« Σε κάποιο βαθμό, ο Μπαχμούτ έχει σημασία για [την Ουκρανία] γιατί έχει τόση σημασία για τους Ρώσους », δήλωσε ανώτερος αμερικανός αξιωματούχος, σημειώνοντας ότι ο έλεγχος του Μπαχμούτ δεν θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στη σύγκρουση ούτε θα θέσει σε κίνδυνο τις αμυντικές ή επιθετικές επιλογές της Ουκρανίας. στην ανατολική περιοχή του Ντονμπάς.
Ο αξιωματούχος πρόσθεσε: « Ο Μπαχμούτ δεν θα αλλάξει τον πόλεμο ».
Πιστεύω ότι ο ανώτερος αξιωματούχος των ΗΠΑ έχει απόλυτο λάθος.
Ο Soledar και ο Bakhmut αιμορραγούν τον ουκρανικό στρατό. Είναι σχετικό. Κοιτάξτε τον τρελό αριθμό ουκρανικών μονάδων που έχουν αναπτυχθεί σε αυτόν τον τομέα του μετώπου μήκους μόλις 50 χιλιομέτρων.
Υπολογίζω το ισοδύναμο περίπου 27 σχηματισμών μεγέθους ταξιαρχίας σε εκείνη την περιοχή. Το συνηθισμένο μέγεθος μιας ταξιαρχίας είναι περίπου 3000 με 4000 άνδρες με εκατοντάδες οχήματα κάθε είδους. Εάν όλες οι ταξιαρχίες ήταν σε πλήρη ισχύ, η δύναμη αυτή θα ανερχόταν σε 97.500 άνδρες.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο Ουκρανός στρατιωτικός διοικητής Zaluzhny είπε ότι ο στρατός του έχει 200.000 άνδρες εκπαιδευμένους στη μάχη και άλλοι 500.000 έχουν άλλα καθήκοντα ή εκπαιδεύονται επί του παρόντος. Οι δυνάμεις που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην περιοχή Μπαχμούτ αποτελούν το 50% των ετοιμόμαχων ουκρανικών δυνάμεων.
Το Zaluzhny απέσυρε μονάδες από άλλα μέτωπα, όπως ο τομέας Kreminna και Svatove βορειότερα στην επαρχία Luhansk για να τροφοδοτήσει τον Bakhmut. Αυτό έχει μειώσει κάθε πιθανότητα οι ουκρανικές δυνάμεις σε αυτές τις περιοχές να είναι σε θέση να σημειώσουν πρόοδο.
Αυτό που φαίνεται να αγνοούν σχεδόν όλες οι αναφορές από την Ουκρανία είναι η τεράστια ζημιά που προκαλεί καθημερινά το ρωσικό πυροβολικό.
Η Ουκρανία έχει λίγο πυροβολικό για να απαντήσει σε αυτό και το μόνο που έχει ακόμα μειώνεται μέρα με τη μέρα.
Πριν από μερικές εβδομάδες, ο ρωσικός στρατός ξεκίνησε μια συστηματική εκστρατεία αντιπυροβολικού η οποία έκτοτε έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο.
Ο τυπικός δυτικός τρόπος ανίχνευσης εχθρικών μονάδων πυροβολικού είναι με ραντάρ. Η διαδρομή πτήσης του βλήματος μετράται και οι συντεταγμένες της πηγής του υπολογίζονται επιτρέποντας στο δικό του πυροβολικό να αντιδράσει. Αλλά το ίδιο το ραντάρ αντιπυροβολικού εξαρτάται από την ακτινοβολία. Είναι έτσι εύκολα ανιχνεύσιμο και ευάλωτο στη φωτιά.
Τους τελευταίους μήνες, η Ρωσία ανέπτυξε ένα πολύ διαφορετικό σύστημα ανίχνευσης αντιπυροβολικού με το μάλλον απλό όνομα πενικιλίνη. Η πενικιλλίνη ή πενικιλλίνη 1B75 είναι ένα ακουστικό-θερμικό σύστημα αναγνώρισης πυροβολικού που αναπτύχθηκε από τη Ruselectronics για τις Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις. Το σύστημα στοχεύει στον εντοπισμό και τον εντοπισμό εχθρικού πυροβολικού, όλμων, MLR, θέσεων βολής αντιαεροπορικών ή τακτικών βλημάτων με σεισμικούς και ακουστικούς αισθητήρες, χωρίς να εκπέμπει ραδιοκύματα.
Εντοπίζει εχθρικά πυρά μέσα σε 5 δευτερόλεπτα σε απόσταση 25 km (16 mi; 13 nmi). Η πενικιλίνη ολοκλήρωσε τις δοκιμές τον Δεκέμβριο του 2018 και μπήκε στη μάχη το 2020.
Η πενικιλίνη είναι τοποθετημένη στο πλαίσιο 8×8 Kamaz-6350 και αποτελείται από μια σουίτα αισθητήρων 1B75 τοποθετημένων σε μια τηλεσκοπική μπούμα για το υπέρυθρο και ορατό φάσμα καθώς και αρκετούς σεισμικούς και ακουστικούς δέκτες που είναι εγκατεστημένοι στο έδαφος ως μέρος της σουίτας 1B76 Αισθητήρες. Έχει αποτελεσματική εμβέλεια για επικοινωνία με άλλα στρατιωτικά μέσα έως και 40 χιλιόμετρα (25 mi) και είναι ικανό να λειτουργεί ακόμη και σε πλήρως αυτόματη λειτουργία, χωρίς πλήρωμα. Ένα σύστημα μπορεί προφανώς να καλύψει μια ολόκληρη μεραρχία ενάντια στα εχθρικά πυρά. Επιπλέον, συντονίζει και διορθώνει τα φιλικά πυρά του πυροβολικού.
Το σύστημα πενικιλίνης μπορεί να κρυφτεί στο δάσος και να κρατήσει τον τηλεσκοπικό του πόλο για να παρακολουθήσει και να ακούσει το πεδίο της μάχης. Δεδομένου ότι δεν ακτινοβολεί, δεν υπάρχει καλός τρόπος για έναν εχθρό να το εντοπίσει.
Το σύστημα εντοπίζει ουκρανικά όπλα καθώς πυροβολούν. Στη συνέχεια εξαλείφονται με άμεση και ακριβή αντιπυρική βολή. Όπως υποστηρίζει το σχετικό πυροβολικό μέρος της λίστας «κλομπέρ» που παρέχει το ρωσικό υπουργείο Άμυνας.
Ουκρανική αντιπυρική βολή κατά του ρωσικού πυροβολικού δεν είναι πλέον δυνατή, καθώς ο απαραίτητος εξοπλισμός ανίχνευσης εξαλείφεται και η ουκρανική αντιπυρική βολή καταρρίπτεται από τις ρωσικές αεράμυνες.
Αυτή η εκστρατεία του ρωσικού αντιπυροβολικού συνεχίζεται εδώ και αρκετές εβδομάδες. Απενεργοποίησε μεγάλο μέρος από ό,τι είχε απομείνει από τις δυνατότητες της Ουκρανίας μεγαλύτερης εμβέλειας. Εν τω μεταξύ, το ρωσικό πυροβολικό συνεχίζει να καταρρίπτει ουκρανικά στρατεύματα που κρατούν την πρώτη γραμμή. Μόνο όταν όλα τα μέρη των ουκρανικών χαρακωμάτων έχουν πληγεί από έντονα πυρά, το ρωσικό πεζικό θα κινηθεί για να καθαρίσει ό,τι έχει απομείνει.
Αυτή η μορφή μάχης προκαλεί τεράστιες απώλειες στην ουκρανική πλευρά, ενώ οι ρωσικές δυνάμεις έχουν ελάχιστες απώλειες.
Μπορούμε να πούμε ότι η Ουκρανία έχει χάσει πλέον τον ονομαστικό εξοπλισμό δύο μεγάλων στρατών.
Στην αρχή του πολέμου, ο ουκρανικός στρατός διέθετε περίπου 2.500 άρματα μάχης, 12.500 τεθωρακισμένα οχήματα και 3.500 μεγάλα συστήματα πυροβολικού. Είναι αμφίβολο ότι περισσότερα από τα μισά από αυτά ήταν σε κατάσταση επισκευής, αλλά μπορεί να έχουν γίνει αρκετές επισκευές για να μπορούν να επισκευαστούν.
Ο ρωσικός στρατός ισχυρίζεται ότι τα περισσότερα από αυτά έχουν εξαλειφθεί :
7.549 άρματα μάχης και άλλα τεθωρακισμένα οχήματα μάχης, 984 μαχητικά οχήματα εξοπλισμένα με MLRS, 3.853 πυροβόλα όπλα και όλμοι πεδίου, καθώς και 8.081 μονάδες ειδικού στρατιωτικού εξοπλισμού καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης.
Στη συνέντευξή του στο The Economist, ο στρατηγός Zeluzhny απαίτησε να του παραδοθεί αμέσως ένας τρίτος στρατός:
«Ξέρω ότι μπορώ να νικήσω αυτόν τον εχθρό», είπε. «Αλλά χρειάζομαι πόρους. Χρειάζομαι 300 τανκς, 600-700 IFV [οχήματα μάχης πεζικού], 500 οβίδες.
Όπως ξερά ο δημοσιογράφος του The Economist σημείωσε:
«Το πρόσθετο οπλοστάσιο που αναζητά είναι μεγαλύτερο από το σύνολο των τεθωρακισμένων δυνάμεων των περισσότερων ευρωπαϊκών στρατών». »
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις.
πηγή: Bruno Bertez
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου