Η γενιά που φαίνεται να έχει ανταλλάξει βασικές δεξιότητες με την ολυμπιακή μαεστρία του scrolling και του swiping.
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν.
ΙΒΑΝ : GR 1502635980000240200012759-ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 0026.3598.24.0200012759 ΕUROBANK Η ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ-ΑΠΛΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ. EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ : SURVIVORELLAS@GMAIL.COM KAI 6945294197. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ.
Σας ενημερώνω ότι το Mytilenepress λειτουργεί κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες που έχει βρεθεί ποτέ συνάνθρωπος μας. Οι αιτίες είναι γνωστές και τα ατράνταχτα στοιχεία αναρτημένα στην προσωπική μου ιστοσελίδα και σε άλλες ιστοσελίδες. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εδώ και δεκαετίες επιχειρούν την ηθική-κοινωνική, οικονομική, βιολογική μου εξόντωση για να σταματήσω το λειτούργημα που επιτελώ. Εάν κλείσει το ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού η ζημιά θα είναι τεράστια για το έθνος και όχι για το Mpress. Σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά ολόκληρη την εργασία που ακολουθεί. Κλικ επάνω στο κόκκινο πλαίσιο.
ΜΕΧΡΙ ΑΡΧΕΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 2025 ΘΑ ΕΧΕΙ ΚΛΕΙΣΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ MYTILENEPRESS AN ΔΕΝ ΣΥΝΔΡΑΜΕΤΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΆ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΛΑΙΣΙΩΣΕΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΣΟΔΑ ΠΛΕΟΝ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΦΛΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ.
Στην αρχή, τους νανουρίζει το απαλό βουητό των ειδοποιήσεων, που οδηγούσε τους αντίχειρές τους σε μια ξέφρενη χορογραφία μεταξύ Facebook, Instagram, TikTok και Snapchat. Η ικανότητά τους να καβαλούν τα ψηφιακά κύματα είναι αναμφισβήτητη... αλλά όταν πρόκειται για καταστάσεις της πραγματικής ζωής χωρίς οθόνη ως ενδιάμεσο, τότε είναι που τα πράγματα δυσκολεύουν.
Αφού διάβασα αρκετά άρθρα (αναφέρονται στο τέλος αυτής της ανάρτησης), ανακάλυψα ότι αυτή η γενιά χαρακτηρίζεται από άγχος, πανικό, ακόμη και αγωνία σε πολλούς τομείς. Φαίνεται ανίκανη να χειριστεί απλές εργασίες και γρήγορα κατακλύζεται από έντονο άγχος σε φαινομενικά συνηθισμένες καταστάσεις. Θα μοιραστώ τρία από αυτά μαζί σας.
Πράξη Ι: Το τηλεφώνημα ή το ισοδύναμο μιας ελεύθερης πτώσης χωρίς αλεξίπτωτο
Το απόλυτο πρόβλημα της Γενιάς Ζ: η απάντηση στο τηλέφωνο . Αυτή η συσκευή, η οποία είναι βιδωμένη στο χέρι τους 24/7, ξαφνικά γίνεται όργανο βασανιστηρίων τη στιγμή που πρέπει να απαντήσουν σε μια φωνητική κλήση. Φανταστείτε το εξής: Το τηλέφωνο ενός νεαρού ατόμου χτυπάει. Το παρακολουθούν να πανικοβάλλεται. Ένας νοητικός συναγερμός φωνάζει ξαφνικά: « Γιατί χτυπάει;! ». Κρύος ιδρώτας ξεσπάει στο μέτωπό τους σαν να έχουν τρέξει μαραθώνιο σε θερμοκρασία 40 βαθμών. «Αλλά γιατί να μην στείλετε ένα μήνυμα ή ένα προσωπικό μήνυμα ή ακόμα και ένα Snap;» φωνάζουν, απεγνωσμένοι να χρησιμοποιήσουν αυτό που κάποτε ήταν η κύρια λειτουργία των τηλεφώνων. Ειρωνικό, σωστά; Φανταστείτε την αγωνία τους αν αναγκάζονταν να... απαντήσουν στο τηλέφωνο.
Μια εγκάρδια σκέψη για τους recruiters που εξακολουθούν να ελπίζουν να λάβουν μια επόμενη κλήση μετά από μια συνέντευξη. Spoiler: ακόμα περιμένουν.
Πράξη II: Επαγγελματική ορολογία ή το εταιρικό παζλ
Αχ, η Γενιά Ζ και οι ανοησίες της... Σχεδόν οι μισοί από αυτούς νιώθουν αποκλεισμένοι από την επαγγελματική ορολογία; Τι έκπληξη! «Με εκτίμηση» και «Με εκτίμηση»; Λέξεις που τους κάνουν να τρέμουν; Είναι γνωστό, αυτοί οι νέοι είναι τόσο ευαίσθητοι, τόσο εύθραυστοι. Φαντάζομαι την αντίδρασή τους σε ένα αφεντικό όπως εγώ κάποτε, που σου φωνάζει για το παραμικρό. Πιθανότατα θα είχαν ξεσπάσματα θυμού και θα έκλαιγαν στο μπάνιο, ή ποιος ξέρει, θα κατούρησαν το παντελόνι τους. Αυτή η γενιά δεν γνωρίζει τον πραγματικό κόσμο της εργασίας, αυτόν όπου αγωνιζόμαστε για να επιβιώσουμε και όπου τα γλυκά λόγια δεν έχουν θέση.
Πράξη III: Το «άγχος του μενού» ή ο θρίαμβος του δράματος επί της όρεξης
Α, άγχος για το μενού. Ναι, καλά διαβάσατε: άγχος για το μενού. Έχω πονοκέφαλο και μπορώ να σας πω ότι μου δημιουργεί γνωστική ασυμφωνία.
Όλα ξεκινούν από το μενού: πολύ μακρύ, πολύ περίπλοκο, πολύ... γεμάτο επιλογές. Ο εγκέφαλος της Γενιάς Ζ, συνηθισμένος σε άμεσες απαντήσεις, ξαφνικά βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Ποια είναι η σωστή επιλογή; Τι γίνεται αν δεν τους αρέσει το πιάτο τους; Τι γίνεται αν αυτό του γείτονά τους είναι καλύτερο; Τι γίνεται αν δεν φαίνεται καλό; Είναι παγωμένοι, παγιδευμένοι από ένα μενού που, παραδόξως, τους προσφέρει υπερβολική ελευθερία. Πώς μπορούν να επιλέξουν ανάμεσα στο κλασικό μπέργκερ και τη σαλάτα κινόα-αβοκάντο χωρίς να διακινδυνεύσουν την κρίση των συνομηλίκων τους; Τι γίνεται αν η επιλογή του πιάτου αποκαλύπτει μια πτυχή της προσωπικότητάς τους; Πολύ ριψοκίνδυνο. Η λύση; Να παραγγείλουν το ίδιο πιάτο με όλους τους άλλους.
Και μετά υπάρχει ο σερβιτόρος. Αυτό το καλοπροαίρετο ον που, άθελά του, θα προκαλέσει μια πραγματική εσωτερική αποκάλυψη. Μια απλή ερώτηση - " Έχετε επιλέξει; " - γίνεται το κοινωνικό ισοδύναμο ενός κουίζ έκπληξης για ένα θέμα που δεν έχει μελετηθεί ποτέ πριν. Ξεσπούν κρύοι ιδρώτες, αρχίζουν πανικοί όταν πρόκειται να προφέρουν το όνομα του επιλεγμένου πιάτου. Φοβούνται μήπως το προφέρουν λάθος και φανούν ανόητοι. Αυτό το " άγχος για το μενού " επεκτείνεται ακόμη και στον φόβο μήπως μετανιώσουν για την επιλογή του πιάτου που θα απολαύσουν.
Και τώρα αυτομαστιγώνονται που δεν μένουν σπίτι με το Uber Eats, όπου κανείς δεν σε κρίνει επειδή διστάζεις 15 λεπτά για μια πίτσα Μαργαρίτα.
Μια εξαιρετικά συνδεδεμένη, αλλά βαθιά απομονωμένη Γενιά Ζ
Γελάμε, αλλά η πραγματικότητα είναι ξεκάθαρη: Η Γενιά Ζ ενσαρκώνει το απόλυτο παράδοξο. Υπερσυνδεδεμένοι, δεν ήταν ποτέ τόσο απομονωμένοι. Είναι χαμένοι σε έναν ωκεανό αβεβαιότητας. Ζουν σε μια προσεκτικά υφασμένη φούσκα τεχνολογίας και άνεσης, μια φούσκα που αποφεύγουν να σπάσουν πάση θυσία, τρομοκρατημένοι από το τι μπορεί να επιφυλάσσει ο πραγματικός κόσμος.
Η αδυναμία της να διαχειριστεί την ενόχληση την καταδικάζει σε σχεδόν παιδική ανώριμη συμπεριφορά. Προστατευμένη από το ψηφιακό και οικογενειακό τους κουκούλι, όπου όλα είναι βαθμονομημένα για να τους καθησυχάζουν, να τους καθοδηγούν και να τους κολακεύουν, δεν έχει μάθει ποτέ να αντιμετωπίζει το απροσδόκητο. Και στον πραγματικό κόσμο, δεν υπάρχει κουμπί «πίσω» ή «διαγραφής», πόσο μάλλον ένα φίλτρο για να απαλύνει την πραγματικότητα. Δεν μιλάω για το σχολείο, το οποίο έχει κάνει αυτή τη Γενιά Ζ μαλακή. Αφαιρώντας βαθμούς, τιμωρίες, εργασίες για το σπίτι και υπερβολικά δύσκολα μαθήματα, έχει δημιουργηθεί ένα περιβάλλον στο οποίο οι μαθητές δεν αντιμετωπίζουν δυσκολίες και πιέσεις. Έχουν οδηγηθεί να πιστεύουν ότι το απολυτήριο (το οποίο τους δίνεται, παρεμπιπτόντως) είναι ένα σουσάμι που ανοίγει όλες τις πόρτες και ότι ο κόσμος είναι δικός τους.
Το αποτέλεσμα είναι σαφές: όταν έρχεται αντιμέτωπη με την ανθρώπινη αλληλεπίδραση ή ακόμα και με τις πιο βασικές επιλογές, η Γενιά Ζ διστάζει, πανικοβάλλεται και τελικά αποσύρεται. Έτσι, το ερώτημα είναι: πώς θα αντιδράσουν στις πραγματικές προκλήσεις της ζωής;
Ας είμαστε ειλικρινείς: αν η απλή πράξη της επιλογής ενός πιάτου σε ένα εστιατόριο ή της απάντησης στο τηλέφωνο τους τρομάζει, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς αυτή η γενιά θα αντιμετωπίσει πιο σημαντικές προκλήσεις. Spoiler (ξανά): πιθανότατα θα χρειαστούν μια εφαρμογή για αυτό, με χρήσιμες ειδοποιήσεις και λειτουργία «πλήρους βοήθειας».
Πρέπει να ανησυχούμε;
Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: ΑΠΟΛΥΤΑ.
Οι λύσεις; Σε αυτό το σημείο, όλα τελείωσαν, σωστά! Αλλά, ας προσπαθήσουμε να είμαστε λίγο αισιόδοξοι. Θα μπορούσαμε να προσφέρουμε εντατικές συνεδρίες θεραπείας, μαθήματα για το πώς να διεξάγουν μια συζήτηση χωρίς να φεύγουν τρέχοντας, ή ακόμα και μαθήματα για το πώς να παραγγέλνουν ένα πιάτο χωρίς υπαρξιακό πανικό. Εν τω μεταξύ, σχεδιάστε μενού μίας επιλογής και επενδύστε σε προπονητές που ειδικεύονται στη διαχείριση του στρες για να τους βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν... την καθημερινότητα.
Και αν δεν λειτουργήσει τίποτα; Λοιπόν, καλή τύχη σε όσους ελπίζουν σε μια αξιόπιστη αντικατάσταση.
πηγές:
https://www.slate.fr/societe/telephoner-cauchemar-ados-smartphone-communication-messages-vocaux-anxiete-angoisse-nouvelles-pratiques-adaptation
https://korii.slate.fr/et-caetera/generation-z-revolutionne-langage-bureau-travail
https://www.slate.fr/societe/demission-millenials-generation-z-travail-baby-bommers-vie-professionnelle-remuneration
https://www.businessinsider.com/workplace-jargon-gen-z-and-millennials-left-out-work
https://www.parismatch.be/actualites/sante/2023/12/27/menu-anxiety-cette-peur-irrationnelle-qui-touche-particulierement-les-jeunes-au-restaurant
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: