Στην Βέρνη, γίναμε μάρτυρες της υπογραφής θεσμικής συμφωνίας μεταξύ της Ελβετίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ).
Σταθεροποίηση της διμερούς διαδρομής μεταξύ των δύο εταίρων. Ωστόσο, μόνο η Ursula von der Leyen, η οποία κήρυξε το γεγονός ως ιστορική ημέρα, έδειξε τον ενθουσιασμό μιας μεγάλης ημέρας. Ενώ η δεύτερη υπογράφοντα, η απερχόμενη προεδρία της Ελβετικής Συνομοσπονδίας, Viola Amherd, μόλις ανακοίνωσε την παραίτησή της.Θυμόμαστε ότι τον Μάρτιο του 2021, το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο (Cf) αποχώρησε από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την ΕΕ. Άρνοντας έτσι μια πολύ άκαμπτη συμφωνία-πλαίσιο και πάνω απ' όλα εις βάρος της χώρας των ρολογιών και των σοκολατών. Η Ελβετία είχε τότε το δικαίωμα να λάβει αντίποινα, όπως ο αποκλεισμός των εταιρειών της από την ευρωπαϊκή αγορά ηλεκτρικής ενέργειας ή ο τερματισμός της ισοτιμίας του χρηματιστηρίου. Ωστόσο, η επαφή δεν διακόπηκε ποτέ. Όπως θυμάται η «The Government Portal», για σχεδόν 25 χρόνια, η διμερής διαδρομή συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στην ευημερία της Ελβετίας. Η κοινή αγορά απορροφά το 40% των ελβετικών εξαγωγών. Ή 151 δισ. φράγκα σε σύνολο 378 δισ. φράγκα σε προϊόντα και υπηρεσίες. Στη δεύτερη θέση βρίσκονται οι Ηνωμένες Πολιτείες με 60 δις. Η Κίνα, από την πλευρά της, απορροφά «μόνο» 20 δισεκατομμύρια εξαγωγές από την πατρίδα της Χάιντι.
Επίσης, υπήρξε μεγάλη ανακούφιση για τα πολιτικά κόμματα που αυτοαποκαλούνται οικονομικά, όπως το ΔΔΔ και το Κέντρο (πρώην PDC), όταν το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο ενέκρινε μια νέα διαπραγματευτική εντολή στις 8 Μαρτίου 2024. Τα αστικά κόμματα το διακηρύσσουν: μια κακή συμφωνία είναι καλύτερη από τη μη συμφωνία.
Από την πλευρά της, η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen έθεσε στον εαυτό της την πρόκληση να καταλήξει σε μια νέα συμφωνία με την Ελβετία πριν από το τέλος του 2024. Η αποστολή εκπληρώθηκε.
Και ήταν μετά από 197 συνεδριάσεις διαπραγματεύσεων που προέκυψε το συμπέρασμα των υλικών συζητήσεων. Αποφασιστικό βήμα, σίγουρα, αλλά παραμένει μόνο ένα πρώτο βήμα.
Τα κύρια σημεία αυτής της θεσμικής συμφωνίας
Ας ξεκινήσουμε με αυτό που δεν πρέπει να είναι πρόβλημα. Η Ελβετική Συνομοσπονδία παραιτείται από την αύξηση των πανεπιστημιακών φόρων για τους Ευρωπαίους φοιτητές και οι Ελβετοί ερευνητές μπορούν ήδη να ενταχθούν στα ερευνητικά προγράμματα της ΕΕ «Horizon Europe», «EURATOM» και «Digital Europe» την 1η Ιανουαρίου.
Τα υπόλοιπα θα είναι ενοχλητικά. Πρώτον ως προς την οικονομική συνεισφορά. Η Ελβετία έχει ήδη συνεισφέρει δύο φορές ένα δισεκατομμύριο φράγκα από το 2020. Τώρα πληρώνει 130 εκατομμύρια φράγκα ετησίως ως εθελοντής συνεισφέρων. Η νέα συμφωνία προβλέπει ότι από το 2030 έως το 2036 θα πρέπει να πληρώνει 350 εκατομμύρια φράγκα ετησίως. Αυτά τα χρήματα δεν θα χρησιμοποιηθούν κανονικά για τη χρηματοδότηση του τακτικού προϋπολογισμού της ΕΕ, αλλά θα προορίζονται για ορισμένα από τα πιο εύθραυστα μέλη της και για συγκεκριμένα προγράμματα στα οποία μπορεί να συμμετάσχει. Το αγροτικό πολιτικό κόμμα UDC έχει ήδη αντιδράσει: «γιατί να πληρώσουμε μόνοι μας;» «Δεν είναι συνεργασία;» Επιπλέον, η περίφημη ρήτρα απόδρασης σε θέματα μετανάστευσης προκαλεί ήδη κυψέλες. Πρώτον, η Ελβετία, με πληθυσμό εννέα εκατομμυρίων κατοίκων, υποδέχεται 140.000 νέους ξένους κάθε χρόνο. Η ρήτρα διασφάλισης της οποίας το UDC και το Κέντρο διεκδικούν την πατρότητα θα επέτρεπε τη διακοπή αυτής της ροής με μονομερή απόφαση και υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Ωστόσο, εάν χρειαστεί, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα εξετάσει τα πλεονεκτήματα της ενεργοποίησης αυτής της ρήτρας διασφάλισης και θα μπορούσε να παραπέμψει την Ελβετία σε ένα διαιτητικό δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να την εκθέσει σε μέτρα αποζημίωσης ή ακόμη και αντίποινα. Μόνο αυτό.
Από την πλευρά τους, τα συνδικάτα, το Σοσιαλιστικό Κόμμα και οι Πράσινοι φτερνίζονται για το θέμα των αποσπασμένων εργαζομένων που ανοίγει το δρόμο στο ντάμπινγκ των μισθών. Το ίδιο το Cf αναγνωρίζει ότι η μισθολογική προστασία δεν είναι πλέον εγγυημένη. Στην Ελβετία, το έθιμο υπαγορεύει ότι ένας αποσπασμένος εργαζόμενος – για παράδειγμα: μια εταιρεία της Γενεύης που παρέχει εργασία σε ένα άλλο αρκετά απομακρυσμένο καντόνι – λαμβάνει 150 φράγκα την ημέρα για διαμονή και τρία ημερήσια γεύματα. Εδώ βρίσκεται το πρόβλημα. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η εταιρεία είναι ελεύθερη να πληρώσει σύμφωνα με τις συνθήκες της αγοράς της χώρας καταγωγής της. Επιπλέον, χώρες όπως η Πολωνία δεν έχουν καν κανονισμούς σε αυτόν τον τομέα. Λαμβάνοντας υπόψη είκοσι εργάσιμες ημέρες στα 150 φράγκα, αυτό δίνει ένα περιθώριο ελιγμών 3000 φράγκων το μήνα σε μειονεκτική θέση των Ελβετών εργοδοτών. Και εκεί που πραγματικά πονάει η γάτα… είναι η υποχρέωση να δεχόμαστε με «δυναμικό» τρόπο όλους τους νέους νόμους που θεσπίζει η ΕΕ. Το «δυναμικό» αποδυναμώνει τα επιρρήματα που είναι αυτόματα ή συστηματικά. Σε αντάλλαγμα για αυτήν την εγκατάλειψη της κυριαρχίας, η ΕΕ προσφέρεται να συμμετάσχει στην ανάπτυξη νέων νόμων. Οι άνθρωποι που είναι ακόμα κυρίαρχοι στην Ελβετία μάλλον δεν θα το δεχτούν.
Επόμενα βήματα
Έξι στα επτά ομοσπονδιακά τμήματα ανησυχούν για την υλοποίηση αυτής της θεσμικής συμφωνίας που τα ελβετικά μέσα ενημέρωσης λανθασμένα αποκαλούν διμερή III. Οι ενδιαφερόμενοι αξιωματούχοι, η καγκελαρία και οι διαπραγματευτές έχουν προθεσμία μέχρι το επόμενο καλοκαίρι για να μεταφράσουν και να καταστήσουν εύπεπτα τα κείμενα σύμφωνα με την ελβετική νομοθεσία. Το Κοινοβούλιο θα πρέπει να είναι σε θέση να επαναλάβει τα πάντα κατά τις συνόδους του 2026 και ο κυρίαρχος πιθανότατα θα κληθεί στις κάλπες, στον ρυθμό των δημοψηφισμάτων, από το 2028.
Τρεις επιπλέον συμφωνίες
Ταυτόχρονα, το ΣτΕ ήθελε να προσθέσει τρεις πρόσθετες διμερείς συμφωνίες που επίσης δεν θα παραλείψουν να προκαλέσουν συζήτηση. Το πρώτο αφορά την προστασία των τροφίμων. Για παράδειγμα, η Ελβετία έχει ένα μορατόριουμ για τους ΓΤΟ μέχρι το τέλος του έτους. Η ΕΕ των λομπίστες που δεν γνωρίζουν ένα τέτοιο μέτρο θα πρέπει ωστόσο να το σεβαστεί. Όσο για τη συμφωνία για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, δεν αφήνει να κοιμηθούν τα συνδικάτα, τα οποία επισημαίνουν ότι όλες οι χώρες που γνώρισαν την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας υποφέρουν από υποεπενδύσεις σε υποδομές και ότι η μεσαία τάξη πρόποση. Τέλος, η διμερής συμφωνία για τη διαχείριση της υγείας, η οποία ζητά από κοινού με την ΕΕ για την αντιμετώπιση μιας πανδημίας, για παράδειγμα, θα προκαλέσει επίσης, χωρίς αμφιβολία, πολύ μελάνι να ρέει.
Κατά τη διάρκεια της κρίσης του Covid-19, η ΕΕ και η Συνομοσπονδία βρέθηκαν σε πολλά μέτρα. Αλλά όσον αφορά τις αγορές προϊόντων αγγελιοφόρων ARM και τον περιορισμό, τα καλά σημεία φαίνεται να προέρχονται περισσότερο από τη δεύτερη παρά από την ΕΕ. Η Ελβετία βασιζόταν στην ενδυνάμωση των κατοίκων της με τον εθελοντικό περιορισμό και έδειξε μεγαλύτερη προσοχή απέναντι στον εντυπωσιασμό.
Πώς θα κάνει το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο να κάνει τους ανθρώπους να καταπιούν το χάπι;
Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι ότι δεν υπήρχε ενθουσιασμός κατά την καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου στις 3:00 μ.μ., Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2024. Οι Ελβετοί υπουργοί, χωρίς πεποίθηση, έδωσαν την εντύπωση ότι ήθελαν να κερδίσουν χρόνο. Ήδη σχεδιάζεται ότι σε περίπτωση διαβούλευσης με τον κόσμο τα θέματα θα ψηφιστούν σύμφωνα με την αρχή του λουκάνικου ή σε δόσεις. Για να γίνει το περιεχόμενο πιο εύπεπτο. Πώς θα αντιδράσει τότε η ΕΕ, εάν οι Ελβετοί επιλέξουν à la carte αυτό που τους ταιριάζει;
Τι γίνεται με την Ευρωπαϊκή Ένωση το 2028;
Εάν συνεχιστεί η τρέχουσα τάση, θα είναι πάντα πιο αδύναμη. Αυτός ο θεσμός ζει στο βωμό των επιταγών των τεχνοκρατών και των λομπίστες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Βιώνει μια βαθιά δομική και πολιτική κρίση. Η Γερμανία βρίσκεται σε ύφεση. Η Γαλλία είναι υπό εποπτεία και η Ιταλία έγινε για πρώτη φορά ο κύριος οικονομικός συνεισφέρων στη ζώνη (βάρος ΑΕΠ x ρυθμός ανάπτυξης).
Τι πρέπει να σκεφτούμε για αυτό το φιλοπόλεμο ίδρυμα που, εκτός από υποστηρικτής του Wokism, έχει παρασύρει τη γηραιά ήπειρο σε πόλεμο εναντίον της Ρωσικής Ομοσπονδίας; Τι πρέπει να σκεφτόμαστε για αυτήν την Ευρωπαϊκή Ένωση που δεν είναι πρωτοπόρος σε καμία από τις νέες βασικές τεχνολογίες, σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα; Και τι να σκεφτείς για τους 720 ευρωβουλευτές του που δεν έχουν κανένα απολύτως νομοθετικό προνόμιο εκτός από το να κάνουν παράσταση για την τακτοποιημένη μηνιαία αμοιβή των 9975,42 ευρώ + μηνιαίο φάκελο 28.696 ευρώ για πιθανούς βοηθούς και το γραφείο; Εξάλλου, το να είσαι ευρωβουλευτής δεν είναι δουλειά πλήρους απασχόλησης. Γνωρίζουν αυτοί οι αιρετοί την πραγματικότητα των μειονεκτούντων τάξεων της γηραιάς ηπείρου; Τίποτα δεν είναι λιγότερο σίγουρο. Η σιγά σιγά αποχώρηση από το ελβετικό σύστημα άμεσης δημοκρατίας που έχει αποδειχθεί ως τεχνοκρατικό «πράγμα» που κάνει όλο και περισσότερους δυσαρεστημένους και φτωχούς συνταξιούχους είναι ένα βήμα που οι Ελβετοί μάλλον δεν θα κάνουν εύκολα.
Και η πολύ πρόσφατη παραίτηση της Ελβετίδας υπουργού Viola Amherd είναι μόνο το προοίμιο για άλλες παραιτήσεις εντός της κυβέρνησης. Λίγοι είναι αυτοί που θα θελήσουν να μπουν στην αρένα για να υπερασπιστούν αυτή τη θεσμική συμφωνία έναντι του κυρίαρχου. Το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο το γνωρίζει αυτό. Αυτό μάλλον δεν ισχύει για την ξανθιά Ούρσουλα που επέστρεψε θριαμβευτική από τη Βέρνη στις Βρυξέλλες αυτή την περίφημη Παρασκευή, 20 Δεκεμβρίου 2024.
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν.
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: