Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Η G20 αποκλείει τις ατζέντες της G7

Η G20 στο Ρίο είχε να κάνει με τη δύναμη του Παγκόσμιου Νότου, με την εξάλειψη της φτώχειας και την πραγματική οικονομική πρόοδο να υπερισχύουν των παλαιών ατζέντηδων του G7 του πολέμου, της κερδοσκοπίας και της στροφής των χεριών.

Η σύνοδος κορυφής της G20 που πραγματοποιήθηκε στο Ρίο στις αρχές της εβδομάδας πρόσφερε το μάλλον συναρπαστικό θέαμα ενός κόσμου βαθιά διχασμένου, τόσο γεωπολιτικά όσο και γεωοικονομικά, που προσπαθεί να δώσει στον εαυτό του την όψη διακοπών στον ήλιο.

Το προσεκτικό κοινό μπορούσε να απολαύσει πολλά πράγματα. Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, περικυκλωμένος από σωματοφύλακα, περπατά στην παραλία Κοπακαμπάνα γύρω στα μεσάνυχτα. η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ξυπόλητη στην άμμο, έκπληκτη από τα κύματα. Ο ένοικος του Λευκού Οίκου, πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν – του οποίου η ημερομηνία λήξης απέχει λιγότερο από δύο μήνες – έχασε την οικογενειακή φωτογραφία της G20 επειδή μιλούσε σε έναν φοίνικα.

Λίγο πριν από τη σύνοδο κορυφής, ο Μπάιντεν πόζαρε σε μια σκηνή στο τροπικό δάσος, με δύο γιγάντιους τηλεπρομηθευτές, δεσμευόμενοι να σώσουν τον Αμαζόνιο, όπως ακριβώς οι χειριστές του στην Ουάσιγκτον διέρρευσαν την «άδεια» στην Ουκρανία να επιτεθεί σε στόχους εντός της Ρωσικής Ομοσπονδίας με το ATACMS . ένα κατάλληλο προοίμιο για έναν πιθανό Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Με το Ρίο να προσφέρει ένα υπέροχο σκηνικό, τα πνεύματα θα έπρεπε τουλάχιστον να έχουν ηρεμήσει στο ανακαινισμένο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, τον τόπο διεξαγωγής του G20 με φόντο το βουνό Sugarloaf. Επιτρέψει ακόμη και μια σύντομη, τεταμένη χειραψία μεταξύ του προέδρου της Βραζιλίας Luiz Inácio Lula da Silva, του αληθινού ηγέτη του Παγκόσμιου Νότου, και του Προέδρου της Αργεντινής Javier Milei, ενός πράκτορα των ΗΠΑ που μισεί τον Lula.

Η Κίνα κλέβει την παράσταση

Ο λαϊκιστής αρχηγός κράτους της Βραζιλίας, του οποίου το πολιτικό κεφάλαιο ξεπερνά όλα τα εμπόδια, ήταν φυσικά άψογος τελετάρχης, αλλά ο πραγματικός πρωταγωνιστής της παράστασης ήταν ο Κινέζος Πρόεδρος Xi Jinping - φρέσκος από τον προηγούμενο θρίαμβό του, όταν ήταν για όλες τις προθέσεις και τους σκοπούς. στέφθηκε βασιλιάς του Περού στη σύνοδο κορυφής της Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας-Ειρηνικού (APEC) στη Λίμα – με τα εγκαίνια του λιμανιού Chancay 1,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων , του νέου κόμβου Θαλάσσιος Δρόμος Μεταξιού Νοτίου Αμερικής Ειρηνικού.

Με την Κίνα να πιστεύει στους παγκόσμιους διαδρόμους συνδεσιμότητας, το Chancay-Shanghai έγινε αμέσως ένα νέο σύνθημα που αντηχεί σε ολόκληρο τον Παγκόσμιο Νότο.

Ο πρωταρχικός ρόλος του Πεκίνου ως κινητήριος μοχλός και έλικας συνεργασίας στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού ισχύει επίσης για τα περισσότερα μέλη της G20. Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος από τις 13 οικονομίες της APEC και ευθύνεται για το 64,2% της οικονομικής ανάπτυξης Ασίας-Ειρηνικού.

Αυτός ο ηγετικός ρόλος επεκτείνεται στους συναδέλφους της Κίνας BRICS στην G20, καθώς και σε ολοκαίνουργιες χώρες εταίρους BRICS όπως η Ινδονησία και η Τουρκία. Συγκρίνετε το με την ομάδα G7/NATO της G20, ξεκινώντας από τις Ηνωμένες Πολιτείες, των οποίων οι μεγάλες παγκόσμιες προσφορές κυμαίνονται από παντοτινούς πολέμους και έγχρωμες επαναστάσεις έως τη στρατιωτικοποίηση της πληροφορίας και του πολιτισμού, έως τους εμπορικούς πολέμους, έως ένα τσουνάμι κυρώσεων και δήμευση περιουσιακών στοιχείων/ κλοπή.

Όπως ήταν αναμενόμενο, η G20 χαρακτηρίστηκε από σοβαρές υποκείμενες εντάσεις, ιδίως όσον αφορά την αντιπαράθεση μεταξύ της G7 και της στρατηγικής εταιρικής σχέσης μεταξύ Ρωσίας και Κίνας. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δεν μπήκε καν στον κόπο να παρευρεθεί, αντ' αυτού έστειλε τον υπουργό Εξωτερικών του Σεργκέι Λαβρόφ.

Όσο για το Πεκίνο, μετά από 7 χρόνια συνδυασμένου εμπορικού και τεχνολογικού πολέμου Τραμπ-Μάιντεν, η κινεζική οικονομία συνεχίζει να αναπτύσσεται με 5,2% ετησίως. Οι εξαγωγές αντιπροσωπεύουν τώρα μόλις το 16% του ΑΕΠ της Κίνας, επομένως η οικονομική δύναμη είναι πολύ λιγότερο ευάλωτη στις μηχανορραφίες του εξωτερικού εμπορίου. Και το μερίδιο των Ηνωμένων Πολιτειών σε αυτό το 16% είναι τώρα μόνο 15%. Με άλλα λόγια, το εμπόριο με τις Ηνωμένες Πολιτείες αντιπροσωπεύει πλέον μόνο το 2,4% του κινεζικού ΑΕΠ.

Ακόμη και κάτω από αυτό που μπορεί να περιγραφεί ως συνολικές τεχνολογικές κυρώσεις του ΝΑΤΟ, οι κινεζικές εταιρείες τεχνολογίας αναπτύσσονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ως αποτέλεσμα, όλες οι δυτικές εταιρείες τεχνολογίας αντιμετωπίζουν βαθιά προβλήματα: μαζικές συρρικνώσεις, συρρίκνωση εργοστασίων και κλείσιμο.

Εν τω μεταξύ, το εμπορικό πλεόνασμα της Κίνας με τον υπόλοιπο κόσμο έφθασε το ρεκόρ του 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων. Αυτό αποκαλούν τρομοκρατημένοι δυτικοί οικονομολόγοι την «τροχιά σύγκρουσης» της Κίνας με μερικές από τις μεγαλύτερες, αλλά σε παρακμή, οικονομίες του κόσμου.

Προσπάθειες για «ουκρανοποίηση» της ατζέντας της G20

Οι Βραζιλιάνοι χρειάστηκε να αποφύγουν μια σειρά από σφαίρες για να επιτύχουν κάποια επιτυχία σε αυτή τη σύνοδο κορυφής της G20. Την παραμονή της συνόδου, το αμερικανικό Think Tankland ξεκίνησε μια ολική προπαγανδιστική εκστρατεία, κατηγορώντας τις χώρες των BRICS ότι δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να παίρνουν θέσεις και να διαμαρτύρονται. Η G20, αντίθετα, με «όλους τους μεγάλους πιστωτές στο τραπέζι», μπορεί να είναι σε θέση να αποκαταστήσει «οικονομικά παράπονα» και αναπτυξιακά ελλείμματα.

Οι Βραζιλιάνοι ήταν αρκετά έξυπνοι για να καταλάβουν ότι ένα υπερχρεωμένο μπλοκ του ΝΑΤΟ, που επιδεικνύει πάνω από μηδενική πολιτική ηγεσία, δεν θα έκανε τίποτα στη G20 για να επανορθώσει τα «οικονομικά παράπονα», πόσο μάλλον να συνεισφέρει στη «χειραφέτηση» των χωρών του Παγκόσμιου Νότου.

Το μόνο πράγμα για το οποίο θα ενδιέφεραν οι οικονομικές ελίτ του Ηγεμόνα σε μια συνάντηση της G20 είναι η «εμβάθυνση των συνεργασιών», ένας ευφημισμός για αυξημένη συνεργασία και υποτέλεια κατά την προετοιμασία για το 2026, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες θα φιλοξενήσουν το G20.

Η Κίνα, όπως και η Βραζιλία, είχαν άλλες ιδέες. Κάπως έτσι γεννήθηκε η εκστρατεία για την καταπολέμηση της πείνας και της φτώχειας, που ξεκίνησε επίσημα στο Ρίο. Η Global Times τόνισε ξανά πώς η Κίνα « έβγαλε 800 εκατομμύρια ανθρώπους από τη φτώχεια και πέτυχε τους στόχους μείωσης της φτώχειας της Ατζέντας του 2030 του ΟΗΕ για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα ».

Στην ομιλία του στην G20, ο Xi κάλεσε όλα τα μέλη να « κάνουν ένα νέο ξεκίνημα από το Ρίο », ασκώντας « παγκοσμιοποίηση χωρίς αποκλεισμούς » και « αληθινή πολυμέρεια ». Το ΝΑΤΟΪΣΤΑΝ, όπως γνωρίζει κάθε κόκκος άμμου στην έρημο Σαχέλ, απλώς απεχθάνεται την πολυμέρεια.

Το επίσημο θέμα της G20 στο Ρίο ήταν «Χτίζοντας έναν δίκαιο κόσμο και έναν βιώσιμο πλανήτη». Οι κυρίαρχες τάξεις του Ηγεμόνα, ανεξάρτητα από το ποιος κάθεται στον Λευκό Οίκο, δεν ενδιαφέρονται για έναν «δίκαιο κόσμο», αλλά μόνο για τη διατήρηση μονομερών προνομίων. Όσο για τον «αειφόρο πλανήτη», αυτός είναι ο κώδικας για αυτό που θέλει η συμμορία του Νταβός: την τοξική επικάλυψη των συμφερόντων του ΟΗΕ, του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) και του ΝΑΤΟ.

Η G7/NATOistan προσπάθησε με κάθε μέσο να παραβιάσει την ατζέντα της G20 στο Ρίο, όπως επιβεβαιώθηκε από διπλωματικές πηγές. Ωστόσο, οι Βραζιλιάνοι παρέμειναν σταθεροί στην υπεράσπιση της πολυπολικότητας υπό την ηγεσία του Παγκόσμιου Νότου, διαπραγματεύοντας μια συμβιβαστική ατζέντα που, για όλες τις προθέσεις και σκοπούς, απέφευγε να κατέβει περαιτέρω στους τελευταίους αιώνιους πολέμους του Ηγεμόνα, στην Ουκρανία και τη Γάζα.

Με το ΝΑΤΟ στο σύνολό του να υποστηρίζει de facto τη γενοκτονία της Γάζας, η τελική δήλωση των 85 σημείων της G20 θα μπορούσε, στην καλύτερη περίπτωση, να προσφέρει κάποιες συναινετικές γενικότητες, ζητώντας τουλάχιστον κατάπαυση του πυρός στη Γάζα – η οποία απορρίφθηκε γρήγορα από τις Ηνωμένες Πολιτείες Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ αμέσως μετά την ολοκλήρωση της συνόδου κορυφής της G20.

Στη συνέντευξη Τύπου του G20, ο Λαβρόφ πρόσφερε μερικά ακόμη ψήγματα. Είπε ότι ενώ η Δύση είχε « προσπαθήσει να «ουκρανοποιήσει» την ατζέντα της G20, άλλα μέλη επέμειναν να συμπεριληφθούν και άλλες συγκρούσεις στην τελική δήλωση... Αυτές οι χώρες συμφώνησαν απρόθυμα να συζητήσουν τα σημεία της τελικής δήλωσης της G20 για τη Μέση Ανατολή ». .

Ινδονησία, Ινδία, Βραζιλία, Νότια Αφρική

Το προσωπικό αποτύπωμα του Λούλα στο G20 αντιπροσώπευε μια προσέγγιση του Παγκόσμιου Νότου: δημιουργία συμμαχίας ενάντια στην πείνα, τη φτώχεια και την κοινωνική ανισότητα και ταυτόχρονα επιβολή πρόσθετης φορολογίας στους υπερπλούσιους. Ο διάβολος θα είναι στις λεπτομέρειες, ακόμα κι αν περισσότερες από 80 χώρες έχουν ήδη εγγραφεί, εκτός από την ΕΕ και την Αφρικανική Ένωση (ΑΕ), καθώς και πολλά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και μια σειρά ΜΚΟ.

Η συμμαχία θα πρέπει, κατ' αρχήν, να ωφελήσει 500 εκατομμύρια ανθρώπους μέχρι το 2030, ιδίως με την ανάπτυξη ποιοτικών σχολικών γευμάτων για περισσότερα από 150 εκατομμύρια παιδιά. Μένει να δούμε, για παράδειγμα, πώς θα το συνειδητοποιήσει η ΑΕ στην πράξη.

Τελικά, σε κάποιο βαθμό, η G20 στο Ρίο λειτούργησε ως ένα είδος συμπλήρωμα στη σύνοδο κορυφής των BRICS στο Καζάν , προσπαθώντας να ανοίξει το δρόμο για έναν περιεκτικό κόσμο πολλών κόμβων που πλαισιώνεται από την κοινωνική δικαιοσύνη.

Ο Λούλα επέμεινε στον ουσιαστικό σύνδεσμο που ενώνει την τελευταία G20: ο παγκόσμιος Νότος, που πηγαίνει από την Ινδονησία, την Ινδία και τώρα τη Βραζιλία στη Νότια Αφρική, που θα φιλοξενήσει το G20 το επόμενο έτος, φέρνει « προοπτικές που ενδιαφέρουν τη συντριπτική πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού . ” Παρεμπιπτόντως, αυτό περιλαμβάνει, συγκεκριμένα, τρεις BRICS και έναν εταίρο BRICS.

Από προσωπική άποψη, ήταν πραγματική εμπειρία η παρατήρηση της G20 μετά από μια σειρά από πλούσιους διαλόγους στη Νότια Αφρική , με επίκεντρο την οικοδόμηση της αφρικανικής ενότητας σε έναν πολυπολικό κόσμο.

Ο πρόεδρος της Νότιας Αφρικής Cyril Ramaphosa το υπενθύμισε δηλώνοντας στο Ρίο ότι αυτή η παράδοση από τη Βραζιλία είναι « η συγκεκριμένη έκφραση των ιστορικών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δεσμών που ενώνουν τη Λατινική Αμερική και την Αφρική ». Και ελπίζουμε να ενώσουμε ολόκληρη την Παγκόσμια Πλειοψηφία.

πηγή: The Cradle