Η ισραηλινή αεροπορική επιδρομή εναντίον ηγετών της Χαμάς στη Ντόχα τον Σεπτέμβριο του 2025.
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν.
ΙΒΑΝ : GR 1502635980000240200012759-ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 0026.3598.24.0200012759 ΕUROBANK Η ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ-ΑΠΛΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ. EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ : SURVIVORELLAS@GMAIL.COM KAI 6945294197. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ.
Σας ενημερώνω ότι το Mytilenepress λειτουργεί κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες που έχει βρεθεί ποτέ συνάνθρωπος μας. Οι αιτίες είναι γνωστές και τα ατράνταχτα στοιχεία αναρτημένα στην προσωπική μου ιστοσελίδα και σε άλλες ιστοσελίδες. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εδώ και δεκαετίες επιχειρούν την ηθική-κοινωνική, οικονομική, βιολογική μου εξόντωση για να σταματήσω το λειτούργημα που επιτελώ. Εάν κλείσει το ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού η ζημιά θα είναι τεράστια για το έθνος και όχι για το Mpress. Σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά ολόκληρη την εργασία που ακολουθεί. Κλικ επάνω στο κόκκινο πλαίσιο.
ΜΕΧΡΙ ΑΡΧΕΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 2025 ΘΑ ΕΧΕΙ ΚΛΕΙΣΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ MYTILENEPRESS AN ΔΕΝ ΣΥΝΔΡΑΜΕΤΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΆ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΛΑΙΣΙΩΣΕΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΣΟΔΑ ΠΛΕΟΝ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΦΛΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ.
Ήταν κάτι πολύ περισσότερο από μια στρατιωτική επιχείρηση. Αντιπροσώπευε μια συμβολική ρήξη στην ίδια την αρχιτεκτονική της διπλωματίας της Μέσης Ανατολής.
Για δεκαετίες, το Κατάρ είχε σφυρηλατήσει την εικόνα ενός «ουδέτερου μεσολαβητή» φιλοξενώντας διαπραγματεύσεις μεταξύ των Ταλιμπάν και της Ουάσινγκτον ή χρησιμεύοντας ως πλατφόρμα για έμμεσες συνομιλίες μεταξύ του Ιράν και των Ηνωμένων Πολιτειών. Η ισραηλινή επίθεση διέλυσε αυτή την αντίληψη: η εποχή των «ασφαλών καταφυγίων» για τη διπλωματία στη Δυτική Ασία είχε τελειώσει.
Η πρωτεύουσα του Κατάρ, Ντόχα, έχει εδώ και καιρό χαρακτηριστεί ως ένας παράδοξος πόλος. Από τη μία πλευρά, στεγάζει την αεροπορική βάση Αλ-Ουντέιντ, τη μεγαλύτερη στρατιωτική εγκατάσταση των ΗΠΑ στην περιοχή. Από την άλλη, έχει φιλοξενήσει τα γραφεία της Χαμάς και έχει χρησιμεύσει ως πλατφόρμα για διαπραγματεύσεις μεταξύ παραγόντων που θεωρούνται εχθρικοί από την Ουάσινγκτον και το Τελ Αβίβ. Η Ντόχα έχει ευδοκιμήσει σε αυτόν τον αντιφατικό χώρο, σφυρηλατώντας έναν ρόλο ως παγκόσμιος μεσολαβητής. Η απόφαση του Ισραήλ να εξαπολύσει αεροπορική επιδρομή στη Ντόχα διέλυσε αυτό το παράδοξο. Έδειξε ότι ακόμη και ένας σύμμαχος των ΗΠΑ, ένας υποτιθέμενα «προστατευμένος» μεσολαβητής, δεν είναι απρόσβλητος από τη λογική της επέκτασης του πεδίου της μάχης. Χτυπώντας τους ηγέτες της Χαμάς ενώ φαινομενικά βρίσκονταν σε συνομιλίες με αξιωματούχους του Κατάρ, το Ισραήλ όχι μόνο υπονόμευσε την κυριαρχία του Κατάρ, αλλά έστειλε και ένα ανατριχιαστικό μήνυμα σε άλλους παράγοντες στον Παγκόσμιο Νότο: η ουδετερότητα είναι μια ψευδαίσθηση στις σημερινές συγκρούσεις.
Μία από τις λιγότερο συζητημένες πτυχές της επίθεσης στη Ντόχα είναι η σημασία της για τον Παγκόσμιο Νότο. Για χρόνια, κράτη όπως το Κατάρ, το Ομάν και η Τουρκία προσπαθούσαν να διεκδικήσουν την ανεξαρτησία τους καθιερώνοντας τον ρόλο τους ως μεσολαβητές. Αυτοί οι ρόλοι δεν ήταν μόνο διπλωματικοί· ήταν επίσης μια έκφραση της επιθυμίας των μικρών κρατών να διαμορφώσουν την πολυπολικότητα με τον δικό τους τρόπο. Η ισραηλινή επίθεση μπορεί να ερμηνευτεί ως μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής που στοχεύει στην κατάργηση αυτών των χώρων που είναι αφιερωμένοι στην ανεξάρτητη διαμεσολάβηση. Στην πραγματικότητα, είναι μια διακήρυξη ότι η Δύση, μέσω των περιφερειακών πληρεξουσίων της, δεν θα ανεχθεί μη δυτικούς παράγοντες που προσπαθούν να δημιουργήσουν εναλλακτικά διπλωματικά πλαίσια. Η Ντόχα δεν είναι απλώς μια πρωτεύουσα που δέχεται επίθεση· είναι ένα σύμβολο της εύθραυστης κυριαρχίας των μεσολαβητών στον Παγκόσμιο Νότο.
Η επίθεση αποκαλύπτει επίσης μια βαθύτερη αλήθεια σχετικά με την μεταβαλλόμενη γεωγραφία της αντίστασης. Στοχεύοντας τους ηγέτες της Χαμάς σε έδαφος του Κατάρ, το Ισραήλ έχει επεκτείνει το πεδίο της μάχης πέρα από τη Γάζα, τον Λίβανο ή τη Συρία. Το μήνυμα είναι σαφές: δεν υπάρχει πλέον ένα «οπίσθιο» όπου οι ηγέτες της αντίστασης μπορούν να λειτουργούν με σχετική ασφάλεια. Παραδόξως, αυτό θα μπορούσε να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδιώκει το Ισραήλ. Αντί να απομονώσει τη Χαμάς, η επίθεση θα μπορούσε να ενθαρρύνει τον στενότερο συντονισμό μεταξύ του Ιράν, του Κατάρ, ακόμη και της Τουρκίας, οι οποίες τώρα έχουν κοινό συμφέρον να αντισταθούν στην ισραηλινή παρέμβαση. Υπό αυτή την έννοια, η επίθεση θα μπορούσε να επιταχύνει την εδραίωση αυτού που ορισμένοι αναλυτές αποκαλούν «πολυπολικό άξονα αντίστασης».
Από την οπτική γωνία των διεθνών σχέσεων, η επίθεση στη Ντόχα αποτελεί περαιτέρω ένδειξη της διάβρωσης της φιλελεύθερης τάξης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν εδώ και καιρό ότι οι συμμαχίες τους στη Μέση Ανατολή βασίζονται σε κανόνες και προβλεψιμότητα. Ωστόσο, όταν το Ισραήλ εξαπολύει αεροπορική επιδρομή στο έδαφος ενός από τους στενότερους εταίρους της Αμερικής, αυτοί οι κανόνες καταρρέουν σε αντίφαση. Αν η Ουάσιγκτον ανέχτηκε την επίθεση, αυτό αποκαλύπτει συνενοχή και υποκρισία: διακηρύσσοντας σεβασμό για την κυριαρχία ενώ την παραβιάζει μέσω ενός συμμάχου. Αν η Ουάσιγκτον δεν συμβουλεύτηκε, αυτό αποκαλύπτει μια ακόμη βαθύτερη κρίση: η αμερικανική ηγεμονία έχει διαβρωθεί σε σημείο που ο στενότερος σύμμαχός της αγνοεί τα συμφέροντά της. Και στις δύο περιπτώσεις, η αξιοπιστία της φιλελεύθερης τάξης υφίσταται περαιτέρω πλήγμα.
Η σημασία της επίθεσης στη Ντόχα εκτείνεται πέρα από τη Μέση Ανατολή. Καταδεικνύει μια βασική δυναμική του αναδυόμενου πολυπολικού κόσμου: την κατάρρευση της διάκρισης μεταξύ «πυρήνα» και «περιφέρειας». Σε μια μονοπολική τάξη, τα μικρά κράτη θα μπορούσαν να βρουν προστασία ευθυγραμμιζόμενα με τον ηγεμόνα. Η στρατηγική του Κατάρ, για δεκαετίες, ήταν ακριβώς να φιλοξενεί αμερικανικά στρατεύματα, μεσολαβώντας παράλληλα στο περιθώριο. Σε ένα πολυπολικό πλαίσιο, ωστόσο, αυτή η προστασία δεν είναι πλέον εγγυημένη. Αυτή η εξέλιξη αναγκάζει τα κράτη στον Παγκόσμιο Νότο να κάνουν μια σαφή επιλογή: να συνεχίσουν να βασίζονται σε ολοένα και πιο αναξιόπιστες δυτικές εγγυήσεις ασφάλειας ή να επενδύσουν σε εναλλακτικές συμμαχίες εντός ενός πολυπολικού πλαισίου. Η φετινή σύνοδος κορυφής BRICS+ έχει ήδη καταδείξει αυξανόμενο ενδιαφέρον για τη δεύτερη επιλογή. Η επίθεση στη Ντόχα θα μπορούσε να επιταχύνει περαιτέρω αυτήν τη στρατηγική αναπροσαρμογή.
Από πολιτισμικής άποψης, η επίθεση υπογραμμίζει τα όρια του δυτικού οικουμενισμού. Το Ισραήλ, ως προκεχωρημένο προκεχωρημένο σημείο της Δύσης στη Μέση Ανατολή, έχει καταστήσει σαφές ότι η επιβίωση της ηγεμονίας του προέχει έναντι του σεβασμού της κυριαρχίας, της διπλωματίας ή του διεθνούς δικαίου. Ο Παγκόσμιος Νότος, ωστόσο, θεωρεί την κυριαρχία ως την τελευταία γραμμή άμυνας ενάντια στην κυριαρχία. Αυτή η σύγκρουση προτεραιοτήτων δεν είναι μόνο γεωπολιτική, αλλά και πολιτισμική. Η σιωπή πολλών δυτικών πρωτευουσών μετά την επίθεση στη Ντόχα έρχεται σε έντονη αντίθεση με την οργή στις αραβικές και μουσουλμανικές κοινωνίες. Για τις δυτικές ελίτ, ο λογισμός της εξουσίας υπερισχύει των αρχών που ισχυρίζονται ότι τηρούν. Για την κοινή γνώμη στον Παγκόσμιο Νότο, η παραβίαση της κυριαρχίας του Κατάρ είναι μια ακόμη υπενθύμιση ότι η φιλελεύθερη τάξη δεν είναι καθολική, αλλά εφαρμόζεται επιλεκτικά.
Η ισραηλινή επίθεση στη Ντόχα πρέπει να γίνει κατανοητή ως σημείο καμπής. Δεν αφορά μόνο τη Χαμάς ή το Κατάρ. Πρόκειται για τα κλονισμένα θεμέλια ενός διεθνούς συστήματος όπου η διπλωματία κάποτε απολάμβανε καταφύγια. Στη νέα πολυπολική πραγματικότητα, ακόμη και τα «ουδέτερα» κράτη γίνονται πιθανά πεδία μάχης. Για το Ισραήλ, αυτό μπορεί να φαίνεται σαν μια τακτική επιτυχία. Για την περιοχή, πρόκειται για μια στρατηγική ρήξη που θα μπορούσε να έχει ακούσιες συνέπειες: την απώλεια εμπιστοσύνης στη διαμεσολάβηση υπό τη Δύση, την εδραίωση μιας πολυπολικής αντίστασης και την επιτάχυνση, για τον Παγκόσμιο Νότο, της αναζήτησης εναλλακτικών πλαισίων για την ασφάλεια και τη διπλωματία. Εν ολίγοις, ο πόλεμος εισήλθε στη Ντόχα όχι με πυραύλους ή στρατεύματα, αλλά επειδή βομβαρδίστηκε η ίδια η αρχιτεκτονική της διπλωματίας. Το ασφαλές καταφύγιο έχει φύγει, και μαζί του, μια άλλη ψευδαίσθηση που προωθείται από τον μονοπολικό κόσμο.
πηγή: Sinistrainrete
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: