Η Power λέει στους τραπεζίτες στην Κίνα να διορθώσουν τη νοοτροπία τους, να καθαρίσουν τον «ηδονιστικό τρόπο ζωής» τους και να σταματήσουν να αντιγράφουν δυτικές συνήθειες.
Οι δυτικοί σχολιαστές δεν μπορούν να καταλάβουν τι συμβαίνει στην Κίνα. Δεν είναι θέμα ευφυΐας, είναι θέμα πολιτισμού και εκπαίδευσης. Εκπαίδευση με την έννοια της μορφής: δεν έχουν στο μυαλό τους τις μορφές ή τις δομές που θα τους επέτρεπαν να βάλουν σε τάξη και να ερμηνεύσουν τις κινεζικές αποφάσεις.
Ακόμη χειρότερα, κρίνουν τις ενέργειες του ΚΚΚ Κίνας, που σκέφτεται με όρους διαλεκτικού υλισμού, βασισμένο σε πνευματιστικά, βολονταριστικά, θετικιστικά, μηχανιστικά πρότυπα!
Σύστημα αξιολόγησης
Η Κίνα προετοιμάζεται για σύγκρουση εδώ και πολλά χρόνια. Σταμάτησε τον εκδυτικισμό, ανέλαβε την εκπαίδευση των παιδιών, τη λαϊκή κουλτούρα, έφερε στη σειρά αστέρια, πλουτοκράτες και δισεκατομμυριούχους, άλλαξε το αφεντικό της κεντρικής τράπεζας, γιατί η πρώτη ήθελε να την ανοίξει πάρα πολύ και να την βάλει στο δυτικό πλέγμα . Διατήρησε τον έλεγχο του νομίσματος και των κινήσεων κεφαλαίων, έβαλε τέλος στις μεταρρυθμίσεις, έσκασε τη φούσκα των ακινήτων του κ.λπ. Αύξησε τον συγκεντρωτισμό του. Ενίσχυσε τον ρόλο και την εκπροσώπηση του Κόμματος, του ΚΚΚ.
Σε γενικές γραμμές, οι ηγέτες του ΚΚΚ κατάλαβαν ότι αν επέτρεπαν το αρχικό εσωτερικό τους σύστημα να «αποτιμηθεί» υπό τη δυτική επιρροή, είχαν χαθεί.
Κατάλαβαν ότι ήταν απαραίτητο να διατηρηθεί η απομόνωση και το σύστημα των εσωτερικών Αξιών – με όλη τη σημασία της λέξης: πολιτισμικές αξίες, συγκεκριμένες αξίες της αγοράς, πολιτικές αξίες, ηθικές αξίες κ.λπ.
Κατάλαβαν ότι η βάση της επιβίωσής τους ήταν, με την ευρεία έννοια, η διατήρηση και ο έλεγχος του συστήματος των Αξιών τους.
Κατάλαβαν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες τους έστηναν παγίδα. Αυτό που είχαν παραδώσει στους Σοβιετικούς ήταν αυτό της αντιπαράθεσης στο έδαφος που επέλεξαν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Έτσι αποσύρθηκαν και αποσύρονται ακόμη από αυτό το έδαφος.
Ένα σύστημα μαρξιστικού τύπου, που δεν βασίζεται κυρίως στην αγορά και το εμπόρευμα, αλλά στην κρατική παρόρμηση, τις οδηγίες του ΚΚΚ, τις κρατικές επενδύσεις και την εργασιακή αξία, δεν μπορεί να επιτρέψει να γίνει αποδεκτό ως έχει. Είναι οι εξωτερικές αξίες που μεταφέρουν τα αγαθά , το νόμισμα και η κουλτούρα των αντιπάλων.
Η Κίνα μπορεί να επιβιώσει ως Κίνα και ως πρωτότυπη εμπειρία μόνο εάν προστατεύσει τον εαυτό της και αποφύγει την αντιπαράθεση με τα δυτικά συστήματα αξιών. Δεν είναι ότι οι δυτικές αξίες είναι ανώτερες, αλλά είναι καταστροφικές. Είναι οντολογικό.
Για την αντιμετώπιση της ήπιας ισχύος
Η απόδειξη ότι αυτό είναι οντολογικό είναι ότι η Δύση επιδιώκει με κάθε μέσο να εμφυτεύσει το σύστημα αξιών της στους εχθρούς της, ένα σύστημα αξιών που περιλαμβάνει την απεριόριστη κατανάλωση, την απόλαυση, την προτεραιότητα της επιθυμίας έναντι των αναγκών, το ελευθεριακό όραμα, την υπέρβαση, γενικευμένος ηδονισμός, καταστροφή κ.λπ.
Μέχρι τώρα αρκούσε η ήπια δύναμη, η προπαγάνδα και η διαχείριση της φαντασίας, αλλά αυτό δεν ισχύει πλέον από την οικονομική κρίση του 2008 και τη λανθάνουσα οικονομική κρίση που μαίνεται από εκείνη την ημερομηνία. Ο κόσμος, έχοντας πάψει να είναι συνεργάσιμος, έγινε πρώτα ανταγωνιστικός, μετά αντίπαλος και τώρα στρατηγικά πολεμοχαρής. Το σπαθί αναγκάστηκε να αντικαταστήσει ή να συμπληρώσει το aspergillum της ηδονικής θρησκείας. Ακριβώς όπως οι παλιές καλές μέρες πριν από τη νεωτερικότητα.
Η πραγματική « ήπια δύναμη » της Δύσης ήταν η ικανότητά της να επιβάλλει, μέσω του θεάματος και της μίμησης, τις αξίες της παρακμής της γιατί αυτές είναι αξίες της απροσεξίας, της άνεσης, του εγωισμού, της ελάχιστης προσπάθειας. Αυτές είναι αξίες όπου πρέπει απλώς να αφήσετε τον εαυτό σας να γλιστρήσει κάτω από την πλαγιά. Ένα σύστημα απόλαυσης δικαιωμάτων παρά ένα σύστημα καθηκόντων είναι αναγκαστικά πιο ελκυστικό!
Η Κίνα δεν μπορεί να υποστηρίξει, για παράδειγμα, την επέκταση των δυτικών λεγόμενων «δημοκρατικών» αξιών.
Κατάλαβε ότι αυτές οι αξίες δεν ήταν δημοκρατικές, ότι δεν προέρχονταν από τον λαό, αλλά από τα πάνω, από τους Έμπορους του Ναού. Ότι αυτές οι «δημοκρατικές» αξίες ήταν μόνο τόσο φαινομενικά, που ήταν μόνο τυπικές χωρίς πραγματικό περιεχόμενο.
Αυτή είναι επίσης μια συζήτηση που αξίζει να διεξαχθεί, για να μάθετε ποιο είναι το πιο αυταρχικό σύστημα, αυτό όπου η ελευθερία είναι μόνο τυπική και όπου είστε προγραμματισμένοι από τις ελίτ στο επίπεδο του ασυνείδητου σας ή το σύστημα όπου η ελευθερία είναι περιορισμένη αλλά όπου υπάρχει ένα υπόλειμμα αυθεντικής ατομικής ελευθερίας όπου ο καθένας μπορεί ακόμα να ακολουθήσει τις προσωπικές του αποφάσεις. Μεγάλο θέμα αναρωτιέμαι.
Η Κίνα κατάλαβε ότι στην πραγματικότητα οι δυτικές αξίες, μέσω του ιδεολογικού προοδευτισμού, ήταν χειραγώγηση. χειρισμοί όπως η θυματοποίηση, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η θηλυκοποίηση, ο ξύπνιος, η δικτατορία της μόδας, η δικτατορία του Com' και το φετίχ του Pognon, η καταστροφή της λατρείας των προγόνων και του σεβασμού προς τους ηλικιωμένους, η άρνηση των ταυτοτήτων κ.λπ.
Εάν η Κίνα είχε συνεχίσει την πορεία που ακολούθησε πριν από περισσότερο από μια δεκαετία, το αμερικανικό όνειρο θα είχε πραγματοποιηθεί. Κάτω από το χτύπημα από το εξωτερικό, η Κίνα θα είχε χάσει την ιδιαιτερότητά της, τις δυνάμεις και τα πλεονεκτήματά της.
Εξ ου και το σταμάτημα και οι ανατροπές και οι αποκλίνουσες εξελίξεις, αυταρχικού και μη φιλελεύθερου τύπου. Κατά τη γνώμη μου, από το 2012 ή το 2013, η Κίνα κινείται προς μια κοινωνία και μια οικονομία αντιπαράθεσης, για να μην πω πόλεμο. Η Κίνα είναι σε αποκατάσταση. Κάποια στιγμή ο XI όπως ο Πούτιν στο Μόναχο το 2007 κατάλαβε ότι η χώρα του έπαιζε για την επιβίωσή της.
Μια ακόμη λέξη για αυτό το θέμα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχουν λίγοι άνθρωποι που σκέφτονται όπως οι Κινέζοι και το ΚΚΚ, αλλά κυρίως οι νεοσυντηρητικοί είναι αυτοί που μπορούν να καταλάβουν τι συμβαίνει στην Κίνα. Η κουλτούρα των Straussian νεοσυντηρητικών δεν είναι αυτή των παραδοσιακών πολιτικών κύκλων στη Δύση. Όχι, η κουλτούρα τους είναι τροτσκιστική, και ως εκ τούτου, είναι σε θέση να κατανοήσουν και να διαλύσουν στρατηγικές που εμπνέονται από τον μαρξισμό. Είναι σε θέση να τα επιστρέψουν.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.
πηγή: Bruno Bertez
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου