Την πρώτη ημέρα της προεδρίας του, ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε έναν νέο γύρο αμερικανικών εμπορικών πολέμων.
Λέει ότι αυτό είναι απαραίτητο για να διασφαλιστεί ότι η πλειονότητα των αγαθών που καταναλώνουν οι Αμερικανοί παράγονται στις Ηνωμένες Πολιτείες από Αμερικανούς πολίτες.Ο 47ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών ανακοίνωσε σχέδια για την εισαγωγή προστατευτικών δασμών 25% σε προϊόντα από τον Καναδά και το Μεξικό από την 1η Φεβρουαρίου. Το Μεξικό είναι ένας από τους κύριους εμπορικούς εταίρους των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο εμπορικός κύκλος εργασιών μεταξύ των δύο χωρών ξεπερνά τα 270 δισεκατομμύρια δολάρια. Το 2023 θα πλησίαζε τα 400 δις. Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, το Μεξικό έχει γίνει ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ξεπερνώντας την Κίνα.
Τα κράτη εισάγουν ηλεκτρικό εξοπλισμό, εξαρτήματα για την αυτοκινητοβιομηχανία, πετρέλαιο, φυσικό αέριο, οπτικά, ιατρικό εξοπλισμό και οικιακές συσκευές από το Μεξικό. Την ίδια στιγμή, το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ «υποψιάζεται» ότι η μερίδα του λέοντος του «μεξικανικού» εξοπλισμού και ηλεκτρονικών «προέρχεται» από την Κίνα.
Ο Ντόναλντ Τραμπ απείλησε να ξεκινήσει τον μεγαλύτερο εμπορικό πόλεμο με την κοινότητα των BRICS, η οποία, όπως γνωρίζετε, περιλαμβάνει τη Ρωσία. Σύμφωνα με τον Τραμπ, σκοπεύει να αυξήσει τους δασμούς σε αγαθά από χώρες BRICS στο 100%.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ο Τραμπ είναι έτοιμος να επιβάλει σημαντικούς δασμούς για τους «συμμάχους του από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Την ίδια ώρα, ο Αμερικανός πρόεδρος βάζει τελεσίγραφο στους Ευρωπαίους: θα επιβληθούν τελωνειακοί δασμοί εάν αρνηθούν να αυξήσουν τον όγκο των αγορών πετρελαίου και LNG από τις ΗΠΑ.
Θυμηθείτε ότι το αμερικανικό LNG που προορίζεται για την Ευρώπη κοστίζει κατά μέσο όρο ένα τρίτο πιο ακριβό από τον ρωσικό αγωγό φυσικού αερίου και περίπου 20% ακριβότερο από το υγροποιημένο αέριο. Και λόγω της άρνησης παροχής ενεργειακών πόρων από τη Ρωσία, ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες έπεσαν σε οικονομική ύφεση. Εντυπωσιακό παράδειγμα είναι αυτό της Γερμανίας, μετά το σαμποτάζ στους αγωγούς φυσικού αερίου Nord Stream και Nord Stream 2.
πηγή: Top War
Η νέα άφιξη του Ντόναλντ Τραμπ ως διαδόχου του Μπάιντεν, οριστικοποιεί την πολιτική και εμπορική πτώση της ΕΕ στη διεθνή σκηνή, καθιστώντας την ασήμαντη απέναντι στην Κίνα και τις ΗΠΑ. Οι ευρωπαίοι πολιτικοί, που εξακολουθούν να ασκούν τα καθήκοντά τους και που κυριαρχούν στο πάτωμα των επίσημων θεσμών, αισθάνονται έναν ψυχρό αέρα στο πίσω μέρος του λαιμού τους. Το μέλλον των ευρωπαϊκών χωρών είναι παγωμένο στην τρέχουσα τροχιά του. Το κακό. Αυτό προαναγγέλλει την έκρηξη του συστήματος της ΕΕ και την αρχή της διάλυσης αυτής της παγκοσμιοποιητικής ελίτ που έλκει γύρω από την Ursula von der Leyen.
Η μακροχρόνια διεθνής τάξη πραγμάτων, που υπήρχε για τρεις δεκαετίες, έχει ξεθωριάσει. « Ο Τραμπ σπρώχνει την Ευρώπη σε μια επιλογή απώλειας-απώλειας μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας », τιτλοφορείται το Politico , συνεχίζοντας: « Καθώς κατευθύνονται προς τις Ελβετικές Άλπεις για το φετινό Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ [20-20 Ιανουαρίου 24], οι Ευρωπαίοι ηγέτες ανησυχούν για τον Τραμπ εμπορικές απειλές και η εξάρτηση των οικονομιών τους από την Κίνα .
Ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF), πρώην υπουργός Εξωτερικού Εμπορίου και Βιομηχανίας και Περιβάλλοντος της Νορβηγίας, Børge Brende, αντανακλώντας την ψυχρή ανησυχία της ελίτ του Νταβός, δήλωσε : « Εμείς σήμερα βρισκόμαστε σε ένα σημείο καμπής. Το 2025 θα είναι έτος συνεπειών. Θα επηρεάσει την εξέλιξη των γεγονότων, ίσως ακόμη και στο επίπεδο που έχουμε βιώσει στην ιστορία, όπως το 1918-1945-1989. Επειδή αντιμετωπίζουμε ραγδαίες τεχνολογικές προόδους που αναδιαμορφώνουν τις οικονομίες, αλλαγές στη δυναμική εξουσίας που αναδιαμορφώνουν τις παγκόσμιες σχέσεις και νέες εμπορικές πολιτικές που αναδιαμορφώνουν το εμπόριο ». « Η μακροχρόνια διεθνής τάξη που υπήρχε για τρεις δεκαετίες έχει ξεθωριάσει. Τώρα βρισκόμαστε ανάμεσα σε δύο παραγγελίες και η επόμενη δεν έχει πάρει ακόμα σάρκα και οστά », μετάνιωσε. « Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η ζούγκλα της γεωπολιτικής δεν θα ξαναγεννηθεί. Η δύναμη δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ομιλία. Η μη συνεργασία δεν μπορεί να γίνει ο νέος κανόνας. Μόλις βγήκαμε από την πιο καυτή χρονιά που έχει καταγραφεί, ο αριθμός και η ένταση των συγκρούσεων σε όλο τον κόσμο έχουν αυξηθεί κατακόρυφα και η πιθανότητα μιας νέας παγκόσμιας κρίσης υγείας διαφαίνεται στον ορίζοντα ».
Αυτή η ανησυχία διατρέχει και τα λόγια της σημερινής προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen, η οποία παραδέχεται την αποτυχία της πολιτικής και των μέτρων της. « Οι κανόνες του παιχνιδιού μεταξύ των παγκόσμιων δυνάμεων αλλάζουν. Τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Και ακόμα κι αν σε κάποιους στην Ευρώπη δεν αρέσει αυτή η νέα πραγματικότητα, είμαστε έτοιμοι να την αντιμετωπίσουμε. Οι αξίες μας δεν αλλάζουν. Αλλά για να υπερασπιστούμε αυτές τις αξίες σε έναν κόσμο που αλλάζει. Πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που ενεργούμε. Πρέπει να αναζητήσουμε νέες ευκαιρίες όπου κι αν παρουσιάζονται. Ήρθε η ώρα να εμπλακείτε πέρα από μπλοκαρίσματα και ταμπού. Και η Ευρώπη είναι έτοιμη για αλλαγή », είπε στο Νταβός.
Επιμένει: « Από τη Βαλτική Θάλασσα στο Στενό της Ταϊβάν. Η συνεταιριστική παγκόσμια τάξη πραγμάτων που φανταζόμασταν πριν από 25 χρόνια δεν έχει γίνει πραγματικότητα. Απεναντίας. Έχουμε εισέλθει σε μια νέα εποχή σκληρού γεωστρατηγικού ανταγωνισμού. Οι μεγάλες οικονομίες του κόσμου ανταγωνίζονται για πρόσβαση σε πρώτες ύλες, νέες τεχνολογίες και παγκόσμιους εμπορικούς δρόμους. Από την τεχνητή νοημοσύνη στις καθαρές τεχνολογίες. Από το κβαντικό στο διάστημα. Από την Αρκτική μέχρι τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, ο αγώνας συνεχίζεται .»
Η ΕΕ βρίσκεται σε αδιέξοδο. Το Politico εξετάζει δύο επιλογές. Επιλογή 1: Να λυγίσει στη θέλησή της και να αποσυνδεθεί πλήρως από τα κινεζικά προϊόντα, τα οποία θα δοκιμάσουν την ενότητα των 27 χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των θεσμών των Βρυξελλών, πιθανότατα θα πυροδοτήσουν αντίποινα από το Πεκίνο και θα μετριάσουν περαιτέρω τις παραπαίουσες οικονομίες τους. Επιλογή 2: Το να αφήσουμε τον Τραμπ να προχωρήσει μόνος του με την Κίνα, η οποία θα δοκιμάσει την ενότητα των 27 χωρών της ΕΕ, θα μπορούσε να ωθήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες να επιβάλουν δασμούς σε ευρωπαϊκά προϊόντα και, "το μαντέψατε, να βάλουν ακόμη περισσότερα φρένα στις παραπαίουσες οικονομίες τους . " Αντιμέτωπη με την Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες, η ΕΕ έχει κολλήσει και μαζί της η Γαλλία που –σαν τρελή– συνεχίζει να ακολουθεί τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Σχετικά με το France Inter , στις αρχές Ιανουαρίου, ο Γάλλος υπουργός Ευρώπης και Εξωτερικών, Jean-Noël Barrot, ξεκίνησε : « Μπήκαμε σε μια εποχή που βλέπουμε την επιστροφή του νόμου των ισχυρότερων; Η απάντηση είναι ναι. Πρέπει λοιπόν να αφήσουμε τους εαυτούς μας να τρομοκρατηθούν; Πρέπει να αφήσουμε τους εαυτούς μας να μας νικήσει η ανησυχία; Προφανώς όχι. Πρέπει πρώτα να ξυπνήσουμε, να δυναμώσουμε τους εαυτούς μας σε έναν κόσμο που τον κερδίζει ο νόμος των ισχυρότερων, στον στρατιωτικό τομέα, στον τομέα του ανταγωνισμού ».
Για το Politico, « το πρόβλημα είναι ότι ακόμη και οι ισχυρότεροι Ευρωπαίοι μπορεί να μην επιβιώσουν ». Και, η ΕΕ διέρχεται μια ιστορική υπαρξιακή κρίση. Οι ελίτ της αποφάσισαν –εκτός από ορισμένους όπως ο Βίκτορ Όρμπαν ή ο Σλοβάκος πρωθυπουργός Ρόμπερτ Φίκο, που αντιμετωπίζουν τις Βρυξέλλες ιδιαίτερα για τη σύγκρουση στην Ουκρανία– να αποκοπούν από τις ρωσικές πρώτες ύλες, αφήνοντας την Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες να διαπραγματεύονται χωρίς ΕΕ .
Αυτές οι ελίτ της ΕΕ αντιλαμβάνονται με κρύο ιδρώτα στην πλάτη και παγωμένο λαιμό ότι ο μεγάλος Αμερικανός σύμμαχός τους τους απογοητεύει και ότι βρίσκονται αντιμέτωποι με την οργή του ευρωπαϊκού λαού: τα ακροδεξιά κόμματα κερδίζουν στην Ευρώπη και παίρνουν πίσω το πεδίο .
Σύμφωνα με το Politico , οι δύο χώρες που βρίσκονται στην αφετηρία της δημιουργίας της ΕΕ, η Γαλλία και η Γερμανία, είναι ακριβώς « οι δύο κύριες οικονομίες της ΕΕ [οι οποίες] βρίσκονται στο επίκεντρο του ζητήματος ». « Η Γαλλία είχε τέσσερις διαφορετικούς πρωθυπουργούς σε μόλις ένα χρόνο, εν μέσω δημοσιονομικού αδιεξόδου και αυξανόμενου ελλείμματος, και οδεύει προς μια οικονομική κρίση. Η Γερμανία, αντιμέτωπη με τη δική της δημοσιονομική κρίση, κατέγραψε πτώση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της για δεύτερη συνεχή χρονιά (ανήκουστη τις τελευταίες δύο δεκαετίες), παρασύροντας μαζί της και την υπόλοιπη ΕΕ. Ο πολύ αντιδημοφιλής ηγέτης της, ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς, αναγκάστηκε να διοργανώσει πρόωρες εκλογές τον Φεβρουάριο, τις οποίες είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα χάσει », καταλήγουν τα αγγλόφωνα ΜΜΕ.
πηγή: Continental Observer
από το MoneyRadar
Το Φόρουμ του Νταβός 2025 καίγεται: από την κατοικία του στη Φλόριντα, ο Ντόναλντ Τραμπ απειλεί την Ευρώπη με ιστορικές κυρώσεις, ενώ η Κίνα επεκτείνει την επιρροή της. Σε ένα φόντο γαλλογερμανικής ύφεσης και τεχνολογικής επανάστασης, αυτή η κρίσιμη σύνοδος κορυφής θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει την παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Μεταξύ τεταμένων παρασκηνίων και μυστικών διαπραγματεύσεων, βυθισμένοι στις 48 ώρες που θα μπορούσαν να αλλάξουν τα πάντα.
Οι παγωμένες ριπές που σαρώνουν τον ελβετικό σταθμό προαναγγέλλουν τη γεωπολιτική καταιγίδα που θα χτυπήσει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ το 2025 . Καθώς ο Klaus Schwab ετοιμάζεται να εγκαταλείψει την προεδρία του ιδρύματος που έχτισε για μισό αιώνα, η συγκέντρωση μετατρέπεται σε μια παγκόσμια διπλωματική αρένα . Τα 12.000 τετραγωνικά μέτρα του Συνεδριακού Κέντρου, συνήθως το σκηνικό ήσυχων συζητήσεων μεταξύ των οικονομικών ελίτ, μετατρέπονται σε πεδίο μάχης όπου θα διαδραματίζεται το μέλλον των διεθνών σχέσεων .
Η προγραμματισμένη παρέμβαση του Ντόναλντ Τραμπ από την κατοικία του στη Φλόριντα ηλεκτρίζει ήδη τους διαδρόμους, όπου η Ευρώπη, υπονομευμένη από τις οικονομικές δυσκολίες της, προσπαθεί να ενορχηστρώσει μια λεπτή διαίρεση μεταξύ αμερικανικών και κινεζικών συμφερόντων . Σε αυτό το εκρηκτικό πλαίσιο, η εικονική παρουσία του Αμερικανού προέδρου, μόλις τρεις ημέρες μετά την ορκωμοσία του, συμβολίζει τη μεταμόρφωση μιας παγκόσμιας τάξης όπου η αντιπαράθεση υπερισχύει πλέον της συνεργασίας .
Οι μυστικές διαπραγματεύσεις που ταράζουν τους διαδρόμους του Νταβός
Το αχανές σύμπλεγμα του Νταβός δονείται με ασυνήθιστο ενθουσιασμό. Οι αίθουσες που συνδέονται μεταξύ τους αντηχούν με τεταμένες ανταλλαγές μεταξύ κλειστών υπουργών Οικονομικών και μεγιστάνων της τεχνολογίας με μεγάλες φιλοδοξίες. Η ένταση εντείνεται σταδιακά , καθώς οι αντιπροσωπείες διασταυρώνονται σε μια ακριβή χορογραφία επίσημων συναντήσεων και μυστικών διαπραγματεύσεων. Οι οικονομικοί στρατηγοί , κολλημένοι στις οθόνες τους, εξετάζουν εξονυχιστικά την παραμικρή αλληλεπίδραση που μπορεί να κλονίσει την ισορροπία των παγκόσμιων αγορών.
Την ίδια στιγμή, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν τελειοποιεί την απάντησή της στις αμερικανικές εμπορικές απειλές , ενώ οι Κινέζοι διπλωμάτες υφαίνουν σχολαστικά το δίκτυο επιρροής τους στα παρασκήνια της εξουσίας. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ντινγκ Σουεξιάνγκ , μάστερ στην τέχνη των οικονομικών διαπραγματεύσεων, διεξάγει στρατηγικές συνομιλίες με αναποφάσιστους Ευρωπαίους αξιωματούχους. Στο πλευρό του, μια ομάδα Κινέζων ειδικών εναλλάσσεται επιδέξια μεταξύ δελεαστικών επενδυτικών προτάσεων και συγκαλυμμένης διπλωματικής πίεσης, εκμεταλλευόμενη τα ελαττώματα της ευρωπαϊκής ενότητας .
Η άρνηση του Τραμπ να πατήσει το πόδι του σε ελβετικό έδαφος υπέρ μιας παρέμβασης από το Μαρ-α-Λάγκο συμβολίζει μια βαθιά διπλωματική ρήξη. Αυτή η στρατηγική αποστασιοποίησης έχει λάβει μια ιδιαίτερη διάσταση μετά τις αμφιλεγόμενες επισκέψεις της Giorgia Meloni και του Viktor Orbán στη Φλόριντα . Αυτές οι παράλληλες διπλωματικές πρωτοβουλίες σπάζουν την ευρωπαϊκή συνοχή σε μια εποχή που είναι κρίσιμη. Στα γραφεία των Βρυξελλών, οι πολιτικοί στρατηγοί παρακολουθούν αβοήθητοι καθώς αυτό το βαλς πίστης απειλεί να κατακερματίσει την ευρωπαϊκή συμμαχία.
Η διπλή κρίση που συγκλονίζει Παρίσι και Βερολίνο
Η γερμανική βιομηχανική δύναμη κλυδωνίζεται στα θεμέλιά της. Οι ναυαρχίδες του Ρουρ τρέχουν αργά, οι παραγγελίες αυτοκινήτων καταρρέουν και η μηχανή εξαγωγής σταματά. Αυτή η οικονομική πτώση επιταχύνεται υπό τη διπλή επίδραση μιας δαπανηρής ενεργειακής μετάβασης και της πτώσης της ανταγωνιστικότητας. Οι δρόμοι του Βερολίνου ζωντανεύουν με καθημερινές διαδηλώσεις, αναγκάζοντας τον Καγκελάριο Σολτς να προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Τα ινστιτούτα δημοσκοπήσεων προβλέπουν μια μεγάλη πολιτική αναταραχή, που χαρακτηρίζεται από την άνοδο δυνάμεων εχθρικών προς τις ευρωπαϊκές οικονομικές οδηγίες.
Ταυτόχρονα, το γαλλικό πολιτικό αδιέξοδο ενισχύει την ηπειρωτική αναταραχή. Το κυβερνητικό γαϊτανάκι φτάνει σε ρεκόρ με πρωτοφανή διαδοχή Πρωθυπουργών. Πίσω από αυτό το πολιτικό θέατρο κρύβεται η αδυναμία εκσυγχρονισμού μιας οικονομίας που έχει παραλύσει από δομικά εμπόδια. Τα δημόσια οικονομικά επιδεινώνονται αδυσώπητα, σε ένα πλαίσιο αυξανόμενων κοινωνικών διαμαρτυριών. Τα κινήματα διαμαρτυρίας, προσωρινά σιωπηλά, απειλούν να επανεμφανιστούν, που τροφοδοτούνται από τον καλπάζοντα πληθωρισμό και τη διάβρωση του βιοτικού επιπέδου .
Αυτή η συστημική αστάθεια εκθέτει την Ευρώπη σε διεθνή πίεση. Οι γερμανικοί βιομηχανικοί γίγαντες , συνηθισμένοι να υπαγορεύουν τις συνθήκες τους, τώρα φοβούνται τον αντίκτυπο των αμερικανικών κυρώσεων. Οι Γάλλοι παραγωγοί κρασιού υπολογίζουν ήδη τις πιθανές απώλειες, αν και τα ιρλανδικά εργαστήρια αναμένουν τις επιπτώσεις ενός διατλαντικού εμπορικού πολέμου . Στα ευρωπαϊκά υπουργεία, οι ειδικοί αναπτύσσουν αμυντικές στρατηγικές, γνωρίζοντας ότι κάθε απάντηση κινδυνεύει να επιδεινώσει την ύφεση.
85 δισ. ευρώ: ο αριθμός που τροφοδοτεί την οργή του Τραμπ
Η εμπορική επίθεση της Ουάσιγκτον τοποθετεί την Ευρωπαϊκή Ένωση σε απαράδεκτη θέση. Τα οικονομικά δεδομένα, που μετατράπηκαν σε διπλωματικά όπλα από την κυβέρνηση Τραμπ, υπογραμμίζουν τις εμπορικές ανισορροπίες: το γερμανικό πλεόνασμα των 85,7 δισ. ευρώ πυροδοτεί την αμερικανική οργή, ακολουθούμενο από το ιταλικό πλεόνασμα και την ιρλανδική κυριαρχία στον φαρμακευτικό κλάδο. Μπροστά σε αυτά τα στοιχεία, η αμερικανική διοίκηση ακονίζει τα όπλα της. Οι αναλυτές προβλέπουν στοχευμένες κυρώσεις: φόρος 25% στη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία, που απειλεί άμεσα τις αλυσίδες παραγωγής στη Στουτγάρδη και το Μόναχο, 40% στα γαλλικά κρασιά και οινοπνευματώδη ποτά και έως και 35% στα ιρλανδικά φάρμακα .
Αυτή η στρατηγική εκδηλώνεται την ίδια στιγμή που η κινεζική οικονομική επιρροή εντείνεται στην Ευρώπη. Από την προμήθεια κρίσιμων εξαρτημάτων έως τις στρατηγικές επενδύσεις σε λιμενικές υποδομές, το Πεκίνο ενορχηστρώνει μεθοδικά την επέκτασή του.
Οι τερματικοί σταθμοί στο Ρότερνταμ και το Αμβούργο εξαρτώνται πλέον από τις ασιατικές εμπορικές ροές , ενώ η γερμανική βιομηχανία δεν μπορεί να κάνει χωρίς κινεζικά στρατηγικά ορυκτά. Αυτή η αλληλεξάρτηση περιπλέκει κάθε προσπάθεια οικονομικής χειραφέτησης, ειδικά αφού οι ευρωπαϊκές διπλωματικές υπηρεσίες εντοπίζουν διακριτικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Τραμπ και Σι Τζινπίνγκ . Αυτές οι εμπιστευτικές συνομιλίες, όπου ο Έλον Μασκ θα έπαιζε ρόλο διευκόλυνσης , αναζωπυρώνουν τους φόβους για μια νέα διμερή συμφωνία που, όπως και το 2020, θα υποβιβάσει την Ευρώπη στην τάξη του θεατή.
Η σιωπηλή επανάσταση που μεταμορφώνει την παγκόσμια οικονομία
Πέρα από τις διπλωματικές αναταράξεις, ένας σιωπηλός μετασχηματισμός σχεδιάζει εκ νέου τα περιγράμματα της παγκόσμιας οικονομίας. Οι συνεδριακοί χώροι του Νταβός καλωσορίζουν τους ψηφιακούς πρωτοπόρους που διαταράσσουν τα καθιερωμένα παραδείγματα. Οι αλγόριθμοι τεχνητής νοημοσύνης δεν παρατηρούν πλέον απλώς τις αγορές: τις σμιλεύουν σε πραγματικό χρόνο, μετακινώντας κολοσσιαίο κεφάλαιο σε χιλιοστά του δευτερολέπτου, ενώ οι κβαντικοί υπολογιστές υπόσχονται επανάσταση στην ιατρική ανάλυση και την επιστημονική έρευνα.
Τα ελβετικά ερευνητικά κέντρα ανταγωνίζονται στην εφευρετικότητα τα εργαστήρια της Καλιφόρνια, πιέζοντας τα όρια του δυνατού στη βιοϊατρική. Οι εξατομικευμένες γονιδιακές θεραπείες εγκαταλείπουν το πειραματικό πεδίο για να εισέλθουν στην κλινική φάση, ενώ οι πρώτες 3D εκτυπωμένες βιονικές προσθέσεις μεταμορφώνουν την αναγεννητική ιατρική. Αυτή η τεχνολογική επιτάχυνση είναι αναγκαστικά συνυφασμένη με την περιβαλλοντική έκτακτη ανάγκη: οι λύσεις πράσινης ενέργειας, που τροφοδοτούνται από σημαντικές εξελίξεις στην αποθήκευση ενέργειας, αναδεικνύονται ως η νέα μηχανή οικονομικής ισχύος . Τα έθνη που κατέχουν αυτές τις αναδυόμενες τεχνολογίες θα διαμορφώσουν την αυριανή ισορροπία δυνάμεων, υποβιβάζοντας ενδεχομένως τις σημερινές εμπορικές τριβές σε απαρχαιωμένες αψιμαχίες.
Το Φόρουμ του Νταβός 2025 σηματοδοτεί μια ιστορική καμπή. Ο θεσμός που δημιούργησε ο Klaus Schwab , ο οποίος μετέτρεψε μια ταπεινή συνάντηση των Άλπεων σε ένα παγκόσμιο σταυροδρόμι λήψης αποφάσεων, αντιμετωπίζει σήμερα το τρόμο μιας διεθνούς τάξης σε πλήρη αναδιοργάνωση. Η ευρωπαϊκή συνοχή, κλονισμένη από τις αμερικανικές επιθέσεις και τις κινεζικές αποπλανήσεις, περνάει από τη σοβαρότερη δοκιμασία της.
Σε αυτή τη γεωπολιτική δίνη , οι τεχνολογικές ανατροπές συνεχίζουν την ανελέητη πορεία τους, επανασχεδιάζοντας βαθιά τον χάρτη των οικονομικών δυνάμεων . Η Ευρώπη, κολλημένη μεταξύ αντίστασης και προσαρμογής, παίζει το μέλλον της στα φιλόξενα σαλόνια του Νταβός . Η παλιά παγκόσμια τάξη πραγμάτων ξεθωριάζει στο Νταβός, δίνοντας τη θέση της σε μια παρτίδα σκακιού όπου η τεχνολογία εκτοπίζει τους βασιλιάδες και τις βασίλισσες της οικονομικής σκακιέρας
πηγή: MoneyRadar
Κλείνοντας να υπενθυμίσω ότι ο Τράμπ εκτός από ένθερμους υποστηρικτές έχει και φανατικούς αντιπάλους. Ενδεικτικό είναι το άρθρο του Olivier Demeulenaere :
"Ο Θεός με έσωσε για να μπορέσω να κάνω την Αμερική μεγάλη ξανά». Δύο ψέματα σε μια πρόταση.
Και πρώτον, ο Τραμπ δεν μπόρεσε να σωθεί από μια επίθεση που δεν έγινε ποτέ. Ήταν απλώς ένα στήσιμο, μια ψυχοθεραπεία που είχε σκοπό να διευκολύνει την εκλογή του ενισχύοντας τη διάστασή του ως ήρωα, σωτήρα, σχεδόν ημίθεο. Μια χειραγώγηση που ήταν, όπως έχω ήδη πει, αντίστροφη ψυχολογία .
Και δύο, ο ρόλος της δεν είναι να αναστήσει το μεγαλείο και το αήττητο μιας χρεοκοπημένης Αμερικής, αλλά αντίθετα να υπογράψει το πιστοποιητικό θανάτου της ως η πρώτη παγκόσμια δύναμη που βασίζεται στο δολάριο, το νόμισμά της ταυτόχρονα από το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Αυτό είναι επίσης, κατά κάποιο τρόπο, αντίστροφη ψυχολογία: δίνοντας στον αμερικανικό λαό την ψευδαίσθηση και τη μέθη της νεοανακαλυφθείσας παντοδυναμίας για να αποκρύψει καλύτερα τη σχεδιαζόμενη μετατόπιση ηγεσίας προς την Ασία.
Όπως λέει ο Emmanuel Todd , « η δουλειά του Τραμπ θα είναι να διαχειριστεί την ήττα των Ηνωμένων Πολιτειών ενάντια στη Ρωσία ». Αυτός είναι αναμφίβολα ένας από τους λόγους που τον ωθούν να πολλαπλασιάσει τις προκλητικές εδαφικές διεκδικήσεις κατά του Καναδά, της Γροιλανδίας και του μικρού Παναμά. Για να διευκολυνθεί καλύτερα το χάπι της ρίψης της σκυτάλης στο Heartland – και αναμφίβολα επίσης στην Ταϊβάν."
πηγή: Olivier Demeulenaere
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivroellas@gmail.com-6945294197. Πάγια προσωπική μου αρχή είναι ότι όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους πολιτικές-οικονομικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές πεποιθήσεις, με την προύπόθεση να μην τις επιβάλουν με πλάγιους τρόπους είτε δια της βίας σε λαούς και ανθρώπους που δεν συμφωνούν.
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: