Η επιστημονική φαντασία αυτού του άρθρου μπορεί να είναι ελκυστική και να παρουσιάζει μια πτυχή της πραγματικότητας.
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν.
ΙΒΑΝ : GR 1502635980000240200012759-ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 0026.3598.24.0200012759 ΕUROBANK Η ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ-ΑΠΛΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ. EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ : SURVIVORELLAS@GMAIL.COM KAI 6945294197. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ.
Σας ενημερώνω ότι το Mytilenepress λειτουργεί κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες που έχει βρεθεί ποτέ συνάνθρωπος μας. Οι αιτίες είναι γνωστές και τα ατράνταχτα στοιχεία αναρτημένα στην προσωπική μου ιστοσελίδα και σε άλλες ιστοσελίδες. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εδώ και δεκαετίες επιχειρούν την ηθική-κοινωνική, οικονομική, βιολογική μου εξόντωση για να σταματήσω το λειτούργημα που επιτελώ. Εάν κλείσει το ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού η ζημιά θα είναι τεράστια για το έθνος και όχι για το Mpress. Σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά ολόκληρη την εργασία που ακολουθεί. Κλικ επάνω στο κόκκινο πλαίσιο.
Αυτό πράγματι έχει επιβάλει μια αλλαγή στις μεθόδους επίθεσης, αλλά έχει το μειονέκτημα ότι εκμεταλλεύεται τις ψευδαισθήσεις με τις οποίες όλοι είμαστε πολύ εξοικειωμένοι. Ωστόσο, αν ο πόλεμος στην Ουκρανία απέδειξε κάτι, αυτό ήταν η σημασία της ανθρώπινης αριθμητικής υπεροχής. Αυτή είναι η αντίθεση της ορθής πολιτικής του KPRF, το οποίο, όπως και η Κίνα, έχει κατανοήσει απόλυτα την συνεχώς αυξανόμενη σημασία του ανθρώπινου παράγοντα, τόσο αντικειμενικά όσο και υποκειμενικά, σε μια ανανεωμένη συνεργασία σχετικά με την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων. Ίσως η χειρότερη αποξένωση του δυτικού μας κόσμου είναι η αδυναμία να αντιληφθούμε την παιδική και καταστροφική φύση αυτών των απατηλών γοητειών, να δούμε τον εαυτό μας, όπως ενθαρρύνονται να κάνουν, στα βιντεοπαιχνίδια και την ανόητη αυτοδικαίωση αυτών των παιχνιδιών καταστροφής, ως το αναπόφευκτο μέλλον μας, δικαιολογώντας τα πάντα χωρίς αυτοκριτική.
Οι χειριστές drones αποφασίζουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει. Αλλά δεν είναι σαν τους «ήρωες του παλιού». Δεν χρειάζεται να είναι δυνατοί, ευέλικτοι ή γενναίοι. Το μόνο που χρειάζονται είναι να ξέρουν πώς να χρησιμοποιούν φορητό υπολογιστή, πληκτρολόγιο και ποντίκι. Αυτοί είναι οι πολεμιστές μιας νέας γενιάς και θα πρέπει να τους συνηθίσουμε.
Κατά τη διάρκεια της ειδικής επιχείρησης στην Ουκρανία, ανακαλύψαμε ένα νέο πρόσωπο του πολέμου. Αυτός ο πόλεμος, που προηγουμένως βλέπαμε μόνο σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας, γίνεται πραγματικότητα μπροστά στα μάτια μας. Σμήνη από drones που χειρίζονται τεχνητή νοημοσύνη. Ναυτικά drones ικανά να βυθίσουν ένα ακριβό αντιτορπιλικό. Επίγειες ρομποτικές συσκευές που μοιάζουν με μικρά τηλεχειριζόμενα αυτοκίνητα.
Τέλος, τεχνητοί στρατιώτες, αδιαπέραστοι από τον πόνο και χωρίς φόβο θανάτου, βρίσκονται σε εξέλιξη. Πιθανότατα έχετε ακούσει για το έργο του Έλον Μασκ να δημιουργήσει έναν στρατό από ένα εκατομμύριο ανδροειδή, όπως ακριβώς στον « Πόλεμο των Άστρων ». Ο πόλεμος δεν έχει κατακτήσει ακόμη το διάστημα, αλλά οι μέθοδοι πολέμου από τις διαστημικές όπερες χρησιμοποιούνται ήδη στη Γη.
Με τον καιρό, το πεδίο της μάχης θα μπορούσε να γίνει μια έρημη ζώνη, η οποία, με την πρώτη ματιά, θα φαινόταν σαν μια νίκη για τον ανθρωπισμό. Τέλος η ανάγκη για κινητοποίηση, τέλος οι κλαίγουσες μητέρες και σύζυγοι, τέλος τα ορφανά, τέλος τα κομμένα χέρια και πόδια. Αντί για άντρες, θα πολεμούν μηχανές και οι άντρες θα πρέπει μόνο να σχεδιάζουν, να κατασκευάζουν και να χειρίζονται αυτές τις μηχανές. Ο πόλεμος θα γίνει έτσι ένας καθαρός βιομηχανικός ανταγωνισμός: όποιος έχει την πιο ισχυρή οικονομία θα επικρατήσει, θα επιβάλει τη θέλησή του στον εχθρό και θα επανασχεδιάσει τον πολιτικό χάρτη. Ωστόσο, δεν βρισκόμαστε ακόμη σε αυτό το «ειδυλλιακό» στάδιο.
Ο τρέχων πόλεμος μπορεί επίσης να περιγραφεί ως υβριδικός, με την έννοια ότι «αναμιγνύει drones και ανθρώπους», με τα drones να γίνονται ολοένα και πιο πολυάριθμα. Ενώ προηγουμένως υποτίθεται ότι ο εχθρός δεν θα σπαταλούσε ένα πολύτιμο drone σε έναν μόνο ζωντανό στόχο, σήμερα πέντε ή δέκα UAV μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναντίον ενός μόνο στρατιώτη. Ένας τέτοιος πόλεμος με drones απέχει πολύ από το να είναι ανθρώπινος. Επιπλέον, αλλοιώνει τις πολιτισμικές έννοιες που παραδοσιακά συνδέονται με τον πόλεμο.
Για χιλιετίες, ο πόλεμος έχει οδηγήσει σε ορισμένες κοινωνικο-ηθικές αναπαραστάσεις που τώρα ξεθωριάζουν ή χάνονται. Πάνω απ' όλα, ο στρατός είναι μια δεμένη συλλογικότητα, ένα πνεύμα συντροφικότητας, ένα αίσθημα του ανήκειν. Αυτές οι αρχές ενσωματώθηκαν στη διάταξη μάχης, που συμβολίζεται από τη μακεδονική φάλαγγα, τη ρωμαϊκή «χελώνα» και την ιπποτική «γουρούνα».
Επιπλέον, στον παραδοσιακό πόλεμο, οι αντίπαλοι είχαν την ευκαιρία να δουν ο ένας τον άλλον. Υπήρχε μια οπτική αντιπαράθεση θελήσεων μεταξύ τους, η οποία εκδηλώθηκε πιο καθαρά στη μονομαχία. Ο Περεσβέτ και ο Τσελούμπεϊ πέθαναν, σκοτωμένοι ο ένας από τον άλλον, αλλά παραμένουν στη μνήμη μας ως σύμβολα θάρρους. Ο πόλεμος γεννά ήρωες και οι ήρωες γίνονται θρύλοι για τους αιώνες που έρχονται, πρότυπα προς μίμηση, ενισχύοντας το πνεύμα του λαού.
Τέλος, ένας πολεμιστής είναι ένας άνθρωπος που συνδυάζει πολλές διαφορετικές δεξιότητες: πρέπει να είναι δυνατός και ευκίνητος, να ξέρει πώς να χειρίζεται όπλα, να είναι σε θέση να αντέχει τις κακουχίες και να προσαρμόζεται στις συνθήκες της εκστρατείας, να σώζει τη ζωή του και των συντρόφων του σε περίπτωση τραυματισμού, κ.λπ. Χάρη σε αυτό το σύνολο δεξιοτήτων που τους διακρίνει από τους απλούς θνητούς, οι πολεμιστές έχουν ομαδοποιηθεί σε μια συγκεκριμένη κάστα: τους Κσατρία, τους σαμουράι, κ.λπ.
Σήμερα, ο μαχητής κοντά στο Κουπιάνσκ ή το Κρασνοαρμέισκ είναι ένας άνθρωπος σε γυμνό έδαφος κάτω από έναν θανάσιμο ουρανό. Όχι μόνο δεν βλέπει τον εχθρό, αλλά έχει και λίγους συντρόφους γύρω του, επειδή λόγω του κινδύνου των drones, οι αποστολές μάχης εκτελούνται πλέον σε ομάδες των δύο ή τριών.
Η επίθεση στις πόλεις δεν είναι πλέον μια μάχη για κάθε δρόμο, κάθε σπίτι. Είναι ένα βάναυσο παιχνίδι επιβίωσης. Σήμερα, μπορεί να μοιάζει με αυτό: υπάρχουν αρκετές εκατοντάδες στρατιώτες μας και εχθρικοί στρατιώτες στην πόλη, και γύρω από την πόλη, περίπου δέκα χιλιόμετρα από το πεδίο της μάχης, χειριστές μη επανδρωμένων αεροσκαφών προσπαθούν να τους καταστρέψουν, ενώ οι εχθρικοί στρατιώτες κρύβονται και κινούνται, προσπαθώντας να επιβιώσουν. Όποιος δεν έχει επιζώντες θα έχει χάσει.
Οι χειριστές των drones αποφασίζουν ποιος ζει και ποιος πεθαίνει. Αλλά ούτε αυτοί είναι σαν τους «ήρωες του παλιού». Δεν χρειάζονται εκτεταμένη εκπαίδευση στις πολεμικές τέχνες, για να μάθουν ξιφασκία και ιππασία, ή να ξέρουν πώς να αποσυναρμολογούν και να επανασυναρμολογούν ένα αυτόματο τουφέκι και να οδηγούν ένα θωρακισμένο όχημα. Δεν χρειάζεται να είναι δυνατοί, ευκίνητοι ή γενναίοι. Το μόνο που χρειάζονται είναι να ξέρουν πώς να χρησιμοποιούν φορητό υπολογιστή, πληκτρολόγιο και ποντίκι. Αυτοί είναι οι πολεμιστές μιας νέας γενιάς και πρέπει να τους συνηθίσουμε.
Ο σύγχρονος πόλεμος μας αναγκάζει να ρίξουμε μια νέα ματιά στο φαινόμενο των παιχνιδιών. Ίσως έχουμε παρεξηγήσει τη σημασία του όλο αυτό το διάστημα. Κάποιοι πίστευαν ότι τα παιχνίδια σκοποβολής στον υπολογιστή ενθάρρυναν τους νέους να αποκηρύξουν τη βία εκτός σύνδεσης, όπως η οπλοκατοχή. Άλλοι πίστευαν ότι αυτά τα παιχνίδια μετουσιώνουν την τάση προς τη βία, απορροφούν επιθετικές παρορμήσεις και έτσι εμποδίζουν τα άτομα να διαπράττουν βίαιες πράξεις στην πραγματική ζωή. Στην πραγματικότητα, έχει συμβεί κάτι διαφορετικό: αποδείχθηκε ότι οι δεξιότητες που αποκτώνται στα βιντεοπαιχνίδια μας επιτρέπουν, χρησιμοποιώντας τον ίδιο φορητό υπολογιστή, να ασχολούμαστε όχι με εικονικούς χαρακτήρες, αλλά με πραγματικούς ανθρώπους. Και αυτό είναι ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι. Με άλλα λόγια, όλη αυτή η πρακτική των παιχνιδιών, η οποία έχει αιχμαλωτίσει αρκετές γενιές, έχει αποδειχθεί στην πραγματικότητα στρατιωτική εκπαίδευση, και πιο συγκεκριμένα, το είδος της εκπαίδευσης που χρειαζόμαστε περισσότερο στο πεδίο της μάχης σήμερα.
Όλοι καταλαβαίνουν ότι χωρίς να αναπτύξουμε μη επανδρωμένες δυνάμεις, χωρίς να γίνουμε ισχυρότεροι από τον εχθρό σε αυτό το είδος όπλου, χωρίς να εξασφαλίσουμε την αεροπορική υπεροχή, δεν μπορούμε να νικήσουμε τον εχθρό. Η χώρα χρειάζεται περισσότερα drones, περισσότερους πιλότους μαχητικών drones. Αλλά ακόμη και στον πόλεμο με drones, είναι ζωτικής σημασίας να παραμείνουμε ανθρώπινοι, να διατηρήσουμε την ηθική ακεραιότητα. Οι εικόνες που κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο και σόκαραν πολλούς, που δείχνουν έναν Ουκρανό πιλότο drone να σκοτώνει εν ψυχρώ πολίτες που προσπαθούσαν να διαφύγουν προς ρωσικές θέσεις, καταδεικνύουν ξεκάθαρα τον διαβολικό πειρασμό στον οποίο εκθέτει ο πόλεμος με drones τους ανθρώπους. Αλλά από την άλλη πλευρά, η απανθρωπιά του αντιπάλου μας ήταν πάντα εμφανής.
« Ο πόλεμος είναι ο πατέρας των πάντων », είπε ο Ηράκλειτος. Αν οι άνθρωποι εξαφανιστούν από το πεδίο της μάχης, αργά ή γρήγορα ο πόλεμος θα στερηθεί τα γονικά του δικαιώματα. Θα εκμηδενιστεί ως πνευματικό φαινόμενο. Ένας τέτοιος πόλεμος δεν θα αναμένεται πλέον να είναι η «στιγμή της αλήθειας», η μεταμόρφωση του κόσμου, η ανανέωση του νοήματος της ύπαρξής μας. Ίσως αυτό να είναι προς το καλύτερο, γιατί οι άνθρωποι μπορεί τότε να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι ο πόλεμος ως τέτοιος δεν έχει νόημα. Αλλά αυτό είναι ένα ερώτημα για το μέλλον. Σήμερα, θα πρέπει να ευχηθούμε καλή τύχη στους Ρώσους που βρίσκονται κάτω από έναν θανατηφόρο ουρανό και για τους οποίους η επιβίωση σημαίνει νίκη.
Πηγή: VZGLYAD
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: