Τὰ χθεσινὰ συλλαλητήρια εἶχαν δύο πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά, τὰ ὁποία συνδέονται οὐσιαστικὰ μεταξύ τους: τὸ πρωτοφανὲς Μέγα Πλῆθος τῶν συγκεντρωμένων καὶ ὁ ἔκδηλα Πανεθνικὸς Χαρακτῆρας τῶν συγκεντρώσεων. Ἑκατοντάδες χιλιάδες Ἕλληνες ὅλων τῶν πολιτικῶν πεποιθήσεων βγῆκαν γιὰ νὰ διαμαρτυρηθοῦν Ἑνωμένοι γιὰ ἕνα κοινωνικὸ γεγονὸς μὲ βαθύτατα πολιτικὸ ὑπόβαθρο, ἀφήνοντας στὴν ἄκρη τὶς ἐπιμέρους πολιτικές τους προτιμήσεις. Δὲν ἔχει ξανασυμβεῖ κάτι τέτοιο! Τὰ χθεσινὰ συλλαλητήρια ἦταν ὁ θρίαμβος τῆς Ἐθνικῆς Ἑνότητας καὶ ἀποτελοῦν ἕνα ἁπτὸ καὶ ὁλοφάνερο δεῖγμα τοῦ τί μποροῦμε νὰ κάνουμε οἱ Ἕλληνες ὅταν εἴμαστε Ἑνωμένοι, ὑπερβαίνοντας τοὺς ἀλλεπάλληλους Διχασμοὺς ποὺ ἀπέβησαν πάντοτε καταστροφικοὶ γιὰ τὸν τόπο μας.
Ἐπιπλέον, εἶναι ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ἡ Ἀριστερὰ δὲν τίθεται ἐπικεφαλῆς μιᾶς μαζικῆς λαϊκῆς διαμαρτυρίας μὲ χαρακτῆρα κοινωνικο-πολιτικό, ἀλλὰ ἡ παρουσία της ἀπορροφᾶται ἀπὸ τὸ κυρίαρχο στοιχεῖο τῆς Παλλαϊκῆς Ἑνότητας τῶν Ἑλλήνων. Τὰ συλλαλητήρια δὲν εἶχαν οὔτε ἀριστερὸ οὔτε δεξιὸ πρόσημο. Ἦταν ἕνας εἰρηνικὸς καὶ σιωπηλὸς ξεσηκωμὸς τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, ὁ ὁποῖος ὡστόσο ἔβραζε ἀπὸ ἀγανάκτηση γιὰ τὴν ἀπέναντι στὴν παρανομία, τὴν αὐθαιρεσία, τὴν ἀδικία καὶ τὴν θρασύτητα τῆς Συμμορίας τοῦ Μαξίμου γιὰ τὸ Ἔγκλημα τῶν Τεμπῶν ἀξιώνοντας Δικαιοσύνη γιὰ τὰ θύματα καὶ τοὺς συγγενεῖς τους καὶ Τιμωρία τῶν ἐνόχων. Ἦταν μία διαμαρτυρία ποὺ προέτασσε τὶς Ἀξίες καὶ ὄχι τὶς ἰδεολογίες.
Ὁ ἀντικυβερνητικὸς χαρακτῆρας τῶν συλλαλητηρίων εἶναι πρόδηλος, ἀφοῦ ἡ διαμαρτυρία στρεφόταν ἐναντίον τῆς κυβέρνησης. Ὡστόσο, αὐτὴ εἶναι ἡ «κορυφὴ τοῦ παγόβουνου». Ἄλλωστε ἡ δυσαρέσκεια κατὰ τῆς κυβέρνησης δὲν τροφοδοτεῖ τὰ σάπια κόμματα τῆς ἀντιπολίτευσης ποὺ κυβέρνησαν τὴν χώρα. Τὸ ζήτημα εἶναι σίγουρα πιὸ βαθύ, καὶ δὲν ἀφορᾶ μονάχα τὴν συσσωρευμένη δυσαρέσκεια γιὰ τοὺς κυβερνητικοὺς χειρισμοὺς στὰ προβλήματα τῆς καθημερινότητας ἤ τὰ ἐθνικὰ θέματα. Στὴν πραγματικότητα, ἡ πρωτόγνωρα ἐκπεφρασμένη παλλαϊκὴ δυσαρέσκεια ἔχει νὰ κάνει μὲ τὸ ἴδιο τὸ ἐγκαθιδρυμένο καθεστώς, σὲ κυβερνητικὸ καὶ θεσμικὸ ἐπίπεδο. Ἀφορᾶ τὸ σύνολο τοῦ πολιτικοῦ συστήματος, ποὺ περιλαμβάνει κυβέρνηση, κόμματα, δικαστικὴ ἐξουσία, γενικὰ τὸ σύνολο τῶν θεσμῶν: ὁλόκληρο τὸ καθεστὼς τῆς Τρίτης Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας!
Ἀπὸ τὸ 1974 (Μεταπολίτευση) ἔχουμε μία πρωτοφανῆ σὲ ἔκταση καὶ βάθος δυσαρέσκεια τοῦ λαοῦ ἀπέναντι στὸ καθεστώς, μία πρωτόγνωρη διάσταση μεταξὺ λαοῦ καὶ ἰθυνόντων. Εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα τῆς καθολικῆς κρίσης τῆς ἑλλαδικῆς κοινωνίας, ποὺ βγῆκε στὴν ἐπιφάνεια μὲ τὴν ἄτυπη χρεωκοπία τοῦ 2010, τὰ μνημόνια κ.λπ. Κι αὐτὴ κοινωνικὴ δυσαρέσκεια ποὺ ἐκδηλώθηκε σὲ ποσότητα καὶ ποιότητα στὰ χθεσινὰ συλλαλητήρια δὲν βρίσκει πολιτικὴ ἔκφραση. Ἡ κρίση τῆς σύγχρονης νεοελληνικῆς κοινωνίας ἀνάγεται -ὅσο ποτὲ ἄλλωστε τὰ τελευταῖα 50 χρόνια- σὲ κρίση ἡγεσίας.
Ὁ λαὸς ἔκανε ἐχθές ἕνα ἅλμα -ποσοτικὸ καὶ ποιοτικό- θέτοντας τὸ ζήτημα ἐπὶ τάπητος. Τὴν λύση μποροῦν νὰ τὴν δώσουν οἱ δημιουργικὲς καὶ ἔντιμες ἐφεδρεῖες τοῦ ἔθνους ποὺ μποροῦν νὰ ἀναλάβουν τὴν ἡγεσία τοῦ τόπου σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα τοῦ δημοσίου βίου Ἀναθεμελιώντας τὴν Χώρα πάνω σὲ ὑγιεῖς βάσεις. Αὐτὸ εἶναι στὴν πραγματικότητα τὸ μεγάλο μήνυμα τῶν συλλαλητηρίων.
Καὶ αὐτὸ φέρνει στὸ προσκήνιο τὸ μέγα ἰδεῶδες τοῦ Πατριωτισμοῦ. Ἡ Ἐθνικὴ Ἑνότητα καὶ Ὁμοψυχία τῶν Ἑλλήνων ποὺ πλημμύρισαν ἐχθὲς ὁλόκληρη τὴν χώρα καταδεικνύουν ὅτι ὁ μόνος τρόπος γιὰ νὰ ξεπεράσουμε τὴν σημερινὴ βαθύτατη κρίση ποὺ μᾶς ταλανίζει καὶ μᾶς ἀπειλεῖ μέχρι ὁλικῆς καταστροφῆς εἶναι ἡ ἀνάκτηση καὶ ἡ ἀναγέννηση τοῦ Ἑλληνικοῦ Πατριωτισμοῦ στὶς σκληρὲς συνθῆκες τοῦ 21ου αἰῶνα, ποὺ μόλις τώρα οὐσιαστικὰ ἀρχίζει μὲ τὶς μεγάλες ἀλλαγὲς ποὺ συντελοῦνται σὲ παγκόσμια κλίμακα μπροστὰ στὰ μάτια μας.
Τὰ συλλαλητήρια ἔδειξαν ὅτι ὕστερα ἀπὸ τὴν κρίση τῶν ἰδεολογιῶν καὶ τὴν παρακμὴ τῶν κομμάτων ποὺ σημάδεψαν τὰ τελευταῖα πενήντα χρόνια τοῦ ἐθνικοῦ μας βίου ἡ μοναδικὴ δύναμη ποὺ μπορεῖ νὰ ἑνώσει τοὺς Ἕλληνες εἶναι ἡ Ἐθνικὴ Ἑνότητα καὶ ὅτι ἡ μοναδικὴ ἰδέα ποὺ μπορεῖ νὰ ἀναγεννήσει τὸν τόπο εἶναι αὐτὴ ποὺ ἦταν πάντοτε ἡ κινητήρια δύναμη τοῦ Ἑλληνισμοῦ: ὁ Πατριωτισμός!
Χρειαζόμαστε μία Πατριωτικὴ ἐπανίδρυση τῆς Δημοκρατίας μας. Μιᾶς Δημοκρατίας ποὺ γιὰ νὰ εἶναι πραγματικὴ θὰ πρέπει νὰ βρίσκεται στὴν Ὑπηρεσία Ὅλων τῶν Ἑλλήνων καὶ νὰ ἐμπνέεται ἀπὸ τὴν συνέχεια τοῦ Ἔθνους ὡς κοινότητας προγόνων, ζώντων καὶ ἀγέννητων. Ἄς ἀναλογισθοῦμε μόνο ὅτι μὲ ἕνα τέτοιο γνώμονα -τὸν Ἐθνικὸ γνώμονα τῆς ἐθνικῆς κοινότητας ὡς ἀδιάρρηκτης γραμμῆς μεταξὺ ἐθνικοῦ παρελθόντος, παρόντος καὶ μέλλοντος- δὲν θὰ εἴχαμε χρεωκοπήσει καταστρέφοντας τὸν μόχθο τῶν προγόνων μας καὶ κληρονομώντας στὰ παιδιά μας τὰ θεόρατα χρέη μας στοὺς τοκογλύφους. Καὶ θὰ φροντίζαμε νὰ ἔχουμε φτιάξει κι ἕναν σοβαρὸ σιδηρόδρομο γιὰ νὰ μὴν
ἐξαϋλώνονταν.https://www.facebook.com/Serafeim1968/posts/pfbid0fxCp7jdMnVkzWc8eaADoF4EvmT174BzCivcL2ok45Z227NLyj5g4cmguv2YbJwuml
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: