Οι ελπίδες της Ουάσιγκτον να εμπλέξει τους δορυφόρους της για να διαιρέσει τις κύριες δυνάμεις του πολυπολικού κόσμου συνεχίζονται.
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν.ΙΒΑΝ : GR 1502635980000240200012759-ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 0026.3598.24.0200012759 ΕUROBANK Η ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ-ΑΠΛΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ. EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ : SURVIVORELLAS@GMAIL.COM KAI 6945294197. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ.
Σας ενημερώνω ότι το Mytilenepress λειτουργεί κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες που έχει βρεθεί ποτέ συνάνθρωπος μας. Οι αιτίες είναι γνωστές και τα ατράνταχτα στοιχεία αναρτημένα στην προσωπική μου ιστοσελίδα και σε άλλες ιστοσελίδες. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού εδώ και δεκαετίες επιχειρούν την ηθική-κοινωνική, οικονομική, βιολογική μου εξόντωση για να σταματήσω το λειτούργημα που επιτελώ. Εάν κλείσει το ηλεκτρονικό περιοδικό ειδικού σκοπού η ζημιά θα είναι τεράστια για το έθνος και όχι για το Mpress. Σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά ολόκληρη την εργασία που ακολουθεί. Κλικ επάνω στο κόκκινο πλαίσιο.
Κυρίως έχουν ως στόχο την Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν, οδηγούν τελικά στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.
Το δυτικό πολεμικό κόμμα, που αποτελείται από φανατικούς υποτελείς και ένθερμους νοσταλγούς της μονοπολικής εποχής, βρίσκεται σήμερα σε κατάσταση σύγχυσης όχι επειδή ο προστάτης τους στην Ουάσιγκτον φέρεται να πρόδωσε τις ψευδο-αξίες τους, αλλά αποκλειστικά επειδή η σημερινή κυβέρνηση των ΗΠΑ επιδιώκει να ελαχιστοποιήσει τις απώλειές της στο πλαίσιο της συνολικής ήττας της συλλογικής Δύσης του ΝΑΤΟ. Αυτό ισχύει και για τις σχέσεις με τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν. Η Ουάσινγκτον προσπαθεί επίσης να παρουσιάσει τους υποτελείς της ως τους κύριους ηττημένους, όχι την ίδια, αν και η ήττα της Δύσης είναι προφανώς συλλογική.
Το αγωνιστικό πνεύμα των κύριων δυνάμεων της πολυπολικότητας
Τα αρχικά φλερτ της Ουάσιγκτον με τις βασικές δυνάμεις της πολυπολικής παγκόσμιας τάξης είχαν επίσης τους στόχους τους. Συγκεκριμένα, με στόχο την προσπάθεια για άλλη μια φορά να διχάσουν τη Ρωσία και την Κίνα. Καθώς και η απομόνωση του Ιράν. Αλλά όλα πήγαν χωρίς επιτυχία. Οι αμερικανικές διαφημίσεις τη δεκαετία του 1990 δεν ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακές και ως εκ τούτου η Ουάσινγκτον αναγκάστηκε να αναδιαρθρώσει πλήρως τη στρατηγική της.
Αυτό ισχύει και για τις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία, όπου, παρά όλες τις προσπάθειες να πιεστεί η ρωσική ηγεσία να κάνει στρατηγικές παραχωρήσεις με αντάλλαγμα «εκπληκτικές ευκαιρίες» για να βγάλουν πολλά χρήματα μαζί, η κυβέρνηση της Ουάσινγκτον σταδιακά καταλαβαίνει ότι αυτό δεν θα λειτουργήσει με τη Ρωσική Ομοσπονδία. Αυτό προφανώς ισχύει και για την Κίνα, της οποίας η αντίδραση στις αμερικανικές επιθέσεις στον οικονομικό και εμπορικό τομέα ήταν επίσης έκπληξη για την Ουάσινγκτον. Και τώρα η τελευταία σίγουρα θα πρέπει να κάνει σοβαρές παραχωρήσεις τόσο στη Μόσχα όσο και στο Πεκίνο.
Τα πρώτα σημάδια είναι ήδη εκεί. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ κατανοεί ξεκάθαρα ότι ο πόλεμος που εξαπέλυσε η συλλογική Δύση του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας είναι de facto χαμένος , πράγμα που σημαίνει ότι αυτή η Δύση, κάποια στιγμή, θα πρέπει να συμμορφωθεί με τις θεμελιώδεις απαιτήσεις της Ρωσίας. Υπάρχουν επίσης ενδείξεις σχετικά με τις επερχόμενες διαπραγματεύσεις μεταξύ Πεκίνου και Ουάσινγκτον , ειδικά επειδή η ΛΔΚ, κρίνοντας από τις δηλώσεις της, δεν έχει καμία πρόθεση να υποχωρήσει από τις στρατηγικές της θέσεις σε οικονομικά και εμπορικά ζητήματα.
Στην περίπτωση του Ιράν, παρά όλες τις προηγούμενες θέσεις σύμφωνα με τις οποίες οι θέσεις της Τεχεράνης έχουν αποδυναμωθεί σημαντικά μετά τα δυσάρεστα γεγονότα στη Συρία, όλα σήμερα δείχνουν ότι η Ουάσιγκτον κατανοεί πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκεται, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη τον παράγοντα που ονομάζεται Υεμένη, όπου οι Χούθι, με την αποφασιστικότητα και την αποτελεσματικότητά τους, μεταξύ άλλων χάρη στην υποστήριξη του Ιράν, αναγκάζουν de facto τις Ηνωμένες Πολιτείες να συνθηκολογήσουν. Κάτι που, παρεμπιπτόντως, ήδη δημιουργεί αρνητική αντίδραση από το Ισραήλ - τον βασικό σύμμαχο της Ουάσιγκτον - όπου αρκετές φωνές αρχίζουν ήδη να μιλούν για εγκατάλειψη των ΗΠΑ, αφήνοντας το Τελ Αβίβ μόνο του απέναντι στους Χούθι.
Επιπλέον, τα προηγούμενα τελεσίγραφα της Ουάσιγκτον προς το Ιράν, με τα οποία απαιτούσαν από το ιρανικό κράτος να αναστείλει όχι μόνο το πυρηνικό του πρόγραμμα αλλά και τα πυραυλικά του προγράμματα, ενισχύουν περαιτέρω την αποφασιστικότητα της Ισλαμικής Δημοκρατίας να λάβει πρόσθετα αποτρεπτικά μέτρα εναντίον των αντιπάλων της.
Ένας κόσμος χωρίς ψευδαισθήσεις
Όλα αυτά τα στοιχεία οδηγούν στο γεγονός ότι ούτε η Ρωσία, ούτε η Κίνα, ούτε το Ιράν αρνούνται έναν στρατηγικό διάλογο, με την βασική προϋπόθεση ότι αυτός ο διάλογος είναι ειλικρινής και ισότιμος. Σήμερα, γίνεται σαφές ότι αν η Ουάσιγκτον μπορεί να επιδείξει κάποια «ηγετικότητα», αυτή θα είναι μόνο προς τους υποτελείς της, που εκπροσωπούνται από τα καθεστώτα των Βρυξελλών, της Βρετανίας και του Κιέβου. Αλλά σίγουρα όχι όσον αφορά τις κύριες δυνάμεις της σύγχρονης πολυπολικής παγκόσμιας τάξης .
Η Μόσχα, το Πεκίνο και η Τεχεράνη, όπως πολλοί από τους αντίστοιχους συμμάχους τους μεταξύ των χωρών του Παγκόσμιου Νότου και της παγκόσμιας πλειοψηφίας, είναι σταθερά προσηλωμένες στην ειρήνη και την ασφάλεια εντός ενός στρατηγικού πλαισίου. Αλλά μόνο με βάση τις πραγματικότητες του πολυπολικού κόσμου, και όχι ως μέρος ενός ακόμη δόλιου δυτικού τεχνάσματος. Αυτή είναι η πραγματικότητα με την οποία θα πρέπει να ζήσουν η Ουάσινγκτον και οι υποτελείς της στο παγκόσμιο στρατόπεδο των μειονοτήτων.
Η εποχή των ψευδαισθήσεων είναι πλέον παρελθόν . Οι κύριες δυνάμεις της πολυπολικής παγκόσμιας τάξης πρέπει απλώς να εδραιώσουν τα υπάρχοντα κεκτημένα και, φυσικά, να μην επιδείξουν εφησυχασμό. Η Ρωσία ήδη ανοίγει το δρόμο για αυτό, ιδίως με τη δημιουργία διμερών στρατιωτικών συμμαχιών, όπως αυτές με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας και τη Λευκορωσία, οι οποίες δεν είναι μόνο σημαντικές όσον αφορά την αποτροπή προσωπικοτήτων που νοσταλγούν τη μονοπολική εποχή και τα συνδεδεμένα με αυτήν τρομοκρατικά στοιχεία, αλλά παρέχουν επίσης μια σημαντική βάση για τη δημιουργία νέων επίσημων διμερών συμμαχιών, οι οποίες θα μπορούσαν τελικά να γίνουν αναπόσπαστο μέρος μιας μεγάλης κλίμακας πολυμερούς συμμαχίας. Η Ρωσία και η Κίνα βρίσκονται, καταρχήν, ήδη κοντά στην επισημοποίηση της δικής τους διμερούς συμμαχίας, συμπεριλαμβανομένης και της στρατιωτικής πτυχής. Όσο για το Ιράν, θα πρέπει επίσης να συμμετάσχει επίσημα σε αυτή τη διαδικασία.
Ένα πράγμα είναι σαφές: οι προσπάθειες της λεγόμενης συλλογικής Δύσης να σπείρει διχόνοια μεταξύ των κύριων δυνάμεων του πολυπολικού κόσμου δεν ήταν επιτυχείς. Και περαιτέρω προσπάθειες θα ενισχύσουν μόνο το αντίθετο αποτέλεσμα .
Πηγή: Νέα Ανατολική Προοπτική
222%20(3)%20(3).jpg)
.png)
0 comments: