Στις 9 Ιανουαρίου 2023, ο Πούτιν κατέθεσε νομοσχέδιο που καταγγέλλει τη Σύμβαση Ποινικού Δικαίου για τη Διαφθορά, που ισχύει στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
Ας μην έχουμε καμία αμφιβολία, οι φωνές θα ανέβουν γρήγορα για να επιβεβαιώσουν ότι η Ρωσία σταματά να πολεμά ενάντια στη διαφθορά. Λες και δεν θα μπορούσε να υπάρξει σωτηρία έξω από τις ευρωπαϊκές αρχές, οι οποίες ωστόσο είναι πολύ διεφθαρμένες, όπως η εμπειρία δείχνει κάθε μέρα λίγο περισσότερο. Και κανείς δεν θα θυμηθεί ότι ήταν το ίδιο το Συμβούλιο της Ευρώπης που απέκλεισε τη Ρωσία από την GRECO δημιουργώντας έναν μηχανισμό διάκρισης, για να μη χάσει από τη Ρωσία τον μοχλό του παγκόσμιου ελέγχου της «μάχης κατά της διαφθοράς». Ας πάμε λοιπόν λίγο πίσω στα νομικά δεδομένα και στην παγκοσμιοποιημένη εργαλειοποίηση του «αγώνα κατά της διαφθοράς».
Η καταπολέμηση της διαφθοράς είναι ένα πολύ αποτελεσματικό μέσο παγκόσμιας διακυβέρνησης. Ποιος μπορεί να είναι επίσημα υπέρ της διαφθοράς; Κανένας. Χάρη σε αυτό, βρέθηκε ένα ιδανικό θεμέλιο για τη δημιουργία ενός ολόκληρου δικτύου παγκόσμιας παρακολούθησης των εσωτερικών πολιτικών υποθέσεων: δημόσιες συμβάσεις, χρηματοδότηση πολιτικών κομμάτων, πόροι εθνικών πολιτικών κ.λπ. Χωρίς καν να αναφέρουμε τη μάζα των ευαίσθητων πληροφοριών που διατίθενται, είναι επίσης ένα μέσο πίεσης σε αυτά τα ίδια στοιχεία του εθνικού πολιτικού συστήματος.
Στη λογική της ανάκτησης του ελέγχου της κυριαρχίας της από τη Ρωσία, όπως ανακοίνωσε ο Πρόεδρος Πούτιν κατά την ομιλία του στο τέλος του έτους, κατέθεσε στη Δούμα νομοσχέδιο για έξοδο από τη Σύμβαση Ποινικού Δικαίου για τη διαφθορά του Συμβουλίου της Ευρώπης. , Σύμβαση που υπεγράφη από τη Ρωσία στις 27 Ιανουαρίου 1999 και επικυρώθηκε στις 25 Ιουλίου 2006.
Το επιχείρημα που προβάλλεται είναι απλό: η Ρωσία βρίσκεται σε κατάσταση παράνομων νόμιμων διακρίσεων από τον περασμένο Μάρτιο, έχοντας μόνο υποχρεώσεις και όχι πλέον δικαιώματα στην GRECO.
Και πράγματι, αυτό συμβαίνει, αν αναφερθούμε στο ψήφισμα της 23ης Μαρτίου 2022 , που εγκρίθηκε από την Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης « σχετικά με τις νομικές και οικονομικές συνέπειες της λήξης της ιδιότητας μέλους του Συμβουλίου της Ευρώπης της Ρωσίας Ομοσπονδία ». Στις 16 Μαρτίου 2022, παράλληλα με τις δηλώσεις της Ρωσίας για αποχώρηση από το Συμβούλιο της Ευρώπης, το ίδιο το Συμβούλιο της Ευρώπης αποφάσισε τον αποκλεισμό της Ρωσίας. Αλήθεια, πώς μπορεί κανείς να θέλει να φύγει από αυτό το ίδρυμα; Τι ιδέα, μπορεί μόνο να αποκλειστεί...Διασώζεται η τιμή, τελικά ό,τι απομένει, στις 23 Μαρτίου επιβλήθηκαν οι συνέπειες, δηλαδή ο αποκλεισμός της Ρωσίας από όλες τις αρχές και τις μικρές ομάδες που στροβιλίζονται γύρω από αυτόν τον θεσμό. Ωστόσο, υπάρχει μια αιχμαλωσία : η καταπολέμηση της διαφθοράς είναι ένα μέσο διακυβέρνησης που είναι πολύ χρήσιμο για να το στερήσουμε. Δεν πειράζει, η Επιτροπή Υπουργών ενέκρινε έναν εντελώς ανισόρροπο και πολιτικό μηχανισμό στο σημείο 6 αυτού του ψηφίσματος:
« Η Ρωσική Ομοσπονδία παύει να είναι μέλος της Διευρυμένης Συμφωνίας για την Ομάδα Κρατών κατά της Διαφθοράς (GRECO), εκτός εάν η GRECO ασκεί τα καθήκοντά της βάσει της Σύμβασης Ποινικού Δικαίου για τη Διαφθορά (ETS No. 173) έναντι της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Η Ρωσική Ομοσπονδία μπορεί να συνεχίσει να συμμετέχει στις συνεδριάσεις της ολομέλειας της GRECO μόνο όταν η τελευταία εξετάζει τις εκθέσεις αξιολόγησης και συμμόρφωσης για τη Ρωσική Ομοσπονδία, όπως προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 i. του Καταστατικού της GRECO, για σκοπούς παροχής και λήψης πληροφοριών σχετικά με αυτές τις εκθέσεις, χωρίς δικαίωμα συμμετοχής στη συζήτηση ή έγκριση των εκθέσεων βάσει του άρθρου 15 του Καταστατικού της GRECO και χωρίς δικαίωμα ψήφου ».
Με λίγα λόγια, η Ρωσία παραμένει παρακολουθούμενη, ελεγχόμενη, αλλά δεν έχει τίποτα να πει. Ο Ρώσος Πρόεδρος έχει ξεκινήσει την καταγγελία της Σύμβασης, έτσι ώστε να μην υπάρχει απολύτως καμία νομική βάση για μια τέτοια πρακτική που εισάγει διακρίσεις. Για όσους ανησυχούν για το τέλος της «μάχης κατά της διαφθοράς» στη Ρωσία, να είστε βέβαιοι ότι υπάρχει ένας απίστευτος αριθμός παγκόσμιων μηχανισμών επιτήρησης, στους οποίους η Ρωσία είναι συμβαλλόμενο μέρος, όπως μας υπενθυμίζει ο γερουσιαστής Kosachev .
Για όσους, ακριβώς, αυτό δεν καθησυχάζει, θα ήθελα να δώσω ένα παράδειγμα πολιτικοποίησης και εργαλειοποίησης της καταπολέμησης της διαφθοράς. Πάρτε το παράδειγμα της Διεθνούς Διαφάνειας, σύμβολο σε αυτόν τον τομέα. Έχει γίνει συμφωνία με την Ουκρανία και από τον Απρίλιο του περασμένου έτους έχουν δημιουργήσει μια βάση δεδομένων ( διαθέσιμη εδώ), στο οποίο εντοπίζουν αλλοδαπούς που εργάζονται στη Ρωσία, σε επιχειρήσεις, όταν αυτές οι εταιρείες βρίσκονται υπό κυρώσεις και καλούν τα κράτη να λάβουν αντίποινα εναντίον των υπηκόων τους. Στη λογική της δημοκρατικής Ευρώπης του 1930 καλούν και σε καταγγελία. Ποια είναι η σχέση με τη διαφθορά; Είναι αλήθεια ότι στην Ουκρανία δεν υπάρχει πιο πιεστικό πρόβλημα διαφθοράς, το οποίο θα μπορούσε να αντιμετωπίσει η Διεθνής Διαφάνεια…
Εάν η Ρωσία θέλει πραγματικά να ανακτήσει την κυριαρχία της, όπως πολύ εύστοχα είπε ο Πρόεδρος Πούτιν στην τηλεοπτική ομιλία του στις 31 Δεκεμβρίου, πρέπει επιτακτικά να βγει από αυτό το δίκτυο παγκόσμιας διακυβέρνησης και να επαναπροσδιορίσει κυριαρχικά τις σχέσεις της με άλλες χώρες. Και αυτό δεν είναι μόνο για τη Ρωσία...
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις.
πηγή: Russia Politics
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου