Η υποστήριξη του Συμβουλίου Ασφαλείας στο σχέδιο Τραμπ για τη Γάζα αγνοεί το διεθνές δίκαιο, τιμωρεί τους Παλαιστίνιους και ανταμείβει τους υπεύθυνους για τη γενοκτονία.
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν.
ΙΒΑΝ : GR 1502635980000240200012759-ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 0026.3598.24.0200012759 ΕUROBANK Η ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ-ΑΠΛΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ. EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ : SURVIVORELLAS@GMAIL.COM KAI 6945294197. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ.
Σας ενημερώνω ότι το Mytilenepress λειτουργεί κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες που έχει βρεθεί ποτέ συνάνθρωπος μας. Οι αιτίες είναι γνωστές και τα ατράνταχτα στοιχεία αναρτημένα στην προσωπική μου ιστοσελίδα και σε άλλες ιστοσελίδες. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εδώ και δεκαετίες επιχειρούν την ηθική-κοινωνική, οικονομική, βιολογική μου εξόντωση για να σταματήσω το λειτούργημα που επιτελώ. Εάν κλείσει το ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού η ζημιά θα είναι τεράστια για το έθνος και όχι για το Mpress. Σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά ολόκληρη την εργασία που ακολουθεί. Κλικ επάνω στο κόκκινο πλαίσιο.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΥΨΗΛΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΑΡΘΡΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΕΜΑ. ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΟΡΥΦΑΙΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ. ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΗΘΙΚΗ-ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΞΙΟΠΡΠΕΕΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΩ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΓΕΩΠΟΛΤΙΚΗΣ-ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΒΡΙΔΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ MYTILENEPRESS. ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ.
Πάνω από δύο χρόνια μετά την έναρξη της γενοκτονίας στην Παλαιστίνη, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ανέλαβε επιτέλους δράση. Αλλά αντί να τηρεί το διεθνές δίκαιο, να προστατεύει τα θύματα και να λογοδοτεί στους δράστες για τα εγκλήματά τους, ενέκρινε ένα ψήφισμα που περιφρονεί κατάφωρα βασικές διατάξεις του διεθνούς δικαίου, αποδυναμώνει τα θύματα και τα τιμωρεί περαιτέρω, ενώ ανταμείβει και ενθαρρύνει τους δράστες.
Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι εμπιστεύεται τον έλεγχο της Γάζας, καθώς και των επιζώντων της γενοκτονίας, στις Ηνωμένες Πολιτείες, συναυτουργούς της γενοκτονίας, και προβλέπει τη συμμετοχή του ισραηλινού καθεστώτος στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Σύμφωνα με αυτό το σχέδιο, οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι δεν θα έχουν καμία συμμετοχή σε αποφάσεις που αφορούν τα δικαιώματά τους, τη διακυβέρνησή τους και τη ζωή τους.
Με αυτόν τον τρόπο, το Συμβούλιο ουσιαστικά γίνεται όργανο αμερικανικής καταπίεσης, όχημα για τη συνέχιση της παράνομης κατοχής της Παλαιστίνης και συνεργός στη γενοκτονία που διέπραξε το Ισραήλ.
Από τότε που ο ΟΗΕ χώρισε την Παλαιστίνη το 1947 ενάντια στη θέληση των αυτόχθονων πληθυσμών, ανοίγοντας το δρόμο για 80 χρόνια Νάκμπα, ο οργανισμός δεν έχει υιοθετήσει ποτέ τόσο ανοιχτά αποικιακή στάση (και νομικά ultra vires , που σημαίνει ότι έχει υπερβεί τις εξουσίες του), ούτε έχει καταπατήσει τόσο απρόσεκτα τα δικαιώματα ενός λαού.
Μια απόφαση κατευθείαν από την κόλαση
Τη Δευτέρα 17 Νοεμβρίου, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ενέκρινε μια πρόταση των ΗΠΑ για τη μεταφορά του ελέγχου της Γάζας σε ένα αποικιακό όργανο υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, το «Συμβούλιο Ειρήνης», αναπτύσσοντας ταυτόχρονα μια δύναμη κατοχής δι' αντιπροσώπων, επίσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, που ονομάζεται «Διεθνής Δύναμη Σταθεροποίησης». Και οι δύο θα αναφέρονται τελικά απευθείας στον Ντόναλντ Τραμπ και θα λειτουργούν σε συνεννόηση με το ισραηλινό καθεστώς.
Σε αυτό που θα μείνει για πολύ καιρό στη μνήμη μας ως ημέρα ντροπής για τον ΟΗΕ, η Ρωσία και η Κίνα απείχαν, αλλά δεν χρησιμοποίησαν το βέτο τους· και κανένα μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας δεν είχε το θάρρος, το αίσθημα αρχών ή τον σεβασμό για το διεθνές δίκαιο που ήταν απαραίτητο για να ψηφίσει κατά αυτού που μπορεί να θεωρηθεί μόνο ως αμερικανική αποικιακή αγανάκτηση, επικύρωση γενοκτονίας και κατάφωρη παραίτηση από τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Το ψήφισμα απορρίπτει έμμεσα μια σειρά από πρόσφατα ευρήματα του Διεθνούς Δικαστηρίου (ΔΔΧ), αρνείται ανοιχτά το δικαίωμα των Παλαιστινίων στην αυτοδιάθεση και ενισχύει την ατιμωρησία που απολαμβάνει το ισραηλινό καθεστώς, ακόμη και καθώς η γενοκτονία συνεχίζεται.
Παρόλο που το ΔΔΧ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο παλαιστινιακός λαός έχει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης στη γη του, το ψήφισμα αφαιρεί αυτό το δικαίωμα εμπιστευόμενο το μέλλον του σε εχθρικές ξένες δυνάμεις.
Παρόλο που το Δικαστήριο έχει διαπιστώσει ότι η Γάζα (καθώς και η Δυτική Όχθη και η Ανατολική Ιερουσαλήμ) είναι παράνομα κατεχόμενη και ότι αυτή η κατοχή πρέπει να τερματιστεί γρήγορα και ολοκληρωτικά, το ψήφισμα παρατείνει την ισραηλινή κατοχή, υποστηρίζει την επ' αόριστον παρουσία των ισραηλινών δυνάμεων του καθεστώτος και επιβάλλει σε αυτήν μια δεύτερη κατοχή, με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Και παρόλο που το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι Παλαιστίνιοι δεν χρειάζεται να διαπραγματευτούν τα δικαιώματά τους με τους καταπιεστές τους και ότι καμία συμφωνία ή πολιτική διαδικασία δεν μπορεί να αντικαταστήσει αυτά τα δικαιώματα, το ψήφισμα ακυρώνει αυτά τα δικαιώματα και τα θέτει στη διακριτική ευχέρεια των Ηνωμένων Πολιτειών, του Ισραήλ και άλλων εταίρων.
Ακόμα και στην καρδιά μιας γενοκτονίας που διαπράχθηκε από ένα καθεστώς απαρτχάιντ, το ψήφισμα δεν κάνει καμία αναφορά στα εγκλήματα γενοκτονίας, απαρτχάιντ ή αποικιοκρατίας, ούτε στους χιλιάδες Παλαιστίνιους που εξακολουθούν να κρατούνται σε ισραηλινά στρατόπεδα βασανιστηρίων και θανάτου, ούτε στις αρχές της λογοδοσίας για τους δράστες ή των αποζημιώσεων για τα θύματα.
Το Ισραήλ δεν είναι υποχρεωμένο να εκπληρώσει τις νομικές του υποχρεώσεις σχετικά με τις αποζημιώσεις και τις επανορθώσεις. Αντίθετα, αυτή η ευθύνη μεταβιβάζεται σε διεθνείς δωρητές και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, γεγονός που ισοδυναμεί με μια διάσωση πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων για το ισραηλινό καθεστώς. Εν ολίγοις, το ψήφισμα εγγυάται πλήρη ατιμωρησία για το ισραηλινό καθεστώς και διευκολύνει περαιτέρω την ομαλοποίησή του.
Μια αποικιακή διοίκηση
Το ψήφισμα φτάνει στο σημείο να χαιρετίζει, να εγκρίνει και να προσαρτά την ευρέως αμφισβητούμενη εκδοχή του σχεδίου Τραμπ (αυτήν της 29ης Σεπτεμβρίου) και, χωρίς να αναφέρει όλες τις προβληματικές διατάξεις του, καλεί όλα τα μέρη να το εφαρμόσουν στο σύνολό του.
Δίνει στο Συμβούλιο Ειρήνης υπό την ηγεσία του Τραμπ την εξουσία να ενεργεί ως μεταβατική διοίκηση που θα κυβερνά ολόκληρη τη Γάζα, ελέγχοντας όλες τις υπηρεσίες και την παροχή βοήθειας, ελέγχοντας την κυκλοφορία των ανθρώπων εντός και εκτός της Γάζας και ελέγχοντας το πλαίσιο, τη χρηματοδότηση και την ανοικοδόμηση της Γάζας. Περιλαμβάνει επίσης μια επικίνδυνα αόριστη εξουσιοδότηση, διατυπωμένη με πολύ γενικούς όρους, για « οποιοδήποτε άλλο έργο που μπορεί να απαιτηθεί ». Επιπλέον, παρέχει στο Συμβούλιο Τραμπ την προηγούμενη εξουσία να θεσπίζει, κατά την κρίση του, αόριστες « επιχειρησιακές οντότητες » και « συναλλακτικές αρχές ».
Το ψήφισμα προβλέπει ακόμη και τη δημιουργία ενός συνεργαζόμενου οργάνου αποτελούμενου από Παλαιστίνιους τεχνοκράτες, οι οποίοι θα λαμβάνουν τις οδηγίες τους από το Συμβούλιο Ειρήνης του Τραμπ και θα είναι υπόλογοι σε αυτό, στη δική τους γη. Σε κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου, αρνείται στους Παλαιστίνιους τον έλεγχο της επικράτειάς τους στη Γάζα έως ότου ο Τραμπ και οι συνεργάτες του κρίνουν ότι η Παλαιστινιακή Αρχή έχει εκπληρώσει τις απαιτήσεις μεταρρύθμισης που ορίστηκαν από τον ίδιο τον Τραμπ και από την εξίσου απεχθή «γαλλοσαουαδική πρόταση». Δεν περιέχει καμία υπόσχεση για παλαιστινιακή ανεξαρτησία ή κυριαρχία.
Αντιθέτως, σε άμεση αντίθεση με τα συμπεράσματα του ΔΔΧ, υπονομεύει την υπόθεση της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης των Παλαιστινίων, καταλήγοντας σε μια αόριστη, εξαιρετικά υπό όρους και μη δεσμευτική φράση, δηλώνοντας ότι ΑΦΟΥ τα όργανα υπό την ηγεσία του Τραμπ αποφασίσουν ότι οι Παλαιστίνιοι έχουν εκπληρώσει τα ΑΟΡΙΣΤΑ κριτήρια «μεταρρύθμισης και ανάπτυξης», «οι προϋποθέσεις ΜΠΟΡΟΥΝ επιτέλους να εκπληρωθούν για μια αξιόπιστη ΠΟΡΕΙΑ προς την αυτοδιάθεση και τη δημιουργία ενός Παλαιστινιακού Κράτους».
Και η τελευταία αχτίδα ελπίδας που θα μπορούσαν να προσφέρουν αυτές οι συνθήκες τελικά συντρίβεται από μια αποφασιστική, τελική ρήτρα που ορίζει ότι οποιαδήποτε διαδικασία που αποσκοπεί στην επίτευξη αυτών των στόχων πρέπει να τεθεί υπό τον άμεσο έλεγχο των Ηνωμένων Πολιτειών. Με άλλα λόγια, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έχει χορηγήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον κύριο υποστηρικτή του ισραηλινού καθεστώτος και συναυτουργό της γενοκτονίας, βέτο στην αυτοδιάθεση των Παλαιστινίων.
Το ψήφισμα δεν προσφέρει καμία ελπίδα ότι η συστηματική στέρηση που υφίσταται ο παλαιστινιακός λαός στη Γάζα θα τερματιστεί. Ενώ το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έχει δηλώσει ότι οι περιορισμοί στην παροχή βοήθειας πρέπει να σταματήσουν, το ψήφισμα απλώς « υπογραμμίζει τη σημασία » της ανθρωπιστικής βοήθειας. Δεν απαιτεί την παράδοσή της ή την απρόσκοπτη διανομή της.
Μια κατοχική δύναμη δι' αντιπροσώπου
Το ψήφισμα ορίζει επίσης εντολή για μια δύναμη κατοχής μέσω πληρεξουσίου, που ονομάζεται «Διεθνής Δύναμη Σταθεροποίησης», η οποία θα λειτουργεί υπό την εξουσία του Συμβουλίου Ειρήνης υπό την ηγεσία του Τραμπ. Αυτή η δύναμη θα τεθεί υπό διοίκηση που θα εγκριθεί από το Συμβούλιο Τραμπ και θα λειτουργεί ρητά σε συνεργασία με το Ισραήλ, τον δράστη της γενοκτονίας (καθώς και με την Αίγυπτο).
Τα μέλη του θα διορίζονται « σε συνεργασία » με το ισραηλινό καθεστώς και θα συνεργάζονται μαζί του για τον έλεγχο των Παλαιστινίων επιζώντων στη Γάζα.
Θα είναι υπεύθυνο για την ασφάλεια των συνόρων (δηλαδή, τον εγκλωβισμό των Παλαιστινίων), τη σταθεροποίηση του περιβάλλοντος ασφαλείας στη Γάζα (δηλαδή, την καταστολή οποιασδήποτε αντίστασης στην κατοχή, το απαρτχάιντ ή τη γενοκτονία), την αποστρατιωτικοποίηση της Γάζας (αλλά όχι του ισραηλινού καθεστώτος), την καταστροφή των στρατιωτικών αμυντικών δυνατοτήτων της Γάζας (αλλά όχι του Ισραήλ), τον αφοπλισμό της Παλαιστινιακής Αντίστασης (αλλά όχι του ισραηλινού καθεστώτος), την εκπαίδευση της παλαιστινιακής αστυνομίας (προκειμένου να ελέγξει τον παλαιστινιακό πληθυσμό εντός της Γάζας) και την εργασία προς την επίτευξη των (κακόβουλων) στόχων του «συνολικού σχεδίου» του Τραμπ.
Η δύναμη έχει επίσης ως αποστολή την «προστασία των αμάχων» και τη συμβολή στην ανθρωπιστική βοήθεια, στο βαθμό που επιτρέπεται (ή συναινείται) από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά θα πρέπει τώρα να είναι προφανές ότι μια τέτοια δύναμη, που καλείται να συνεργαστεί με το Ισραήλ, δεν θα έκανε τίποτα για να αντιταχθεί στην ισραηλινή επιθετικότητα και τις επιθέσεις που στοχεύουν αμάχους.
Έχει επίσης την ευθύνη της «παρακολούθησης της κατάπαυσης του πυρός», μιας κατάπαυσης του πυρός που εγγυώνται οι Ηνωμένες Πολιτείες και η οποία έχει επιτρέψει στο Ισραήλ να συνεχίσει τις καθημερινές επιθέσεις του στη Γάζα από την ανακήρυξή της (σκοτώνοντας εκατοντάδες ανθρώπους και προκαλώντας μαζικές καταστροφές σε πολιτικές υποδομές), χωρίς να ανέχεται κανένα αντίποινο από την Παλαιστινιακή Αντίσταση. Είναι λογικό να υποθέσουμε ότι οποιαδήποτε παρακολούθηση της κατάπαυσης του πυρός από μια τέτοια δύναμη θα επικεντρωθεί κυρίως στην παλαιστινιακή πλευρά και όχι στο ισραηλινό καθεστώς ως κατοχική δύναμη.
Με άλλα λόγια, η αποστολή αυτής της δύναμης κατοχής μέσω πληρεξουσίων είναι να ελέγχει, να περιορίζει και να αφοπλίζει τον πληθυσμό που έχει υποστεί τη γενοκτονία, όχι το καθεστώς που την διέπραξε, και να διασφαλίζει την ασφάλεια όχι των θυμάτων της γενοκτονίας αλλά των δραστών της.
Σε μια ακόμη κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου, το ψήφισμα εξουσιοδοτεί τις δυνάμεις του ισραηλινού καθεστώτος να συνεχίσουν την (παράνομη) κατοχή της Γάζας μέχρι το Συμβούλιο Ειρήνης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και οι ισραηλινές δυνάμεις να αποφασίσουν διαφορετικά. Και, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, το ψήφισμα ορίζει ότι οι ισραηλινές κατοχικές δυνάμεις μπορούν να παραμείνουν στη Γάζα επ' αόριστον, καταλαμβάνοντας μια «περίμετρο ασφαλείας».
Τέλος, το Συμβούλιο Ειρήνης των αποικιών και η «δύναμη σταθεροποίησης» κατοχής μέσω πληρεξουσίων λαμβάνουν διετή εντολή, με δυνατότητα παράτασης σε συνεννόηση με το Ισραήλ (και την Αίγυπτο), αλλά όχι με την Παλαιστίνη.
Η τρέλα των αποικιοκρατών
Είναι αυτονόητο ότι αυτό το ψήφισμα απορρίφθηκε από την παλαιστινιακή κοινωνία των πολιτών, από σχεδόν όλες τις παλαιστινιακές πολιτικές και αντιστασιακές παρατάξεις, καθώς και από υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ειδικούς του διεθνούς δικαίου σε όλο τον κόσμο.
Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, η κατοχή της Παλαιστίνης είναι παράνομη, ο παλαιστινιακός λαός έχει το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και έχει το δικαίωμα να αντισταθεί στην ξένη κατοχή, την αποικιακή κυριαρχία και τα ρατσιστικά καθεστώτα όπως το Ισραήλ. Αυτό το ψήφισμα όχι μόνο επιδιώκει να αρνηθεί αυτά τα δικαιώματα, αλλά φτάνει στο σημείο να ενισχύσει την παράνομη παρουσία του Ισραήλ και να επιτρέψει τους δικούς του μηχανισμούς ξένης κατοχής και αποικιακής κυριαρχίας.
Επιπλέον, το Συμβούλιο Ασφαλείας αντλεί όλες τις εξουσίες του από τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Αυτός ο Χάρτης, ως συνθήκη, αποτελεί μέρος του διεθνούς δικαίου· δεν είναι ανώτερος από αυτό. Ως εκ τούτου, το Συμβούλιο δεσμεύεται από τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένων, και ιδίως, των υψηλότερων κανόνων, γνωστών ως jus cogens και erga omnes , όπως το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και το απαράδεκτο της απόκτησης εδαφών με τη βία. Η κατάφωρη αγνόησή του για τα πορίσματα του ΔΔΧ επί των ζητημάτων αυτών αποκαλύπτει τον βαθμό στον οποίο πολλές από τις διατάξεις αυτού του ψηφίσματος είναι, στην πραγματικότητα, παράνομες και ultra vires (πέρα από την εξουσία του Συμβουλίου).
Ως εκ τούτου, αυτή η παράνομη πρωτοβουλία του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ θα έχει επιπτώσεις πολύ πέρα από την Παλαιστίνη. Ένα Συμβούλιο Ασφαλείας που δεν δεσμεύεται από το διεθνές δίκαιο μετατρέπεται σε επικίνδυνο όργανο καταστολής και αδικίας. Αυτό ακριβώς είδαμε σε αυτήν την περίπτωση: το Συμβούλιο αγνόησε το διεθνές δίκαιο και, στην πραγματικότητα, παρέδωσε τους επιζώντες της Γάζας στα χέρια των δραστών της γενοκτονίας.
Και οι παρατηρητές του Συμβουλίου Ασφαλείας γνωρίζουν πολύ καλά ότι το βέτο έχει χρησιμοποιηθεί επανειλημμένα για την άρνηση των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ενώ θα μπορούσε να είχε χρησιμεύσει για την προστασία αυτών των δικαιωμάτων, το βέτο απουσίαζε εμφανώς. Σε ένα μόνο λεπτό ψηφοφορίας, το Συμβούλιο Ασφαλείας έχασε κάθε νομιμότητα.
Ο δρόμος προς τα εμπρός
Η προσπάθεια των Ηνωμένων Πολιτειών να επιβάλουν μια μορφή αποικιοκρατίας του 19ου αιώνα στον πολύπαθο παλαιστινιακό λαό της Γάζας, όπως ακριβώς και το γαλλοσαουδαραβικό αποικιακό σχέδιο που προηγήθηκε, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Τέτοια σχέδια είναι θεμελιωδώς ελαττωματικά εξαρχής, καθώς επιδιώκουν να επιβάλουν αποτελέσματα που είναι παράνομα (σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο), αθέμιτα (αφού αποκλείουν τη δράση των ίδιων των Παλαιστινίων) και χωρίς καμία πρακτική προοπτική επιτυχίας (δεδομένης της σχεδόν καθολικής απόρριψής τους στην Παλαιστίνη και σε όλο τον κόσμο).
Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να είναι σε θέση να απειλήσουν και να δωροδοκήσουν αρκετά κράτη για να εξασφαλίσουν την υποστήριξή τους σε μια ψηφοφορία στον ΟΗΕ, αλλά η συγκέντρωση επαρκών στρατευμάτων και προσωπικού για την επιβολή του ψηφίσματος επί τόπου, ενάντια στη θέληση του αυτόχθονου πληθυσμού, είναι εντελώς διαφορετικό ζήτημα. Και η διατήρηση αυτής της υποστήριξης όταν το σχέδιο αναπόφευκτα αρχίσει να αποτυγχάνει θα είναι ακόμη πιο δύσκολη.
Εν τω μεταξύ, για όσους είναι αφοσιωμένοι στη δικαιοσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου, το καθήκον είναι σαφές: αυτό το σχέδιο πρέπει να αντιμετωπιστεί σε κάθε πρωτεύουσα και σε κάθε στάδιο της ανάπτυξής του. Οι κυβερνήσεις πρέπει να υποχρεωθούν να τερματίσουν τη συνενοχή τους στις ισραηλινές καταπατήσεις, τις αμερικανικές υπερβολές και αυτό το φρικτό αποικιακό σχέδιο. Το ισραηλινό καθεστώς πρέπει να απομονωθεί. Οι προσπάθειες μποϊκοτάζ, εκποίησης επενδύσεων και κυρώσεων πρέπει να ενταθούν. Πρέπει να επιβληθεί στρατιωτικό, ενεργειακό και τεχνολογικό εμπάργκο. Ισραηλινοί αξιωματούχοι πρέπει να διωχθούν σε κάθε διαθέσιμη δικαιοδοσία. Και οι δρόμοι πρέπει να αντηχήσουν από τη δίκαιη βοή εκατομμυρίων που απαιτούν την ελευθερία των Παλαιστινίων μέσω διαδηλώσεων, απεργιών, πολιτικής ανυπακοής και άμεσης δράσης.
Και όταν αυτός ο αποικιακός πύργος από τραπουλόχαρτα καταρρεύσει, μια άλλη, πιο δίκαιη λύση θα είναι έτοιμη να πάρει τη θέση της. Εάν η παγκόσμια πλειοψηφία ξεσηκωθεί από την υποταγή της στον αυτοκράτορα και διεκδικήσει τη συλλογική της δύναμη, βασιζόμενη στον μηχανισμό «Ενώνοντας για την Ειρήνη» της Γενικής Συνέλευσης για να παρακάμψει το αμερικανικό βέτο, υιοθετώντας μέτρα λογοδοσίας για να απομονώσει και να επιβάλει κυρώσεις στο ισραηλινό καθεστώς και αναπτύσσοντας πραγματική προστασία στην Παλαιστίνη, τότε ο ΟΗΕ μπορεί να επιβιώσει και να συνεχίσει τον αγώνα. Διαφορετικά, θα μαραζώσει και σχεδόν σίγουρα θα πεθάνει, θύμα των πληγών που έχει προκαλέσει στον εαυτό του, καμία από τις οποίες δεν είναι βαθύτερη από το επαίσχυντο ψήφισμα της 17ης Νοεμβρίου 2025.
Πηγή: Mondoweiss
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: