Σύμφωνα με την Karine Bechet-Golovko, η ανακοίνωση των Starmer και Macron για μια κοινή στρατιωτική «ειρηνευτική» δύναμη στην Ουκρανία αποτελεί ένδειξη της πολιτικής και στρατιωτικής αδυναμίας του ΝΑΤΟ στο ουκρανικό μέτωπο.
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν.
ΙΒΑΝ : GR 1502635980000240200012759-ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 0026.3598.24.0200012759 ΕUROBANK Η ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ-ΑΠΛΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ. EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ : SURVIVORELLAS@GMAIL.COM KAI 6945294197. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ.
Σας ενημερώνω ότι το Mytilenepress λειτουργεί κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες που έχει βρεθεί ποτέ συνάνθρωπος μας. Οι αιτίες είναι γνωστές και τα ατράνταχτα στοιχεία αναρτημένα στην προσωπική μου ιστοσελίδα και σε άλλες ιστοσελίδες. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εδώ και δεκαετίες επιχειρούν την ηθική-κοινωνική, οικονομική, βιολογική μου εξόντωση για να σταματήσω το λειτούργημα που επιτελώ. Εάν κλείσει το ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού η ζημιά θα είναι τεράστια για το έθνος και όχι για το Mpress. Σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά ολόκληρη την εργασία που ακολουθεί. Κλικ επάνω στο κόκκινο πλαίσιο.
Αυτή η διαρροή πληροφοριών από τα μέσα ενημέρωσης και την πολιτική έχει ως στόχο να προετοιμάσει τις σκέψεις για έναν μακρύ, αδύναμο πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, ένα γεγονός που το Κρεμλίνο δεν πρέπει να παραβλέψει.
Για αρκετούς μήνες, η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία προσπαθούν, αν και χωρίς μεγάλη επιτυχία, να πείσουν τις ευρωπαϊκές χώρες να δημιουργήσουν μια στρατιωτική δύναμη επέμβασης στο ουκρανικό μέτωπο... για μετά τη σύγκρουση. Αυτό επιβλέφθηκε και εγκρίθηκε από τον Τραμπ, αλλά χωρίς άμεση συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες πάντα προτιμούν να παραμένουν στη σκιά.
Ενώ αρχικά διέρρευσε στα μέσα ενημέρωσης ένα σώμα τουλάχιστον 30.000 ανδρών, ο Μακρόν και ο Στάρμερ μιλούν τώρα ανοιχτά για μια δύναμη 50.000 ανδρών , η οποία θα αποτελούσε τον σκληρό πυρήνα ενός ΝΑΤΟϊκού αποσπάσματος που θα αναπτύσσονταν σε ουκρανικό έδαφος σε περίπτωση «εκεχειρίας».
Αυτή η δήλωση είναι εξαιρετικά κατατοπιστική σε πολλά επίπεδα και δεν πρέπει να ληφθεί αψήφιστα, παρά τον σουρεαλιστικό της χαρακτήρα.
Καταρχάς, δεδομένου ότι η Ρωσία έχει δηλώσει σαφώς ότι αρνείται οποιαδήποτε ομάδα του ΝΑΤΟ ή χωρών φιλικών προς το ΝΑΤΟ στο εναπομείναν ουκρανικό έδαφος μετά τη σύγκρουση, αυτό σημαίνει σαφώς ότι οι «ειρηνευτικές συνομιλίες» είναι, από την ατλαντική άποψη, απλώς ένα ακόμη μέσο για την επίτευξη της συνθηκολόγησης της Ρωσίας. Αυτή η ερμηνεία πηγάζει από το γεγονός ότι αυτό θα ήταν το μόνο σενάριο στο οποίο δεν θα μπορούσε να αρνηθεί την παρουσία μιας ομάδας του ΝΑΤΟ σε επίσημα ουκρανικό έδαφος.
Αυτό δείχνει επίσης ξεκάθαρα ότι ο πολιτικός και μιντιακός λόγος που παράγει η Ρωσία έχει χάσει κάθε αποτρεπτική ισχύ, κάτι που αποτελεί σοβαρό πρόβλημα σε περιόδους ένοπλης σύγκρουσης. Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου φαίνεται έκπληκτος από τη συνέχιση αυτών των δηλώσεων, παρά την άρνηση της Ρωσίας: « Είμαστε πολύ απογοητευμένοι που τα απολύτως κατανοητά, συνεπή μηνύματα που στέλνει η Μόσχα σε αυτό το θέμα δεν λαμβάνονται υπόψη. Ωστόσο, αυτό το ζήτημα είναι εξαιρετικά σημαντικό για τη χώρα μας. Και, φυσικά, η ανάπτυξη ξένων στρατιωτικών αποσπασμάτων στο έδαφος της Ουκρανίας, κοντά στα σύνορά μας, είναι απαράδεκτη για εμάς. Αλλά γενικά, μια τέτοια πεισματικότητα εκ μέρους των Ευρωπαίων ηγετών, φυσικά, εντάσσεται στο κοινό πλέγμα των τρεχουσών διαθέσεων, μιλιταριστικών, συγκρουσιακών, αντιρωσικών διαθέσεων. Από αυτή την άποψη, μπορεί κανείς μόνο να το μετανιώσει ».
Αλλά είναι αυτά τα σήματα πραγματικά «συνεπή και απόλυτα κατανοητά»; Το ερώτημα προκύπτει όταν στην ίδια δήλωση είναι δυνατόν να διαβάσουμε αυτή τη διατύπωση: « Η ανάπτυξη ξένων στρατιωτικών αποσπασμάτων στο έδαφος της Ουκρανίας, κοντά στα σύνορά μας , είναι απαράδεκτη για εμάς ».
Οι πολιτικές και επικοινωνιακές επιπτώσεις τέτοιων δηλώσεων είναι καταστροφικές τόσο για το εγχώριο κοινό όσο και για τους εξωτερικούς αποδέκτες.
Δεν διαπραγματεύεσαι την εθνική σου ασφάλεια με τον εχθρό, την κατακτάς.
Ορισμένα πατριωτικά κανάλια του Telegram θίγουν το ζήτημα με τους εξής πολύ έντονους όρους: « Ελπίζουμε ειλικρινά να δούμε εδώ μια φράση που να έχει βγει εκτός πλαισίου από τη συζήτηση του Πεσκόφ σχετικά με την «εγγύτητα των ρωσικών συνόρων». Επειδή αυτό που παρουσίασαν τα μέσα ενημέρωσης μοιάζει με συναίνεση για την ανάπτυξη δυνάμεων του ΝΑΤΟ στο Λβοφ και το Λουτσκ. Ακριβώς αυτό που λένε στο Λονδίνο και το Παρίσι ».
Η διατύπωση είναι ακόμη πιο ατυχής, επειδή πράγματι ευθυγραμμίζεται με τις δηλώσεις του Μακρόν, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για μαζική ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, ούτε καν κοντά στην πρώτη γραμμή: « Η ιδέα θα ήταν να αναπτυχθούν στρατεύματα σε «βασικά σημεία» στην Ουκρανία. Σύμφωνα με την εφημερίδα The Guardian, αυτή η δύναμη θα έχει κυρίως αεροπορική και θαλάσσια βάση, με «ελάχιστη» παρουσία στο έδαφος, μακριά από την πρώτη γραμμή στα ανατολικά της χώρας. Στόχος: να αποτραπούν ρωσικές επιθέσεις εναντίον ουκρανικών πόλεων, λιμανιών και υποδομών ».
Το τρίτο συμπέρασμα που πρέπει να εξαγάγει η Ρωσία από αυτές τις τελευταίες δηλώσεις των παγκοσμιοποιητικών ελίτ είναι ότι οι περίφημες «εγγυήσεις ασφαλείας» της δεν θα επιτευχθούν ποτέ μέσω διαπραγματεύσεων, τουλάχιστον όχι μέσω αυτών των διαπραγματεύσεων. Κάτι που έχουμε ήδη συζητήσει και καταστήσει σαφές τακτικά: δεν διαπραγματεύεσαι την εθνική σου ασφάλεια με τον εχθρό , την κατακτάς, όταν είσαι κυρίαρχο κράτος.
Η φρενίτιδα του πολιτικού και μιντιακού διαλόγου στη Γαλλία, με τον αρχηγό του γενικού επιτελείου των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων να δηλώνει χωρίς να κλείνει το μάτι ότι η Ρωσία έχει καταστήσει τη Γαλλία στόχο προτεραιότητας , αποτελεί ένδειξη της εξοικείωσης των μυαλών με έναν μακρύ, ήπιο πόλεμο, ο οποίος θα συνεπάγεται θυσίες εκ μέρους των δυτικοευρωπαϊκών πληθυσμών, οι οποίοι έχουν συνηθίσει στην άνεσή τους.
Και αυτό αρχίζει να δηλώνεται ανοιχτά, όπως εδώ σε αυτό το λεγόμενο πρόγραμμα πολιτικής ανάλυσης: « Η ομιλία του στρατηγού Μπούρκχαρντ έρχεται μετά από αυτήν του επικεφαλής της DGSE. Έχουμε μια άνοδο της δύναμης του γαλλικού λόγου, η ιδέα είναι να συνειδητοποιήσουν οι Γάλλοι ότι υπάρχει αυτή η απειλή... και ότι θα πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες! »
Οι παγκοσμιοποιητικές ελίτ, με επικεφαλής στην Ευρώπη τον Μακρόν και τον Στάρμερ, διεξάγουν έναν νοητικό πόλεμο εναντίον των εθνικών πληθυσμών. Αυτή η διάσταση, που υπάρχει πάντα στις ένοπλες συγκρούσεις, είναι γενικά κυρίαρχη σε σχέση με τους πληθυσμούς των εχθρικών χωρών, με σκοπό να τους αποδυναμώσει εκ των έσω.
Πρέπει να συμπεράνουμε ότι, ακριβώς για αυτές τις ελίτ που κατέχουν τις χώρες μας, εμείς, οι Γάλλοι, είμαστε ο εχθρός; Ο εχθρός που πρέπει να συντριβεί; Αυτό μοιάζει όλο και περισσότερο.
πηγή: RT France
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: