Το Otter υποστηρίζει ότι, από την ίδρυσή του, το ΝΑΤΟ έχει χρησιμεύσει για να κρατήσει την Ευρώπη υπό την κηδεμονία των ΗΠΑ.
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν.
ΙΒΑΝ : GR 1502635980000240200012759-ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 0026.3598.24.0200012759 ΕUROBANK Η ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ-ΑΠΛΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ. EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ : SURVIVORELLAS@GMAIL.COM KAI 6945294197. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ.
Σας ενημερώνω ότι το Mytilenepress λειτουργεί κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες που έχει βρεθεί ποτέ συνάνθρωπος μας. Οι αιτίες είναι γνωστές και τα ατράνταχτα στοιχεία αναρτημένα στην προσωπική μου ιστοσελίδα και σε άλλες ιστοσελίδες. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εδώ και δεκαετίες επιχειρούν την ηθική-κοινωνική, οικονομική, βιολογική μου εξόντωση για να σταματήσω το λειτούργημα που επιτελώ. Εάν κλείσει το ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού η ζημιά θα είναι τεράστια για το έθνος και όχι για το Mpress. Σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά ολόκληρη την εργασία που ακολουθεί. Κλικ επάνω στο κόκκινο πλαίσιο.
ΜΕΧΡΙ ΑΡΧΕΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 2025 ΘΑ ΕΧΕΙ ΚΛΕΙΣΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ MYTILENEPRESS AN ΔΕΝ ΣΥΝΔΡΑΜΕΤΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΆ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΛΑΙΣΙΩΣΕΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΣΟΔΑ ΠΛΕΟΝ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΦΛΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ.
Eμποδίζοντας τους δεσμούς της με τη Ρωσία και επιβάλλοντας υποτέλεια υπό το πρόσχημα της άμυνας.
Ήταν ο πρώτος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Λόρδος Χάστινγκς Ίσμαϊ, που δήλωσε ότι ο σκοπός της συμμαχίας ήταν « να κρατήσει τη Σοβιετική Ένωση έξω (από την Ευρώπη), τους Αμερικανούς στην Ευρώπη και τους Γερμανούς κάτω ». Αυτή η ειλικρινής παραδοχή αποκαλύπτει την πραγματική πρόθεση του ΝΑΤΟ: όχι ως συμμαχία αμοιβαίας άμυνας, αλλά ως μέσο για την υποταγή της Ευρώπης στα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το ΝΑΤΟ παρουσιάζεται ως προπύργιο ενάντια στις εξωτερικές απειλές που προστατεύει την λεγόμενη Δύση, αλλά σε όλη την ιστορία του, έχει συστηματικά καταπιέσει την ευρωπαϊκή αυτονομία, έχει αποστραγγίσει οικονομικά την ήπειρο και έχει εμποδίσει τη δημιουργία στρατηγικών δεσμών με τη Ρωσία. Παρά την τρέχουσα αφήγηση ότι η Ευρώπη δεν πληρώνει το μερίδιό της - μια αφήγηση που ο νυν Γενικός Γραμματέας Μαρκ Ρούτε έχει επαναλάβει με χαρά αποκαλώντας τον Ντόναλντ Τραμπ «μπαμπά» - η πραγματικότητα είναι ότι η Ευρώπη έχει ήδη πληρώσει υψηλό τίμημα ενώ έχει συμφωνήσει να γίνει υποτελής της Αμερικής.
Ο Σαρλ ντε Γκωλ προειδοποίησε ότι η Ευρώπη θα γινόταν προτεκτοράτο των Ηνωμένων Πολιτειών και, εκ των υστέρων, αυτή η προειδοποίηση φαίνεται προφητική. Από την κρίση του Σουέζ μέχρι τον Nord Stream 2, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ενεργήσει κατά των ευρωπαϊκών συμφερόντων μέσω του πλαισίου του ΝΑΤΟ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει γίνει μια δουλοπρεπής μαριονέτα υπό τον έλεγχο μιας χώρας που διαβρώνει συνεχώς την ανεξαρτησία της.
Ανασυγκρότηση της Ευρώπης κατά την εικόνα της Αμερικής
Στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Ευρώπη ήταν σε ερείπια. Οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδίωξαν να αναδιαμορφώσουν την ήπειρο σύμφωνα με τα στρατηγικά τους συμφέροντα. Το ΝΑΤΟ δημιουργήθηκε στις 4 Απριλίου 1949, ως οργανισμός συλλογικής άμυνας βάσει του Άρθρου 5 της Βορειοατλαντικής Συνθήκης. Ο άρρητος στόχος του ήταν να αποτρέψει την επιστροφή του γερμανικού μιλιταρισμού. Ωστόσο, γνωρίζοντας ότι ο γερμανικός επανεξοπλισμός ήταν αναπόφευκτος, η Αμερική ενσωμάτωσε τη Δυτική Γερμανία στο ΝΑΤΟ το 1955. Αυτό τερμάτισε την κατοχή της Γερμανίας από τους Συμμάχους, αλλά η επαναστρατιωτικοποίηση πραγματοποιήθηκε υπό αυστηρό έλεγχο της συμμαχίας. Αντί να μειώσει τον αριθμό των στρατιωτικών βάσεων στη Γερμανία, η κυβέρνηση των ΗΠΑ τις αύξησε με το πρόσχημα της ανάσχεσης της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ στην πραγματικότητα ο στόχος ήταν να διατηρήσει τη Γερμανία υπό τον έλεγχό της. Αποχαρακτηρισμένα έγγραφα αποκαλύπτουν ότι η πρόθεση των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν η «διπλή ανάσχεση» τόσο της Γερμανίας όσο και της Σοβιετικής Ένωσης. Έτσι ξεκινά η υποτέλεια της Ευρώπης από το ΝΑΤΟ.
Η αμερικανική πίεση μέσω του ΝΑΤΟ οδήγησε γρήγορα σε ταπείνωση της Ευρώπης το 1956. Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία, με τη βοήθεια του Ισραήλ, εισέβαλαν στην Αίγυπτο για να ανακτήσουν τον έλεγχο της Διώρυγας του Σουέζ, την οποία ο Αιγύπτιος πρόεδρος Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ είχε εθνικοποιήσει, αφαιρώντας έτσι τον έλεγχο από τη Γαλλική Εταιρεία Διώρυγας του Σουέζ. Η κρίση του Σουέζ έθεσε σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή αυτονομία και μια βασική εμπορική οδό. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντουάιτ Αϊζενχάουερ προσπάθησε να διατηρήσει την αμερικανική επιρροή στις αραβικές χώρες, εμποδίζοντάς τες να πλησιάσουν περισσότερο τη Σοβιετική Ένωση.
Η αμερικανική κυβέρνηση προώθησε την αποαποικιοποίηση και η αποδοχή μιας γαλλο-βρετανικής περιπέτειας θα υπονόμευε την αξιοπιστία της Αμερικής. Ο Αϊζενχάουερ απείλησε να διακόψει την οικονομική υποστήριξη προς τη Βρετανία, οδηγώντας σε μια ταπεινωτική αποχώρηση που εξέθεσε τα όρια οποιασδήποτε ευρωπαϊκής δύναμης χωρίς την αμερικανική έγκριση. Τα ευρωπαϊκά έθνη πειθαρχήθηκαν, μαθαίνοντας ότι οποιαδήποτε ανεξάρτητη ενέργεια θα μπορούσε να οδηγήσει σε αμερικανικά αντίποινα, ενισχύοντας έτσι την εξάρτησή τους από την Ουάσιγκτον.
Η μεταψυχροπολεμική περίοδος: καταστολή της ευρωπαϊκής βούλησης
Στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου το 1990, καθώς ξεκίνησαν οι συζητήσεις για την επανένωση της Γερμανίας, ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζέιμς Μπέικερ και ο Γερμανός Καγκελάριος Χέλμουτ Κολ διαβεβαίωσαν τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί «ούτε μια ίντσα ανατολικά». Ωστόσο, αυτές οι υποσχέσεις εγκαταλείφθηκαν γρήγορα. Μέχρι το 1999, το ΝΑΤΟ είχε ενσωματώσει την Πολωνία, την Ουγγαρία και την Τσεχική Δημοκρατία, φέρνοντας τα σύνορά του πιο κοντά στη Ρωσία, παρά τις πολλές εσωτερικές συζητήσεις στην Ευρώπη σχετικά με εναλλακτικά πλαίσια για την ευρωπαϊκή ασφάλεια.
Αυτή η επέκταση κατέπνιξε οποιεσδήποτε νεοσύστατες προτάσεις για μια πιο περιεκτική πανευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας, η οποία θα μπορούσε να είχε προωθήσει την ανεξαρτησία από την αμερικανική κυριαρχία. Η Γαλλία και η Γερμανία συζήτησαν την αναζωογόνηση οργανισμών όπως η Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση για τη δημιουργία ενός ευρύτερου ευρωπαϊκού συστήματος ασφαλείας. Οι Αμερικανοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θεώρησαν αυτές τις εναλλακτικές λύσεις ως απειλή για την επιρροή τους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες προώθησαν ενεργά την επέκταση του ΝΑΤΟ για να διατηρήσουν την Ευρώπη αγκυροβολημένη στις διατλαντικές δομές. Αυτό όχι μόνο αποξένωσε τη Ρωσία, αλλά και διασφάλισε ότι η Ευρώπη παρέμεινε πλήρως εξαρτημένη από την αμερικανική στρατιωτική ηγεσία και τη λήψη αποφάσεων.
Ο μύθος του «λαθρεπιβάτη»
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ έχει επανειλημμένα ισχυριστεί ότι τα ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ δεν πληρώνουν τα «οφειλόμενα», υπονοώντας ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες επωμίζονται ένα υπερβολικό οικονομικό βάρος. Στην πραγματικότητα, το ΝΑΤΟ δεν επιβάλλει ούτε «οφειλές» ούτε «λογαριασμούς» — οι συνεισφορές είναι εθελοντικές, βάσει του κανόνα του 2% του ΑΕΠ που υιοθετήθηκε το 2014. Οι ευρωπαϊκές χώρες συνεισφέρουν περίπου το 2,27% του συλλογικού ΑΕΠ τους, αλλά το ΑΕΠ τους είναι χαμηλότερο από αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών, επομένως οι οικονομικές τους συνεισφορές είναι χαμηλότερες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεισφέρουν στο ΝΑΤΟ το 3,2% του ΑΕΠ τους, ένα οριακά υψηλότερο ποσοστό. Οι νέοι στόχοι δαπανών, που ορίζονται στο 5% ανά κράτος μέλος, θα ασκήσουν σημαντική πίεση στις ήδη εύθραυστες ευρωπαϊκές οικονομίες, αποδεικνύοντας ότι το ΝΑΤΟ είναι πρωτίστως ένα ραβδί για να εξαναγκάσει τα ευρωπαϊκά έθνη.
Παρόλο που πληρώνει περισσότερα, η Αμερική επωφελείται από το πρωτόκολλο τυποποίησης του ΝΑΤΟ, το οποίο εγγυάται τη διαλειτουργικότητα. Αυτό ουσιαστικά υποχρεώνει τις ευρωπαϊκές χώρες να αγοράζουν στρατιωτικό εξοπλισμό από αμερικανικές εταιρείες. Σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας για την Ειρήνη της Στοκχόλμης, οι εισαγωγές όπλων από τα ευρωπαϊκά κράτη αυξήθηκαν κατά 155% μεταξύ 2015-19 και 2020-24, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να προμηθεύουν το 64% των εισαγωγών από τα ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Αυτό αντιπροσωπεύει δισεκατομμύρια σε μεταφορές. Οι πωλήσεις όπλων των ΗΠΑ ανέρχονται σε 318,7 δισεκατομμύρια δολάρια, με την Ευρώπη να αντιπροσωπεύει το 35%.
Το 2024, η Ευρώπη δαπάνησε περίπου 111,5 δισεκατομμύρια δολάρια σε αμερικανικά όπλα (εξαιρουμένης της Ουκρανίας), ενώ η συνεισφορά των ΗΠΑ στον προϋπολογισμό του ΝΑΤΟ ανέρχεται στο 15,9% των 4,6 δισεκατομμυρίων ευρώ, ή 731 εκατομμύρια ευρώ - ή ένα μικρό κλάσμα (περίπου 0,0026%) του ΑΕΠ των ΗΠΑ.
Οι ισχυρισμοί του Τραμπ ότι η Ευρώπη φιλοξενεί «κερδοσκόπους» καλύπτουν μόνο ένα μέρος της εξίσωσης, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες αποκομίζουν πάνω από 100 δισεκατομμύρια δολάρια από την εντολή του ΝΑΤΟ.
Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες αποκομίζουν τεράστια κέρδη από τις αγορές ευρωπαϊκών όπλων, οι τοπικές αμυντικές βιομηχανίες βρίσκονται σε στασιμότητα λόγω αυτής της αναγκαστικής εξάρτησης. Οι ευρωπαϊκές χώρες του ΝΑΤΟ αγοράζουν τα δύο τρίτα των εισαγωγών τους από τις Ηνωμένες Πολιτείες, εις βάρος των τοπικών κατασκευαστών όπως η γερμανική Rheinmetall και η γαλλική Thales. Το κόστος αυτής της πραγματικότητας βλάπτει την ευρωπαϊκή καινοτομία και την αύξηση των θέσεων εργασίας.
Οι εαρινές προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2025 προειδοποιούν ότι οι αυξημένες αμυντικές δαπάνες για την επίτευξη των στόχων του ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να επιδεινώσουν την κατάσταση, καθώς οι κατακερματισμένες εθνικές βιομηχανίες αγωνίζονται να ανταγωνιστούν, οδηγώντας σε υψηλότερο κόστος και λιγότερη καινοτομία. Η Αμερική καταστρέφει την Ευρώπη, ενώ παραπονιέται για τις δικές της πολιτικές επιλογές που δαπανά ένα υπέρογκο μερίδιο του ΑΕΠ της για την άμυνα.
Έχουμε εισέλθει σε μια γεωπολιτική πραγματικότητα όπου η Ευρώπη θα εξαρτάται ολοένα και περισσότερο από τα αμερικανικά όπλα για να επιτύχει τον στόχο του 5% του ΑΕΠ έως το 2032. Η καινοτομία θα επιβραδυνθεί, καθώς οι ευρωπαϊκές εταιρείες θα πρέπει να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στην κλιμάκωση και όχι στην Έρευνα και Ανάπτυξη. Η Ευρώπη κινδυνεύει να χάσει ακόμη μεγαλύτερη αυτονομία μέσω αυτών των νέων στόχων δαπανών.
Το ενεργειακό όπλο: η αποτροπή των ευρωρωσικών δεσμών
Οι στρατηγικές επιταγές του ΝΑΤΟ υπερέβαιναν τις στρατιωτικές συμμαχίες για να διαταράξουν ενεργά τις δυνατότητες για βαθύτερη οικονομική ολοκλήρωση μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας, ιδίως στον ενεργειακό τομέα. Οι ευρωρωσικοί ενεργειακοί δεσμοί θεωρήθηκαν ως απειλή για την αμερικανική ηγεμονία, γεγονός που εξηγεί την έντονη αντίθεση των Ηνωμένων Πολιτειών σε έργα όπως ο Nord Stream 2, συμβάλλοντας στην αναγκαστική στροφή της Ευρώπης σε πιο ακριβές εναλλακτικές λύσεις. Αυτή η παρέμβαση στέρησε από την Ευρώπη προσιτό ρωσικό φυσικό αέριο, ενώ παράλληλα εμπλούτισε τους Αμερικανούς εξαγωγείς, επιδεινώνοντας την οικονομική κρίση σε μια ήπειρο που ήδη αγωνίζεται με τις αυξανόμενες τιμές ενέργειας.
Οι αγωγοί Nord Stream, που έχουν σχεδιαστεί για να μεταφέρουν ρωσικό φυσικό αέριο απευθείας στη Γερμανία κάτω από τη Βαλτική Θάλασσα, αντιπροσώπευαν μια πορεία προς την ενεργειακή ασφάλεια και το χαμηλότερο κόστος για την Ευρώπη, με δυνατότητα μείωσης των τιμών κατά 30 έως 40% μέσω της διαφοροποίησης του εφοδιασμού. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιτάχθηκαν σθεναρά στον Nord Stream 2 από την αρχή, παρουσιάζοντάς τον ως ένα μέσο ρωσικής επιρροής που θα παρέκαμπτε την Ουκρανία και θα υπονόμευε την ευρωπαϊκή ενότητα.
Το 2019, η κυβέρνηση Τραμπ επέβαλε κυρώσεις μέσω του Νόμου για την Προστασία της Ενεργειακής Ασφάλειας της Ευρώπης, στοχεύοντας εταιρείες που εμπλέκονται στην κατασκευή του αγωγού. Ξεκίνησαν διακομματικές (Ρεπουμπλικανικές και Δημοκρατικές) προσπάθειες στο Κογκρέσο για να σταματήσει το έργο, επικαλούμενη τον κίνδυνο η Ρωσία να «οπλοποιήσει» την ενέργεια.
Το αποκορύφωμα ήταν η δολιοφθορά του αγωγού τον Σεπτέμβριο του 2022, η οποία προκάλεσε τεράστιες εκπομπές μεθανίου. Ισχυρισμοί για εμπλοκή των ΗΠΑ (και της Ουκρανίας) έχουν εμφανιστεί τακτικά, συμπεριλαμβανομένων αναφορών για δύτες του Ναυτικού που τοποθέτησαν εκρηκτικά κατά τη διάρκεια της άσκησης BALTOPS 22 του ΝΑΤΟ, με τη βοήθεια της Νορβηγίας για την επίτευξη της πυροδότησης. Το περιστατικό ουσιαστικά διέκοψε έναν βασικό δεσμό μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας, αναγκάζοντας την Ευρώπη σε μια βιαστική διαφοροποίηση που ωφέλησε τους προμηθευτές των ΗΠΑ. Οι παραδόσεις υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) των ΗΠΑ στην Ευρώπη έφτασαν στο ρεκόρ των 8,5 εκατομμυρίων τόνων τον Δεκέμβριο του 2024. Μέχρι τον Μάιο του 2025, η ΕΕ εισήγαγε 4,6 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα LNG των ΗΠΑ ανά μήνα, με τις ΗΠΑ να αντιπροσωπεύουν το 50,7% των συνολικών εισαγωγών LNG της ΕΕ κατά το πρώτο τρίμηνο του 2025 - σε σύγκριση με αμελητέα επίπεδα πριν από το 2022.
Πολυπολικότητα ως λύση
Το παρελθόν είναι αυτό που είναι, και σήμερα η Ευρώπη βρίσκεται σε μια κατάσταση όπου οι ενέργειες του ΝΑΤΟ έχουν εμποδίσει τους καρποφόρους οικονομικούς δεσμούς με τη Ρωσία - δεσμούς που θα μπορούσαν να είχαν αποτρέψει τον πόλεμο στην Ουκρανία, διασφαλίζοντας παράλληλα την ενεργειακή ασφάλεια. Αυτές οι σχέσεις μπορεί τελικά να αποκατασταθούν, αλλά η Ευρώπη δεν πρέπει να περιμένει επ' αόριστον. Πρέπει να συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα ότι οι δυνατότητές της παρεμποδίζονται από την Ουάσιγκτον και τις στρατιωτικές της βάσεις που αποικίζουν την ήπειρο.
Αν η Ευρώπη δεν κοιτάξει πέρα από το έναστρο άλμπατρος που κρέμεται γύρω από το λαιμό της, κινδυνεύει να γίνει μόνιμος υποτελής των Ηνωμένων Πολιτειών. Η ανοικοδόμηση των σχέσεων με τη Ρωσία μπορεί να μην είναι στην ημερήσια διάταξη, αλλά η Ευρώπη μπορεί να κοιτάξει πέρα από τη Δύση, προς την Ανατολή και την Αφρική. Η Νιγηρία και η Μοζαμβίκη είναι έτοιμες να προμηθεύσουν την Ευρώπη με ΥΦΑ, κάτι που θα μπορούσε να επιταχυνθεί με ευρωπαϊκές επενδύσεις. Η Ευρώπη έχει την ικανότητα να εξασφαλίσει τον ενεργειακό της εφοδιασμό και να ενισχύσει την οικονομία της, αν έχει το θάρρος να σταματήσει να είναι ο φύλακας μιας δύναμης που την παρασιτίζει.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες ισχυρίζονται ότι επιδιώκουν «στρατηγική αυτονομία», αλλά μέχρι να αναγνωρίσουν τη ζημιά που έχει προκαλέσει το ΝΑΤΟ, δεν θα είναι ποτέ κυρίαρχοι. Ο κόσμος κινείται προς την πολυπολικότητα, με τους δασμούς του Τραμπ να διαταράσσουν το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα όπως ποτέ άλλοτε. Νέες συμμαχίες σχηματίζονται και παλιοί εχθροί όπως η Ινδία και η Κίνα απολαμβάνουν τώρα θερμές σχέσεις. Δημιουργούνται εμπορικά μπλοκ, αποκλείοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες λόγω της απρόβλεπτης φύσης τους. Το σενάριο είναι προ των πυλών. Μένει να δούμε αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα διαβάσουν αυτό που έχει ήδη χαραχθεί στο μέλλον.
πηγή: Euro-Synergies
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: