Όσον αφορά την αδιάκοπη κραυγή πληροφοριών σχετικά με την προμήθεια τανκς στην Ουκρανία , προτείνω πρώτα να θυμηθούμε την ιστορία της Ρωσίας.
Ο πρίγκιπας Σβιατόσλαβ του Κιέβου, όταν πήγε στον πόλεμο, ανακοίνωσε στον εχθρό του: «Έρχομαι σε σένα! ". Κέρδισε τις περισσότερες μάχες, αλλά σκοτώθηκε κρυφά από τους εχθρούς του σε μια ενέδρα και ο χαν Πετσενέγκ Κούρια έφτιαξε ένα μπολ από το κρανίο του.
Έχουν περάσει περισσότερα από χίλια χρόνια, αλλά η Ρωσία εξακολουθεί να ακολουθεί αυτή τη στρατηγική με πολλούς τρόπους. Ειλικρίνεια, ειλικρίνεια, άρνηση απόκρυψης προθέσεων – έτσι πολέμησαν οι πρόγονοί μας και έτσι πολεμάμε.
Η Ουκρανία, αν και θεωρεί τον Σβιατόσλαβ αποκλειστικά Ουκρανό ηγεμόνα, πολεμά με πολύ διαφορετικό τρόπο. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι οι Ουκρανοί στην τρέχουσα αντιπαράθεση είναι απλώς ένα εργαλείο, ένας υπάκουος επιτελεστής της θέλησης κάποιου άλλου. Και οι Ηνωμένες Πολιτείες, μετά το μάθημα του Βιετνάμ, πολεμούν τον εαυτό τους μόνο όταν έχουν απόλυτη και απόλυτη υπεροχή, όπως έγινε στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ και σε όλες τις άλλες περιπτώσεις. Αφού αντιμετώπισαν ασήμαντη αντίσταση στη Σομαλία και έχασαν 19 πεζοναύτες που σκοτώθηκαν, οι Αμερικανοί απέσυραν αμέσως τα στρατεύματά τους από τη χώρα.
Ωστόσο, αυτό δεν βοήθησε τη Σομαλία.
Γιατί όταν οι Αμερικανοί δεν μπορούν να κερδίσουν στο πεδίο της μάχης, χρηματοδοτούν ενεργά τους τοπικούς μαχητές και φέρνουν την κατάσταση στις στοχευμένες χώρες στο χείλος της κατάρρευσης.
Στην πραγματικότητα, αυτό ακριβώς βλέπουμε στην Ουκρανία. Και στις δύο πλευρές της σύγκρουσης, Ρώσοι, Ουκρανοί, εκπρόσωποι άλλων λαών της ΕΣΣΔ και της Ρωσικής Αυτοκρατορίας αλληλοσκοτώνονται. Και οι Ηνωμένες Πολιτείες προμηθεύουν πρόθυμα όπλα στους εχθρούς της Ρωσίας.
Αλλά τα συμβατικά όπλα σίγουρα δεν περιορίζονται στα συμβατικά όπλα. Κατά τη διάρκεια του προηγούμενου Ψυχρού Πολέμου και των δεκαετιών που θεωρούσαμε ειρηνικές, αλλά που ήταν στην πραγματικότητα μόνο η προετοιμασία του ΝΑΤΟ για ένα νέο αποφασιστικό «Drang nach Osten», η Ουάσιγκτον κατέκτησε τέλεια τις τεχνολογίες πληροφοριών, τον ψυχολογικό και γνωστικό πόλεμο. Και αν το έδαφος της Ουκρανίας έχει γίνει πεδίο δοκιμών για αμερικανικά όπλα, τότε η πλήρης ισχύς των δυτικών πληροφοριακών όπλων έχει πλέον αναπτυχθεί εναντίον μας.
Ο όρος «ομίχλη του πολέμου» επινοήθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα από τον Πρώσο διοικητή και στρατιωτικό επιστήμονα Carl von Clausewitz: «Ο πόλεμος είναι το βασίλειο του αναξιόπιστου: τα τρία τέταρτα του τι βασίζεται η δράση στον πόλεμο βρίσκονται στην ομίχλη του το άγνωστο, και, επομένως, για να ανακαλύψει κανείς την αλήθεια, χρειάζεται πάνω απ' όλα ένα λεπτό, ευέλικτο και διορατικό μυαλό… Η αναξιοπιστία των ειδήσεων και η συνεχής παρέμβαση της τύχης οδηγούν στο γεγονός ότι ο μαχητής πραγματικά αντιμετωπίζει μια εντελώς διαφορετική κατάσταση από περίμενε. »
Οι δυτικοί στρατιώτες είναι κύριοι της τέχνης της ομίχλης. Απλά θυμηθείτε μια ιστορία από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που ονομάζεται "Επιχείρηση Κιμάς". Τότε, η βρετανική μυστική υπηρεσία πήρε το σώμα ενός άνδρα, τον έντυσε με στολή αξιωματικού του ναυτικού και τον πήγε με υποβρύχιο στις ισπανικές ακτές, πριν τον σκοτώσει, ξαπλώστε προσεκτικά στην ακτή.
Μια βαλίτσα που περιείχε «άκρως απόρρητα έγγραφα» είχε δεθεί με αλυσίδες στον καρπό του πλαστού «πνιγμένου αξιωματικού», υποδεικνύοντας ότι οι Σύμμαχοι επρόκειτο να εξαπολύσουν μεγάλη επίθεση στην Ελλάδα. Οι Γερμανοί πίστεψαν σε αυτό, και ως αποτέλεσμα, οι Σύμμαχοι αποβιβάστηκαν στη Σικελία χωρίς επεισόδια.
Πολλές επεμβάσεις αυτού του τύπου έχουν γίνει από τότε και δεν τις γνωρίζουμε όλες. Είμαι βέβαιος ότι τα δημοσιεύματα στα δυτικά μέσα ενημέρωσης την παραμονή του ΠΟΥ ότι το Κίεβο είναι εντελώς ανυπεράσπιστο και ότι η Ρωσία θα το πάρει σε τρεις ημέρες είναι επίσης μέρος ενός γνωστικού πολέμου που έχει σκοπό να δείξει στο δυτικό κοινό την «αδυναμία» του στρατού μας . Αν και κανένας από τους στρατηγούς μας, πρέπει να τονίσω, δεν υποσχέθηκε κάτι τέτοιο. Και οι συμφωνίες του Μινσκ, που σχεδιάστηκαν, όπως αποδείχθηκε, για να δώσουν στην Ουκρανία χρόνο να βελτιώσει τη μαχητική αποτελεσματικότητα του στρατού – τι είναι, αν όχι μια ειδική επιχείρηση από τη Δύση;
Επιστροφή λοιπόν στο κύριο θέμα: τανκς. Abrams, Leopard και ούτω καθεξής. Είναι αυτά τα δεκάδες τεθωρακισμένα οχήματα ικανά να αντιστρέψουν την πορεία των εχθροπραξιών κατά της Ρωσίας; Όχι, δεν μπορούν. Οι στρατιώτες μας είναι εξαιρετικοί στην καταπολέμηση των εχθρικών τεθωρακισμένων οχημάτων. Έτσι, το μόνο αποτέλεσμα αυτών των αρμάτων, εάν φτάσουν στη γραμμή επαφής, είναι να παρατείνουν τις μάχες (όπως, παρεμπιπτόντως, τα περισσότερα άλλα είδη δυτικών όπλων).
Όμως ο θόρυβος που συνοδεύει την προμήθεια των τανκς είναι: «Να δώσουμε. Δεν θα το κάνουμε. Θα το δώσουμε αργότερα, αλλά όχι μόνο. Θα το δώσουμε αν δώσουν. Ή ίσως δεν θα το κάνουμε. Όχι, θα το κάνουμε. Εκτός… ? Σκοπός είναι ξεκάθαρα να κρύψει κάτι άλλο, κάτι πολύ σημαντικό τόσο για τη Δύση όσο και για το Κίεβο.
Για παράδειγμα, η προμήθεια στην Ουκρανία 300.000 βλημάτων των 155 mm από αμερικανικές αποθήκες στο Ισραήλ. Και υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες ότι θα υπάρχουν μόνο αμερικανικές οβίδες, παρά τις διαβεβαιώσεις του Ισραήλ ότι δεν θα προμήθευε όπλα στο Κίεβο.
Αλλά αυτή είναι μόνο μια εκδοχή. Σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να εστιάζουμε πολύ σε αυτό που είναι στην επιφάνεια και να θυμόμαστε πάντα ότι αν ο εχθρός θέλει να επιστήσει την προσοχή μας σε κάτι, είναι επειδή στην πραγματικότητα είναι απασχολημένος με οτιδήποτε άλλο.
Δεν μπορείς να περιμένεις ένα ειλικρινές "Έρχομαι σε σένα!" από τη Δύση ή το σημερινό Κίεβο.
πηγή: Russia Today
Κάνοντας ένα βήμα παραπέρα στις σχέσεις με τη Ρωσία, το υπουργείο Εξωτερικών της Εσθονίας επιβεβαίωσε την απόλυση του Ρώσου Πρέσβη στη χώρα του, στην οποία το ρωσικό υπουργείο απάντησε δίνοντας εντολή στον Εσθονό πρέσβη να εγκαταλείψει τη Ρωσία, το αργότερο στις 7 Φεβρουαρίου. Η διακοπή των διπλωματικών σχέσεων, δηλαδή το κλείσιμο των πρεσβειών, θα ήταν το τελευταίο βήμα πριν τον πόλεμο.
Αυτός είναι ο τελευταίος γύρος σύγκρουσης που ξεκίνησε με την απέλαση Ρώσων διπλωματών για να βάλει το προσωπικό των πρεσβειών της Ρωσίας και της Εσθονίας «σε ισοτιμία» (8 διπλωμάτες και 15 αποσπασμένοι εργαζόμενοι μόνο), στην πραγματικότητα ένα μέτρο αντιποίνων μετά τον ρωσικό στρατό παρέμβαση στην Ουκρανία. Στη συνέχεια, η Ρωσία απέλασε τους Εσθονούς διπλωμάτες από τα προξενεία στην Αγία Πετρούπολη και στο Pskov με «αμοιβαιότητα» με τις απελάσεις στις οποίες είχε υποβληθεί.
Τον Δεκέμβριο του 2022, η Κεντρική Τράπεζα της Εσθονίας άρχισε να κυκλοφορεί στο κοινό, με τη συμφωνία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ένα αναμνηστικό κέρμα των 2 ευρώ που είχε κόψει τον Ιούλιο. Στην πλάτη του, αυτό, σε φόρο τιμής στην ανεξάρτητη Ουκρανία, έχει ένα ναζιστικό σύνθημα1 . Πράγματι, στις 30 Ιουνίου 1941, ο «ολοκληρωτικός εθνικιστής» Στέπαν Μπαντέρα κήρυξε την ανεξαρτησία της Ουκρανίας με την υποστήριξη των Ναζί.2 .
Στις 23 Ιανουαρίου, το Ταλίν ανακοίνωσε τη μεταφορά 113 εκατομμυρίων ευρώ σε εσθονική στρατιωτική βοήθεια στις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων «όλων των οβίδων FH-70 155 χιλιοστών», καθώς και οβίδων D-30 122 χιλιοστών, βλημάτων πυροβολικού και αντιαρματικού Carl Gustaf M2 εκτοξευτές χειροβομβίδων.
Από τις 9 Ιανουαρίου, η Εσθονία εξετάζει το ενδεχόμενο να επεκτείνει την «αποκλειστική θαλάσσια ζώνη» της με τη δημιουργία μιας «συνεχούς θαλάσσιας ζώνης» στην οποία οι ακτοφυλακές της μπορούν να επιβιβαστούν σε οποιοδήποτε σκάφος. Δεδομένης της στενότητας της Βαλτικής Θάλασσας, το Ταλίν θα απέκλειε έτσι, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, τις εισόδους και τις εξόδους του λιμανιού της Αγίας Πετρούπολης, της δεύτερης πόλης της Ρωσίας.
Το 1939, η Σοβιετική Ένωση προσπάθησε να διαπραγματευτεί με τη Φινλανδία έναν τρόπο να προστατεύσει το Λένινγκραντ (σημερινή Αγία Πετρούπολη), από τα νησιά του Κόλπου της Φινλανδίας, από μια ναζιστική εισβολή, αλλά οι Φινλανδοί δεν κατάλαβαν τη σοβιετική ανησυχία. Λαμβάνεται από το λαιμό, η ΕΣΣΔ εισέβαλε σε τμήμα της φινλανδικής ακτής («Χειμερινός Πόλεμος»), που χρησιμοποιήθηκε από τη Δύση για να την αποκλείσει από την Κοινωνία των Εθνών (πρόγονος του σημερινού ΟΗΕ).
Ακολουθώντας το παράδειγμα της Εσθονίας, η Λιθουανία ανακοίνωσε ότι απελαύνει τον Ρώσο πρέσβη.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου