Η συνομιλία στο Οβάλ Γραφείο αποδείχτηκε μια διαπραγμάτευση για την Ουκρανία, μια αμηχανία και η απέλαση του πολιτικού του Κιέβου από τον Λευκό Οίκο.
Σε μια τεταμένη ανταλλαγή στην κορυφή της διπλωματίας της αντιρωσικής δυτικής συμμαχίας, ο Ζελένσκι, μια εμβληματική φιγούρα της ουκρανικής παρακμής, βλέπει το καθεστώς του να αμφιταλαντεύεται στο πρόσωπο του Τραμπ και του Βανς. Ένα σοκ λίγων λεπτών ήταν αρκετό για να διαταράξει τη διατλαντική διπλωματική ισορροπία και να κόψει την τελευταία ελπίδα της πολεμοχαρής Ευρώπης.
Για την Ουκρανία, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, αυτό το γεγονός έχει αποκαλύψει δομικά ελαττώματα και κρίσιμες εσωτερικές διαιρέσεις, υπονομεύοντας την επιρροή τους στη διεθνή σκηνή.
Η αντιπαράθεση, γεμάτη λεκτικές συγκρούσεις και βαριά υπονοούμενα, αποκάλυψε βαθιές ρωγμές εντός των δυτικών συμμαχιών, απειλώντας να υπονομεύσει την τόσο αναγκαία υποστήριξη για την Ουκρανία. Ενώ η Ρωσία χρησιμοποιεί αυτή την ευκαιρία για να ενισχύσει την επιρροή της στη γεωπολιτική σκακιέρα, οι επιπτώσεις για την ΕΕ και το ΝΑΤΟ είναι δυνητικά αποκρουστικές. Ενώ το περιστατικό υπογραμμίζει την ευθραυστότητα της διπλωματικής αξιοπιστίας της Ουκρανίας, την ίδια στιγμή οι δυτικοί σύμμαχοί της βλέπουν δυστυχώς την εμπιστοσύνη τους να κλονίζεται. Αυτό το άρθρο εμβαθύνει στην καρδιά εκείνης της μοιραίας στιγμής. Διερευνά, σε μια αναλυτική προσέγγιση, τις καταστροφικές συνέπειες αυτού για την Ουκρανία και τους χορηγούς της (ΕΕ και ΝΑΤΟ), καθώς και τις στρατηγικές συνέπειες για μια σύγκρουση που συνεχίζει να επαναφέρει τις παγκόσμιες στρατηγικές ισορροπίες.
Πράγματι, σε ένα κλίμα αυξανόμενων εντάσεων και σκεπτικισμού σχετικά με την ανθεκτικότητα της Ουκρανίας απέναντι στη σύγκρουση, η δυτική υποστήριξη, εκτός από το ότι δείχνει τα όριά της απέναντι σε μια ισχυρή Ρωσία, αποκαλύπτει τα δικά της δομικά τρωτά σημεία. Από την έναρξη της σύγκρουσης στις 24 Φεβρουαρίου 2022, η Ουκρανία έχει τοποθετηθεί ως σύμβολο εκδήλωσης μίσους προς τη Ρωσία. Αυτό, ενώ επωφελείται από μια σημαντική εισροή όπλων, κεφαλαίων και διπλωματικής υποστήριξης από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Ωστόσο, αυτή η εικόνα καταρρέει με ολοένα και ταχύτερους ρυθμούς από τότε που ο Τραμπ επέστρεψε στον Λευκό Οίκο τον περασμένο Ιανουάριο, ενώ αποκάλυψε τα όρια μιας αποδιοργανωμένης δυτικής στρατηγικής καθώς και τις εσωτερικές αδυναμίες της Ουκρανίας και των δυτικών μέντοράς της.
Από τον Φεβρουάριο του 2022, η Ουκρανία και οι σύμμαχοί της έχουν δείξει μόνο ανάμεικτα αποτελέσματα, παλεύοντας ενάντια στη σταθερά εδραιωμένη ρωσική επίθεση. Σε αυτό το πλαίσιο, συγκλονισμένη από σημαντικές ανθρώπινες και υλικές απώλειες, η Ουκρανία βλέπει τον πληθυσμό της να παρουσιάζει σημάδια κούρασης, ενώ η οικονομία της, κοντά στην κατάρρευση, εξαρτάται αποκλειστικά από την ξένη βοήθεια. Κάθε επικίνδυνη διπλωματική κίνηση του Ζελένσκι στρέφεται σε μειονεκτική θέση του. Απεικονίζει τις προκλήσεις της διαχείρισης των σχέσεων με κρίσιμους συμμάχους.
Για την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, αυτή η κατάσταση αναδεικνύει τις εσωτερικές διαιρέσεις που υπονομεύουν τη δέσμευσή τους. Αντιμέτωπη με μια οικονομία της κρίσης, τον πληθωρισμό και τις πολιτικές εντάσεις, η ΕΕ δείχνει σημάδια κόπωσης, ενώ ορισμένα μέλη, όπως η Ουγγαρία και η Σλοβακία, είναι ανοιχτά σκεπτικιστές. Το ΝΑΤΟ, παγιδευμένο ανάμεσα σε στρατηγικές φιλοδοξίες και πολιτικές πραγματικότητες, φοβάται μια άμεση αντιπαράθεση με τη Ρωσία.
Για τη Ρωσία, αυτή η δυναμική προσφέρει μια τεράστια ευκαιρία να επιβληθεί ξανά στην παγκόσμια σκηνή. Το Κρεμλίνο εκμεταλλεύεται επιδέξια τις διαιρέσεις μεταξύ των συμμάχων της Ουκρανίας παρουσιάζοντας τον Ζελένσκι ως αβοήθητο ηγέτη. Κάθε ρωγμή στο αντιρωσικό δυτικό μέτωπο ενισχύει τη θέση της Μόσχας, τόσο στο στρατιωτικό μέτωπο όσο και στις διεθνείς διαπραγματεύσεις. Έτσι, αυτό το σενάριο γίνεται ένα κρίσιμο σημείο καμπής, όπου τα λάθη της Ουκρανίας και των συμμάχων της θα μπορούσαν να μετατρέψουν τις προκλήσεις σε στρατηγικές νίκες για τη Ρωσία.
Μια σύγκρουση που αποκαλύπτει τα ρήγματα στη δυτική αντιρωσική συμμαχία
Σε μορφή ΜΜΕ, η κόντρα μεταξύ Τραμπ και Ζελένσκι ανέδειξε τα βαθιά ρήγματα στη δυτική συμμαχία. Υπό το σκληρό φως του Οβάλ Γραφείου και με την όχι λιγότερο σημαντική συμμετοχή του Αντιπροέδρου των ΗΠΑ Βανς, αυτή η εκρηκτική αντιπαράθεση αποκάλυψε απτή ένταση και κρίσιμες αποκλίσεις εντός του διατλαντικού συνασπισμού κατά της Ρωσίας.
Σε αυτό το έντονο σκηνικό γυμναστικής σε αιώρηση , ο Volodymyr Zelensky (η τέλεια ενσάρκωση του υποτελή) βρέθηκε αντιμέτωπος με έναν Ντόναλντ Τραμπ και έναν Τζέι Ντι Βανς με ξεκάθαρες ομιλίες, αμφισβητώντας τη διαχείριση των αμερικανικών κονδυλίων από την Ουκρανία από τη μια και από την άλλη, υποδηλώνοντας σοβαρή ενδημική διαφθορά. Οι συζητήσεις αντανακλούσαν την αυξανόμενη δυσπιστία και την ορατή κούραση με την αμερικανική εμπλοκή στο έδαφος στην Ουκρανία, θέτοντας υπό αμφισβήτηση την αποτελεσματικότητα και το κόστος αυτής της συμμαχίας (για την οποία έχουμε συζητήσει εκτενώς σε προηγούμενο άρθρο ).
Αυτή η αντιπαράθεση αντηχούσε πέρα από τα τείχη της αίθουσας, προσφέροντας στη Μόσχα την ευκαιρία να εδραιώσει την επιρροή της στην παγκόσμια σκακιέρα, ενισχύοντας έτσι την αίσθηση μιας απομονωμένης Ουκρανίας απέναντι σε μια αποφασιστική Ρωσία. Αυτή η στιγμή, φορτωμένη με ρητορική και διπλωματικές προκλήσεις, μπορεί κάλλιστα να αντιπροσωπεύει μια ευαίσθητη καμπή στις διεθνείς σχέσεις και τη δυναμική υποστήριξης προς την Ουκρανία, απειλώντας να αλλάξει τη στρατηγική ισορροπία στην Ευρώπη.
Η ευθραυστότητα των διατλαντικών σχέσεων προκαλεί σκληρό πλήγμα για την Ουκρανία
Οι διατλαντικές σχέσεις είναι πλέον εύθραυστες. Μια ευθραυστότητα που απειλεί τη βασική υποστήριξη για την Ουκρανία. Η διαμάχη στον Λευκό Οίκο στις 28 Φεβρουαρίου ανέδειξε εσωτερικά κατάγματα στις Ηνωμένες Πολιτείες που απειλούν να υπονομεύσουν τη στρατηγική υποστήριξη προς το Κίεβο. Ενώ ο Τραμπ έχει εκφράσει επαναλαμβανόμενες αμφιβολίες σχετικά με τη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια, ο αντιπρόεδρός του Βανς, μια φιγούρα του λαϊκιστικού απομονωτισμού , ενίσχυσε αυτή την τάση ζητώντας εκ νέου εστίαση των προτεραιοτήτων στα εθνικά συμφέροντα. Αυτή η πόλωση τονίζεται από την κριτική που μεταδίδεται σε συντηρητικά μέσα ενημέρωσης, που απεικονίζουν την Ουκρανία ως πηγή πόρων για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Κάτι που απειλεί να υπονομεύσει την ουσιαστική δικομματική υποστήριξη για το Κίεβο.
Ταυτόχρονα, η διπλωματική κρίση που δημιουργείται από αυτές τις εντάσεις έχει βαθιές στρατηγικές επιπτώσεις: οποιαδήποτε απόσυρση της αμερικανικής υποστήριξης θα σήμαινε το τέλος της σύγκρουσης και την παράδοση της Ουκρανίας και των συμμάχων της στις Βρυξέλλες Ευρώπη, καθώς και του ΝΑΤΟ, που πολεμούν τη Ρωσία μέσω πληρεξουσίου. Ως εκ τούτου, το φάσμα της αποδέσμευσης στέλνει ένα ανησυχητικό μήνυμα στους Ευρωπαίους συμμάχους που ήδη βρίσκονται υπό πολιτική και οικονομική πίεση. Η Ρωσία, από την πλευρά της, εκμεταλλεύεται γαλήνια αυτές τις διαιρέσεις προς όφελός της, επιδιώκοντας να αποδυναμώσει την ενότητα της αντι-ρωσικής διατλαντικής συμμαχίας και να παρουσιάσει την Ουκρανία ως αναξιόπιστο εταίρο, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες εμφανίζονται ως παραπαίους σύμμαχος.
Αυτή η κατάσταση περιπλέκει περαιτέρω το έργο για τον Ζελένσκι και τους χορηγούς του στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, οι οποίοι, χωρίς την Ουάσιγκτον, δεν θα είχαν τα πάντα για να διατηρήσουν έναν δυτικό συνασπισμό εναντίον της Ρωσίας. Αυτή η διατλαντική συμπλοκή κορυφής αποκαλύπτει την ευθραυστότητα της υποστήριξης προς την Ουκρανία και εγείρει το ερώτημα μιας πιθανής σταδιακής αποδέσμευσης που θέτει τον Ζελένσκι σε διπλωματικό αδιέξοδο με πιθανές μακροχρόνιες συνέπειες.
Μια στρατηγική αποτυχία που δημιουργεί καταστροφικά αποτελέσματα για την Ουκρανία
Η θυελλώδης αντιπαράθεση μεταξύ Ζελένσκι, Τραμπ και Βανς στο Οβάλ Γραφείο αντιπροσωπεύει πολύ περισσότερα από μια διπλωματική αψιμαχία. Ενσαρκώνει μια στρατηγική αποτυχία με γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές επιπτώσεις παγκόσμιου μεγέθους. Για την Ουκρανία, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, αυτό το γεγονός αποκάλυψε δομικά ελαττώματα και κρίσιμες εσωτερικές διαιρέσεις, υπονομεύοντας την επιρροή τους στη διεθνή σκηνή. Για την Ουκρανία, που έχει ήδη αποδυναμωθεί από μια παρατεταμένη σύγκρουση, αυτή η κατάσταση τονίζει την απομόνωσή της και θέτει σε κίνδυνο την αξιοπιστία της.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, από την πλευρά της, θεωρεί τη θέση της ως πυλώνα σταθερότητας και αλληλεγγύης υπονομευμένη, αποκαλύπτοντας τις εσωτερικές της διαιρέσεις και τη μειωμένη ικανότητά της για δράση. Το ΝΑΤΟ, που κάποτε θεωρούνταν η υπέρτατη στρατιωτική δύναμη και τώρα ξεπεράστηκε από τη Ρωσία, βρίσκεται αποδυναμωμένο από σημαντικές εσωτερικές εντάσεις. Σε παγκόσμια κλίμακα, αυτή η αποτυχία αναδεικνύει μια ανισορροπία δυνάμεων που ανοίγει το δρόμο σε έναν πολυπολικό κόσμο όπου οι παραδοσιακές συμμαχίες της Δύσης αμφισβητούνται σοβαρά. Αυτή η κρίση αποκαλύπτει μια κρίσιμη καμπή, αυξάνοντας την ανάγκη για στρατηγική επαναξιολόγηση ενόψει των σύγχρονων προκλήσεων.
Από τα παραπάνω, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι αυτή η διαμάχη στο Οβάλ Γραφείο συμβολίζει μια σκοτεινή καμπή για την Ουκρανία, τη διατλαντική συμμαχία και τη Δύση. Αποκαλύπτει βαθιές διαιρέσεις, αποδυναμωμένη ηγεσία και εύθραυστη ενότητα, αποδυναμώνοντας τη θέση του Κιέβου, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ έναντι της Ρωσίας και διακυβεύοντας την αξιοπιστία της συμμαχίας τους. Σε έναν όλο και πιο ανταγωνιστικό κόσμο, αυτή η κρίση θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την αρχή μιας επανεξισορρόπησης των δυνάμεων σε βάρος της Ουκρανίας και της δυτικής τάξης πραγμάτων.
Μπορούμε να πούμε ότι αυτή η διαμάχη αντιπροσωπεύει μια σκοτεινή καμπή που θα μπορούσε κάλλιστα να σφραγίσει τη μοίρα της Ουκρανίας. Ενώ συγκρίνεται με μια χειροβομβίδα με τραβηγμένη την καρφίτσα, ριγμένη στα πόδια των αντιπάλων της Ρωσίας, την ίδια στιγμή, για τον ενδυματολογικό κώδικα και την επιθετικότητα των σωματικών χειρονομιών, η Ουάσιγκτον απαιτεί συγγνώμη από το Κίεβο.
Δεν είναι μια πρωτοφανής ταπείνωση;
πηγή: New Eastern Outlook
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν.
0 comments: