Είναι μια σταθερά στην ιστορία: οι αλλαγές είναι σπάνιες, αλλά ξαφνικές. Αυτοί που πληρώνουν το τίμημα είναι συνήθως οι τελευταίοι που τους βλέπουν να έρχονται.
Τα αντιλαμβάνονται πολύ αργά. Σε αντίθεση με τη στατική εικόνα που επικρατεί στη Δύση, οι διεθνείς σχέσεις ανατράπηκαν το 2022, κυρίως εις βάρος των Ηνωμένων Πολιτειών, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας, συχνά προς όφελος της Κίνας και της Ρωσίας. Τα μάτια καρφωμένα στην Ουκρανία, οι Δυτικοί δεν αντιλαμβάνονται την αναδιανομή των χαρτιών.
Aπό τον Thierry Meyssan.
Είναι σπάνιο οι διεθνείς σχέσεις να ανατρέπονται όπως ήταν το 2022. Και δεν έχει τελειώσει. Η διαδικασία που έχει ξεκινήσει δεν θα σταματήσει, ακόμα κι αν έρθουν γεγονότα να την ενοχλήσουν και ενδεχομένως να τη διακόψουν για μερικά χρόνια. Η κυριαρχία της Δύσης, δηλαδή τόσο των Ηνωμένων Πολιτειών όσο και των πρώην ευρωπαϊκών (κυρίως Ηνωμένου Βασιλείου, Γαλλίας και Ισπανίας) και Ασιατικής (Ιαπωνίας) αποικιακών δυνάμεων, αγγίζει το τέλος της. Κανείς δεν υπακούει πλέον σε έναν ηγέτη, συμπεριλαμβανομένων των πολιτειών που παραμένουν υποτελείς της Ουάσιγκτον. Ο καθένας τώρα αρχίζει να σκέφτεται μόνος του. Δεν βρισκόμαστε ακόμη στον πολυπολικό κόσμο που προσπαθούν να δημιουργήσουν η Ρωσία και η Κίνα, αλλά τον βλέπουμε να χτίζεται.
Όλα ξεκίνησαν με τη ρωσική στρατιωτική επιχείρηση για την επιβολή της απόφασης 2202 του Συμβουλίου Ασφαλείας και την προστασία του ουκρανικού πληθυσμού στο σύνολό του από την «ακέραια εθνικιστική» κυβέρνησή του. Σίγουρα, αυτό το γεγονός δεν είναι καθόλου αυτό που γίνεται αντιληπτό στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Αυστραλία και την Ιαπωνία. Οι Δυτικοί είναι πεπεισμένοι ότι η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία για να αλλάξει τα σύνορά της με τη βία. Ωστόσο, αυτό δεν είναι ούτε αυτό που ανακοίνωσε ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, ούτε τι έκανε ο ρωσικός στρατός, ούτε πώς εξελίχθηκαν τα γεγονότα.
Ας αφήσουμε κατά μέρος το ερώτημα ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Όλα εξαρτώνται από το αν γνωρίζουμε τον εμφύλιο πόλεμο που διαλύει την Ουκρανία από την καθαίρεση του δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου της, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, το 2014. Οι Δυτικοί που ξεχνούν τους 20.000 νεκρούς σε αυτόν τον πόλεμο δεν μπορούν να φανταστούν ότι οι Ρώσοι ήθελαν να το σταματήσουν σφαγή. Καθώς αγνοούν τις συμφωνίες του Μινσκ, για τις οποίες η Γερμανία και η Γαλλία είχαν ωστόσο εγγυηθεί μαζί με τη Ρωσία, δεν μπορούν να θεωρήσουν ότι η Ρωσία έχει εφαρμόσει στην πράξη την «ευθύνη προστασίας» που διακήρυξαν τα Ηνωμένα Έθνη το 2005.
Ωστόσο, η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ1 και ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά ΟλάντΚαι οι δύο ισχυρίστηκαν δημόσια ότι υπέγραψαν τις Συμφωνίες του Μινσκ, όχι για να τερματιστεί ο εμφύλιος πόλεμος, αλλά αντίθετα για να κερδίσουν χρόνο και να εξοπλίσουν την Ουκρανία. Αυτές οι δύο προσωπικότητες συγχαίρουν τους εαυτούς τους που παγίδευσαν τη Ρωσία ενώ την κατηγορούν ότι φέρει την αποκλειστική ευθύνη για τον τρέχοντα πόλεμο. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτοί οι δύο πρώην κυβερνώντες υπερηφανεύονται για τη διπροσωπία τους μπροστά στην κοινή γνώμη τους, ωστόσο τα λόγια τους που ακούγονται σε άλλα μέρη του κόσμου ακούγονται διαφορετικά. Για την πλειοψηφία της Ανθρωπότητας, οι Δυτικοί δείχνουν τα αληθινά τους χρώματα: προσπαθούν πάντα να διχάσουν τον υπόλοιπο κόσμο και να παγιδεύσουν αυτούς που θέλουν να είναι ανεξάρτητοι. μιλούν για ειρήνη, αλλά πυροδοτούν πολέμους.
Είναι λάθος να φανταζόμαστε ότι οι ισχυρότεροι θέλουν πάντα να επιβάλλουν τη θέλησή τους στους άλλους. Αυτή η δυτική στάση είναι σπάνια κοινή από άλλους ανθρώπους. Η συνεργασία έχει αποδείξει την αξία της πολύ περισσότερο από την εκμετάλλευση και τις επαναστάσεις που προκαλεί. Αυτό είναι το μήνυμα που προσπάθησαν να διαδώσουν οι Κινέζοι προκαλώντας σχέσεις «win-win». Δεν ήταν αρμόδιοι να μιλήσουν για σχέσεις δίκαιου εμπορίου, αλλά να αναφερθούν στον τρόπο με τον οποίο κυβερνούσαν οι αυτοκράτορες της Κίνας: όταν ένας αυτοκράτορας εξέδιδε ένα διάταγμα, έπρεπε να διασφαλίσει ότι το ακολουθούσαν οι κυβερνήτες κάθε επαρχίας, συμπεριλαμβανομένων των όσοι δεν επηρεάστηκαν από αυτή την απόφαση. Τους έδειξε ότι δεν τους είχε ξεχάσει προσφέροντάς τους από ένα δώρο.
Σε δέκα μήνες, ο υπόλοιπος κόσμος, δηλαδή η συντριπτική του πλειοψηφία, άνοιξε τα μάτια του. Αν, στις 13 Οκτωβρίου, υπήρχαν 143 κράτη να ακολουθήσουν τη δυτική αφήγηση και να καταδικάσουν τη ρωσική «επιθετικότητα»3 , δεν θα ήταν πλέον πλειοψηφία στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών για να ψηφίσουν με αυτόν τον τρόπο σήμερα. Η ψήφιση, στις 30 Δεκεμβρίου, ενός ψηφίσματος που ζητά από το εσωτερικό δικαστήριο του ΟΗΕ, το Διεθνές Δικαστήριο της Δικαιοσύνης, να κηρύξει την κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ ως «κατοχή» αποτελεί απόδειξη αυτού. Η Γενική Συνέλευση δεν είναι πλέον παραιτημένη στη δυτική αταξία του κόσμου.
11 αφρικανικά κράτη, μέχρι στιγμής στην τροχιά της Γαλλίας, ζήτησαν από τον ρωσικό στρατό ή μια ιδιωτική ρωσική στρατιωτική εταιρεία να διασφαλίσει την ασφάλειά τους. Δεν πιστεύουν πλέον στην ειλικρίνεια της Γαλλίας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Άλλοι πάλι γνωρίζουν ότι η δυτική προστασία κατά των τζιχαντιστών συμβαδίζει με τη συγκαλυμμένη δυτική υποστήριξη προς τους τζιχαντιστές. Ανησυχούν δημόσια για τη μαζική μεταφορά όπλων που προορίζονται για την Ουκρανία στους τζιχαντιστές του Σαχέλ ή στη Μπόκο Χαράμ4 στο σημείο που το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ διόρισε μια αποστολή παρακολούθησης για να επαληθεύσει την τύχη των όπλων που προορίζονται για την Ουκρανία· απλώς ένας άλλος τρόπος για να θάψετε το πρόβλημα και να αποτρέψετε την παρέμβαση του Κογκρέσου σε αυτά τα σκοτεινά σχέδια.
Στη Μέση Ανατολή, η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, παίζει ένα λεπτό παιχνίδι στα μισά του δρόμου μεταξύ του συμμάχου της των ΗΠΑ και του Ρώσου εταίρου της. Η Άγκυρα έχει καταλάβει εδώ και πολύ καιρό ότι δεν θα ενσωματώσει ποτέ την Ευρωπαϊκή Ένωση και, πιο πρόσφατα, ότι δεν αναμενόταν πλέον να αποκαταστήσει την αυτοκρατορία της επί των Αράβων. Ως εκ τούτου, στρέφεται σε ευρωπαϊκά κράτη (όπως Βούλγαροι, Ούγγροι και Κοσοβάροι) και ασιατικά κράτη (όπως το Αζερμπαϊτζάν, το Τουρκμενιστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Καζακστάν και το Κιργιστάν) τουρκικής κουλτούρας (και όχι τουρκικής γλώσσας όπως οι Κινέζοι Ουιγούροι). Ως αποτέλεσμα, η Άγκυρα συμφιλιώνεται με τη Δαμασκό και ετοιμάζεται να εγκαταλείψει τη Δύση για την Ανατολή.
Η άφιξη της Κίνας στον Κόλπο, με αφορμή τη σύνοδο του Ριάντ, ανέτρεψε το τραπέζι σε αυτή την περιοχή του κόσμου. Τα αραβικά κράτη είδαν ότι το Πεκίνο ήταν λογικό, ότι τα βοηθούσε να συνάψουν ειρήνη με τους Πέρσες γείτονές τους. Ωστόσο, το Ιράν είναι ένας χιλιόχρονος σύμμαχος της Κίνας, αλλά η τελευταία την υπερασπίζεται χωρίς να αφήνει τις υπερβολές της να περάσουν. Έχουν μετρήσει τη διαφορά με τους Δυτικούς που, αντίθετα, δεν έπαψαν ποτέ από το 1979 να τους διχάζουν και να τους εναντιώνονται.
Η Ινδία και το Ιράν εργάζονται σκληρά με τη Ρωσία για να οικοδομήσουν έναν διάδρομο μεταφορών που θα τους επιτρέψει να εμπορεύονται παρά τον δυτικό οικονομικό πόλεμο (που παρουσιάζονται στη Δύση ως «κυρώσεις», αν και είναι παράνομες βάσει του διεθνούς δικαίου). Ήδη η Βομβάη συνδέεται με τη Νότια Ρωσία και σύντομα με τη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη. Αυτό κάνει τη Ρωσία και την Κίνα να αλληλοσυμπληρώνονται. Το Πεκίνο κατασκευάζει δρόμους στην Ευρασία από Ανατολή προς Δύση, Μόσχα σύμφωνα με γεωγραφικά μήκη.
Η Κίνα, για την οποία αυτός ο πόλεμος είναι μια καταστροφή που διαταράσσει τα σχέδιά της για την οικοδόμηση των Δρόμων του Μεταξιού, δεν τήρησε ποτέ τη δυτική αφήγηση. Είναι πρώην θύμα της Ρωσίας, η οποία τον 19ο αιώνα συμμετείχε στην κατοχή της Τιαντζίν και της Γουχάν (Χανκού), αλλά ξέρει ότι η Δύση θα κάνει τα πάντα για να τις εκμεταλλευτεί και τις δύο. Θυμάται το παρελθόν της για να γνωρίζει ότι το πεπρωμένο της συνδέεται με αυτό της Ρωσίας. Δεν καταλαβαίνει πολλά για τις υποθέσεις της Ουκρανίας, αλλά γνωρίζει ότι το όραμά της για την οργάνωση των διεθνών σχέσεων μπορεί να δει το φως της δημοσιότητας μόνο εάν η Ρωσία θριαμβεύσει. Επομένως, δεν έχει καμία επιθυμία να πολεμήσει στο πλευρό της Ρωσίας, αλλά θα παρέμβει εάν η τελευταία απειληθεί.
Αυτός ο επαναπροσανατολισμός του κόσμου είναι πολύ ορατός στους κυβερνητικούς θεσμούς. Η Δύση ταπείνωσε τη Ρωσία στο Συμβούλιο της Ευρώπης έως ότου η Μόσχα την εγκατέλειψε. Προς έκπληξή τους, η Ρωσία δεν σταματά εκεί. Αφήνει μία προς μία όλες τις συμφωνίες που έχουν συναφθεί εντός του Συμβουλίου της Ευρώπης, σε όλους τους τομείς, από τον αθλητισμό μέχρι τον πολιτισμό. Οι δυτικοί ξαφνικά συνειδητοποιούν ότι έχουν στερήσει έναν γενναιόδωρο και καλλιεργημένο σύντροφο.
Θα πρέπει να συνεχιστεί σε όλους τους άλλους διακυβερνητικούς οργανισμούς, ξεκινώντας από τα Ηνωμένα Έθνη. Είναι μια παλιά ιστορία των σχέσεων Δυτικής Ρωσίας που χρονολογείται από τον αποκλεισμό της Μόσχας από την Κοινωνία των Εθνών το 1939. Εκείνη την εποχή, οι Σοβιετικοί, ανήσυχοι για μια πιθανή ναζιστική επίθεση στο Λένινγκραντ (Αγία Πετρούπολη) ζήτησαν από τη Φινλανδία να μπορέσει να μίσθωσε το λιμάνι του Χάνκο, ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις που αργούν, εισέβαλαν στη Φινλανδία, όχι για να το προσαρτήσουν, αλλά για να τοποθετήσουν το ναυτικό τους στο Χάνκο. Αυτό το προηγούμενο διδάσκεται σήμερα ως παράδειγμα ρωσικού ιμπεριαλισμού καθώς ο ίδιος ο Φινλανδός πρόεδρος Ούρχο Κέκονεν αναγνώρισε ότι η στάση των Σοβιετικών ήταν «κατανοητή».
Επιστροφή στα Ηνωμένα Έθνη. Ο αποκλεισμός της Ρωσίας θα μπορούσε να είναι δυνατός μόνο μετά την έγκριση μεταρρύθμισης του Χάρτη από τη Γενική Συνέλευση. Ήταν δυνατό τον Οκτώβριο, αλλά όχι σήμερα. Αυτό το έργο συνοδεύεται από μια επανερμηνεία της ιστορίας και της φύσης του ΟΗΕ.
Λέγεται ότι η ένταξη στην Οργάνωση απαγορεύει τον πόλεμο. Αυτό είναι ανοησία. Η ένταξη στον ΟΗΕ υποχρεώνει τη «διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας», αλλά οι άνδρες είναι αυτό που είναι, επιτρέπει τη χρήση βίας υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Μερικές φορές αυτή η εξουσιοδότηση γίνεται ακόμη και υποχρέωση στο πλαίσιο της «ευθύνης προστασίας». Αυτό ακριβώς κάνει η Ρωσία για τους πληθυσμούς του Donbass και της Novorussia. Σημειώστε ότι η Μόσχα δεν είναι τυφλή και έχει κάνει πίσω στη δεξιά όχθη (βόρειο τμήμα) της πόλης Kershon. Το ρωσικό γενικό επιτελείο αποσύρθηκε πίσω από ένα φυσικό σύνορο, τον ποταμό Δνείπερο, θεωρώντας αδύνατη την υπεράσπιση του άλλου τμήματος της πόλης απέναντι στους δυτικούς στρατούς και αυτό ενώ ο πληθυσμός ολόκληρης της πόλης είχε ζητήσει με δημοψήφισμα την προσχώρησή της στη Ρωσική Ομοσπονδία. Δεν υπήρξε ποτέ ρωσική ήττα στο Kershon, αλλά αυτό δεν εμποδίζει τους Δυτικούς να μιλήσουν για την «ανακατάκτησή» του από το καθεστώς Zelensky.
Πάνω απ' όλα, η λειτουργία του ΟΗΕ συσκοτίζεται με την ανάκριση του εκτελεστικού συμβουλίου του Συμβουλίου Ασφαλείας. Όταν ιδρύθηκε ο Οργανισμός, ήταν ζήτημα αναγνώρισης της ισότητας μεταξύ κάθε Κράτους στη Γενική Συνέλευση και να δοθεί στις μεγάλες δυνάμεις της εποχής η ικανότητα να αποτρέψουν τις συγκρούσεις εντός του Συμβουλίου Ασφαλείας. Αυτό δεν είναι το μέρος της δημοκρατίας, αλλά της συναίνεσης: καμία απόφαση δεν μπορεί να ληφθεί εκεί χωρίς τη συμφωνία καθενός από τα πέντε μόνιμα μέλη της. Προσποιούμαστε ότι είμαστε έκπληκτοι που δεν μπορούμε να καταδικάσουμε τη Ρωσία, αλλά ήμασταν έκπληκτοι που δεν καταδικάσαμε τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και μερικές φορές τη Γαλλία για τους παράνομους πολέμους τους στο Κοσσυφοπέδιο, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και στη Λιβύη; Χωρίς το δικαίωμα του βέτο, ο ΟΗΕ θα γίνει μια απολύτως αναποτελεσματική συνέλευση.
Επιπλέον, θα ήταν παράλογο να πιστεύουμε ότι η Κίνα, η κορυφαία εμπορική δύναμη στον κόσμο, θα παρέμενε σε έναν ΟΗΕ από τον οποίο η Ρωσία, η κορυφαία στρατιωτική δύναμη στον κόσμο, θα είχε αποκλειστεί. Το Πεκίνο δεν θα παίξει την εγγύηση για μια επιχείρηση εναντίον του συμμάχου του, καθώς είναι πεπεισμένο ότι ο θάνατός του θα είναι το προοίμιο του δικού του. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι Ρώσοι και οι Κινέζοι προετοιμάζουν άλλους θεσμούς, τους οποίους θα εκδηλώσουν μόνο εάν διαστρεβλωθεί ο ΟΗΕ, εάν μετατραπεί σε μονοχρωματική συνέλευση και έτσι χάσει την ικανότητά του να αποτρέπει τις συγκρούσεις.
Αντιλαμβανόμαστε ότι η μόνη δυνατή διέξοδος είναι να συμφωνήσουν οι Δυτικοί να είναι αυτό που είναι. Αλλά, προς το παρόν, δεν είναι ικανοί για αυτό. Διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα ελπίζοντας να διατηρήσουν την ηγεμονία τους αιώνων. Αυτό το παιχνίδι τελείωσε και επειδή είναι κουρασμένοι και κυρίως επειδή ο υπόλοιπος κόσμος έχει αλλάξει.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις.
Αγαπητοί φίλοι-αναγνώστες. Το 2023 θα είναι μια σημαντική χρονιά για την αποκάλυψη όλων των ψεμάτων που επέτρεψαν σε ορισμένες δυνάμεις να κυριαρχήσουν σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Η Μεγάλη Επαναφορά προετοιμάζεται για να πραγματοποιηθεί τα επόμενα χρόνια όπως θα ανακοίνωσε το WEF στο Νταβός. Παράλληλα με τους οικονομικούς και στρατιωτικούς πολέμους, έχουμε και τον υβριδικό πόλεμο στο διαδίκτυο και στα ΜΜΕ-ΜΚΔ. να γίνεται ολοένα και πιο επιθετικός σε στόχο την εξαπάτηση και την χειραγώγηση. ώστε να γίνει αποδεκτός ο Διονυσιακός πολιτισμός..
Η ανάγκη μιας κοινωνίας για εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης που είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις κίβδηλες ειδήσεις είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική. Για αυτό, χρειαζόμαστε εσάς και την υποστήριξή σας.
Οι συστημικοί δημοσιογράφοι πληρώνονται για να προωθούν πολέμους, να πυροδοτούν τον φόβο των πανδημιών, να παρουσιάζουν ψέματα για την κλιματική αλλαγή ως αλήθεια και να διαπράττουν αμέτρητες άλλες προδοσίες κατά της ανθρωπότητας. Επίσης στα πλαίσια των δραστηριοτήτων τους είναι η προώθηση της Διονυσιακής κουλτούρας, η κατάργηση της παιδείας, η προώθηση της βιας, και οτιδήποτε προκαλεί ανομία, αταξία και καταστροφή. Το Mpress έχει ως θεματολογία τα εθνικά θέματα, την γεωστρατηγική-γεωπολιτική, τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, τις διεθνείς εξελίξεις και την παιδεία. Το Mytilenepress είναι το πρώτο ελεύθερο-δημοκρατικό-μοναδικό ιστολόγιο στον νομό Λέσβου και σε όλο το Αιγαίο-Θράκη. Αυτό είναι εμφανές από την επιλογή των θεμάτων για τα Ελληνοτουρκικά, την γεωστρατιγική-γεωπολιτική, τα εθνικά ζητήματα, τις διεθνείς εξελίξεις και την παιδεία και τα οποία δεν έχουν αναρτήσει ποτέ τα άλλα ιστολόγια στο Αιγαίο και την Θράκη. Η βασική θεματολογία του Mytilenepress είναι οι διεθνείς ειδήσεις, η γεωστρατηγική-γεωπολιτική, τα εθνικά θέματα, οι σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας και η Παιδεία. Εν τούτοις υπάρχουν και θέματα για την τοπική επικαιρότητα και την υγεία.
"Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες", η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Εν τούτοις ο Βολταίρος δεν έγραψε και δεν είπε ποτέ αυτά τα διάσημα λόγια, αν και το νόημα τους συμφωνούσε απόλυτα με τις απόψεις του. Τα λόγια ανήκουν στην Βρετανίδα συγγραφέα Έβελιν-Μπίατρις Χολ και βιογράφο του Βολταίρου, που υπέγραφε με το ψευδώνυμο S. G. Tallentyre. Το 1903 εκδόθηκε η βιογραφία που έγραψε για τον Βολταίρο και το 1906, το βιβλίο της με τίτλο «Οι Φίλοι του Βολταίρου», όπου και εμφανίστηκε για πρώτη φορά η διάσημη φράση. Επάνω σε όλα αυτά τα προαναφερόμενα φιλοσοφικά-ηθικά αξιώματα ιδρύθηκε το ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Η δημοκρατία και η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης, είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα για μια σωστή-υγιής κοινωνία χωρίς βία, αδικία και πολέμους.
Σε μια εποχή όπου ο υβριδικός πόλεμος βρίσκεται στο απόγειο του σε πνευματικό, κοινωνικό, οικονομικό και σε διαδικτυακό επίπεδο, με συνέπεια το έθνος να βιώνει τρομερά δεινά γίνε παρουσιάστρια στο δελτίο ειδήσεων του Mytilrnepress, το μοναδικό αντικειμενικό δελτίο σε Αιγαίο και Θράκη.
Αν για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορείτε να πλαισιώσετε την συντακτική μας ομάδα υποστηρίξτε μας ως χορηγοί και διαφημίστε τις επιχειρήσεις σας στο ηλεκτρονικό περιοδικό και στο δελτίο ειδήσεων. Επίσης εάν και εφόσον το επιθυμείτε για να ξεκινήσουμε το δελτίο ειδήσεων υποστηρίξτε μας (ΕΛΤΑ ΙΒΑΝ GR : 10010439601), εφόσον δεν μπορείτε να συμμετέχετε στην συντακτική μας ομάδα, είτε να είσαστε χορηγοί.
Η έλλειψη παιδείας-αγωγής οδηγεί στην απάθεια και στην αδιαφορία. Αυτά είναι από τα πιο επικίνδυνα συμπτώματα μιας κοινωνίας σε μεγάλη παρακμή και σήψη. Οι κάτοικοι είναι προκλητικά-τραγικά απαθείς-αδιάφοροι απέναντι στον υβριδικό πόλεμο, στους εμπρησμούς, τον Covid-19, τα μνημόνια, την αδικία, την ανομία, και με όλες τις υπόλοιπες εθνοκτόνες συνέπειες.
Aυτό συμβαίνει διότι αρκετοί δεν έχουν παιδεία και θεωρούν ότι τα προβλήματα πρέπει να απασχολούν όλους τους άλλους, εκτός από τους ίδιους. Όταν διαπιστώσουν ότι αυτές οι κοινωνικές-εθνικές μάστιγες ήταν και είναι υπόθεση όλων μας τότε είναι πολύ αργά, καθώς έχουν ήδη υποστεί οι ίδιοι ή κάποια από τα συγγενικά-φιλικά τους πρόσωπα θανάτους και απώλειες εξαιτίας του υβριδικού πολέμου. Σε περιόδους έντονης ανησυχίας-δυστυχίας, βίας και πολέμων οι άνθρωποι βιώνουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν με το πνεύμα και την ηθική. Φοβούνται-αρνούνται να σκεφτούν και να ερευνήσουν. Για αυτό στρέφονται προς το κακό, τις βίαιες πράξεις, περιφρονούν την παιδεία και την ηθική, με καταστροφικές συνέπειες για όλους. (Αποσπάσματα από την στήλη Γεωστρατηγική και ιστορία Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής).
Nα διευκρινίσουμε ότι λόγω της τεχνολογίας-διαδίκτυο είναι εφικτό να γίνει η συνεργασία για το δελτίο ειδήσεων εξ αποστάσεως. Συνεπώς δεν είναι απαραίτητο η παρουσιάστρια να κατοικεί στον ίδιο νομό με εμάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου