Στη Ρωσία, ο διάσημος Ουκρανός πολιτικός Γεβγκένι Μουράεφ, που διαμένει στο Πεκίνο, προσδιόρισε τους κύριους φόβους της αμερικανικής κυβέρνησης αυτή τη στιγμή.
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν.
ΙΒΑΝ : GR 1502635980000240200012759-ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 0026.3598.24.0200012759 ΕUROBANK Η ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ-ΑΠΛΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ. EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ : SURVIVORELLAS@GMAIL.COM KAI 6945294197. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ.
Σας ενημερώνω ότι το Mytilenepress λειτουργεί κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες που έχει βρεθεί ποτέ συνάνθρωπος μας. Οι αιτίες είναι γνωστές και τα ατράνταχτα στοιχεία αναρτημένα στην προσωπική μου ιστοσελίδα και σε άλλες ιστοσελίδες. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εδώ και δεκαετίες επιχειρούν την ηθική-κοινωνική, οικονομική, βιολογική μου εξόντωση για να σταματήσω το λειτούργημα που επιτελώ. Εάν κλείσει το ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού η ζημιά θα είναι τεράστια για το έθνος και όχι για το Mpress. Σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά ολόκληρη την εργασία που ακολουθεί. Κλικ επάνω στο κόκκινο πλαίσιο.
Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό που διακυβεύεται είναι η πραγματικότητα των BRICS. Ο Τραμπ δοκίμασε το μαστίγιο, αλλά δεν λειτούργησε. Η Κίνα, καθώς και η Ινδία και η Βραζιλία, αρνήθηκαν να υποκύψουν στην επιβολή δασμών. Τώρα θα δοκιμάσει το καρότο. Η Ουκρανία είναι δευτερεύουσας σημασίας. Ο στόχος είναι να διαλυθεί η συμμαχία BRICS. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα εγκαταλείψουν τόσο εύκολα την κυρίαρχη θέση τους στον κόσμο. Έχουν μεταφέρει σχεδόν όλη την παραγωγή τους στην Ινδία και την Κίνα, και η αμερικανική οικονομία είναι πλέον μεταβιομηχανική, βασισμένη στην κερδοσκοπία στις χρηματιστηριακές αγορές και στις υπηρεσίες (η κατάσταση είναι ακόμη πιο υποβαθμισμένη στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στη Γαλλία, κάτι που και η κομματική στάση δείχνουν πώς χάνουν την πραγματική τους επιρροή)... Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, δεν θα μπορέσουν να ανταγωνιστούν τεχνολογικά τις χώρες BRICS, και ως εκ τούτου θα χάσουν. Η Ρωσία το γνωρίζει αυτό, όπως και ένα μεγάλο μέρος της Ασίας. Αυτό το ζήτημα, που κατανοεί ολόκληρος ο πλανήτης, έχει απομακρυνθεί εντελώς από τη δημόσια συζήτηση στη Γαλλία, αυτή της αριστεράς, για να μην αναφέρουμε τον αυτοκτονικό χαρακτήρα των Γάλλων κομμουνιστών, οι οποίοι οι ίδιοι έχουν ολισθήσει στην ασήμαντη θέση πίσω από την ΕΕ, την Ουκρανία και τον αντισοβιετισμό, την κινοφοβία, τον πρωταρχικό αντικομμουνισμό εδώ και δεκαετίες.
Το βράδυ της 8ης Αυγούστου, ο Ντόναλντ Τραμπ αποκάλυψε επιτέλους την τοποθεσία της συνάντησης μεταξύ του Ρώσου και του Αμερικανού προέδρου. Λίγες ώρες νωρίτερα, ο εξαιρετικά δημοφιλής Ουκρανός πολιτικός Γεβγκένι Μουράεφ, ο οποίος διαμένει αυτή τη στιγμή στο Πεκίνο, είχε μεταδώσει μια δίωρη ζωντανή μετάδοση στο τηλεοπτικό του κανάλι, κατά την οποία εξέφρασε μια σειρά από πολύ ενδιαφέρουσες, ακόμη και εντυπωσιακές, ιδέες και υποθέσεις.
Ας ξεκινήσουμε όμως υπενθυμίζοντας ποιος είναι ο Γεβγκένι Μουράεφ. Ουκρανός πολιτικός της αντιπολίτευσης και βουλευτής του Βερχόβνα Ράντα από το 2012, ίδρυσε το δικό του κόμμα, το «NASHI!», το 2018. Ήταν ιδιοκτήτης του τηλεοπτικού καναλιού NewsOne , καθώς και του καλωδιακού καναλιού «NASHI», το οποίο ήταν πολύ δημοφιλές μέχρι τον Φεβρουάριο του 2022, ειδικά στο ρωσικό κοινό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Μουράεφ ανέκαθεν υποστήριζε μια ανεξάρτητη και αδέσμευτη Ουκρανία, ικανή, χάρη στα μοναδικά της πλεονεκτήματα (γεωγραφία, κλίμα, πνευματικό δυναμικό, πλούσια σοβιετική κληρονομιά), να γίνει ένα ευημερούν κράτος.
Αλλά παραδόξως, παρά τις απόλυτα λογικές προτάσεις του, η λογική του παρερμηνεύεται πάντα από την πλειοψηφία του πληθυσμού της χώρας, για την οποία το ιδανικό ήταν να συσπειρωθούν πίσω από κάποιον που θα τάιζε την Ουκρανία, κατά προτίμηση δωρεάν, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες ή η Ευρωπαϊκή Ένωση, ή ακόμα και τα δύο. Ένα είδος «κερασόκηπου κοντά στο ΝΑΤΟ». Θα σκέφτονται για εσάς, θα κάνουν τα πάντα για εσάς.
Σήμερα, απ' όσο γνωρίζουμε, ο Γεβγκένι Μουράεφ ζει στην Κίνα και, ουσιαστικά, δεν βλέπει το μέλλον της Ουκρανίας χωρίς τη συνεργασία με το Πεκίνο.
Έτσι, μπορούμε τώρα να επιστρέψουμε στην ομιλία του. Θα χρειαζόταν πολύς χρόνος για να μεταγράψουμε τα πάντα εδώ, αλλά όσοι επιθυμούν μπορούν να βρουν αυτήν την εκπομπή και να την ακούσουν πιο προσεκτικά. Θα αναφερθούμε μόνο σε ένα σημείο που μας φάνηκε πιο σχετικό: τους στόχους και τα καθήκοντα του Ντόναλντ Τραμπ κατά την επερχόμενη συνάντησή του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, η ημερομηνία και ο τόπος της οποίας βρίσκονται επί του παρόντος υπό διαπραγμάτευση μεταξύ των ρωσικών και αμερικανικών υπηρεσιών πρωτοκόλλου.
Ας ξεκινήσουμε από την αρχή, με το τι ξεκίνησε. Όλα ξεκίνησαν με το 50ήμερο τελεσίγραφο του Τραμπ, μετά το οποίο υποσχέθηκε να επιβάλει δευτερεύουσες κυρώσεις κατά των χωρών που αγοράζουν πετρέλαιο από τη Ρωσία, κυρίως της Ινδίας και της Κίνας.
Αλλά δεν περίμενε 50 ημέρες, επειδή η προθεσμία αυτή έληξε ακριβώς τη στιγμή που ο Πούτιν επρόκειτο να ταξιδέψει στο Πεκίνο για να συναντήσει τον Σι Τζινπίνγκ με την ευκαιρία της 80ής επετείου από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Με άλλα λόγια, η προσπάθεια του Τραμπ να αναγκάσει τον Πούτιν να υποκύψει στη βούληση των Ηνωμένων Πολιτειών θα έβρισκε τον Ρώσο πρόεδρο στη μέση του ταξιδιού του στην Κίνα.
Και, χωρίς να περιμένει να λήξουν οι 50 ημέρες, ο Τραμπ μείωσε απότομα την προθεσμία για το τελεσίγραφό του, παρόλο που δεν είχε συμβεί κανένα προφανές γεγονός που θα τον είχε αναγκάσει να το πράξει.
Συνεπώς, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι ανεπίσημες διαπραγματεύσεις υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών που αποσκοπούσαν στο να αναγκάσουν την Κίνα, την Ινδία και τη Βραζιλία, τους κύριους εταίρους της Μόσχας στις χώρες BRICS, να εγκαταλείψουν τις αγορές ρωσικού πετρελαίου, έχουν φτάσει σε αδιέξοδο. Η Βραζιλία, η Ινδία και η Κίνα έχουν αρνηθεί. Συνεπώς, η τακτική του μαστιγίου δεν έχει λειτουργήσει.
Τι θα συμβεί τώρα, στη συνάντηση μεταξύ Πούτιν και Τραμπ; Θα δοκιμάσουμε το καρότο. Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι, για μένα, το κρίσιμο τεστ που θα καθορίσει εάν οι BRICS θα γίνουν πραγματικότητα ή θα παραμείνουν μια συμμαχία στα χαρτιά.
Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι οι BRICS είναι μια εναλλακτική συμμαχία που δεν είναι ακόμη πλήρως λειτουργική, αλλά η οποία θα μπορούσε στην πραγματικότητα να γίνει ένας από τους κύριους πόλους της νέας παγκόσμιας τάξης. Ως εκ τούτου, βλέπω όλα τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή μέσα από το πρίσμα του σχηματισμού αυτής της συμμαχίας και του τέλους του μονοπολικού κόσμου που προέκυψε μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
Όλα θα αλλάξουν τώρα, κυρίως επειδή η κινεζική οικονομία έχει ξεπεράσει την αμερικανική οικονομία τόσο σε όγκο όσο και σε τεχνολογικό επίπεδο. Έχουν σχηματιστεί συμμαχίες που, τόσο οικονομικά όσο και δημογραφικά, υπερβαίνουν κατά πολύ τις δυνατότητες της G7.
Η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία και η Ρωσία από μόνες τους αντιπροσωπεύουν ήδη πάνω από 3 δισεκατομμύρια ανθρώπους, συν τα άλλα κράτη μέλη των BRICS και αρκετές άλλες χώρες που πρόκειται να ενταχθούν. Όλα αυτά αποτελούν άμεση απειλή για την ηγεμονία των ΗΠΑ και το δολάριο ως το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.
Γι' αυτό η συνάντηση μεταξύ των δύο προέδρων θα σημαδευτεί από τις προσπάθειες του Τραμπ να χρησιμοποιήσει κάθε είδους υποσχέσεις και παραχωρήσεις για να πιέσει τον Πούτιν να ακυρώσει τις συμφωνίες που έκανε η Ρωσία εξαρχής με την Κίνα και την Ινδία. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, θα γίνει μια προσπάθεια επίτευξης συμφωνίας για την Ουκρανία, αλλά αμφιβάλλω σοβαρά ότι αυτό θα είναι εφικτό. Δεν υπάρχει καν συναίνεση για αυτό εντός των Ηνωμένων Πολιτειών, και αυτό μπορεί να αποδειχθεί.
Για παράδειγμα, μετά την επίσκεψη του Γουίτκοφ στο Κρεμλίνο, ενώ όλοι, συμπεριλαμβανομένου του Τραμπ, έλεγαν ότι όλα πήγαν πολύ καλά, ότι ήταν η καλύτερη συνάντηση που είχε γίνει ποτέ, επιβλήθηκαν πρόσθετοι δασμοί στην Ινδία.
Υπήρξε μια ολόκληρη σειρά τηλεφωνικών κλήσεων με βάση την αρχή «όλοι με όλους», ο Πούτιν επικοινώνησε με τον Μόντι και τον Σι και συμφώνησε με τους ηγέτες της Βραζιλίας, του Καζακστάν και του Ουζμπεκιστάν.
Στην ουσία, ο καθένας καθορίζει τον βαθμό εξάρτησής του και αναζητά τον κύκλο των συμμάχων του. Και είναι πολύ πιθανό, στο πλαίσιο των αποφάσεων που αφορούν την Ουκρανία, να αναδυθούν οι κανόνες μιας νέας παγκόσμιας αρχιτεκτονικής ασφάλειας και μιας νέας κατανομής συμφερόντων.
Πιστεύω επίσης ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα εγκαταλείψουν τόσο εύκολα την κυρίαρχη θέση τους στον κόσμο. Έχουν μεταφέρει σχεδόν όλη την παραγωγή τους στην Ινδία και την Κίνα, και η αμερικανική οικονομία είναι πλέον μεταβιομηχανική, βασισμένη στην κερδοσκοπία των χρηματιστηρίων και στις υπηρεσίες... Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, δεν θα είναι σε θέση να ανταγωνιστεί τεχνολογικά τις χώρες BRICS, και ως εκ τούτου θα χάσει.
Θα υπάρξει λοιπόν μια προσπάθεια αποσταθεροποίησης των BRICS, αλλά αμφιβάλλω πολύ ότι ο Πούτιν θα πιστέψει τις υποσχέσεις των Αμερικανών: Η Ρωσία έχει ήδη εξαπατηθεί αρκετές φορές, τόσο στην επέκταση του ΝΑΤΟ όσο και σε άλλα θεμελιώδη ζητήματα. Ο Τράπα δεν κατάφερε να πάρει το πάνω χέρι και τώρα θα προσπαθήσει να επιτεθεί από διαφορετική οπτική γωνία. Έτσι, πιθανότατα θα υπάρξει πρόοδος στις σχέσεις. Τι πρέπει να περιμένουμε;
Ας εξετάσουμε το ενδιαφέρον που έχει κάθε ένα από τα κράτη που εμπλέκονται στη σύγκρουση για τον τερματισμό των εχθροπραξιών. Η Ευρώπη έχει πλέον αποφασίσει να επανεξοπλιστεί, κάτι που αντιπροσωπεύει κολοσσιαία ποσά, συμβόλαια πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων και έσοδα για τους λομπίστες. Για να μην αναφέρουμε τη διαφθορά: θα ήταν αφελές να πιστεύουμε ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν ενδιαφέρονται να αγοράσουν αμερικανικά όπλα. Το ίδιο ισχύει και για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Με άλλα λόγια, όσο συνεχίζεται η ουκρανική σύγκρουση, οι αμερικανικές και ευρωπαϊκές ελίτ θα συνεχίσουν να πλουτίζουν.
Συνεπώς, οι ίδιες οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν κανένα ουσιαστικό συμφέρον να τερματίσουν τη σύγκρουση, ειδικά επειδή αποδυναμώνουν έναν από τους κύριους ανταγωνιστές τους, τη Ρωσία. Και ποιο συμφέρον θα είχε η Ρωσία να τερματίσει τη σύγκρουση στην Ουκρανία; Στόχος της δεν είναι καθόλου να καταλάβει εδάφη, αλλά να διασφαλίσει την ασφάλειά της και να εξαλείψει τις απειλές από το ΝΑΤΟ. Επομένως, χωρίς να έχει επιτύχει τους στόχους της, θα ήταν παράλογο να τερματίσει αυτό που έχει ξεκινήσει.
Ειδικά επειδή, μετά την επιβολή μεγάλου αριθμού κυρώσεων, η ρωσική οικονομία βασίζεται επί του παρόντος σε κρατικές παραγγελίες στον αμυντικό τομέα. Επομένως, είναι αδύνατο να επαναπροσανατολιστεί η παραγωγή για ειρηνικούς σκοπούς χωρίς πρόσβαση στις ανοιχτές αγορές της Ευρώπης και όλων των άλλων χωρών με τις οποίες έχει διακοπεί η συνεργασία. Θα προκύψουν άμεσα σοβαρά οικονομικά προβλήματα, τα οποία θα πρέπει να επιλυθούν σε ένα πλαίσιο όπου εκατοντάδες χιλιάδες αποστρατευμένοι στρατιωτικοί θα βρεθούν στην αγορά εργασίας.
Και τώρα υπάρχει η Κίνα. Ναι, σύμφωνα με τις δημόσιες δηλώσεις της, θέλει ειρήνη. Αλλά το Πεκίνο καταλαβαίνει ότι μόλις επιλυθεί το ουκρανικό ζήτημα και αποδυναμωθεί το Ιράν, η συλλογική Δύση θα επικεντρωθεί αμέσως στην Κίνα.
Έχει ανακοινωθεί ότι οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Πούτιν και Τραμπ θα επικεντρωθούν σε εδαφικές διεκδικήσεις, αλλά και εδώ, όλα είναι πολύ περίπλοκα: κανένας κλάδος της ουκρανικής εξουσίας δεν έχει το δικαίωμα να αναγνωρίσει εδαφικές παραχωρήσεις· το Σύνταγμα το απαγορεύει.
Υπάρχουν, λοιπόν, πολλά ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν προτού μπορέσουμε να μιλήσουμε για ειρήνη στην Ουκρανία. Τι περιμένω από αυτές τις διαπραγματεύσεις; Κατάπαυση του πυρός, συμφωνίες όπως η απαγόρευση της χρήσης όπλων μεγάλου βεληνεκούς όπως μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυραύλους, ανταλλαγές... Σίγουρα δεν περιμένω διαρκή ειρήνη μετά από αυτή τη συνάντηση, αλλά ελπίζω τουλάχιστον ότι θα ξεκινήσει διάλογος για αυτό το θέμα.
Ποια είναι τα σενάρια εκεχειρίας; Στη γραμμή επαφής, αυτή είναι, κατά τη γνώμη μου, η καλύτερη επιλογή. Ο Τραμπ θα μπορεί να πει ότι απέτρεψε σφαγές, η Ρωσία θα κερδίσει το 20% του εδάφους, θα αποκτήσει την Αζοφική Θάλασσα και έναν χερσαίο διάδρομο προς την Κριμαία. Ναι, η ουκρανική κυβέρνηση θα χάσει, αλλά η Ουκρανία θα κερδίσει.
Θα διατηρήσει την κρατική της υπόσταση και οι συνθήκες διαβίωσης θα είναι καλύτερες από ό,τι αν συνεχιζόταν η σύγκρουση. Είναι ήδη σαφές ότι εάν συνεχιστεί η ρωσική επίθεση, η κατάσταση στην Ουκρανία θα επιδεινώνεται μόνο μέρα με τη μέρα.
πηγή: SVPressa
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: