποι προστέθηκαν πρόσφατα στον ρωσικό πληθυσμό με τα ουκρανικά εδάφη που επέστρεψαν πρόσφατα στη Ρωσία.
Για να μην αναφέρουμε τα εκατομμύρια των Ουκρανών που διέφυγαν από τη σύγκρουση και κατέφυγαν στη Ρωσία.
Η δημογραφική κατάσταση στη Ρωσία είναι πιο σημαντική γι' αυτούς από τη δημογραφική κατάσταση στην Ουκρανία για την οποία θα έπρεπε να ανησυχούν κάπως.
Αλλά η μοίρα της Ουκρανίας και των Ουκρανών δεν τους ενδιαφέρει καθόλου.
Σήμερα κορυφαίος τίτλος στην εφημερίδα The Sunday Times , άρα και οι Sunday Times9 είναι: « Ο Πούτιν έκλεψε τα παιδιά μας και τα έστειλε στο στρατόπεδο ». Ανησυχούν για την τύχη των παιδιών της Ουκρανίας, γράφουν ότι χιλιάδες, ίσως δεκάδες, ή ακόμα και εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά μεταφέρθηκαν στη Ρωσία, απήχθησαν.
Αναφέρουν την ιστορία μερικών μητέρων στο Kherson, όταν άρχισαν οι βομβαρδισμοί… Οι Times φροντίζουν να μην αναφέρουν ποιος άρχισε να βομβαρδίζει την πόλη Kherson το περασμένο καλοκαίρι, γιατί τότε θα έπρεπε να υποδείξουν ότι πρόκειται για Ουκρανούς. Θυμάστε ότι τότε έγιναν μαζικές εκκενώσεις, κυρίως παιδιών και ηλικιωμένων.
Με τη συγκατάθεση των γονιών τους, τα παιδιά μεταφέρθηκαν σε παιδικές κατασκηνώσεις στην Κριμαία. Περιγράφεται τέλεια το πόσο χαρούμενα ήταν τα παιδιά που ήταν στη θάλασσα, με τα δελφίνια. Όλα είναι καλά, όλα είναι υπέροχα. Και λέγεται «απαγωγή παιδιών».
Μετά λένε ότι μεταξύ Χερσώνα και τα παιδιά εγκαταστάθηκαν οι στρατιώτες των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, όχι Ουκρανοί, αλλά Ρώσοι.
Τώρα οι γονείς των πληγέντων παιδιών δεν μπορούν να ενώσουν τα παιδιά τους. Για αυτό, είναι υποχρεωμένοι από την Ουκρανία να κάνουν μια παράκαμψη μέσω Πολωνίας, Βαλτικών, μετά να διασχίσουν τη Ρωσία για να πάρουν τα παιδιά τους που βρίσκονται στην Κριμαία και μετά να ξανακάνουν το δρόμο προς την αντίθετη κατεύθυνση για να επιστρέψουν στο σπίτι.
Αυτό ονομάζεται «απαγωγή παιδιών». Έχουν φτάσει ακόμη και να κάνουν παραλληλισμούς με την απαγωγή Χριστιανών κοριτσιών από τη Συρία για σεξουαλική δουλεία. Λένε ότι είναι κάτι άλλο αλλά κάνουν τον παραλληλισμό.
Και πάλι, δεν λένε ότι είναι η Ουκρανία που απαγορεύει στους ανθρώπους να πάνε στα εδάφη που τώρα έχουν επιστρέψει στη Ρωσία. Ήταν η Ουκρανία που έστησε αυτό το φράγμα.
Προσπαθούν να τα παρουσιάσουν όλα ως μαζική απαγωγή παιδιών από την Ουκρανία. Σώσαμε ακόμη και παιδιά της Ουκρανίας, μερικά από τα οποία είχαν χάσει τους γονείς τους, τα βγάλαμε από τα ερείπια.
Θα θυμόμαστε την ιστορία της Kira Obedinskaïa που προσπάθησε να χρησιμοποιήσει ο Zelensky προσπαθώντας να δείξει ότι ένα νεαρό κορίτσι είχε απαχθεί στη Μαριούπολη. Οι γονείς της πέθαναν στα ερείπια της πολυκατοικίας τους και οι Ρώσοι στρατιώτες μας έσωσαν το κορίτσι, οι γιατροί του Ντόνετσκ το θεράπευσαν. Λέγεται αυτό «απαγωγή παιδιών»;
Σύμφωνα με την εκδοχή του Ζελένσκι, στο τελευταίο τεύχος των Sunday Times , θεωρούν ότι οι Ρώσοι δεν πρέπει να το φροντίζουν, ότι το παιδί πρέπει απλά να μείνει κάτω από τα ερείπια, ένα μικρό παιδί από την Ουκρανία, ένα παιδί που θεωρούν Ουκρανό. Στην πραγματικότητα, το μικρό ανατολικά της Μαριούπολης10 .
Κάτι που αποδεικνύει επίσης ότι οι Sunday Times δεν αντιπροσωπεύουν απολύτως την πραγματική κατάσταση στην Ουκρανία. Αυτές οι μητέρες από τη Χερσώνα είπαν προφανώς στη δημοσιογράφο που έγραψε το χαρτί της ότι τα νεαρά κορίτσια που βρίσκονταν στην Κριμαία μιλούσαν στα ρωσικά. Τους προσέβαλε που τα παιδιά της Ουκρανίας στην Κριμαία μιλούν ρωσικά.
Στην Οδησσό όπως και στο Χερσώνα, κανένας κάτοικος δεν αναρωτιέται ποια γλώσσα να μιλήσει. Όλοι μιλούν ρωσικά. Αλλά ο δημοσιογράφος μου έπρεπε να επισημάνει: «Κοίτα, ω! Θεέ μου ! Στην Κριμαία, όλα γίνονται στα ρωσικά. Πόσο απαίσιο ! ". Δεν έγραψε ότι οι γονείς μιλούν όλοι εξίσου ρωσικά.
Ας επιστρέψουμε στη μοίρα της Ουκρανίας, τη δημογραφία της, που προφανώς δεν ανησυχεί κανέναν. Προφανώς, η πολυσυζητημένη κοπέλα συνοδός υποστήριξης στα μέσα ενημέρωσης, ίσως ακριβώς λόγω της δημογραφικής κατάστασης στην Ουκρανία, στην πραγματικότητα ήθελε μόνο να τη βελτιώσει. Γράφεται ότι επιτελεί ένα σημαντικό έργο. Ήταν σε θέση να βοηθήσει στρατιώτες σε δύσκολες καταστάσεις.
Αυτό ονομάζεται πλέον «σημαντικό έργο».
Τέλος, σημειώνουμε ότι το μίσος προς τους Ρώσους αυξάνεται, τα κρούσματα επιθετικότητας για μίσος προς τους Ρώσους στη Μεγάλη Βρετανία, σημείωσε το κανάλι Sky News , είχαν αυξηθεί κατακόρυφα.
Σε αυτό το πλαίσιο, το Υπουργείο Άμυνας της Μεγάλης Βρετανίας δημοσίευσε ότι έδωσε τις αναθέσεις σε δύο απολύτως ανταλάντευτους Αμερικανούς μυθιστοριογράφους να γράψουν αρκετές ιστορίες για το μέλλον του πολέμου, για να παρουσιάσουν πώς θα μοιάζει το τοπίο.
Έχω διαβάσει αυτές τις ιστορίες. Για παράδειγμα, σε δέκα χρόνια, στην Ανταρκτική, κατά τη διάρκεια της ανακωχής μεταξύ Ρωσίας και Μεγάλης Βρετανίας, παίζεται ένας ποδοσφαιρικός αγώνας. Προφανώς οι Ρώσοι πίνουν βότκα, είναι κυβερνοτροποποιημένοι.
Το σημαντικό με όλα αυτά είναι ότι έχουν διαθέσει έναν προϋπολογισμό για να γίνει αυτό. Κοίταξα ποιοι κυβερνητικοί μετασχηματισμοί είχαν εφαρμοστεί στους Ρώσους. Δεν έχουν καμία απολύτως άποψη για το μέλλον και δεν λένε τίποτα για το πώς θα μοιάζει ο στρατιώτης του μέλλοντος.
Ο μοναδικός στόχος, ο μοναδικός τους στόχος είναι να διασκορπίσουν όσο περισσότερη ρωσοφοβία στον κόσμο. Σε αυτό αφιερώνονται σημαντικά δημοσιονομικά μέσα στη Μεγάλη Βρετανία. Αυτός είναι ο μοναδικός τους στόχος.
Kirill Vyshynski: Όλα όσα είπαν οι συνάδελφοί μου προηγουμένως εντάσσονται, για μένα, στο θέμα που συζητήσαμε πολύ αυτήν την εβδομάδα με τους συναδέλφους μου από το Συμβούλιο για την Ανάπτυξη της Κοινωνίας των Πολιτών και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Μιλήσαμε για Ρωσοφοβία.
Για να καταλάβω τι έλεγε ο συνάδελφός μου για την προγραμματισμένη κατεδάφιση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ουκρανία. Όχι ότι αυτή η εκκλησία δεν μπαίνει στο ουκρανικό τοπίο, αλλά ανήκει στην Ορθόδοξη Εκκλησία «Ουκρανία (EOU) (για υπενθύμιση, εξακολουθεί να είναι η μόνη κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ουκρανία – NdT) που έμεινε ουσιαστική για τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία ( ROC). Ρωσική εκκλησία είναι, γι' αυτό την γκρεμίζουν.
Σήμερα στην Αγγλία, ο αριθμός των περιπτώσεων παραβίασης του νόμου για επιθέσεις σε Ρώσους έχει τετραπλασιαστεί από την έναρξη της Ειδικής Επιχείρησης. Στην Εσθονία η ρωσοφοβία είναι πολύ έντονη. Ο Tadeusz Morawiecki (σημερινός πρωθυπουργός της Πολωνίας) μίλησε ξανά για αυτό πρόσφατα. Πριν από περίπου ένα χρόνο είπε ότι στην Πολωνία η ρωσοφοβία είχε γίνει το " mainstream " της κοινωνίας. Έχει γίνει πλέον κοινός τόπος δηλαδή.
Η διχόνοια μεταξύ των εθνών τον 20ο αιώνα είχε φτάσει στα άκρα. Μαλώσαμε στην αγορά ψωνίζοντας, με γείτονες που θυμόντουσαν τις διαφορετικές εθνικότητες τους. Αλλά εδώ, το γεγονός είναι παγκόσμιο.
Όταν ο Ιγκόρ λέει ότι οι ανώτεροι αξιωματούχοι μας δεν παρατηρούν αυτή τη ρωσοφοβία, μου φαίνεται ότι αυτό δεν αφορά μόνο τους ανώτερους αξιωματούχους μας, αλλά και έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων που δεν λαμβάνουν υπόψη και δεν καταλαβαίνουν ένα απλό πράγμα: από εδώ και πέρα , ο κόσμος έχει αλλάξει τόσο πολύ, η ρωσοφοβία έχει γίνει παγκόσμιο γεγονός, παγκόσμια τάση στη Δύση .
Θέλουν να σκοτώσουν Ρώσους. Κοιτάξτε αυτά τα καθάρματα που επιτέθηκαν σε πολίτες στο Μπριάνσκ. Η τρομοκρατία δεν έχει εθνικότητα. Η τρομοκρατία είναι ιδεολογία. Δεν σκότωσαν στρατιωτικούς ή κρατικούς αξιωματούχους που τους άρεσε να οργανώνουν ορισμένες εκδηλώσεις, σκότωσαν Ρώσους. Όποια εθνικότητα και αν ήταν οι τρομοκράτες, ανέλαβαν να υλοποιήσουν την ιδεολογία τους.
Και αντιδρούμε σε αυτό σαν να ήταν ένα συνηθισμένο καθημερινό φαινόμενο. Μιλήσαμε πολύ αυτή την εβδομάδα με δικηγόρους προκειμένου να λανσάρουμε στη νομολογία μας έναν χαρακτηρισμό της «ρωσοφοβίας» ως φαινόμενο διέγερσης μίσους, εχθρότητας, διακρίσεων όχι στο αίμα αλλά ως προς το ότι ανήκουν στον «ρωσικό κόσμο», στην κοινότητα των Ρωσόφωνοι, να ανήκουν σε έναν κοινό ρωσικό πολιτιστικό χώρο.
Το 2019, για δικό μου λογαριασμό, έπαθα ένα σοκ. Γυρίζω λίγο πίσω. Αφού βγήκα από τη φυλακή, βρέθηκα για πρώτη φορά όχι στην Ουκρανία πριν από τη φυλακή, αλλά στη Ρωσία. Βρέθηκα στο Ντόνετσκ όπου συζήτησα με τον διευθυντή του πανεπιστημίου της πόλης.
Του είπα: «Μα γιατί δεν φεύγεις; »11 . «Μα πώς θα έφευγα; Όλοι εδώ ζουν στον «ρωσικό κόσμο». Είμαστε στο μέτωπο για να υπερασπιστούμε τον ρωσικό κόσμο». Για μένα, έτσι και για έναν τύπο που ζούσε στην Ουκρανία μέχρι τότε, η λέξη «ρωσικός κόσμος» ήταν προσβλητική, ήταν ο ορισμός του εχθρού.
Αμφισβήτησα τον εαυτό μου και τελικά αναγνώρισα ότι αυτό το άτομο είχε όντως δίκιο.
Και αυτός ο πόλεμος ενάντια στον «ρωσικό κόσμο» είναι ακριβώς αυτό, η ρωσοφοβία. Πρέπει να χαρακτηρίσουμε τη Ρωσοφοβία. Για το θέμα αυτό πρέπει να προστεθεί άρθρο στον Ποινικό Κώδικα.
Αλλά εδώ, στη Ρωσία, υπάρχουν πολλοί ικανοί νομικοί που πιστεύουν ότι ο νόμος μπορεί να προσαρμοστεί σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση ρωσοφοβικού εξτρεμισμού.
Αυτό δεν αφορά μεμονωμένες περιπτώσεις, είναι μια ιδεολογία που πρέπει να παλέψουμε για την ύπαρξή μας. Είναι ένα από τα θεμέλια του ναζισμού, πρέπει να ειπωθεί όσο πιο ξεκάθαρα και ειλικρινά γίνεται. Για μένα, οι συμπατριώτες μας που βρίσκονται στο εξωτερικό πρέπει να γνωρίζουν ότι καταλαβαίνουμε ότι μπορεί να απειληθούν. Όπου βρίσκονται, είμαστε έτοιμοι να τους υπερασπιστούμε με τη βοήθεια όλων των στοιχείων που έχουμε στην κατοχή μας, συμπεριλαμβανομένων των νομικών, για να τα υπερασπιστούμε ή τουλάχιστον να προσπαθήσουμε να τα υπερασπιστούμε.
Όσο δεν καταλαβαίνουμε ότι ο κόσμος έχει αλλάξει βαθιά, ότι η πραγματικότητα έχει αλλάξει, όταν η ρωσοφοβία είναι στοιχείο πολλών πολιτικών διαδικασιών στη Δύση, όχι μόνο θα συνεχίζεται ο πόλεμος αλλά, επιπλέον, με κάθε νέο πρόβλημα, είναι η ρωσοφοβία που θα φέρει τη σύγκρουση. Σήμερα είναι η Ουκρανία, αύριο θα είναι οι χώρες της Βαλτικής, η Πολωνία και ούτω καθεξής…
Η ιδεολογία είναι στη θέση της. Όλοι συνδέονται με αυτή την ιδεολογία. Αν δεν το συζητήσουμε τώρα, εδώ, δεν θα καταλάβουμε ποιον έχουμε απέναντι.
Εν όψει πολλών στοιχείων, ο πόλεμος προφανώς θα συνεχιστεί γιατί δεν βλέπουμε τον εχθρό, δεν τον εκπροσωπούμε σε όλη του τη μάζα. Σκεφτόμαστε μεμονωμένες περιπτώσεις τις περισσότερες φορές που…
Vladimir Soloviev: Πώς ονομάζουν τα παιδιά μας αυτούς με τους οποίους πολεμούν; Οι Γερμανοί. Πολεμάμε τους Γερμανούς. Δεν υπάρχουν Ουκρανοί στο έδαφος στην Ουκρανία εδώ και πολύ καιρό. Πολωνοί, Άγγλοι, πήραν όλοι το συλλογικό όνομα «οι Γερμανοί», οι Deutsches . Βλέπουμε μια παλίρροια ναζιστικών συμβόλων, μια παλίρροια. Πήγα να δω τους «Μουσικούς» (ομάδα Βάγκνερ), μου έδειξαν τα πολεμικά τους τρόπαια, τις ρίγες βγαλμένες από τα μανίκια των στολών τους. Πολεμάμε το Ράιχ .
Kirill Vyshynsky: Αυτό ακριβώς συμβολίζει τη ρωσοφοβία. Είτε η ρίγα είναι ναζιστική, γερμανική, είτε αντιπροσωπεύει μια ναζιστική ουκρανική στρατιωτική οργάνωση (Azov και C o – NdT), δεν έχει σημασία. Το ίδιο έγινε κατά τον Πρώτο και στη συνέχεια τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκείνοι των στρατιωτικών σχηματισμών που πήγαν στη μάχη, διακοσμημένοι με γαλόνια ήταν μολυσμένοι.
***
Ολοκληρώνουμε παρακάτω τη μεταγραφή του προγράμματος του Vladimir Soloviev με την παρέμβαση του Vladislav Chouryguine που μας μιλά για το ευρωπαϊκό ανοσοποιητικό σύστημα.
Vladislav Shurygin: Για να ολοκληρώσω τις παρατηρήσεις του προκατόχου μου Kirill Vychynski, ήθελα απλώς να πω, να επαναλάβω, ότι ο ναζισμός ήταν το ανοσοποιητικό σύστημα της Ευρώπης. Κάθε φορά που κινδυνεύει η κυριαρχία της Ευρώπης, αρχίζει να δημιουργεί ναζισμό σαν λεμφοκύτταρα. Δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Έτσι διαγράφονται όλα τα ταμπού, για τα SS, για όλα τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν πριν. Ας περιμένουμε λίγο ακόμα και ο Χίτλερ στην πραγματικότητα θα έχει δίκιο, είχε κάνει τη σωστή στροφή στην ιστορία. (…)
Σήμερα, φυσικά, θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω θερμά τους "Μουσικούς", τα τάγματά μας, τους αεροπόρους μας, σε όλα τα παιδιά μας που, αυτή τη στιγμή, τελειώνουν την έφοδο στο Artyomovsk και προχωρούν προς την Kremennaya και παντού.
Αλλά το πιο σημαντικό, θέλω να μιλήσω για κάτι άλλο. Υπάρχει μια εντολή όταν υπάρχει θύελλα: «Να προσέχετε να πλησιάζετε ακόμα πιο κοντά στον κίνδυνο».
Αυτό σημαίνει ότι όταν τρυπάτε μια γραμμή για να προχωρήσετε, δεν πρέπει να ξέρετε ότι ο άνεμος θα φυσάει πάντα στην πλάτη σας για να σας μεταφέρει και ότι ο καιρός θα είναι πάντα ηλιόλουστος. Πρέπει να σκεφτείτε ότι πρόκειται να πραγματοποιήσετε μια επίθεση που θα είναι πολύ δύσκολη.
Λοιπόν, η άνοιξη ξεκίνησε (στη Ρωσία, η άνοιξη ξεκινά την 1η Μαρτίου) και μας περιμένουν πολύ δύσκολες μάχες.
Γνωρίζουμε σήμερα ότι η πρώτη Ταξιαρχία12 από τις «ουκρανικές» δυνάμεις έχουν ανασυνταχθεί, γνωρίζουμε ότι οι παραδόσεις όπλων τελειώνουν, γνωρίζουμε ότι ο Ζαλούζνι, ο επικεφαλής των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, έχει πάει αρκετές φορές στην Πολωνία όπου διοργανώνουν με το ΝΑΤΟ κάθε είδους ασκήσεις, όπως ακριβώς τον περασμένο Ιούλιο και Αύγουστο.
Ετοιμάζουν με το ΝΑΤΟ και τους Αμερικανούς τα σχέδια και μελετούν τις δυνατότητες επίθεσης. Λαμβάνονται υπόψη όλοι οι πόροι, φτιάχνουν μαθηματικά μοντέλα, κάνουν τα πάντα για να βρουν την παραβίαση μέσω της οποίας μπορούν να ορμήσουν κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης.
Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι προετοιμαζόμαστε και γι' αυτό, αλλά και πάλι πρέπει να γίνει κατανοητό ότι δεν είναι οι στρατηγοί μας που πρέπει να προετοιμαστούν γι' αυτό, όχι μόνο οι στρατιώτες μας στο μέτωπο.
Πολλοί θα αποφασίσουν ανάλογα με το τι κάνουμε, όλα θα εξαρτηθούν από το τι πραγματικά θα συμβεί στο έδαφος. Θα εξαρτηθεί από τους ανώτερους αξιωματούχους μας. Μόλις διάβασα σήμερα ένα άρθρο γραμμένο από στρατιωτικό εμπειρογνώμονα ο οποίος αναφέρει ότι χρειάστηκαν οκτώ μήνες για να επιβεβαιωθεί ένα αναπτυξιακό έργο το οποίο κατέληξε να επικυρωθεί από το Υπουργείο Άμυνας.
Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει καμία επένδυση. Ανώτεροι αξιωματούχοι αρχικά πάγωσαν το έργο για τέσσερις μήνες, στη συνέχεια χρειάστηκαν δύο μήνες για να το επικυρώσουν. Στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι δεν ήταν έτοιμοι να πληρώσουν ακόμη προκαταβολικά. Αυτό δεν οφείλεται στο ότι οι τιμές ήταν πολύ υψηλές, συμφώνησαν με τις προσφερόμενες τιμές, αλλά δεν είναι έτοιμοι να πληρώσουν εκ των προτέρων. Στο τέλος, αποφάσισαν να ξεκινήσουν από την αρχή. Σαμποτάζ λέγεται. Απέναντι σε αυτό πρέπει να εφαρμόσουμε τους νόμους κατά του σαμποτάζ.
Έχουμε ήδη προτείνει εκτελεστικό διάταγμα για τον έλεγχο όλων των εταιρειών που δεν ανταποκρίνονται σε εντολές. Με τις επιχειρήσεις, είναι πιο εύκολο. Δεν μπορούν να ξεφύγουν. Αλλά με τους υψηλούς αξιωματούχους, τους ράτσους, είναι όμορφοι αλλά τι να κάνουμε; Φτάνουν στη δουλειά και κάθονται από το πρωί μέχρι το βράδυ, μήνες ολόκληρους δεν κάνουν τίποτα και ξαφνικά ρίχνουν λεφτά για να αγοράσουν πυξίδες πυροβολικού που μπορεί να λείπουν στα τάγματα.
Τι μπορεί να γίνει σε αυτή την κατάσταση;
Μπροστά μας μας περιμένουν πολύ δύσκολες δοκιμές και πρέπει να βγούμε από αυτές γιατί το τίμημα, δεν μιλάω εδώ για πιθανότητα αποτυχίας, αλλά το τίμημα είναι πολύ υψηλό. Εξαρτάται από το αν η Δύση θα υποχωρήσει σε αυτόν τον πόλεμο, επειδή καταλαβαίνουμε ότι όλα παίζονται τώρα στο έδαφος.
Αν η Δύση δεν πετύχει τίποτα, τότε θα τροποποιήσει τη στρατηγική της, την προσέγγισή της.
Αντίθετα, αν πετύχουν κάτι, θα βάλουν σε πλήρη έκρηξη όλη την προπαγανδιστική μηχανή για να αποδείξουν ότι δεν έχουν πληρώσει χρήματα για το τίποτα. Και πρέπει επίσης να δώσουμε αυτά τα 130 αεροπλάνα που έχει ήδη ζητήσει η Ουκρανία, πρέπει να δώσουμε πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς γιατί θα χτυπήσουμε ακόμη περισσότερο και πρέπει να ασκήσουμε πίεση στη Ρωσία και, επομένως, σε αυτήν την περίπτωση, είμαστε πηγαίνοντας προς κάτι πολύ μακρύ. Ίσως θα πρέπει να πυροβολήσουμε υψηλόβαθμους αξιωματούχους αφού καταλήξουμε σε ορισμένα συμπεράσματα.
Σήμερα, είναι πολύ σημαντικό να σώσουμε ένα από τα πιο σημαντικά μας αποθέματα. Μιλάω για τα τάγματά μας, τους «Μουσικούς» μας.
Σύντομα, είναι οι «χρυσές μας εφεδρείες» που θα αντιμετωπίσουν τις επιθέσεις που θα υποστούμε. Πρέπει να τους δοθεί η ευκαιρία να παραμείνουν σε καλή κατάσταση, να αντικατασταθούν, να ξεκουραστούν. Οι στρατεύσιμοι πρέπει να μπορούν να τους αντικαταστήσουν. Νομίζω ότι παντού οι γείτονές μας είναι πολύ καλοί και παλεύουν πολύ καλά. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής. "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες". Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
Bertrand Hédouin
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου