Ο Άξονας της Αντίστασης αντιμετωπίζει την πιο κρίσιμη δοκιμασία του καθώς προσπαθεί να διατηρήσει την ενότητα στα μέτωπα μάχης της Δυτικής Ασίας και να αποδείξει τη δύναμή του ενάντια στον υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ ισραηλινό στρατό, ανοίγοντας το δρόμο για μια περιφερειακή αλλαγή που θα μπορούσε να επαναπροσδιορίσει το μέλλον του.
Στο σημαντικό έργο του Strategy: A History , ο Lawrence Freedman διερευνά τον κρίσιμο ρόλο που παίζουν οι συμμαχίες στον πόλεμο, δηλώνοντας: Σε περιόδους πολέμου, η ισχύς μιας συμμαχίας δοκιμάζεται συχνά και η αντοχή της μπορεί να είναι κρίσιμη για την επιβίωση ενός έθνους.
Οι συμμαχίες παρέχουν όχι μόνο υλική υποστήριξη, αλλά και διπλωματική υποστήριξη, κοινή ευφυΐα και ικανότητα συντονισμού στρατηγικών, που όλα αυτά αυξάνουν τις πιθανότητες νίκης. Η αποτυχία διατήρησης των συμμαχιών μπορεί να οδηγήσει σε απομόνωση και αδυναμία, αποδυναμώνοντας τη συνολική πολεμική προσπάθεια.
Αυτή η παρατήρηση αντικατοπτρίζει τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στη Δυτική Ασία ως άμεση δοκιμή της αντοχής και της δύναμης του Άξονα της Αντίστασης. Μονάδα τετραγώνων Η 7η Οκτωβρίου όχι μόνο σηματοδότησε την πρώτη επέτειο της Επιχείρησης Al-Aqsa Flood αλλά και ένα σημείο καμπής όπου η θεωρία της « Ενότητας των Μετώπων » πέρασε από μια αφηρημένη ιδέα σε μια συγκεκριμένη στρατηγική.
Κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, αυτή η ιδέα διαμορφώθηκε μέσα από τα «μέτωπα υποστήριξης», με τη συνεχιζόμενη σύγκρουση να λειτουργεί ως πεδίο δοκιμής για την αποτελεσματικότητά της.
Με τη σειρά των δολοφονιών υψηλού προφίλ σε όλο το φάσμα του Άξονα της Αντίστασης, η συμμαχία αντιμετώπισε τη σοβαρή πρόκληση να αποδείξει τη συνοχή και την ικανότητά της να επιχειρεί σε πολλαπλά μέτωπα μάχης σε συντονισμένη προσπάθεια, με την ενοποίηση αυτών των πεδίων να γίνεται κρίσιμη για την ευρύτερη περιφερειακό όραμα. Ενοποίηση των μετώπων
Από τις 8 Οκτωβρίου 2023, όταν η Χεζμπολάχ του Λιβάνου ξεκίνησε επιχειρήσεις για την υποστήριξη της Γάζας, ο Άξονας της Αντίστασης προσπάθησε να μεταδώσει ένα σαφές μήνυμα: ότι οποιαδήποτε επίθεση σε ένα μέτωπο είναι επίθεση σε όλα τα μέτωπα. Αυτή η αρχή, κεντρική στην Ενότητα των Μετώπων, σημαίνει ότι το κράτος κατοχής δεν μπορεί να χειριστεί κάθε πεδίο μάχης μεμονωμένα. Η ισραηλινή στρατηγική του κατακερματισμού της σύγκρουσης και της αντιμετώπισης κάθε μετώπου ως ξεχωριστής οντότητας καθίσταται αναποτελεσματική όταν ο Άξονας συντονίζει τις απαντήσεις του σε πολλαπλά θέατρα πολέμου .
Ο Άξονας της Αντίστασης αντιμετωπίζει μια από τις πιο ισχυρές στρατιωτικές οντότητες στον κόσμο, που υποστηρίζεται από μια υπερδύναμη. Το Ισραήλ, με τις προηγμένες τεχνολογικές και στρατιωτικές δυνατότητές του, υποστηρίζεται από έναν συνασπισμό ισχυρών δυτικών κρατών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που διαθέτουν πυρηνικά όπλα, που έχουν από καιρό κυριαρχία στην παγκόσμια πολιτική τάξη πραγμάτων.
Υπό το πρίσμα αυτής της συντριπτικής στρατιωτικής ισχύος, ο Άξονας της Αντίστασης γνωρίζει ότι πρέπει να ανταποκριθεί με μια συμμαχία που, αν και ανόμοια ως προς τα συστατικά της, μπορεί συλλογικά να αποτελέσει σοβαρή απειλή. Μόνο μέσα από ένα ενιαίο μέτωπο μπορεί ο Άξονας να ελπίζει να αμφισβητήσει αποτελεσματικά έναν τόσο τρομερό αντίπαλο.
Η Ενότητα των Μετώπων αντικατοπτρίζει ένα ευρύτερο περιφερειακό όραμα που προωθεί εδώ και χρόνια η Αντίσταση . Η ιδέα δεν είναι απλώς μια στρατιωτική στρατηγική. αντιπροσωπεύει την ενσάρκωση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου περιφερειακής αντίστασης. Αυτό το όραμα στοχεύει στην επίτευξη αποτροπής και στην αντιμετώπιση της επιρροής του Τελ Αβίβ και των συμμάχων του στη δυτική και δυτική Ασία. Το περασμένο έτος έδειξε τι είναι ικανές οι διάφορες φατρίες της αντίστασης όταν οι προσπάθειές τους είναι συντονισμένες. Κάθε κόμμα εντός της συμμαχίας φέρνει μοναδικά πλεονεκτήματα και το καθένα έχει συγκεκριμένους ρόλους με βάση τις δυνατότητές του. Μαζί, αποτελούν μια ενοποιημένη δύναμη με κοινό στόχο τη μετατόπιση της ισορροπίας δυνάμεων στην περιοχή. Ώρα κρίσης για τον Άξονα της Αντίστασης
Παρά την ανθεκτικότητα που επέδειξε ο Άξονας τον περασμένο χρόνο, το κίνημα αντιμετωπίζει τώρα μια σημαντική δοκιμασία. Εάν το Ισραήλ καταφέρει να διαχωρίσει τα διάφορα μέτωπα –να σταματήσει τα μέτωπα υποστήριξης ενώ συνεχίζει τις επιχειρήσεις του στη Γάζα– αυτό θα έθετε υπό αμφισβήτηση τη σκοπιμότητα του περιφερειακού οράματος της αντίστασης.
Σε ένα τέτοιο σενάριο, η Αντίσταση του Άξονα θα έμενε ευάλωτη, η στρατηγική της για ενοποιημένα μέτωπα αποκαλύφθηκε ως ανεπαρκής μπροστά στους τακτικούς ελιγμούς του Ισραήλ – όπως η τρομοκρατική επίθεση τηλεειδοποίησης που προηγήθηκε του βομβαρδισμού της Βηρυτού και της δολοφονίας του ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα.
Ωστόσο, η Αντίσταση κατανοεί ότι η επιτυχία της εξαρτάται από την απόδειξη της βιωσιμότητας της Ενότητας των Μετώπων. Η νίκη στην τρέχουσα σύγκρουση εξαρτάται από τον αναγκασμό του Ισραήλ να εγκαταλείψει τη στρατηγική του κατακερματισμού και να αποδεχθεί ότι δεν μπορεί να διαχωρίσει τα διάφορα πεδία μάχης.
Η συμμαχία πρέπει να φέρει το κατοχικό κράτος στο σημείο της απόγνωσης, όπου συνειδητοποιεί ότι το κόστος της προσπάθειας διαίρεσης των μετώπων είναι πολύ υψηλό. Αυτή η πρόκληση, ιδιαίτερα στον Λίβανο, θα είναι καθοριστική στον συνεχιζόμενο πόλεμο.
Ο ρόλος της συμμαχίας ΗΠΑ-Ισραήλ Σε συνέντευξη Τύπου την 1η Οκτωβρίου, η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Karine Jean-Pierre, εκφράζοντας τη θέση της Ουάσιγκτον, δήλωσε: Κατανοούμε… οι Ισραηλινοί θα διεξάγουν περιορισμένες επιχειρήσεις για να καταστρέψουν τις υποδομές της Χεζμπολάχ που θα χρησιμοποιούνταν για να απειλήσουν τους Ισραηλινούς πολίτες. Και αυτό είναι σύμφωνο με το δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του και –και τους πολίτες του και να επιστρέψει με ασφάλεια– τους πολίτες τους στα σπίτια τους.
Αυτό το συναίσθημα επαναλήφθηκε περαιτέρω από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, το οποίο εξέφρασε επίσης την υποστήριξή του στη στόχευση της Χεζμπολάχ από το Ισραήλ, περιγράφοντας την ανάγκη να «αποδυναμωθούν» οι δυνατότητες του αντιστασιακού κινήματος ως απαραίτητη για την ασφάλεια του Ισραήλ. Οι ΗΠΑ γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο τρέχων πόλεμος δεν είναι απλώς μια τοπική σύγκρουση, αλλά μια κομβική στιγμή για μια νέα περιφερειακή τάξη πραγμάτων. Εάν το Ιράν και οι σύμμαχοί του στον Άξονα βγουν πολιτικά νικητές, θα επικυρώσει μια περιφερειακή στρατηγική που αμφισβητεί άμεσα τους στόχους της Δύσης στη Δυτική Ασία.
Μια τέτοια αλλαγή θα είχε βαθιές στρατηγικές επιπτώσεις, καθώς θα άλλαζε την ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή και θα προσκαλούσε μεγαλύτερη συμμετοχή από τους παγκόσμιους ανταγωνιστές της Ουάσιγκτον, ιδιαίτερα τη Ρωσία και την Κίνα. Μια νίκη για τον Άξονα της Αντίστασης θα θεωρηθεί παγκοσμίως ως νίκη για τις αντιδυτικές δυνάμεις, μειώνοντας σημαντικά την επιρροή των ΗΠΑ στην περιοχή. Όπως σημείωσε η Jackie Haughey στην ισραηλινή εφημερίδα Maariv : Εάν ο ισραηλινός στρατός ήταν μόνος στην αποστολή, οι Ιρανοί θα είχαν άλλο θέμα, αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες στέκονται συνεχώς στο πλευρό τους και είναι υπεύθυνες για τη χρηματοδότηση του πολέμου, τη συνέχιση των προμηθειών με πυρομαχικά και την παροχή διπλωματικής υποστήριξης.
Στην πράξη, αυτή είναι μια ισραηλινο-αμερικανική μάχη, ή αμερικανο-ισραηλινή, και ο ισραηλινός στρατός είναι ο ανάδοχος υλοποίησης, αλλά η Ουάσιγκτον έχει κεντρικό ρόλο. Ο δρόμος προς τη νίκη: Τι πρέπει να κάνει η αντίσταση Για να εξασφαλίσει ο Άξονας της Αντίστασης τη νίκη και να αποδείξει την αποτελεσματικότητα της περιφερειακής του στρατηγικής, πρέπει να διασφαλίσει ότι το Ισραήλ δεν μπορεί να διχάσει τα διαφορετικά μέτωπα της σύγκρουσης.
Η ευρύτερη περιφερειακή κλιμάκωση του Τελ Αβίβ, η οποία περιλαμβάνει τις επιθέσεις του κατά της Υεμένης και του Λιβάνου, καθώς και τις προετοιμασίες του για πιθανή δράση κατά του Ιράν , απλώς επιβεβαιώνει την αναγκαιότητα διατήρησης μιας ενοποιημένης αντίστασης.
Ο Άξονας πρέπει να αποκρυσταλλώσει το όραμά του για την Ενότητα των Μετώπων, διασφαλίζοντας ότι κανένα μέτωπο δεν θα μείνει απομονωμένο. Η νίκη στον Λίβανο και η συνεχιζόμενη μεταπολεμική παρουσία θα είναι καθοριστικής σημασίας για την πραγματοποίηση του μακροπρόθεσμου περιφερειακού του σχεδίου για την απελευθέρωση της περιοχής από την κατοχή. Η συνεχιζόμενη αντιπαράθεση μεταξύ της αντίστασης και του Ισραήλ έχει ήδη οδηγήσει σε αρκετά σημαντικά επιτεύγματα. Πρώτον, σε επίγειες αντιπαραθέσεις , η αντίσταση αύξησε επιτυχώς το κόστος των ισραηλινών επιχειρήσεων εμποδίζοντας επιδρομές και καταστρέφοντας πολλά άρματα μάχης Merkava. Αυτό, μαζί με τις βαριές απώλειες που προκλήθηκαν στους Ισραηλινούς στρατιώτες, απεικονίζει τη στρατηγική φθοράς της αντίστασης.
Ενώ το Ισραήλ μπορεί να επιτύχει περιορισμένα τακτικά και εδαφικά κέρδη , η αντίσταση επικεντρώνεται στη διασφάλιση ότι αυτές οι προόδους είναι δαπανηρές και μη βιώσιμες, υπονομεύοντας την ικανότητα του Ισραήλ να διατηρεί τον έλεγχο. Επιπλέον, η αντίσταση έχει εκτοξεύσει εκατοντάδες ρουκέτες στο ισραηλινό έδαφος, με μεγάλες πόλεις όπως η Χάιφα να δέχονται σχεδόν καθημερινά πυρά. Αυτά τα χτυπήματα έχουν δείξει την ικανότητα της αντίστασης να φέρει πλήγματα βαθιά μέσα στο Ισραήλ, επιδεικνύοντας την ικανότητά της για παρατεταμένη, διαρκή σύγκρουση. Αυτή η επέκταση του εύρους στόχευσης έχει ασκήσει περαιτέρω πίεση στην κατάληψη στρατιωτικών και πολιτικών υποδομών.
Επιπλέον, η αντίσταση έχει προκαλέσει εκτεταμένο « εκτοπισμό » Ισραηλινών εποίκων στο βορρά. Παρά τον στόχο του Ισραήλ να αποκαταστήσει τη σταθερότητα στη βόρεια κατεχόμενη Παλαιστίνη, η πραγματικότητα επί τόπου ήταν το αντίθετο. Καθώς περισσότεροι έποικοι φεύγουν, η ισραηλινή κυβέρνηση βρίσκεται υπό πίεση ολοένα και περισσότερο , παλεύοντας να επιτύχει τους δεδηλωμένους στόχους της. Πειθαρχία και ηγεσία σε περιόδους δοκιμών Παρά την έντονη στρατιωτική και διπλωματική πίεση, η αντίσταση κατάφερε να διατηρήσει τον συντονισμό και την πειθαρχία στις τάξεις της, ακόμη και ενόψει σημαντικών προκλήσεων, όπως οι στοχευμένες δολοφονίες βασικών ηγετών. Αυτά τα χτυπήματα δεν οδήγησαν στην αναστάτωση που θα μπορούσε να έλπιζε το Ισραήλ. Αντίθετα, η αντίσταση συνεχίζει να λειτουργεί με υψηλά επίπεδα συντονισμού, επιδεικνύοντας την ικανότητά της να αποκαθιστά την ηγεσία και να διατηρεί την επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα .
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος γεωστρατηγικός-γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytinenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197.
Η συνολική αίσθηση ασφάλειας εντός του Ισραήλ έχει επίσης κλονιστεί. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι ένα σημαντικό μέρος του ισραηλινού πληθυσμού δεν αισθάνεται πλέον ασφαλές, με πολλούς να σκέφτονται ακόμη και τη μετανάστευση λόγω της πολιτικής κατάστασης και της κατάστασης ασφαλείας. Αυτή η διάβρωση της εσωτερικής εμπιστοσύνης είναι ένα σημαντικό επίτευγμα για την αντίσταση, καθώς αποσταθεροποιεί περαιτέρω το Ισραήλ εκ των έσω – μια απόδειξη του γνωστικού πολέμου που επιβλήθηκε στο κράτος κατοχής.
Ίσως το πιο κρίσιμο επίτευγμα της αντίστασης ήταν η ικανότητά της να συντηρεί τις επιχειρήσεις παρά τις μεγάλες αποτυχίες. Η συνέχιση του αγώνα απέναντι σε τέτοιες δοκιμασίες λέει πολλά για την ανθεκτικότητα και την αποφασιστικότητά της. Η υπέρβαση αυτών των εμποδίων θα είναι καθοριστική για την τελική επιτυχία του. Αυτά τα επιτεύγματα, που εκτυλίσσονται κάτω από τεράστια πίεση, αποτελούν παράδειγμα της ικανότητας του Άξονα Αντίστασης να προσαρμοστεί, να επιμείνει και να προωθήσει το περιφερειακό του όραμα. Η σύγκρουση εξελίχθηκε πέρα από έναν απλό στρατιωτικό αγώνα, και έγινε ένας κομβικός διαγωνισμός για το μέλλον της Δυτικής Ασίας.
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: