Γνωρίζοντας ότι ο πόλεμος μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας είναι πιθανό να τελειώσει δυσμενώς, οι Ηνωμένες Πολιτείες δοκιμάζουν μια προσφορά εξόδου. Γιατί όμως η Μόσχα να λάβει σοβαρά υπόψη τις έμμεσες προτάσεις, ειδικά την παραμονή της νέας στρατιωτικής της προέλασης και ενώ βρίσκεται στην έδρα των νικητών;
Αυτοί που βρίσκονται πίσω από τον Θρόνο δεν είναι ποτέ πιο επικίνδυνοι από όταν οι πλάτες τους είναι στον τοίχο.
Η δύναμή τους υποχωρεί, γρήγορα: Στρατιωτικά, μέσω της προοδευτικής ταπείνωσης του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Οικονομικά, αργά ή γρήγορα, οι περισσότερες χώρες στον Παγκόσμιο Νότο δεν θα θέλουν πλέον να ασχολούνται με το νόμισμα ενός χρεοκοπημένου αδίστακτου γίγαντα. πολιτικά, η παγκόσμια πλειοψηφία λαμβάνει αποφασιστικά μέτρα για να σταματήσει να υπακούει σε μια αρπακτική και απαξιωμένη de facto μειοψηφία.
Και τώρα αυτοί που βρίσκονται πίσω από τον Θρόνο σχεδιάζουν να προσπαθήσουν τουλάχιστον να καθυστερήσουν την επερχόμενη καταστροφή στο στρατιωτικό μέτωπο.
Όπως επιβεβαιώθηκε από ανώτερη πηγή του κατεστημένου των ΗΠΑ, μια νέα οδηγία για το ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει εκδοθεί στον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν. Ο Μπλίνκεν, από την άποψη της πραγματικής ισχύος, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας αγγελιοφόρος για τους Νεοσυντηρητικούς και τους Στράους νεοφιλελεύθερους που ουσιαστικά διευθύνουν την αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Ο υπουργός Εξωτερικών έλαβε εντολή να παραδώσει τη νέα οδηγία - ένα είδος μηνύματος στο Κρεμλίνο - μέσω των κυρίαρχων έντυπων μέσων ενημέρωσης, η οποία δημοσιεύτηκε αμέσως από την Washington Post .
Στον καταμερισμό εργασίας της αμερικανικής κυρίαρχης ελίτ των μέσων ενημέρωσης, οι New York Times είναι πολύ κοντά στο State Department και η Washington Post στη CIA. Σε αυτή την περίπτωση, ωστόσο, η οδηγία ήταν πολύ σημαντική και έπρεπε να μεταδοθεί από την επίσημη εφημερίδα της αυτοκρατορικής πρωτεύουσας. Εκδόθηκε ως Op-Ed (με χρέωση).
Η καινοτομία είναι ότι, για πρώτη φορά από την έναρξη της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης (SMO) στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, οι Αμερικανοί προσφέρουν μια παραλλαγή της κλασικής προσφοράς «δεν μπορείς να αρνηθείς», συμπεριλαμβανομένων ορισμένων παραχωρήσεων. που θα μπορούσε να ικανοποιήσει τις επιταγές ασφαλείας της Ρωσίας.
Η προσφορά των ΗΠΑ παρακάμπτει τελείως το Κίεβο, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά ότι πρόκειται για έναν πόλεμο κατά της Ρωσίας που διεξάγεται από την Αυτοκρατορία και τους υποστηρικτές της στο ΝΑΤΟ, με τους Ουκρανούς απλώς να επεκταθούν πληρεξούσιοι.
«Μην πας στην επίθεση»
Ο ανταποκριτής της Washington Post στη Μόσχα, John Helmer, έκανε μια σημαντική υπηρεσία παρέχοντας το πλήρες κείμενο της προσφοράς του Blinken, φυσικά εκτενώς επεξεργασμένο ώστε να περιλαμβάνει φανταστικές έννοιες όπως "τα αμερικανικά όπλα που βοηθούν στην κονιοποίηση της δύναμης εισβολής του Πούτιν " και μια χλευαστική εξήγηση: Με άλλα λόγια, η Ρωσία δεν πρέπει να είναι έτοιμη να ξεκουραστεί, να ανασυνταχθεί και να επιτεθεί ».
Το μήνυμα της Ουάσιγκτον μπορεί, εκ πρώτης όψεως, να δώσει την εντύπωση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα παραδεχτούν τον ρωσικό έλεγχο στην Κριμαία, το Ντονμπάς, τη Ζαπορίζια και τη Χερσώνα - «τη χερσαία γέφυρα που συνδέει την Κριμαία και τη Ρωσία» - ως γεγονός τετελεσμένο.
Η Ουκρανία θα είχε αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς και η ανάπτυξη των πυραύλων HIMARS και των αρμάτων μάχης Leopard και Abrams θα περιοριζόταν στη δυτική Ουκρανία, ως « αποτρεπτικός παράγοντας έναντι περαιτέρω ρωσικών επιθέσεων ».
Αυτό που μπορεί να έχει προσφερθεί, με μάλλον αόριστους όρους, είναι στην πραγματικότητα μια διχοτόμηση της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένης της αποστρατικοποιημένης ζώνης, με αντάλλαγμα το ρωσικό Γενικό Επιτελείο να ακυρώσει την ακόμη άγνωστη επίθεσή του το 2023, η οποία θα μπορούσε να είναι τόσο καταστροφική όσο η αποκοπή της πρόσβασης του Κιέβου στο Μαύρη Θάλασσα ή/και διακοπή της προμήθειας όπλων του ΝΑΤΟ πέρα από τα πολωνικά σύνορα.
Η αμερικανική προσφορά ορίζεται ως ο δρόμος για μια « δίκαιη και διαρκή ειρήνη που σέβεται την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας ». Βασικά, όχι ακριβώς. Η Ουκρανία δεν θα είναι κουβάρι, και το Κίεβο μπορεί ακόμη και να κρατήσει εκείνα τα δυτικά εδάφη που η Πολωνία πεθαίνει να διεκδικήσει.
Αναφέρεται επίσης το ενδεχόμενο άμεσης συμφωνίας Ουάσιγκτον-Μόσχας για « μια πιθανή μεταπολεμική στρατιωτική ισορροπία », με ειδικότερα τη μη ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Όσο για την ίδια την Ουκρανία, οι Αμερικανοί φαίνεται να πιστεύουν ότι θα είναι μια « ισχυρή, αδιάφθορη οικονομία με ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ».
Ό,τι απέμεινε από αξία στην Ουκρανία έχει ήδη καταπιεί όχι μόνο από τη μνημειώδη διεφθαρμένη ολιγαρχία της, αλλά κυρίως από επενδυτές και κερδοσκόπους της ποικιλίας BlackRock. Οι εταιρικοί γύπες απλά δεν έχουν την πολυτέλεια να χάσουν τα λιμάνια εξαγωγής σιτηρών της Ουκρανίας, καθώς και τους όρους των προπολεμικών εμπορικών συμφωνιών με την ΕΕ. Και είναι τρομοκρατημένοι ότι η ρωσική επίθεση θα μπορούσε να καταλάβει την Οδησσό, το κύριο λιμάνι και συγκοινωνιακό κόμβο της Μαύρης Θάλασσας, αφήνοντας την Ουκρανία χωρίς πρόσβαση στη θάλασσα.
Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και ολόκληρο το ρωσικό Συμβούλιο Ασφαλείας –συμπεριλαμβανομένου του γραμματέα του Νικολάι Πατρούσεφ και του αντιπροέδρου του Ντμίτρι Μεντβέντεφ– έχουν λόγους να πιστεύουν αυτό που προέρχεται από το αμερικανικό κατεστημένο, ειδικά από τους απλούς υποκείμενους όπως ο Μπλίνκεν και οι Washington Post . Άλλωστε, το stavka – το παρατσούκλι που δίνεται στην ανώτατη διοίκηση των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων – θεωρεί τους Αμερικανούς ως «ανίκανους να κάνουν μια συμφωνία», ακόμη και όταν μια προσφορά υποβάλλεται γραπτώς.
Όλα μοιάζουν με έναν απεγνωσμένο ελιγμό από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να κερδίσουν χρόνο και να παρουσιάσουν μερικά καρότα στη Μόσχα με την ελπίδα να καθυστερήσουν ή ακόμα και να ακυρώσουν την επίθεση που σχεδιάστηκε για τους επόμενους μήνες.
Ακόμη και οι παλιοί στρατιώτες της Ουάσιγκτον – που δεν ανήκουν στον νεοσυντηρητικό γαλαξία του Στράουσι – στοιχηματίζουν ότι ο ελιγμός δεν θα αποφέρει τίποτα: Σε κλασικό τρόπο «στρατηγικής ασάφειας», οι Ρώσοι θα συνεχίσουν τη δεδηλωμένη εκστρατεία αποστρατιωτικοποίησης. , αποναζοποίησης και αποηλεκτροδότησης , και θα «σταματούν» όταν και όπου θέλουν ανατολικά του Δνείπερου. Ή παραπέρα.
Τι πραγματικά θέλει το Deep State
Οι φιλοδοξίες της Ουάσιγκτον σε αυτόν τον πόλεμο του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας υπερβαίνουν κατά πολύ την Ουκρανία. Και δεν μιλάμε καν για την αποτροπή μιας ευρασιατικής ένωσης Ρωσίας-Κίνας-Γερμανίας ή ενός εφιάλτη ομοτίμων ανταγωνιστών. ας μείνουμε σε πεζά ερωτήματα στο πεδίο της μάχης της Ουκρανίας.
Οι κύριες «συστάσεις» –στρατιωτικές, οικονομικές, πολιτικές, διπλωματικές– αναφέρθηκαν λεπτομερώς σε έγγραφο στρατηγικής του Ατλαντικού Συμβουλίου στα τέλη του περασμένου έτους.
Και σε ένα άλλο , υπό τον τίτλο «Σενάριο πολέμου 1: Ο πόλεμος συνεχίζεται με τον σημερινό του ρυθμό», βρίσκουμε τη νεοσυντηρητική πολιτική του Στράους πλήρως λεπτομερή.
Όλα είναι εκεί: από την « κινητοποίηση επαρκούς υποστήριξης και μεταφορά στρατιωτικής βοήθειας στο Κίεβο για να μπορέσει να κερδίσει » έως « την αύξηση της φονικότητας της μεταφερόμενης στρατιωτικής βοήθειας για να συμπεριλάβει μαχητικά αεροσκάφη που θα επέτρεπαν στην Ουκρανία να ελέγχει τον εναέριο χώρο της και να επιτεθεί στις ρωσικές δυνάμεις εκεί. και τεχνολογία πυραύλων με επαρκές βεληνεκές για να φτάσει στο ρωσικό έδαφος ».
Από την εκπαίδευση του ουκρανικού στρατού " στη χρήση των δυτικών όπλων, του ηλεκτρονικού πολέμου και των επιθετικών και αμυντικών δυνατοτήτων στον κυβερνοχώρο, και την απρόσκοπτη ενσωμάτωση νέων νεοσύλλεκτων στην υπηρεσία " έως την ενίσχυση " άμυνας στις πρώτες γραμμές, κοντά στην περιοχή του Ντονμπάς ", και ειδικότερα " μάχη εκπαίδευση επικεντρωμένη στον αντικανονικό πόλεμο ».
Μαζί με την « επιβολή δευτερογενών κυρώσεων σε όλες τις οντότητες που συναλλάσσονται με το Κρεμλίνο », φτάνουμε φυσικά στη μητέρα όλων των λεηλασιών: « Αυτοκατάσχεση των 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων που έχει το ρωσικό κράτος σε λογαριασμούς στο εξωτερικό στις ΗΠΑ και την ΕΕ και χρησιμοποιεί. τα κατασχεθέντα χρήματα για τη χρηματοδότηση της ανοικοδόμησης ».
Η αναδιοργάνωση της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, με τον Πούτιν, τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Βαλέρι Γκερασίμοφ και τον Στρατηγό Αρμαγεδδών στους νέους ενισχυμένους ρόλους τους, εκτροχιάζει όλα αυτά τα περίτεχνα σχέδια.
Οι Στράους είναι πλέον σε πλήρη πανικό. Ακόμη και η νούμερο δύο του Blinken, η ρωσοφοβική πολεμοχαρής Victoria "F**k the EU" Nuland, παραδέχτηκε στη Γερουσία των ΗΠΑ ότι δεν θα υπάρχουν άρματα μάχης Abrams στο πεδίο της μάχης μέχρι την άνοιξη (ρεαλιστικά μιλώντας). , μόνο το 2024). Υποσχέθηκε επίσης να « ελαφρύνει τις κυρώσεις » εάν η Μόσχα « ξαναρχίσει τις διαπραγματεύσεις ». Αυτές οι διαπραγματεύσεις ματαιώθηκαν από τους ίδιους τους Αμερικανούς στην Κωνσταντινούπολη την άνοιξη του 2022.
Η Νούλαντ κάλεσε επίσης τους Ρώσους «να αποσύρουν τα στρατεύματά τους ». Λοιπόν, προσφέρει τουλάχιστον κάποια κωμική ανακούφιση από τον πανικό που πηγάζει από την «προσφορά που δεν μπορείς να αρνηθείς» του Blinken. Μείνετε συντονισμένοι για τη μη απάντηση της Ρωσίας.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις.
πηγή: The Cradle
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου