Αυτό που καταλαβαίνουμε τώρα είναι ότι «δεν παίζουμε πια σκάκι». Δεν υπάρχουν άλλοι κανόνες.
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν.
Τελεσίγραφο Τραμπ στο Ιράν; Ο συνταγματάρχης Νταγκ Μακγκρέγκορ συγκρίνει το τελεσίγραφο του Τραμπ στο Ιράν με αυτό που εξέδωσε η Αυστροουγγαρία στη Σερβία το 1914: μια προσφορά, εν ολίγοις, «που δεν μπορούσε να απορριφθεί». Η Σερβία αποδέχθηκε εννέα από τα δέκα αιτήματα. Αλλά αρνήθηκε ένα και η Αυστροουγγαρία κήρυξε αμέσως τον πόλεμο.
Στις 4 Φεβρουαρίου, λίγο μετά την ορκωμοσία του, ο Πρόεδρος Τραμπ υπέγραψε ένα Προεδρικό Μνημόνιο Εθνικής Ασφάλειας ( NSPM ), μια νομικά δεσμευτική οδηγία που απαιτεί από τις κυβερνητικές υπηρεσίες να πραγματοποιούν επακριβώς καθορισμένες ενέργειες.
Τα αιτήματα είναι τα εξής: Το Ιράν πρέπει να στερηθεί το πυρηνικό όπλο, τους διηπειρωτικούς πυραύλους, καθώς και άλλες δυνατότητες ασύμμετρων και συμβατικών όπλων. Όλες αυτές οι απαιτήσεις υπερβαίνουν τη NPT και το υφιστάμενο JCPOA. Για το σκοπό αυτό, το NSPM διατάσσει την επιβολή μέγιστης οικονομικής πίεσης, να ενεργήσει το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ για να μειώσει τις εξαγωγές πετρελαίου του Ιράν στο μηδέν, να εργαστούν οι Ηνωμένες Πολιτείες για να ενεργοποιήσουν την επαναφορά των κυρώσεων του JCPOA και να εξουδετερωθεί η « κακοήθης επιρροή του Ιράν στο εξωτερικό » – οι «πληρεξούσιοί» του.
Οι κυρώσεις του ΟΗΕ λήγουν τον Οκτώβριο, επομένως απομένει λίγος χρόνος για την εκπλήρωση των διαδικαστικών απαιτήσεων για την επαναφορά τους. Όλα αυτά εξηγούν γιατί ο Τραμπ και οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι θέτουν την άνοιξη ως καταληκτική ημερομηνία για μια διαπραγματευόμενη συμφωνία.
Το τελεσίγραφο του Τραμπ προς το Ιράν φαίνεται να θέτει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια πορεία όπου ο πόλεμος είναι η μόνη δυνατή έκβαση, όπως το 1914, ένα αποτέλεσμα που τελικά πυροδότησε τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο.
Είναι αυτό απλώς μια ατάκα εκ μέρους του Τραμπ; Είναι πιθανό, αλλά φαίνεται ότι ο Τραμπ προβάλλει νομικά δεσμευτικές απαιτήσεις που πρέπει να αναμένει ότι δεν θα ικανοποιηθούν . Η αποδοχή των απαιτήσεων του Τραμπ θα αφήσει το Ιράν τουλάχιστον εξουδετερωμένο και θα αφαιρούσε την κυριαρχία του. Αυτά τα αιτήματα έχουν επίσης έναν σιωπηρό «τόνο», αυτόν της απειλής και της αναμονής αλλαγής καθεστώτος στο Ιράν.
Αυτό μπορεί να είναι καυχησιολόγιο από την πλευρά του Τραμπ, αλλά ο πρόεδρος έχει «πείρα» (προηγούμενες πεποιθήσεις) σε αυτόν τον τομέα. Ακολούθησε ξεδιάντροπα τη γραμμή του Νετανιάχου για το Ιράν, ότι η πυρηνική συμφωνία του Ιράν (ή οποιαδήποτε συμφωνία με το Ιράν) ήταν «κακή». Τον Μάιο του 2014, ο Τραμπ απέσυρε τις Ηνωμένες Πολιτείες από την πυρηνική συμφωνία του Ιράν κατόπιν αιτήματος του Νετανιάχου και αντ' αυτού εξέδωσε μια νέα σειρά 12 αιτημάτων προς το Ιράν, συμπεριλαμβανομένης της οριστικής και επαληθεύσιμης εγκατάλειψης του πυρηνικού του προγράμματος στο διηνεκές και της παύσης όλου του εμπλουτισμού ουρανίου .
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ των προηγούμενων αιτημάτων του Τραμπ και εκείνων του Φεβρουαρίου; Είναι ουσιαστικά το ίδιο, εκτός από το ότι σήμερα λέει, "Εάν το Ιράν δεν κάνει συμφωνία, θα υπάρξουν βομβαρδισμοί. "Θα είναι βομβαρδισμοί όπως δεν έχουν ξαναδεί . "
Υπάρχει, λοιπόν, τόσο η ιστορία όσο και το γεγονός ότι ο Τραμπ περιβάλλεται – σε αυτό το θέμα τουλάχιστον – από μια εχθρική κλίκα φιλοϊσραηλινών και σούπερ γεράκια. Ο Witkoff είναι εκεί, αλλά είναι κακώς ενημερωμένος για τα θέματα. Ο Τραμπ, επίσης, υπήρξε ουσιαστικά ολοκληρωτικός απέναντι σε οποιαδήποτε κριτική στο Ισραήλ στον αμερικανικό ακαδημαϊκό κόσμο. Και στη Γάζα, τον Λίβανο και τη Συρία, υποστηρίζει πλήρως την προκλητική και επεκτατική ακροδεξιά ατζέντα του Νετανιάχου.
Αυτές οι τρέχουσες απαιτήσεις σχετικά με το Ιράν έρχονται επίσης σε αντίθεση με την τελευταία ετήσια αξιολόγηση απειλών των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ της 25ης Μαρτίου 2025, η οποία ανέφερε ότι το Ιράν ΔΕΝ κατασκευάζει πυρηνικό όπλο . Αυτή η εκτίμηση νοημοσύνης ουσιαστικά αγνοείται. Μέρες πριν από την απελευθέρωσή του, ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Τραμπ, Μάικ Βαλτς, κατέστησε σαφές ότι η κυβέρνηση Τραμπ επιδιώκει την « πλήρη διάλυση » του προγράμματος πυρηνικής ενέργειας του Ιράν : « Το Ιράν πρέπει να εγκαταλείψει το πρόγραμμά του με τρόπο που να μπορεί να δει όλος ο κόσμος », είπε ο Βαλτς. « Είναι καιρός το Ιράν να εγκαταλείψει εντελώς την επιθυμία του να κατέχει πυρηνικό όπλο».
Από τη μία πλευρά, φαίνεται ότι πίσω από αυτά τα τελεσίγραφα κρύβεται ένας πρόεδρος που είναι «εξοργισμένος και θυμωμένος» με την αποτυχία του να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία σχεδόν αμέσως —όπως είχε αρχικά οραματιστεί— και υπό την πίεση ενός βαθιά διχασμένου Ισραήλ και ενός ασταθούς Νετανιάχου να επιταχύνει το χρονοδιάγραμμα για το γρήγορο «τέλος» του ιρανικού καθεστώτος. Όλα αυτά για να μπορέσει το Ισραήλ να εξομαλύνει τις σχέσεις του με τον Λίβανο ή και τη Συρία. Και με το Ιράν που υποτίθεται ότι είναι «εξουδετερωμένο», συνεχίστε την εφαρμογή του έργου του Μεγάλου Ισραήλ, το οποίο θα ομαλοποιηθεί σε όλη τη Μέση Ανατολή.
Κάτι που, από την άλλη πλευρά, θα επιτρέψει στον Τραμπ να συνεχίσει τον «πολυαναμενόμενο» μεγάλο άξονα στροφής προς την Κίνα. (Και η Κίνα είναι ενεργειακά ευάλωτη – η αλλαγή καθεστώτος στην Τεχεράνη θα ήταν καταστροφή, από την κινεζική προοπτική.)
Για να είμαστε σαφείς, η στρατηγική του Τραμπ για την Κίνα πρέπει επίσης να ευθυγραμμιστεί με την προώθηση των σχεδίων του για την εξισορρόπηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Διότι αν η Κίνα αισθάνεται πολιορκημένη, θα μπορούσε κάλλιστα να σταθεί εμπόδιο στην αναθεώρηση του αμερικανικού και του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος από τον Τραμπ.
Η Washington Post αναφέρει ένα «μυστικό» σημείωμα του Πενταγώνου που έγραψε ο Χέγκσεθ, το οποίο αναφέρει ότι « η Κίνα είναι [σήμερα] η μόνη απειλή για το τμήμα, [μαζί] με την άρνηση μιας κινεζικής εξαγοράς της Ταϊβάν, όταν είναι τετελεσμένο γεγονός, ενώ ταυτόχρονα υπερασπίζεται την αμερικανική πατρίδα ».
Το «σχέδιο οικοδόμησης δυνάμεων» (μια ιδέα για το πώς το Πεντάγωνο θα οικοδομήσει και θα εξοπλίσει τον στρατό για να αντιμετωπίσει τις αντιληπτές απειλές) θα εξετάσει μόνο τη σύγκρουση με το Πεκίνο όταν σχεδιάζει έκτακτα γεγονότα σε περίπτωση μεγάλου πολέμου, αναφέρει το σημείωμα του Πενταγώνου, αφήνοντας την απειλή από τη Μόσχα σε μεγάλο βαθμό στους Ευρωπαίους συμμάχους.
Ο Τραμπ θέλει να είναι αρκετά ισχυρός για να απειλήσει στρατιωτικά την Κίνα και, ως εκ τούτου, θέλει ο Πούτιν να συμφωνήσει γρήγορα σε κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία, ώστε οι στρατιωτικοί πόροι να μπορούν να μεταφερθούν γρήγορα στο κινεζικό θέατρο επιχειρήσεων.
Κατά την πτήση του πίσω στην Ουάσιγκτον την περασμένη Κυριακή το απόγευμα, ο Τραμπ επανέλαβε την ενόχλησή του με τον Πούτιν, αλλά πρόσθεσε: "Δεν νομίζω ότι θα κάνει πίσω στον λόγο του, τον ξέρω πολύ καιρό. Πάντα τα πηγαίναμε καλά". Ερωτηθείς πότε περίμενε ότι η Ρωσία θα συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός, ο Τραμπ είπε ότι υπάρχει « ψυχολογική προθεσμία » – « Αν νομίζω ότι μας χειραγωγούν, δεν θα είμαι χαρούμενος ».
Η κριτική του Τραμπ στη Ρωσία μπορεί, ίσως, να έχει ένα στοιχείο τηλεοπτικού ριάλιτι. Στο εγχώριο κοινό του, πρέπει να θεωρηθεί ότι φέρνει « ειρήνη μέσω της δύναμης » – για να διατηρήσει την άλφα αρσενική εμφάνισή του, μήπως η αλήθεια για την έλλειψη εξουσίας του πάνω στον Πούτιν γίνει πολύ προφανής στο αμερικανικό κοινό και στον κόσμο.
Η απογοήτευση του Τραμπ εξηγείται επίσης εν μέρει από την πολιτιστική του κατάρτιση ως επιχειρηματίας της Νέας Υόρκης, σύμφωνα με την οποία μια συμφωνία αφορά πρώτα την κυριαρχία στις διαπραγματεύσεις και μετά «να απομακρυνθεί γρήγορα το ζήτημα». Αλλά δεν λειτουργεί έτσι η διπλωματία. Η συναλλακτική προσέγγιση αντανακλά επίσης βαθιά εννοιολογικά ελαττώματα.
Η διαδικασία κατάπαυσης του πυρός στην Ουκρανία έχει σταματήσει, όχι λόγω της ρωσικής αδιαλλαξίας, αλλά επειδή η ομάδα Τραμπ έχει αποφασίσει ότι η επίτευξη διευθέτησης στην Ουκρανία απαιτεί πρώτα να επιμείνουμε σε μια άμεση, μονομερή κατάπαυση του πυρός - χωρίς να καθιερωθεί προσωρινή διακυβέρνηση που θα επιτρέψει εκλογές στην Ουκρανία ή να αντιμετωπίσει τις βαθύτερες αιτίες της σύγκρουσης. Και δεύτερον, επειδή ο Τραμπ έσπευσε, χωρίς να ακούσει τι έλεγαν οι Ρώσοι ή/και χωρίς να το ακούσει .
Τώρα που οι αρχικές απολαύσεις έχουν τελειώσει και η Ρωσία είναι ανένδοτη ότι οι τρέχουσες προτάσεις «κατάπαυσης του πυρός» είναι απλώς ανεπαρκείς και απαράδεκτες, ο Τραμπ θυμώνει και επιτίθεται στον Πούτιν, υποστηρίζοντας ότι δασμούς 25% στο ρωσικό πετρέλαιο θα μπορούσαν να επιβληθούν ανά πάσα στιγμή.
Τόσο ο Πούτιν όσο και το Ιράν υπόκεινται πλέον σε «προθεσμίες» (ψυχολογικές στην περίπτωση του Πούτιν) για να επιτρέψουν στον Τραμπ να συνεχίσει να απειλεί αξιόπιστα την Κίνα με μια γρήγορη «συμφωνία», ενώ η παγκόσμια οικονομία ήδη αναστατώνεται.
Ο Τραμπ βροντοφωνάζει και ρίχνει φωτιά. Προσπαθεί να επιταχύνει τα πράγματα κάνοντας ένα μεγάλο σόου με τους βομβαρδισμούς του εναντίον των Χούτι, καυχούμενος ότι έχουν πληγεί σκληρά, με πολλούς ηγέτες των Χούτι να σκοτώνονται. Ωστόσο, αυτή η αναισθησία απέναντι στους θανάτους αμάχων στην Υεμένη είναι ανήσυχη με τη σπαρακτική του ενσυναίσθηση για τους χιλιάδες «όμορφους» νεαρούς Ουκρανούς που πεθαίνουν άσκοπα στην πρώτη γραμμή.
Όλα γίνονται ριάλιτι.
Ο Τραμπ απειλεί το Ιράν με « βομβαρδισμούς όπως δεν έχει ξαναδεί » ως απάντηση σε ένα τελεσίγραφο που είναι απίθανο να εκπληρωθεί. Με άλλα λόγια, αυτή η απειλή (η οποία περιλαμβάνει την πιθανή χρήση πυρηνικών όπλων) δεν γίνεται επειδή το Ιράν αποτελεί απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά προβάλλεται ως επιλογή. Ένα σχέδιο, ένα «πράγμα» που τοποθετήθηκε ήρεμα στο γεωπολιτικό τραπέζι και είχε σκοπό να σκορπίσει φόβο. « Πόλεις γεμάτες παιδιά, γυναίκες και ηλικιωμένους για να σκοτωθούν: αυτό δεν είναι ανήθικο. Αυτό δεν είναι έγκλημα πολέμου ».
Όχι. Απλώς η «πραγματικότητα» ότι ο Τραμπ βλέπει το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν ως υπαρξιακή απειλή για το Ισραήλ . Και ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι αποφασισμένες να χρησιμοποιήσουν στρατιωτική δύναμη για να εξαλείψουν τις υπαρξιακές απειλές για το Ισραήλ.
Αυτή είναι η καρδιά του τελεσίγραφου του Τραμπ. Αυτό οφείλεται στο ότι είναι το Ισραήλ –όχι οι Ηνωμένες Πολιτείες ή η αμερικανική κοινότητα πληροφοριών– που βλέπει το Ιράν ως υπαρξιακή απειλή. Ο καθηγητής Hudson, ο οποίος γνωρίζει καλά το πολιτικό πλαίσιο (δείτε εδώ και εδώ ), λέει: " Δεν είναι μόνο ότι το Ισραήλ, όπως το ξέρουμε, πρέπει να είναι ασφαλές, ασφαλές και απαλλαγμένο από την τρομοκρατία ." Αυτή είναι η «γραμμή» του Τραμπ και της ομάδας του. Αυτός είναι και ο λόγος του Ισραήλ και των υποστηρικτών του. « Αλλά η νοοτροπία [πίσω από αυτό] είναι διαφορετική », λέει ο Hudson.
Υπάρχουν περίπου 2 έως 3 εκατομμύρια Ισραηλινοί που βλέπουν τους εαυτούς τους προορισμένους να ελέγχουν όλα αυτά που ονομάζουμε τώρα Μέση Ανατολή, Λεβάντε, αυτό που άλλοι αποκαλούν Μέση Ανατολή και άλλοι «Μεγάλο Ισραήλ». Αυτοί οι Σιωνιστές πιστεύουν ότι έχουν λάβει εντολή από τον Θεό να πάρουν αυτή τη γη και ότι όλοι όσοι την αντιτίθενται είναι Αμαληκίτες. Πιστεύουν ότι οι Αμαληκίτες κατατρώγονται από μια ακαταμάχητη επιθυμία να σκοτώσουν Εβραίους και ως εκ τούτου πρέπει να εξοντωθούν.
Η Τορά αφηγείται την ιστορία του Αμαλέκ: Παρσάτ Κι Τεϊτζέι , όταν η Τορά δηλώνει, machoh timcheh et zecher Amalek , ότι πρέπει να σβήσουμε τη μνήμη του Αμαλέκ. «Κάθε χρόνο εμείς [οι Εβραίοι] είμαστε υποχρεωμένοι να διαβάζουμε, όχι πώς ο Θεός θα καταστρέψει τον Αμαλέκ, αλλά πώς πρέπει να καταστρέψουμε τον Αμαλέκ». (Αν και πολλοί Εβραίοι αναρωτιούνται πώς να συμφιλιώσουν αυτό το mitzvah με τις βαθιά διαδεδομένες και αντίθετες αξίες τους της συμπόνιας και του ελέους.)
Αυτή η εντολή της Τορά είναι στην πραγματικότητα ένας από τους βασικούς παράγοντες πίσω από την εμμονή του Ισραήλ με το Ιράν. Οι Ισραηλινοί αντιλαμβάνονται το Ιράν ως μια φυλή των Αμαληκιτών που σχεδιάζει να σκοτώσει Εβραίους. Επομένως, καμία συμφωνία, κανένας συμβιβασμός δεν είναι δυνατός. Αφορά επίσης, φυσικά, τη στρατηγική (αν και κοσμική) πρόκληση που αντιπροσωπεύει το Ιράν για το ισραηλινό κράτος.
Και αυτό που έκανε το τελεσίγραφο του Τραμπ τόσο πιεστικό στα μάτια της Ουάσιγκτον –εκτός από τις εκτιμήσεις που σχετίζονται με τον άξονα της Κίνας– ήταν η δολοφονία του Sayyed Hassan Nasrallah. Αυτή η δολοφονία σηματοδότησε μια μεγάλη αλλαγή στην αμερικανική σκέψη, γιατί πριν από αυτήν ζούσαμε σε μια εποχή προσεκτικών υπολογισμών. προοδευτικές κινήσεις σε κλίμακα. Αυτό που καταλαβαίνουμε τώρα είναι ότι «δεν παίζουμε πια σκάκι». Δεν υπάρχουν άλλοι κανόνες.
Το Ισραήλ (Νετανιάχου) προσπαθεί σε όλα τα μέτωπα να αμβλύνει τις εσωτερικές διαιρέσεις και τις αναταραχές πυροδοτώντας το ιρανικό μέτωπο , παρόλο που αυτός ο δρόμος θα μπορούσε κάλλιστα να απειλήσει το Ισραήλ με καταστροφή.
Αυτή η τελευταία προοπτική σηματοδοτεί την πιο κόκκινη από τις «κόκκινες γραμμές» για τις εδραιωμένες δομές του βαθέος κράτους.
του Alexandre Lemoine
Μετά από μια νέα σειρά αμερικανικών και ισραηλινών επιδρομών εναντίον φιλοϊρανικών θέσεων, η κατάσταση στην περιοχή έχει φτάσει σε κρίσιμο σημείο. Η Ρωσία έχει προειδοποιήσει για τις καταστροφικές συνέπειες πιθανών επιθέσεων σε ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις, ενώ η Τεχεράνη απάντησε απειλώντας να χτυπήσει αμερικανικές βάσεις.
Εν μέσω αναφορών ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ετοιμάζονται να χτυπήσουν πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, η Ρωσία προειδοποίησε ότι ένας πόλεμος μεταξύ του συμμάχου της και της Δύσης θα οδηγούσε σε «μη αναστρέψιμη καταστροφή». Αυτή η προφητεία ήρθε αφού οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ, σε μια προσπάθεια να εξαναγκάσουν το Ιράν σε μια πυρηνική συμφωνία, πραγματοποίησαν μια νέα σειρά αεροπορικών επιδρομών εναντίον φιλοϊρανικών εγκαταστάσεων στη Μέση Ανατολή.
Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα δήλωσε : " Η χρήση στρατιωτικών μεθόδων από τους αντιπάλους του Ιράν στο πλαίσιο διευθέτησης είναι παράνομη και απαράδεκτη. Οι εξωτερικές απειλές για βομβαρδισμό, για παράδειγμα, την πυρηνική ενεργειακή υποδομή του Ιράν, που αναπόφευκτα θα οδηγούσαν σε τεράστιες και μη αναστρέψιμες ραδιολογικές και ανθρωπιστικές συνέπειες για ολόκληρη την περιοχή της Μέσης Ανατολής και τον κόσμο, είναι απλά απαράδεκτες ".
Η προειδοποίηση ακολούθησε μια σειρά επιδρομών των ΗΠΑ και του Ισραήλ στις 2 Απριλίου. Οι Χούτι, μια ιρανική ένοπλη ομάδα που εδρεύει στην Υεμένη, ισχυρίστηκε ότι έξι άνθρωποι σκοτώθηκαν σε έκρηξη βόμβας στο έδαφός τους. Ισχυρίζονται επίσης ότι οι ΗΠΑ χτύπησαν εγκατάσταση ύδρευσης στην περιοχή Μανσούρια, σκοτώνοντας τέσσερα άτομα. Σύμφωνα με τους Χούτι, περίπου 17 χτυπήματα έπληξαν την περιοχή Saada της Υεμένης κοντά στα σύνορα με τη Σαουδική Αραβία και άλλο ένα άτομο σκοτώθηκε στο λιμάνι Ras Issa στη Χοντέιντα. Την ίδια στιγμή, το Ισραήλ έπληξε τη Συρία, συνεχίζοντας να υπονομεύει τις στρατιωτικές δυνατότητες του νέου καθεστώτος του. Την Τετάρτη, οι στόχοι τους ήταν στρατιωτικές αεροπορικές βάσεις και υποδομές στις συριακές πόλεις Δαμασκό, Χάμα και Χομς.
Η Γαλλία έχει ήδη χαρακτηρίσει μια στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ιράν " αναπόφευκτη " εάν οι χώρες δεν καταλήξουν γρήγορα σε μια πυρηνική συμφωνία. Αν και τα πλήγματα μέχρι στιγμής στοχεύουν μόνο ιρανούς πληρεξούσιους, ειδικοί αναφέρουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ σχεδιάζουν μια κοινή επίθεση απευθείας κατά του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Ο Τραμπ απείλησε με βομβαρδισμούς « όπως δεν έχουν ξαναδεί » εάν το Ιράν δεν καταφέρει να καταλήξει σε μια νέα πυρηνική συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο πρόεδρος έθεσε προθεσμία για την έναρξη των διαπραγματεύσεων για να συζητηθεί η πλήρης εξάλειψη όλων των πυρηνικών όπλων.
Σε απάντηση στις απειλές του Τραμπ, η Τεχεράνη απαίτησε ένα «αποφασιστικό και άμεσο» χτύπημα κατά της αμερικανικής στρατιωτικής βάσης στο Ντιέγκο Γκαρσία, όπου ο πρόεδρος συγκεντρώνει σημαντικές δυνάμεις κρούσης. Ένας εκπρόσωπος του Ιράν παρέδωσε ένα σημείωμα σε έναν Ελβετό διπλωμάτη που καταδίκαζε και απορρίπτει τις δηλώσεις Τραμπ για την πυρηνική συμφωνία. Το ιρανικό υπουργείο Εξωτερικών είπε ότι ο διπλωμάτης του « μεταβίβασε επίσημη προειδοποίηση από το Ιράν», τονίζοντας «τη σταθερή και άμεση αποφασιστικότητα να απαντήσει σε οποιαδήποτε απειλή ». Ο Ελβετός διπλωμάτης διαβεβαίωσε ότι η επιστολή θα σταλεί στην Ουάσιγκτον, σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου.
Η Ρωσία, μετά τα νέα χτυπήματα των ΗΠΑ και του Ισραήλ, δήλωσε ότι σε περίπτωση άμεσης επίθεσης κατά του συμμάχου της, θα υπερασπιζόταν το Ιράν. Τον Ιανουάριο, το Ιράν και η Ρωσία υπέγραψαν συμφωνία «στρατηγικής εταιρικής σχέσης», αν και δεν αναλήφθηκαν επίσημες αμοιβαίες αμυντικές υποχρεώσεις. Ο Ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Ριάμπκοφ δήλωσε ότι μια άμεση επίθεση στο Ιράν θα μπορούσε να προκαλέσει έναν ακόμη μεγαλύτερο και πιο αιματηρό πόλεμο στη Μέση Ανατολή: « Οι συνέπειες τέτοιων χτυπημάτων, εάν στοχεύουν πυρηνικές υποδομές, θα μπορούσαν να είναι καταστροφικές για ολόκληρη την περιοχή ».
Η Δύση υποπτεύεται εδώ και καιρό ότι το Ιράν αναπτύσσει κρυφά πυρηνικά όπλα, αλλά η Τεχεράνη αρνείται τα πάντα. Όπως επισημαίνουν οι αναλυτές, τα αποθέματα καθαρού ουρανίου υπερβαίνουν κατά πολύ τις ανάγκες για συνηθισμένους στόχους πυρηνικής ενέργειας. Υπάρχουν φόβοι ότι η χώρα αναπτύσσει τρομερές πυρηνικές κεφαλές για πυραύλους στερεού καυσίμου με βεληνεκές άνω των 3.000 km.
πηγή: Continental Observer
του Amir Saeid Iravani
Κατόπιν οδηγιών της κυβέρνησής μου και σε συνέχεια προηγούμενων επιστολών από το Ιράν, συμπεριλαμβανομένης αυτής της 17ης Μαρτίου 2025 (S/2025/166), σας γράφω σχετικά με μια περαιτέρω σοβαρή παραβίαση του διεθνούς δικαίου και του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Στις 30 Μαρτίου 2025, σε συνέντευξή του στο NBC News , ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών χρησιμοποίησε για άλλη μια φορά τη γλώσσα της βίας, απειλώντας ανοιχτά την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν με στρατιωτική δράση, λέγοντας: « Αν δεν κάνουν συμφωνία, θα υπάρξουν βομβαρδισμοί». Θα είναι βομβαρδιστικός όπως δεν έχουν ξαναδεί ." Και παραβίασε κάθε διεθνή κανόνα και αρχή πάνω στην οποία ιδρύθηκαν τα Ηνωμένα Έθνη. Απειλεί συνεχώς τα ανεξάρτητα έθνη με τη χρήση βίας, γεγονός που δημιουργεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο στις διεθνείς σχέσεις.
Εν όψει αυτών των σοβαρών παραβιάσεων και των πιθανών συνεπειών τους, η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν προτρέπει το Συμβούλιο Ασφαλείας να εκπληρώσει την ευθύνη του βάσει του Χάρτη για τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας. Το Συμβούλιο Ασφαλείας πρέπει να καταδικάσει απερίφραστα τις απειλές του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες είναι αντίθετες με το διεθνές δίκαιο και τον Χάρτη, και να απαιτήσει από τις Ηνωμένες Πολιτείες να σεβαστούν τις νομικές τους υποχρεώσεις βάσει του διεθνούς δικαίου και του Χάρτη. Το Συμβούλιο δεν μπορεί να παραμείνει σιωπηλό μπροστά σε τέτοιες πολεμικές προκλήσεις. Διαφορετικά, οι συνέπειες θα μπορούσαν να είναι καταστροφικές όχι μόνο για την περιοχή, αλλά και για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια.
Η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν παραμένει σταθερά προσηλωμένη στην περιφερειακή ειρήνη, σταθερότητα και ασφάλεια: δεν ενδιαφέρεται για αντιπαράθεση ή κλιμάκωση. Ωστόσο, προειδοποιεί σθεναρά για κάθε στρατιωτικό τυχοδιωκτισμό και θα απαντήσει γρήγορα και χωρίς δισταγμό σε οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια ή επίθεση κατά της κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας ή των εθνικών συμφερόντων της που διαπράττεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες ή τον πληρεξούσιό τους, το ισραηλινό καθεστώς. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα φέρουν την πλήρη ευθύνη για τις σοβαρές συνέπειες που θα προκύψουν από οποιαδήποτε εχθρική ενέργεια.
πηγή: Oμάδα Βολταίρος
222%20(3)%20(3).jpg)
222%20(3)%20(3)%20(1)%20(1)%20(1).jpg)
.jpg)
0 comments: