Σχεδόν τα πάντα έχουν ειπωθεί για την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας.
Με αυτήν την ιδιαιτερότητα που είναι πλέον μείζονος σημασίας: οι ρωσικές αρχές, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Προέδρου Πούτιν, το χαρακτηρίζουν τώρα ως «πόλεμο του ΝΑΤΟ» εναντίον της χώρας τους. Και αυτό δεν είναι μια απλή, ασήμαντη σημασιολογική προσαρμογή. Είναι ακριβώς το αντίθετο, χωρίς αμφιβολία μελλοντικές επιπτώσεις για όλες τις γειτονικές χώρες της Ρωσίας, μεταξύ των οποίων οι ευρωπαϊκές χώρες που ευθυγραμμίζονται με την ατλαντική δόξα και η έξαλλη εμμονή της να θέλει να επιβάλει τις επιταγές της παντού για να διατηρήσει την πλανητική της ηγεμονία. « όποιο κι αν είναι το κόστος »!
Για αρκετά χρόνια, ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: η ευθυγράμμιση των αξιωματούχων της ΕΕ –με τις επεκτάσεις της από τις εθνικές κυβερνήσεις– στις πολιτικές επιλογές των Ηνωμένων Πολιτειών είναι καταστροφική, δεν αντιπροσωπεύει την επιθυμία της πλειοψηφίας του πληθυσμού και αποτυγχάνει μετά από αποτυχία. Είτε όσον αφορά τη διεύρυνση της Ευρώπης (που ωθείται από το ΝΑΤΟ) προς τις χώρες της Ανατολής, είτε όσον αφορά την αποβιομηχάνιση, τους ενεργειακούς πόρους, το περιβάλλον, την εκπαίδευση, την ανεξαρτησία του Τύπου ή/και ακόμη και από την άποψη της δικαιοσύνης, η κοινωνική πρόοδος, εξωτερικές συμμαχίες κτλ... αυτές οι επιλογές απλώς επιτάχυναν λίγο περισσότερο το ναυάγιο στο οποίο μας οδηγούν αυτοί οι ανίκανοι, έχοντας μόνο έγνοια την προσωπική τους καριέρα εις βάρος του κοινού καλού.1 .
Μερικά παραδείγματα μεταξύ πολλών άλλων: πρέπει να θυμηθούμε τις προνομιακές συμφωνίες των ΗΠΑ και της ΕΕ με το ισραηλινό αποικιακό καθεστώς, τις οποίες είδαμε σε όλο το Παγκόσμιο Κύπελλο της FIFA στο Κατάρ τι εκατομμύρια υποστηρικτές; Αποτυχία. Πρέπει να αναφέρουμε την άδοξη μοίρα του Τζούλιαν Ασάνζ που μαραζώνει στον πάτο ενός βρετανικού κελιού επειδή αποκάλυψε την αλήθεια για τους πολέμους που διεξάγουν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους… και τι πιστεύει η πλειοψηφία των πολιτών γι' αυτούς; Αποτυχία. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κρίση του C-19 και τις πολλαπλές υπερβολές της, τα αποτελέσματα των οποίων αρχίζουμε να βλέπουμε (τις οποίες αυτές οι αρχές προσπαθούν να καμουφλάρουν). Αποτυχία. Μήπως πρέπει να επιστρέψουμε στην εξίσου άμεση και αλόγιστη υποστήριξη στον μαριονέτα Γκουαϊδό στην προσπάθεια ανατροπής του προέδρου Μαδούρο στη Βενεζουέλα; Αποτυχία. Χρειάζεται να θυμόμαστε τι συμβαίνει στην Αφρική όπου τη Γαλλία κυνηγούν παντού και δεν έχει πλέον το μόνο μέσο πίεσης... πέρα από τις βίζες; Αποτυχία. Ή, για να παρακολουθήσετε την τυφλή ακολούθηση στην αμερικανική πολεμική πολιτική της ένοπλης πτέρυγας του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας μέσω της άλλης ουκρανικής μαριονέτας; Αποτυχία. Πρέπει να επαναληφθεί: αυτές οι επιλογές είναι καταστροφικές για όλους τους ευρωπαίους πολίτες και η «δημοκρατία» στην οποία πίστευαν ότι ανήκαν είναι θαμμένη.
Στον πόλεμο που φέρνει τώρα τη Ρωσία ενάντια στο ΝΑΤΟ – και όχι απλώς την Ουκρανία, η οποία προφανώς δεν είχε τα μέσα να αντισταθεί στη ρωσική επίθεση από μόνη της – πριν ήταν ανεπανόρθωτα πολύ αργά – ο Ρώσος Πρόεδρος συνεχίζει να επαναλαμβάνει ότι είναι έτοιμος να διαπραγματευτεί – θα ήταν επείγον για τους Ευρωπαίους να αναρωτηθούν το βασικό ερώτημα: τι μπορεί να αξίζει η ενσωμάτωση μιας χώρας όπως η Ουκρανία και οι φασιστικές φατρίες της για όλες τις χώρες της ΕΕ που ήδη έχουν τόσο μεγάλο πρόβλημα να ζήσουν μαζί τα διαφορετικά μέλη της ? Η απάντηση φαίνεται προφανής: μειονεκτήματα και όχι το αντίστροφο. Και λοιπόν, γιατί αυτό το πείσμα να προμηθεύει όλο και περισσότερα όπλα και δισεκατομμύρια δολάρια/ευρώ σε αυτή τη χώρα –ή τι θα μείνει από αυτήν– ώστε να συνεχίσει την αναμέτρησή της με τη Ρωσία, η οποία έχει υποδείξει εδώ και καιρό τις «κόκκινες γραμμές» της. και έχει δείξει άπειρη υπομονή για να διατηρήσει την ηρεμία και τη συνολική ευημερία που απολάμβανε η Ευρώπη μέχρι τότε και της οποίας οι αποτυχίες συσσωρεύονται σε όλη τη γραμμή;! Πολλοί πολίτες αισθάνονται ήδη σοβαρά τις επιπτώσεις, είτε σε ενεργειακό είτε σε οικονομικό επίπεδο, αφού όλα συνδέονται και, όπως έχει ήδη εξηγηθεί σε πολλές περιπτώσεις, οι εσωτερικές μας πολιτικές καθορίζονται από τις εξωτερικές μας πολιτικές και όχι το αντίστροφο.
Ό,τι και να μας λένε τα ΜΜΕ στη συνήθη προπαγάνδα τους κατά της Ρωσίας, η τελευταία θα συνεχίσει αυτόν τον «πόλεμο» και θα επιβάλει τους στόχους που εξαρχής εξήγγειλε ξεκάθαρα: την αποναζοποίηση της Ουκρανίας, την αποστρατικοποίησή της και την υποχώρηση του ΝΑΤΟ – αν όχι τη διάσπασή της. – στα σύνορα που καθόρισε η Μόσχα. Και αυτό, ανεξάρτητα από τα μέσα που εφαρμόζουν όλα τα δυτικά έθνη κυρίως, για να προσπαθήσουν να το συντρίψουν. Με αυτόν τον κίνδυνο που μεγαλώνει καθημερινά: όσο πιο σημαντικά είναι αυτά τα μέσα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπισή του, τόσο περισσότερο οι χώρες που συμμετέχουν σε αυτόν εκτίθενται σε αντίποινα εκ μέρους του, και εκεί επίσης το Κρεμλίνο δεν σταματά να τις προειδοποιεί.
Ο πρώτος στόχος που επεσήμανε ο Πρόεδρος Πούτιν θα έπρεπε να έχει τραβήξει την προσοχή μας. Όσον αφορά την «απαζοντοποίηση», πολλοί Δυτικοευρωπαίοι δεν φαίνεται να λαμβάνουν το μέτρο. Ωστόσο, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η καρδιά του ουκρανικού στρατού τυχαίνει να είναι το τάγμα Azov με ένα ναζιστικό συστατικό όχι μόνο να διεκδικείται αλλά και να αναλαμβάνεται πλήρως. Όσοι απαρτίζουν αυτό το τάγμα δεν το κρύβουν πια, το εμφανίζουν δυνατά και καθαρά, τατουάζ και εξωτερικά σημάδια ότι ανήκουν σε αυτή την ακροδεξιά με πρότυπο και εμβληματική φιγούρα τον Stepan Bandera, διαβόητο αντισημίτη που έχει στο ενεργητικό του χιλιάδες δολοφονηθέντες Εβραίους. Αυτό υποστηρίζουν οι δυτικές πολιτικές μας αρχές και με το οποίο βυθιζόμαστε σε μια κρίση που είναι αναμφίβολα μόνο στις απαρχές της. "Η λατρεία του ναζισμού είναι κάτι παραπάνω από ανεξέλεγκτη στην Ουκρανία, εκδηλώνεται στο φως της ημέρας ». γράφει ο Lev Golinkin, μετά από μια σχολαστική και ανατριχιαστική απογραφή μνημείων για τη δόξα της συνεργασίας με τους Ναζί2 .
Τι είναι όμως έκπληξη; Για δεκαετίες, ο κώδωνας του κινδύνου κρούουν όλοι οι ακτιβιστές που υποστηρίζουν την Παλαιστίνη ενάντια στο ισραηλινό αποικιακό καθεστώς του απαρτχάιντ. Έχουν περάσει μόλις λίγοι μήνες από τότε που διάσημες ΜΚΟ, συμπεριλαμβανομένης της Διεθνούς Αμνηστίας και του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, οδηγήθηκαν από γεγονότα που επαληθεύτηκαν επιτόπου για να επιβεβαιώσουν αυτό που συνεχίζουμε να καταγγέλλουμε, τόσο κραυγαλέος είναι ο απεχθής ρατσισμός αυτού του καθεστώτος. Και μπροστά σε αυτά τα αναπόφευκτα γεγονότα που τεκμηριώνονται από πολλές μαρτυρίες, τι κάνουν οι κυβερνήσεις μας; Συνεχίζουν να κάνουν τα στραβά μάτια και να διατηρούν τη συνεργασία τους με αυτό το εγκληματικό καθεστώς, διασφαλίζοντας έτσι την ατιμωρησία του. Με λογική συνέπεια, την έλευση στην εξουσία μιας νέας κυβέρνησης –της 5ης μέσα σε λίγους μήνες– για την οποία πλέον δεν υπάρχει πλέον η παραμικρή δυνατή αμφιβολία ως προς την ιδιότητά της στην ακροδεξιά. Αυτό υποστηρίζουν ευθέως οι κυβερνήσεις μας. Είναι λοιπόν προφανές ότι δεν υπερασπίζονται πλέον αυτές τις αξίες, που ωστόσο αναφέρονται στους εμαγιέ τους λόγους «δημοκρατίας», «ελευθερίας», «δικαιοσύνης» και άλλων ανοησιών. Υποστηρίζουν αυταρχικά, ακροδεξιά - και διεφθαρμένα καθεστώτα σαν τους ίδιους. Ανοίξτε διάπλατα τα μάτια σας και λάβετε το μέτρο του τι συμβαίνει: οι δυτικές κυβερνήσεις υποστηρίζουν τα φασιστικά καθεστώτα. Αυτό που πάντα πολεμούσε η παλαιστινιακή αντίσταση. Έτσι η Ρωσία, έχοντας απελευθερώσει την Ευρώπη από τον ναζιστικό ζυγό με τη θυσία 27 εκατομμυρίων ψυχών κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ποιος ξέρει το τίμημα!
Κατά τη διάρκεια του πρόσφατου ταξιδιού του στις ΗΠΑ, ο κλόουν από το Κίεβο δέχτηκε «όρθιους χειροκροτητές» στο αμερικανικό Κογκρέσο και έλαβε από την κυβέρνηση Μπάιντεν την υπόσχεση νέων όπλων καθώς και πολλά δισεκατομμύρια δολάρια για να τον στηρίξει ενάντια στη Ρωσία. Πολύ καλό για αυτούς… εκτός από το ότι η Ρωσία έχει πάντα τουλάχιστον ένα προβάδισμα όσον αφορά τον οπλισμό, το οποίο αποτελεί σημαντικό πλεονέκτημα σε περιόδους πολέμου που επιτρέπει στον Πρόεδρο Πούτιν να ανακοινώσει ότι αυτό δεν θα άλλαζε το τελικό αποτέλεσμα, καθώς οι πύραυλοι «Patriot» βρίσκονται στο τα μάτια του, παλιός εξοπλισμός. Και ότι η Μόσχα προειδοποίησε περαιτέρω και επανέλαβε ότι όλες οι πολεμικές πράξεις κατά της Ρωσίας που δεν εμπίπτουν στο διεθνές δίκαιο καταγράφονται σχολαστικά και θα διωχθούν έγκαιρα.
Ενόψει αυτού του πίνακα, το ερώτημα που δικαιούται να θέτει κάθε πολίτης είναι το εξής: πώς να βγούμε από ένα τέτοιο αδιέξοδο, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο; Η απάντηση δεν είναι απλή, αλλά υπάρχουν κάποια στοιχεία σε αυτό που μας διδάσκει η ιστορία: σε τόσο σκοτεινούς καιρούς, ο κίνδυνος λαϊκών εξεγέρσεων αυξάνεται. Οι πολίτες που δεν βλέπουν διέξοδο από τον περιβαλλοντικό λήθαργο αντιδρούν και απειλεί εμφύλιο πόλεμο. Ο εχθρός είναι τότε παντού. Μπορεί να είναι ο γείτονας ακόμα και ο αδερφός, η αδερφή, ο συγγενής που δεν συμμερίζεται την ίδια άποψη. Κανείς δεν είναι ασφαλής, ειδικά οι ξένοι. Και στην προκειμένη περίπτωση, δεν θα είναι πλέον οι Εβραίοι, θα είναι οι Μουσουλμάνοι και γενικά οι τσαμπουκάδες. Θα ακολουθήσει ένα μεγάλο χάος – και με το αναρίθμητο trafficking που συνδέεται με τον πόλεμο μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, δεν λείπουν τα όπλα – στα οποία μόνο μια ισχυρή παραγγελία μπορεί να βάλει τέλος. Και αυτή η τάξη εκπροσωπείται τις περισσότερες φορές από τον στρατό. Ο στρατός και οι αξίες του. Με τη σειρά, ακριβώς. Τις δεξιές της αξίες που θα απαιτήσει η πλειοψηφία των πολιτών. Η αριστερά έχει προδώσει τόσα πολλά, που δεν υπάρχει πια, ή είναι μόνο μια σκιά του εαυτού της. Θερίζει αυτό που της αξίζει! Δεξιά αν όχι ακροδεξιά που βλέπουμε να εγκαθίστανται όλο και πιο συχνά σε διάφορα ευρωπαϊκά κράτη. Είτε σε ορισμένες σκανδιναβικές χώρες, η Σουηδία προηγείται, χωρίς να ξεχνάμε τις χώρες της Βαλτικής, τη Λετονία, την Εσθονία και τη Λιθουανία. Στην Ιταλία, μετά τις τελευταίες εκλογές και όπου μικρές ομάδες φαινομενικά κάνουν τον ναζιστικό χαιρετισμό κατά τη διάρκεια συναντήσεων στη Ρώμη. Στην Αυστρία, τη Δανία και την Ολλανδία, ποτέ δεν ξεπέρασαν αυτά τα θέματα. Στην Πολωνία πάντα. Στη Γαλλία, όπου το κοινοβούλιο ψήφισε 49,3, αποφεύγοντας έτσι οποιαδήποτε συζήτηση και όπου η κυβέρνηση μόλις αύξησε τον προϋπολογισμό του εσωτερικού σε 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ, σημαντικό μέρος του οποίου θα διατεθεί για την αγορά δακρυγόνων και ήχου που χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων… αναμφίβολα φοβούνται . Για να μην αναφέρουμε τα νέα οχήματα επιβολής του νόμου που είναι περισσότερο στρατιωτικός εξοπλισμός από την εθνική χωροφυλακή. Και τον τελευταίο καιρό, στη Γερμανία όπου ένα πραξικόπημα βρισκόταν στο σημείο της ανατροπής της κυβέρνησης, με τις δυνάμεις της τάξης και τον στρατό να υποστηρίζουν. 5 δισεκατομμύρια ευρώ, ένα σημαντικό μέρος των οποίων θα διατεθεί για την αγορά δακρυγόνων και βομβών ήχου που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων… αναμφίβολα υπάρχει φόβος. Για να μην αναφέρουμε τα νέα οχήματα επιβολής του νόμου που είναι περισσότερο στρατιωτικός εξοπλισμός από την εθνική χωροφυλακή. Και τον τελευταίο καιρό, στη Γερμανία όπου ένα πραξικόπημα βρισκόταν στο σημείο της ανατροπής της κυβέρνησης, με τις δυνάμεις της τάξης και τον στρατό να υποστηρίζουν. 5 δισεκατομμύρια ευρώ, ένα σημαντικό μέρος των οποίων θα διατεθεί για την αγορά δακρυγόνων και βομβών ήχου που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων… αναμφίβολα υπάρχει φόβος. Για να μην αναφέρουμε τα νέα οχήματα επιβολής του νόμου που είναι περισσότερο στρατιωτικός εξοπλισμός από την εθνική χωροφυλακή. Και τον τελευταίο καιρό, στη Γερμανία όπου ένα πραξικόπημα βρισκόταν στο σημείο της ανατροπής της κυβέρνησης, με τις δυνάμεις της τάξης και τον στρατό να υποστηρίζουν.
Εάν επιβεβαιωθούν αυτές οι προοπτικές, οι συνέπειες θα είναι πολύ δύσκολες για την πλειοψηφία των πολιτών που θα χάσουν τα λίγα που απέκτησαν με κόπο. Η αξία του ευρώ και του δολαρίου θα υποχωρήσει περαιτέρω έναντι άλλων νομισμάτων, με το ευρωπαϊκό νόμισμα να κινδυνεύει ακόμη και να βυθιστεί σε αυτή τη βύθιση. Το χάος που επικρατεί δεν είναι (ακόμα) αντιληπτό στον μεγαλύτερο αριθμό, αποσπάται από αθλητικά γεγονότα και άλλα διάφορα γεγονότα χωρίς συνέπεια, αλλά ανατινάζεται από μικρούς ρεπόρτερ. Αυτό περιμένει τους πληθυσμούς, μετά τα επαναλαμβανόμενα ψέματα και την αποδεδειγμένη διαφθορά στα ανώτατα επίπεδα των κρατών, καθώς και τη συμπαιγνία των μέσων ενημέρωσης με την εξουσία, που οδηγεί σε κρίση των θεσμών και απώλεια της αξιοπιστίας των ανώτατες αρχές, μέχρι τη διπλωματία που έχει γίνει απόκοσμη.
του Πάτρικ Ρέιμοντ
Ας πάρουμε το μακάβριο χιούμορ όπως πρέπει. Ο Ζελένσκι πέτυχε τέλεια την επιχείρηση Morgenthau στην Ουκρανία, καταστρέφοντας τη βιομηχανική βάση και παρεμπιπτόντως τον ουκρανικό λαό, του οποίου το σύνολο δεν θα πρέπει να ξεπερνά από εδώ και πέρα τα 20 εκατομμύρια (στην Ουκρανία).
« Τουλάχιστον οκτώ εκατομμύρια άνθρωποι έφυγαν από την Ουκρανία το 2022. Λαμβάνοντας υπόψη τον πληθυσμό των χαμένων περιοχών, δεν έχουν απομείνει περισσότεροι από 18-20 εκατομμύρια άνθρωποι στη χώρα. Και λόγω των αυστηρών περιορισμών που επιβάλλονται στην αναχώρηση των ανδρών, είναι κυρίως γυναίκες και παιδιά που εγκαταλείπουν το κράτος ».
Τουλάχιστον όσοι μένουν είναι αυτοί που δεν μπορούν να πληρώσουν...
Οι πλουσιότεροι, χάρη στη διεθνή βοήθεια , έχουν δει την περιουσία τους να αυξάνεται κατά 20 δισεκατομμύρια δολάρια. Ήταν απαραίτητο να τους παρηγορήσω, τους φτωχούς!
Το μισό του ΑΕΠ έχει εξαφανιστεί, η παραγωγή εξόρυξης είναι στο μισό ιστό και η βιομηχανία έχει πέσει κατά 50 έως 90% ανάλογα με την περιοχή...
Η χώρα είναι πλέον απλώς ένα άδειο κέλυφος.
Μόνο η οβίδα υπάρχει ακόμα, ανάμεσα στους στρατιώτες, που πληρώθηκαν στο μέτωπο 100.000 εθνικά νομίσματα (2.700 δολάρια) και στις οχυρώσεις που χτίστηκαν σε 8 χρόνια, αρχίζει να καταρρέει με τη σύλληψη του Soledar, και ο Zelensky, όπως ο Χίτλερ, αρνείται οποιαδήποτε υποχώρηση. Χρειάζεται λίγο, αλλά με τίμημα βαριών απωλειών, που έλεγαν ότι είναι δέκα φορές βαρύτερες από τους Ρώσους, αλλά αλλάζει και αυτή η αναλογία, ξεπερνιέται σε μεγάλο βαθμό, κάποιοι υποστηρίζουν ότι φτάνει το 30 έναντι 1...
Οι ΗΠΑ σπάνε τα ρεκόρ πώλησης όπλων, στην πραγματικότητα, δεν είναι επειδή είναι καλύτερα ή πολυάριθμα, είναι ότι είναι πιο ακριβά, χωρίς να έχουν επαρκή ποιότητα. 800 δισεκατομμύρια προϋπολογισμοί για αποτελέσματα χαμηλότερα από αυτά της Ρωσίας, η οποία ξοδεύει 65, και αναμφίβολα χαμηλότερα επίσης, από αυτά της Κίνας, 290 δις. Αλλά στη μια περίπτωση, το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα είναι ιδιωτικό, διαφθείρει και συσσωρεύεται, στην άλλη, έχουν μια εθνική βιομηχανία…
Ο Ντεριπάσκα, ο οποίος κατείχε ένα καλό μερίδιο στη Ρωσία, έπρεπε να πουλήσει τα πάντα πίσω στο κράτος. Η κερδοφορία ήταν αβέβαιη και οι έλεγχοι της FSB αδιάκοποι.
Στην Ευρώπη, ακολουθούμε τον τρόπο Morgenthau της φτωχοποίησης, της ερήμωσης. Κανείς δεν το γνωρίζει, αλλά το jean-foutrerie του richofemenclimatic εξακολουθεί να απασχολεί το μυαλό όλων.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα καταλήξουν να επιλέξουν τον βελγικό τρόπο: θέρμανση στους 14° για να σώσουν τη βιομηχανία ή ό,τι έχει απομείνει από αυτήν.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις.
πηγή: The Fall
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου