Το Πεκίνο είναι, από κάθε άποψη, ο «πέτρινος καλεσμένος» στη διεθνή σκηνή.
Αυτός, ανάμεσα στους μεγάλους ηθοποιούς, για τον οποίο μιλάμε λιγότερο ή για τον οποίο προσπαθούμε να μην μιλήσουμε. Ωστόσο, η παρουσία του είναι σταθερή σε κάθε σενάριο, κάθε ένταση και σύγκρουση, είτε βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη είτε ακόμα λανθάνουσα.Ωστόσο, η κινεζική πρωτεύουσα παραμένει, στην πραγματικότητα, από πέτρα. Σιωπηλός. Στις σκιές. Μικρή, πολύ λίγο επιδεικτική, εσκεμμένα διακριτική και έτοιμη να αποκαλυφθεί μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο.
Οι δηλώσεις των εκπροσώπων της, ιδιαίτερα του Σι Τζινπίνγκ, είναι ένα αριστούργημα της ανατολίτικης διπλωματίας. Ευγενικός, πάντα, ακόμη και εξαιρετικά ευγενικός. Και μετρημένο. Τόσο πολύ που μας επιτρέπουν μόνο να δούμε, με δυσκολία, τις σκέψεις της ολιγαρχίας που διοικεί τον ασιατικό γίγαντα.
Κι όμως, η Κίνα απέχει πολύ από το να είναι ένας κοιμισμένος γίγαντας. Ενεργεί, σε πολλά επίπεδα, με μεγάλη αποφασιστικότητα και αξιοσημείωτη ευφυΐα.
Από τη μια πλευρά, ο κύριος στόχος των κυρίων της Απαγορευμένης Πόλης είναι η εσωτερική ανάπτυξη, που επιδιώκεται με εξαιρετική συνέπεια, σε μια χώρα όπου, για αιώνες, η πλειοψηφία του πληθυσμού ζούσε με μια απλή οικονομία επιβίωσης. Μια φτωχή και ουσιαστικά αγροτική οικονομία.
Σήμερα, η βιομηχανική ανάπτυξη της Κίνας είναι εντυπωσιακή. Ο ασιατικός γίγαντας έχει γίνει ο μεγαλύτερος παραγωγός αγαθών όλων των ειδών. Ανταγωνιστική, συχνά νικηφόρα έναντι των ανταγωνιστών της, ιδίως των Ηνωμένων Πολιτειών, τις οποίες πλέον καταφέρνει να ανταποκριθεί, ή και να ξεπεράσει, ως προς την ποιότητα παραγωγής σε πολλούς βασικούς τομείς.
Αυτή η εντυπωσιακή βιομηχανική ανάπτυξη μειώνει τις περιοχές της φτώχειας στη χώρα, αν και αυτό δεν έρχεται χωρίς κραδασμούς και περιορισμούς. Οι συνθήκες εργασίας σίγουρα δεν είναι συγκρίσιμες με εκείνες των δυτικών εργατών. Ωστόσο, πρέπει να γίνουν κατανοητές στο ιστορικό πλαίσιο του ασιατικού γίγαντα, σημειώνοντας μια συνεχή βελτίωση παρά τις πολυάριθμες αντιφάσεις, μερικές φορές βίαιες.
Ωστόσο, είναι στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής που η Κίνα πρέπει, σήμερα, να αξιολογηθεί με μεγάλη προσοχή.
Μια εξαιρετικά επεκτατική πολιτική, αν και εμπίπτει στο σύνθημα του Xi Jinping: επέκταση χωρίς σύγκρουση.
Είναι προφανές ότι η ηγεσία του Πεκίνου αποφεύγει πάση θυσία να βαλτώσει σε πολέμους ή συγκρούσεις κάθε είδους. Ευνοεί ένα εργαλείο οικονομικής διείσδυσης, φαινομενικά ειρηνικό. Και αυτό, όχι μόνο στη γειτονική περιοχή, που ονομάζεται Άπω Ανατολή, αλλά σε όλο τον κόσμο.
Η κινεζική παρουσία είναι στην πραγματικότητα όλο και πιο μαζική στην υποσαχάρια Αφρική, όπου γίνεται αισθητή ιδιαίτερα στη βιομηχανική οργάνωση και τον έλεγχο της παραγωγής χαμηλού κόστους, αλλά αυξανόμενης ποιότητας, ενώ δημιουργεί θέσεις εργασίας για τους τοπικούς πληθυσμούς.
Το Πεκίνο δεν ενδιαφέρεται για εδαφική επέκταση. Η κινεζική ιστορική νοοτροπία παραμένει, άλλωστε, συνδεδεμένη με την προγονική εικόνα του Μεσαίου Βασιλείου, του κέντρου γύρω από το οποίο περιστρέφεται ο υπόλοιπος κόσμος.
Ο στόχος του παραμένει ουσιαστικά να επεκτείνει την οικονομική του επιρροή, συνδέοντας έτσι διάφορους λαούς, υποτάσσοντάς τους στην πραγματικότητα με ήπιο τρόπο, χωρίς να καταφεύγει ή να καταφεύγει όσο το δυνατόν λιγότερο στη βία.
Ωστόσο, αυτό σε καμία περίπτωση δεν συνεπάγεται περιορισμό στη χρήση βίας. Το Πεκίνο είναι πάντα έτοιμο να καταφύγει σε αυτήν εάν απειληθούν τα συμφέροντα και οι στόχοι του.
Η απειλή σήμερα προέρχεται από τον ανταγωνισμό από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στην Ουάσιγκτον, η Κίνα θεωρείται πλέον ως ο αληθινός, και κατά κάποιο τρόπο ο μοναδικός, γεωπολιτικός ανταγωνιστής.
Και εδώ είναι που εμφανίζεται μια βαθιά διαφορά.
Οι Αμερικανοί και οι Κινέζοι είναι πλέον πεπεισμένοι ότι η άμεση σύγκρουση, η μετωπική σύγκρουση για την υπεροχή, είναι μόνο θέμα χρόνου.
Αλλά ο τρόπος σύλληψης και μέτρησης του χρόνου είναι βαθιά διαφορετικός.
Οι Αμερικανοί βιάζονται και ενεργούν ανάλογα με εξαιρετική ταχύτητα, μερικές φορές, και μάλιστα πολύ συχνά, με υπερβολική βιασύνη. Είναι ο τρόπος ύπαρξης τους. Εξάλλου, η ιστορία τους ξεκίνησε λίγο περισσότερο από δύο αιώνες πριν.
Για τους Κινέζους, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Αυτό που μπορεί να μας φαίνεται ως βραδύτητα πηγάζει από ένα παρελθόν αιώνων. Η πρώτη αυτοκρατορία, αυτή της δυναστείας των Σανγκ, χρονολογείται από τη νεολιθική περίοδο.
Επιπλέον, η ελίτ του Πεκίνου είναι πεπεισμένη ότι ο χρόνος είναι με το μέρος της, μια πεποίθηση που βασίζεται σε συγκεκριμένα γεγονότα.
Δεν βιάζονται, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν προετοιμάζονται για μετωπική αντιπαράθεση με την Αμερική.
Το αντίθετο μάλιστα…
πηγή: Electo Magazine
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν.
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: