Από μια υπόσχεση ειρήνης, δημοκρατίας και ευημερίας, αποτυγχάνουμε μπροστά σε μια άβυσσο πολέμου, επιτήρησης και ύφεσης.
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν.
ΙΒΑΝ : GR 1502635980000240200012759-ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 0026.3598.24.0200012759 ΕUROBANK Η ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ-ΑΠΛΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ. EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ : SURVIVORELLAS@GMAIL.COM KAI 6945294197. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ.
Σας ενημερώνω ότι το Mytilenepress λειτουργεί κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες που έχει βρεθεί ποτέ συνάνθρωπος μας. Οι αιτίες είναι γνωστές και τα ατράνταχτα στοιχεία αναρτημένα στην προσωπική μου ιστοσελίδα και σε άλλες ιστοσελίδες. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εδώ και δεκαετίες επιχειρούν την ηθική-κοινωνική, οικονομική, βιολογική μου εξόντωση για να σταματήσω το λειτούργημα που επιτελώ. Εάν κλείσει το ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού η ζημιά θα είναι τεράστια για το έθνος και όχι για το Mpress. Σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά ολόκληρη την εργασία που ακολουθεί. Κλικ επάνω στο κόκκινο πλαίσιο.
Ειρήνη . Υποτίθεται ότι ήταν η βάση των πάντων, αυτή της ευρωπαϊκής οικοδόμησης σε σχέση με την τραγωδία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (ποτέ ξανά). Η ΕΕ έλαβε μάλιστα το Νόμπελ Ειρήνης από τη Σουηδική Ακαδημία Νόμπελ. Είναι σαν η Ευρώπη να είχε πληρώσει στον εαυτό της το τίμημα της ειρήνης στη γη. Ξεχνώντας ένα παρελθόν φτιαγμένο από δόξες βασισμένο στην καταστροφή των άλλων.
Ο πόλεμος στα Βαλκάνια και στη συνέχεια στο Κοσσυφοπέδιο είχε ήδη ρίξει σκιά σε αυτό το ιδανικό της ειρήνης, όταν η Γερμανία υποστήριξε την ανεξαρτησία της Κροατίας, οδηγώντας στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Αλλά αυτό γινόταν στο όνομα της ελεύθερης βούλησης των λαών να αποφασίζουν οι ίδιοι.
Το 2014, η ΕΕ απαίτησε από την Ουκρανία να επιλέξει μεταξύ μιας εταιρικής σχέσης με την ίδια ή της συνέχισης των εμπορικών σχέσεων με τη Ρωσία. Δεν υπήρχε εναλλακτική λύση. Αντιμέτωποι με τον δισταγμό των ηγετών, μια σύγχυση που υποστηρίχθηκε από την ΕΕ και τις ΗΠΑ οδήγησε σε ανατροπή του καθεστώτος με ένα κυνήγι μαγισσών εναντίον των ρωσόφωνων. Το χάος έχει επικρατήσει εκεί. Η Ρωσία παρενέβη για να προστατεύσει τον ρωσόφωνο πληθυσμό, γεγονός που άνοιξε τη σύγκρουση στην παρέμβαση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Σήμερα, η ΕΕ βρίσκεται σε σχεδόν ανοιχτό πόλεμο με τη Ρωσία και απαιτεί άμεση επέμβαση στην Ουκρανία, την ίδια στιγμή που οι ΗΠΑ θέλουν να επιτύχουν ειρήνη με τη Ρωσία. Αποτελεί μεγάλη επιτυχία για την ευρωπαϊκή διπλωματία η υποστήριξη μιας σύγκρουσης που θα μπορούσε να οδηγήσει μόνο στο μεγάλο τρίτο, με το πυρηνικό τέλος του ανθρώπινου πολιτισμού.
Για τους ηγέτες της ΕΕ, η ειρήνη είναι επομένως πόλεμος.
Δημοκρατία . Η δημοκρατία ήταν μια απάντηση στη σοβιετική σφαίρα, η οποία ήταν το απωθητικό της. Εκεί, η δικτατορία προστατευόταν από ένα τείχος ντροπής. Εδώ, εγκαθιδρύθηκε η εποχή της ελευθερίας, με τη δημοκρατία να χαρακτηρίζεται πρωτίστως από την ελεύθερη πρόσβαση σε μια αγορά όπου ο ανόθευτος ανταγωνισμός ήταν ο κανόνας. Οι Συνθήκες του Μάαστριχτ και στη συνέχεια το σύνταγμα που καθόριζε το πλαίσιο.
Υπήρχε ήδη κάτι λάθος με αυτή την ερμηνεία, όπου η Επιτροπή, όντας διορισμένη και όχι εκλεγμένη, πρότεινε κανονισμούς σε ένα κοινοβούλιο που σίγουρα ήταν εκλεγμένο, αλλά χωρίς την ικανότητα να θεσπίζει το ίδιο νόμους. Ένα παράξενο κοινοβούλιο χωρίς δική του πρωτοβουλία που εγκρίνει με απλή πλειοψηφία και πρέπει να απορρίψει με την πλειοψηφία των εγγεγραμμένων μελών τις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Σε αντίθεση με τη διάκριση των εξουσιών, η Επιτροπή έχει την εξουσία να αποφασίζει και να νομοθετεί, καθώς είναι αυτή που ορίζει και εφαρμόζει τους κανονισμούς, και να επιβάλλει κυρώσεις στα κράτη που δεν πληρούν τις απαιτήσεις της. Συνεπώς, διαθέτει και τις τρεις εξουσίες συνδυαζόμενες σε ένα μόνο μη εκλεγμένο πρόσωπο, τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι αυτό το σύνταγμα απορρίφθηκε από δύο λαούς, τους Γάλλους και τους Ολλανδούς, κάτι που δεν εξυπηρετούσε κανένα σκοπό. Ήταν αρκετό για να σταματήσει να ζητάει τη γνώμη τους.
Πέρα από αυτήν την οργάνωση όπου οι πληθυσμοί δεν έχουν τίποτα να πουν, οι αξίες της δημοκρατίας προβλήθηκαν ως θεμελιώδεις, πιθανώς εμπνευσμένες από τις χώρες του Βορρά, παραδείγματα δημοκρατίας όπου βασιλεύουν οι λεγόμενοι μονάρχες οπερέτας, οι οποίοι όμως αποτελούν τη βάση ενός συστήματος απόλυτης ανισότητας βασισμένου σε προνόμια μιας άλλης εποχής. Η Βασίλισσα της Αγγλίας αρνήθηκε ακόμη και να υπογράψει την ανάληψη των καθηκόντων ενός Αυστραλού πρωθυπουργού επειδή ήταν υπερβολικά αριστερός. Έχουμε τις δημοκρατικές αρχές που μπορούμε.
Οι δημοκρατικές αξίες συνοψίζονται στη συνέχεια ως τα ανθρώπινα δικαιώματα που θεωρούνται ως το δικαίωμα στην ύπαρξη μιας αναφαίρετης ταυτότητας και το δικαίωμα στην παρουσίαση του εαυτού στην αγορά χωρίς αυτή η ταυτότητα να αποτελεί εμπόδιο, οπότε καταγγέλλονται οι διακρίσεις.
Οι δημοκρατικές αξίες είναι τότε αυτές της απεριόριστης πρόσβασης στην αγορά (αυτή της εργασίας, του κεφαλαίου, της ιδιοκτησίας, της κατανάλωσης κ.λπ.)
Από την άλλη πλευρά, δεδομένου ότι αυτές οι αξίες είναι ουσιαστικά αυτές της δημοκρατίας, η κριτική τους συνιστά παραβίαση αυτής της ίδιας της δημοκρατίας και ως εκ τούτου καταδικάζεται.
Αυτό που ακολουθεί είναι ένα ολόκληρο σύστημα ελέγχου, λογοκρισίας, κυρώσεων και καταστολής εναντίον όσων αντιτίθενται σε ένα όραμα δημοκρατίας που περιορίζεται στην ορθή λειτουργία της καπιταλιστικής αγοράς στο όνομα της δημοκρατίας. Σήμερα, η ΕΕ εξετάζει ακόμη και τον πλήρη έλεγχο των ηλεκτρονικών μηνυμάτων στο όνομα αυτής της δημοκρατίας.
Εκτός από το γεγονός ότι οι πολίτες δεν έχουν πραγματικά πρόσβαση σε πολιτικές επιλογές, δεν έχουν πλέον ελευθερία λόγου – όταν επιλέγουν ασύμβατους ηγέτες της ΕΕ, η ΕΕ δεν διστάζει πλέον να ακυρώσει εκλογές ή να απαγορεύσει αυτούς τους ανεπιθύμητους και δημοφιλείς ηγέτες – γίνονται παραγωγοί-καταναλωτές, άτομα των οποίων η μόνη ελευθερία είναι να βγουν στην αγορά για να επιβιώσουν. Οι αξίες της ΕΕ καταλήγουν στην αγορά πάση θυσία.
Αλλά ακόμη και αυτό απειλείται τώρα, επειδή δεν πρόκειται πλέον για κατανάλωση σε μια ελεύθερη αγορά, αλλά για κατανάλωση σε μια αγορά που ελέγχεται από κανονισμούς, ιδίως εκείνους που αφορούν την οικολογία και την απαλλαγή από τον άνθρακα.
Εκτός από τον τομέα του ελεύθερου και ανόθευτου ανταγωνισμού, υπάρχει και ο τομέας των δεσμευτικών κανόνων για την κατανάλωση και την κατασκευή αυτοκινήτων, κατοικιών, ακόμη και την κυκλοφορία του χρήματος, ο οποίος πλέον ελέγχεται πλήρως από την νομισματική ψηφιοποίηση.
Η ίδια η αγορά, το άλφα και το ωμέγα της ΕΕ, δεν είναι πλέον ελεύθερη, αλλά πλήρως ελεγχόμενη.
Δεν υπάρχει πλέον καμία ελευθερία για τον πολίτη όσον αφορά την πολιτική, είτε πρόκειται για εκλογικές επιλογές είτε για ελεύθερη σκέψη, αλλά ούτε και για τον κοινωνικό παράγοντα ελευθερία επιλογής όσον αφορά την παραγωγή και την κατανάλωση. Είναι πλήρως ελεγχόμενο και παρακολουθείται.
Η ευρωπαϊκή δημοκρατία μετατρέπεται έτσι σε μια δυστοπία που αφορά την ακεραιότητα της ζωής των πολιτών, από τους οποίους αφαιρείται η πραγματική επιλογή από ένα πρωτοφανές σύστημα επιτήρησης, ελέγχου και κυρώσεων. Σαν να είχε δημιουργηθεί ένα απέραντο πανοπτικό, μετατρέποντας την ΕΕ σε μια τέλεια φυλακή.
Ευημερία . Η Ευρώπη, ως πρότυπο ειρήνης και δημοκρατίας, πρέπει επίσης να επιτύχει οικονομική ευημερία που να προκύπτει από το πλεονέκτημα των ειρηνικών, ελεύθερων και ανοιχτών πολιτών της όσον αφορά την πρόσβαση σε μια δυναμική και εξαιρετικά αποτελεσματική αγορά.
Το σύνολο των γραφειοκρατικών περιορισμών που επιβλήθηκαν από την ΕΕ, καθώς και η δημιουργία του ευρώ, έχουν αποσταθεροποιήσει τόσο τις δημοσιονομικές όσο και τις οικονομικές ισορροπίες. Η απαίτηση για ιδιωτικοποίηση, συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων υπηρεσιών, σε συνδυασμό με τους περιορισμούς του ελλείμματος, έχει στερήσει από τα κράτη τα μέσα για την εφαρμογή των πολιτικών τους. Η δημιουργία του ευρώ, με τη διαφορετική παραγωγικότητα και το διαφορετικό βιοτικό επίπεδο, έχει προκαλέσει κρυφό αλλά ανεξέλεγκτο πληθωρισμό σε ορισμένες χώρες. Τα κοινωνικά δικαιώματα και τα επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας έχουν σταδιακά εξαφανιστεί και οι διαρθρωτικές προσαρμογές έχουν καταδικάσει ορισμένα από τα πιο εύθραυστα κράτη, όπως η Ελλάδα, σε οικονομική κατάρρευση.
Σήμερα, με τον πόλεμο να στερεί από την ΕΕ φυσικό αέριο, έστω και ρωσικό, αλλά φθηνό, σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις για καθαρή ενέργεια, οι τιμές της ενέργειας εκτοξεύονται με ένα σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας να τείνει προς μια παγκόσμια κατάρρευση, όπως σχεδόν συνέβη πρόσφατα μετά την ισπανική διακοπή, πιθανώς λόγω αστάθειας του δικτύου.
Μεγάλες μεταποιητικές εταιρείες είτε κλείνουν είτε μετεγκαθίστανται, όπως συνέβη πρόσφατα με την ArcelorMittal στη Γαλλία, και ο πληθωρισμός συνεχίζει να επιβαρύνει επικίνδυνα τους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών που βρίσκονται ήδη στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Δεν κινδυνεύουν μόνο τα νοικοκυριά, αλλά και τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη, συμπεριλαμβανομένων των μεγαλύτερων, της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ισπανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, το τελευταίο εκ των οποίων, αν και έχει αποχωρήσει από την ΕΕ, συνεχίζει να εφαρμόζει παρόμοιες πολιτικές στο εσωτερικό της.
Τελικά, αυτό που αμφισβητείται είναι η μακροπρόθεσμη οικονομική ικανότητα, με δραματικές συνέπειες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε γενική δυστυχία για τον λαό, με την ευημερία να παραμένει προορισμένη για μια ολιγαρχία που μονοπωλεί όλα τα διαθέσιμα αγαθά.
Η πτώση . Τίποτα δεν είναι αδυσώπητο, αλλά η απεριόριστη επιδίωξη της πορείας που ακολουθεί επί του παρόντος η Ευρωπαϊκή Ένωση μας οδηγεί στην καταστροφή.
Γιατί, αντί να αποκαταστήσει την ισορροπία, η ΕΕ επιμένει να παρατείνει και να εντείνει τις επιπτώσεις της πολιτικής της, γιατί δεν αμφισβητεί τις καταστροφικές της αποφάσεις; Απλούστατα επειδή η ευρωπαϊκή ελίτ έχει δίκιο. Κατέχουν υψηλές θέσεις ευθύνης, έχουν λάβει δαπανηρή και ελιτίστικη εκπαίδευση, προέρχονται από εξαιρετικό υπόβαθρο, έχουν δύναμη λήψης αποφάσεων πέρα από κάθε αμφισβήτηση και περιβάλλονται από ένα σύστημα επικοινωνιών που τους είναι απολύτως πιστό. Δεν λαμβάνουν κανένα μήνυμα που να υποδεικνύει ότι κάποια από τις αποφάσεις τους είναι λανθασμένη. Είναι προστατευμένοι από κάθε πιθανή κριτική. Όσο για τους ανθρώπους που προσπαθούν να επαναστατήσουν, είναι αδαείς άνθρωποι χωρίς κεφάλια και δόντια, αξιοθρήνητοι άνθρωποι που κάνουν κακές επιλογές σε όλα και για όλα. Συνεπώς, δεν υπάρχει λόγος να λαμβάνουμε υπόψη τις αντιρρήσεις τους, αλλά να τις διατηρούμε σε μια ροή ελεγχόμενης επικοινωνίας και να τους απαγορεύουμε να κάνουν επιλογές που θεωρούνται επιβλαβείς, επειδή υπόκεινται σε γνωστικές προκαταλήψεις που πρέπει να εξαλειφθούν.
Η λογική εφαρμογή των απαραίτητων πολιτικών οδηγεί στη συνέχεια σε απρόβλεπτες διαλεκτικές επιπτώσεις που θέτουν σε κίνδυνο όσους κάνουν αυτές τις επιλογές χωρίς κριτική σκέψη, σαν ένα πλήρωμα αεροπλάνου ή σκάφους που παίρνει κακές αποφάσεις ενώ είναι σίγουρο ότι έχει δίκιο χωρίς ποτέ γεγονότα να κάνουν αυτό το πλήρωμα να αναδυθεί από το λάθος που κάνει, ακολουθώντας μια αυτοπεποίθηση που πηγάζει από προηγούμενες θετικές εμπειρίες (δεν είχα ποτέ ατύχημα, άρα δεν μπορώ να έχω) και την εσωτερική αλαζονεία (υποτιθέμενη εκπαίδευση υψηλού επιπέδου) εκείνων που δεν είναι ικανοί να αμφισβητήσουν τον εαυτό τους... μέχρι την τελική σύγκρουση.
Θα μπορέσουμε να δράσουμε πριν από αυτό το τελικό στάδιο;
πηγή: Agoravox
0 comments: