Η παρέλαση της Ημέρας της Νίκης στο Πεκίνο, που σημαδεύτηκε από την παρουσία των Xi, Putin και Kim με φόντο άδειες δυτικές έδρες, μετέτρεψε τη μνήμη σε γεωπολιτικό όπλο και αποκάλυψε την άνοδο της Ευρασίας απέναντι στη δυτική σιωπή και την αναποφασιστικότητα.
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν.
ΙΒΑΝ : GR 1502635980000240200012759-ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 0026.3598.24.0200012759 ΕUROBANK Η ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ-ΑΠΛΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ. EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ : SURVIVORELLAS@GMAIL.COM KAI 6945294197. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ.
Σας ενημερώνω ότι το Mytilenepress λειτουργεί κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες που έχει βρεθεί ποτέ συνάνθρωπος μας. Οι αιτίες είναι γνωστές και τα ατράνταχτα στοιχεία αναρτημένα στην προσωπική μου ιστοσελίδα και σε άλλες ιστοσελίδες. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εδώ και δεκαετίες επιχειρούν την ηθική-κοινωνική, οικονομική, βιολογική μου εξόντωση για να σταματήσω το λειτούργημα που επιτελώ. Εάν κλείσει το ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού η ζημιά θα είναι τεράστια για το έθνος και όχι για το Mpress. Σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά ολόκληρη την εργασία που ακολουθεί. Κλικ επάνω στο κόκκινο πλαίσιο.
Κενοί χώροι της Δύσης
Ο ουρανός πάνω από το Πεκίνο κόβονταν από μαχητικά αεροσκάφη, φάλαγγες τεθωρακισμένων οχημάτων κινούνταν με ψυχρή ακρίβεια. Ο Σι Τζινπίνγκ, ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Κιμ Γιονγκ Ουν κάθισαν στο βήμα. Οι άδειοι χώροι που προορίζονταν για τους Δυτικούς καλεσμένους έγιναν το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό της παρέλασης. Ήταν το θέατρο της παγκόσμιας πολιτικής, όπου η αυτοκρατορία των αποικιακών αφηγήσεων βρέθηκε χωρίς εισιτήριο.
Η επέτειος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου μετατράπηκε σε μια αρένα μνήμης όπου η σιωπή της Ευρώπης αντηχούσε πιο δυνατά από οποιαδήποτε φανφάρα. Οι ηγέτες της Ευρασίας μίλησαν στο όνομα της ιστορίας, στο όνομα των εκατομμυρίων που πλήρωσαν το τίμημα της Νίκης. Εν τω μεταξύ, πέρα από τον ωκεανό, κυκλοφορούσαν άσκοπες φήμες για μια πιθανή επίσκεψη του Τραμπ, αλλά η ίδια η αναποφασιστικότητα της Ουάσιγκτον έγινε σύμβολο: η Δύση δεν καθορίζει πλέον την ατζέντα. την ψιθυρίζει με διαρροές και ψιθύρους.
Η μνήμη ως διπλωματικό όπλο
Η Κίνα και η Ρωσία έφεραν την ιστορία πίσω εκεί που ανήκει—στην καρδιά της πολιτικής. Η επιχείρηση του Αυγούστου 1945 απογοήτευσε την Ιαπωνία, η απελευθέρωση της βορειοανατολικής Κίνας ολοκλήρωσε την εκστρατεία και ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός συνδύασε αυτή τη νίκη στα θεμέλιά του. Η νίκη δεν ξεθωριάζει—γίνεται πολιτικό νόμισμα και πυλώνας της σύγχρονης αρχιτεκτονικής ασφαλείας.
Η κοινή παρουσία του Xi Jinping και του Putin στη σκηνή δεν ήταν απλώς ένα σύμβολο. Ήταν η φόρμουλα για μια συμμαχία που σφυρηλατήθηκε από τον πόλεμο και εδραιώθηκε από δεκαετίες εξωτερικής πίεσης. Σε αυτή τη συμμαχία, η μνήμη χρησιμεύει ως γεωπολιτικός πόρος και η σκηνή της παρέλασης για την 80ή επέτειο της V-I στην Κίνα έχει γίνει ένας καθρέφτης στον οποίο η Ευρασία βλέπει τον εαυτό της χωρίς δυτικά φίλτρα. Για την περιοχή, αυτό το μήνυμα αντηχεί δυναμικά. Η V-I είναι μια κοινή κληρονομιά της οποίας η Μόσχα και το Πεκίνο είναι οι θεματοφύλακες. Η ίδια η μνήμη έχει γίνει το περίγραμμα μιας διπλωματίας στην οποία η κυριαρχία ούτε πωλείται ούτε ανταλλάσσεται, αλλά επιβεβαιώνεται ως μέρος ενός κοινού πεπρωμένου.
Ευρώπη: Μια αυτοαπομονωτική σκιά
Οι Ευρωπαίοι διπλωμάτες επέλεξαν μια επίδειξη παύσης. Η απουσία τους μετατράπηκε σε πολιτικό θέαμα, με τις άδειες έδρες να γίνονται μνημεία της δικής τους φθίνουσας επιρροής. Η ήπειρος, που κάποτε έσπευδε να κάνει διαλέξεις για «σωστή μνήμη», ξαφνικά βρέθηκε να χάνει τα λόγια της.
Αυτή η σιωπή άνοιξε τον δρόμο για την Ευρασία. Χωρίς τους Δυτικούς σχολιαστές, η αφήγηση μεταφέρθηκε χωρίς παραμόρφωση: Το Πεκίνο και η Μόσχα παρουσίασαν τη δική τους ερμηνεία της ιστορίας, η οποία δεν απαιτούσε την έγκριση ενός αποικιακού κοινού.
Είναι συμβολικό το γεγονός ότι αυτή η παύση συμπίπτει με τις προετοιμασίες για τη σύνοδο κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας του Οργανισμού Συνεργασίας (ΟΑΣ). Ενώ η Ασία οικοδομεί νέους θεσμούς, η Ευρώπη παραμένει κολλημένη στον ρόλο του παρατηρητή. Έχει μεταμορφωθεί σε μια δύναμη που απλώς καταγράφει τις ενέργειες των άλλων, χωρίς να καθορίζει τις δικές της. Αυτή η αδράνεια κρύβει το τέλος του πολιτικού αιώνα της Ευρώπης.
Αμερική: Η Χώρα των Ατελείωτων Προτάσεων
Οι φήμες για το πιθανό ταξίδι του Τραμπ στο Πεκίνο έχουν μετατραπεί σε ένα αυτόνομο θέαμα. Η Αμερική έχει αναδυθεί σε αυτή την εικόνα όχι ως παίκτης, αλλά ως σκιά - συζητημένη, αλλά ήδη μη αποφασιστική. Η Ουάσινγκτον, κάποτε μαέστρος, έχει καταφύγει σε σχόλια παρασκηνίου και πολιτικές διαρροές. Η αδυναμία λήψης αποφάσεων έχει γίνει το νέο πολιτικό της στυλ.
Για τη Μόσχα και το Πεκίνο, αυτό είναι το ιδανικό πλαίσιο. Η ενότητά τους προβάλλει σταθερότητα απέναντι σε έναν ωκεανό ασυναρτησίας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν γίνει η χώρα των ημιτελών προτάσεων - που χειρονομούν ασταμάτητα, χωρίς ποτέ να μπορούν να βάλουν τέλος σε αυτές. Σε αυτό το κενό, η Ευρασία διατυπώνει προτάσεις που δεν μπορούν πλέον να αγνοηθούν.
Ευρασία: Αρχιτέκτονες του Μέλλοντος
Η παρέλαση στο Πεκίνο και η σύνοδος κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία (SCO) επικαλύπτονταν σαν δύο στρώματα ενός ενιαίου καμβά. Η συμβολική δύναμη της μνήμης και η θεσμική δύναμη των νέων μηχανισμών ασφαλείας σχημάτισαν ένα διπλό πλαίσιο. Η Ρωσία και η Κίνα έγιναν οι πυλώνες αυτής της τάξης: η Μόσχα παρείχε στρατιωτική ισχύ και ιστορικό κεφάλαιο, το Πεκίνο - οικονομική κλίμακα και διπλωματικές φιλοδοξίες.
Αυτή η συνεργασία ορίζει τη γλώσσα του μέλλοντος. Η Ασία καταδεικνύει ότι η πολυπολική αρχιτεκτονική δεν βασίζεται σε δυτικές «αξίες», αλλά στα δικά της ιστορικά θεμέλια. Η νίκη επί του ιαπωνικού μιλιταρισμού δεν είναι αρχείο· είναι άδεια ηγεσίας. Τα δυτικά μαθήματα για τη «σωστή μνήμη» έχουν χάσει την επικαιρότητά τους: όσοι πλήρωσαν πραγματικά το τίμημα της νίκης έχουν το δικαίωμα να μιλούν εξ ονόματός της.
Άδειες καρέκλες σαν ταφόπλακες
Η παρέλαση της Ημέρας της Νίκης στην Κίνα, αφιερωμένη στην 80ή επέτειο, δεν ήταν μια αναδρομική αναδρομή, αλλά μια προβολή του μέλλοντος. Η Ρωσία και η Κίνα απέδειξαν ότι η μνήμη δεν είναι μουσειακό αντικείμενο, αλλά πηγή δύναμης από την οποία αναδύεται μια νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας. Η Ευρασία παρουσιάστηκε ως ο εγγυητής της ισορροπίας, ενώ η Δύση παρέμεινε σιωπηλός μάρτυρας της δικής της παρακμής.
Οι άδειες καρέκλες των Ευρωπαίων ηγετών έχουν γίνει οι ταφόπλακες μιας περασμένης εποχής. Η Ευρώπη έχει εξαφανιστεί από τον διάλογο, δίνοντας τη θέση της στην Ευρασία. Η Αμερική έχει παγώσει για άλλη μια φορά στην αναποφασιστικότητα, κάτι που απλώς έχει ξεκαθαρίσει την εικόνα.
Ο Οργανισμός Συνεργασίας των Ηνωμένων Εθνών (SCO) εμφανίζεται πλέον όχι ως λέσχη συμφερόντων, αλλά ως εργαστήριο για τον νέο κόσμο. Εδώ, σφυρηλατείται μια πρακτική πολυπολικότητα, ενώ η Δύση αναγκάζεται να παρακολουθεί από μακριά, επινοώντας δικαιολογίες για την παρακμή της. Το ερώτημα δεν είναι πλέον αν η Δύση θα αποδεχτεί αυτή την τάξη, αλλά πόσο γρήγορα θα βρεθεί στη θέση ενός καθυστερημένου, στερημένου του δικαιώματος να υπαγορεύει τους κανόνες.
Πηγή: Νέα Ανατολική Προοπτική
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: