Γεννημένος στον απόηχο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο ΟΗΕ «απέτυχε» από τα πρώτα του βήματα, εγκρίνοντας ή χρηματοδοτώντας μια λεηλασία αποικιακού χαρακτήρα που, περισσότερα από εβδομήντα πέντε χρόνια αργότερα, φαίνεται σχεδόν ανεπανόρθωτη.
Το προπατορικό αμάρτημα; Είναι να έχει κάνει τους νόμιμους ιδιοκτήτες της γης ( Asshab al Ared ), δηλαδή τους πληθυσμούς που ήταν παρόντες στην Παλαιστίνη από αμνημονεύτων χρόνων, να πληρώσουν για ένα έγκλημα στο οποίο δεν είχαν καμία σχέση, το Ολοκαύτωμα που «ανακαλύφθηκε» στα ναζιστικά στρατόπεδα κατά τη διάρκεια του η απελευθέρωση είναι έργο των Ευρωπαίων (των Γερμανών, αλλά και πολλών άλλων «συνεργατών»). Δεν ξέραμε, ισχυρίζονται ξεδιάντροπα όσοι ήξεραν αλλά προτίμησαν να σιωπήσουν... Εξ ου και ο ζήλος τους στην αναζήτηση μιας φθηνής θεραπείας για αδίστακτες κακές συνειδήσεις: τι πιο απλό για την ηρεμία αμέτρητων δειλών από το να «στείλετε οι επιζώντες σε μια χώρα καταφυγίου όπου η ευρωπαϊκή εποπτεία είχε επιβληθεί από την πτώση των Οθωμανών, αλλά μια γη με υποβλητικό όνομα για τους Σιωνιστές: είναι επομένως, πιστεύουν, τώρα ή ποτέ να γίνουν τα έργα πραγματικότητα όπως το Η Διακήρυξη Μπάλφουρ, η Εβραϊκή Εθνική Εστία κ.λπ., τόσες «υποσχέσεις» που δεν κόστισαν τίποτα στους Ευρωπαίους, αφού οι Άραβες πρέπει να πληρώσουν το τίμημα.Έτσι εμφανίζεται στην ημερήσια διάταξη το σχέδιο για τη διχοτόμηση της Παλαιστίνης, υπό βρετανική ακόμη εντολή (εξάλλου, αποκομμένη από την Υπεριορδανία από το 1922, εξαιρούμενη έτσι από την εφαρμογή της Διακήρυξης Μπαλφούρ). Αναπτύχθηκε από την Ειδική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών που συστάθηκε από τη Γενική Συνέλευση (UNGA) και εγκρίθηκε από αυτήν, το Σχέδιο ψηφίστηκε στις 29 Νοεμβρίου 1947: το ψήφισμα 181 «συνιστά» τη διαίρεση της Παλαιστίνης σε τρεις διακριτές οντότητες: ένα εβραϊκό κράτος με ποσοστό 56%. της επικράτειας και ένα αραβικό κράτος στο 42%, στην Ιερουσαλήμ (το υπόλοιπο 2%) να δοθεί ειδικό καθεστώς. Το αποτέλεσμα θα είναι η πρώτη « νάκμπα » (καταστροφή) που έχει ως αποτέλεσμα τη βάναυση και αδυσώπητη εκδίωξη εκατοντάδων χιλιάδων Παλαιστινίων που εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, τις πόλεις ή τα χωριά τους και τα εδάφη τους. Αυτή η έξοδος είναι ήδη φρικτή από μόνη της, αλλά θα περάσει σχεδόν απαρατήρητη χάρη στην προκατειλημμένη κάλυψη των μέσων ενημέρωσης ( Exodus ) και την άγνοια της κοινής γνώμης, που περνάει από τη Δύση σαν γράμμα στην ανάρτηση: είναι αυτή η « νάκμπα » που συμβαίνει στο μεσημέρι από το φθινόπωρο του 2023, εμπνέοντας τον αιδεσιμότατο Δρ. Munther Isaac, της Ευαγγελικής Λουθηρανικής Εκκλησίας της Βηθλεέμ, με αυτήν την αλήθεια που αξίζει να διαλογιστούμε: « Αν δεν τρομάζεις από αυτό που συμβαίνει, αν δεν σε κλονίζει μέχρι τα βάθη του εαυτού σου, είναι επειδή λείπει η ανθρωπιά σου ».
Το 1948, μπορούμε ήδη να πούμε στο τέλος του πρώτου κύματος εθνοκάθαρσης ότι υπό το κράτος του Ισραήλ, θα υπάρχει πάντα και παντού η γη της Παλαιστίνης. Και οι σπόροι όλων των συγκρούσεων, των δραμάτων, των μνησικακιών και των μίσων που θα πυροδοτήσουν μόνιμα τους Αγίους Τόπους και την Ευρύτερη Μέση Ανατολή. Αυτό το τυπικά αποικιακό έργο θα καταστήσει δυνατή την πραγματοποίηση του «ρυθμιστικού κράτους» που φαντάστηκε ο Λόρδος Campbell-Bannerman, Βρετανός Πρωθυπουργός, στις αρχές του 1900, προκειμένου να σπείρει διχόνοια σε ολόκληρη την περιοχή λόγω της απλής ύπαρξής της και να αποθαρρύνει τις φιλοδοξίες ή τις φιλοδοξίες των Αράβων ή των Μουσουλμάνων για ενότητα. Δεν ζητήθηκε η γνώμη των ιθαγενών, αν και αντιπροσώπευαν το 70% του πληθυσμού εκείνη την εποχή. Είναι προφανώς εχθρικοί στη διχοτόμηση, η οποία διαθέτει περισσότερο από το ήμισυ της γης τους σε Εβραίους μετανάστες, λόγω ενός άνευ προηγουμένου δικαιώματος κληρονομιάς που αναφέρεται σε προγόνους που υποτίθεται ότι έζησαν εκεί πριν από 2000 χρόνια.
Το σχέδιο του ΟΗΕ θα γίνει αποδεκτό (με τα λόγια) από τους ηγέτες της εβραϊκής κοινότητας, αλλά για ηγέτες όπως ο Μπεν-Γκουριόν, είναι μόνο ένα ορεκτικό, ένα προοίμιο της γιορτής που θα είναι η απορρόφηση ολόκληρης της Παλαιστίνης.
Το τέλος της βρετανικής εντολής ορίστηκε η 1η Αυγούστου 1948, με τη διαίρεση να ισχύει την 1η Οκτωβρίου του ίδιου έτους. Αλλά το Βασίλειο της Αυτού Μεγαλειότητας, αποδυναμωμένο από την πολεμική του προσπάθεια, απέρριψε τις ευθύνες του πριν από την ώρα του, στις 15 Μαΐου 1948. Για να επιβάλει αμέσως το χρονοδιάγραμμά του, το Κράτος του Ισραήλ ανακηρύχθηκε αμέσως στις 14 Μαΐου, την ημέρα πριν από την εκκένωση των πληρεξουσίων, σε πλαίσιο σύγχυσης και επιθέσεων... Οι Άραβες γείτονες εξαπέλυσαν εχθροπραξίες που διήρκεσαν μέχρι τον Ιανουάριο του 1949 και έληξαν με χωριστές ανακωχές. Δεν θα υπάρξει κανένα αραβικό κράτος και κανένα καθεστώς για την Ιερουσαλήμ, επιτρέποντας στους Σιωνιστές να τρώνε ήσυχα ό,τι έχει απομείνει από την Παλαιστίνη.
Εάν η νομιμότητα της κοινής χρήσης είναι μηδενική, η ίδια η νομιμότητά της είναι εξαιρετικά αβέβαιη. Παρουσιασμένο ως σύσταση, το εν λόγω Σχέδιο απορρίπτεται κατηγορηματικά από την πλειοψηφία των Αράβων ηγετών, συμπεριλαμβανομένης της Ύπατης Επιτροπής που υποστηρίζεται από τον Αραβικό Σύνδεσμο, η οποία λέει ότι είναι έτοιμη να λάβει όλα τα μέτρα για να αποτρέψει την εφαρμογή του ψηφίσματος 181 που παραβιάζει το δικαίωμα στον εαυτό -προσδιορισμός. Κηρύχθηκε άκυρο από τα Ηνωμένα Έθνη και απλώς εγκαταλείφθηκε. Όπως εξήγησε ο συνταγματάρχης Jacques Baud, ο οποίος ανέλυσε το επεισόδιο και τα νομικά του θεμέλια, το ψήφισμα, που προέρχεται από τη Γενική Συνέλευση και όχι από το Συμβούλιο Ασφαλείας, δεν έχει δεσμευτική αξία. Απλώς «συνιστά», δηλαδή, να παραιτηθεί αμέσως ο ΟΗΕ από την επιβολή της εξουσίας του. Υπό αυτές τις συνθήκες, θα συνειδητοποιήσουμε ότι η δημιουργία του Ισραήλ δεν είναι καν αποτέλεσμα απόφασης του ΟΗΕ, αλλά ότι δείχνει –ήδη– την αδυναμία του νέου Οργανισμού. Από τη γέννησή του, το Σιωνιστικό Κράτος εμφανίστηκε ως ένα «ελεύθερο ηλεκτρόνιο», απαλλαγμένο από τους περιορισμούς αυτού του κόσμου.
Το αγαπημένο παιδί που τυραννά τη συλλογική Δύση
Απολαμβάνοντας την τέρψη της αποικιοκρατικής Δύσης και την εύνοια της ΕΣΣΔ που βλέπει στο Κιμπούτς το έμβρυο ενός «σοσιαλιστικού» θύλακα, το Ισραήλ θα συμπεριφερθεί χωρίς άλλη καθυστέρηση σαν κράτος εκτός πεδίου ή ως υποκείμενο ιδιότροπο. Θα εκμεταλλευτεί το νομικό κενό για να ελευθερωθεί από το διεθνές δίκαιο, σε σημείο να το αγνοήσει εντελώς. Θα ανακαλύψει αμέσως την ατιμωρησία του και το κέρδος που μπορεί να αποκομίσει από αυτήν. Δεκάδες και ίσως εκατοντάδες ψηφίσματα του ΟΗΕ, συστάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας ή της Γενικής Συνέλευσης θα αγνοηθούν ή θα παραβιαστούν από το εβραϊκό κράτος. Από το 1947 έως το 2024, θα ήταν δύσκολο να αναφέρουμε ένα μόνο που να έχει σεβαστεί. Ακολουθούν ορισμένα παραδείγματα κειμένων που αρχειοθετήθηκαν χωρίς συνέχεια:
Το ψήφισμα 194 της 11/12/1948 που θέτει την Ιερουσαλήμ υπό διεθνή εντολή και εγγυάται την αρχή των υφιστάμενων δικαιωμάτων (sic) αγνοείται. Το ψήφισμα 242 του Συμβουλίου Ασφαλείας της 22/11/67 που αφορά την εκκένωση των κατεχόμενων εδαφών είναι επίσης το ίδιο, όπως και τα ψηφίσματα 476 της 30/06/80, 478 της 20/08/80 καθώς και 672 της 12/12/12 90, που καταδικάζουν την πολεμική στάση του σιωνιστικού κράτους και τους παράνομους νόμους του.
Συνολικά, 226 ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας φέρεται να παραβιάστηκαν για την περίοδο 1948/2016. Είναι επιπλέον των 140 ψηφισμάτων της Γενικής Συνέλευσης που αγνοήθηκαν ή παραβιάστηκαν από το 2015… Κλπ. Κάτι που λέει πολλά για τον σεβασμό που δίνουν ορισμένα κράτη στο διεθνές δίκαιο. Κάνοντας ένα εξαιρετικό βήμα και αναφερόμενος στο άρθρο 99 Κεφάλαιο XV του Χάρτη, ο Γενικός Γραμματέας Gutteres οδήγησε το Συμβούλιο να ενεργήσει επειγόντως για να αποφευχθεί μια ανθρωπιστική καταστροφή στη Γάζα, μια απειλή για την ειρήνη και την ασφάλεια στον κόσμο αντικείμενο της απόφασης 2712 της 15ης Νοεμβρίου 2023.
Γιατί αυτή η προκλητική επιπολαιότητα; Η απάντηση είναι απλή: το Κράτος του Ισραήλ είναι εξασφαλισμένο για την ολόπλευρη υποστήριξη από τη Δύση, την Αμερική και το αγγλοσαξονικό μπλοκ καταρχήν. Ο σιωνιστικός εμποτισμός, η αλληλεγγύη των «εκλεκτών λαών», «60 εκατομμύρια χριστιανοί ευαγγελιστές ενωμένοι για το Ισραήλ», ο νεοσυντηρητισμός ως τσιμέντο, η AIPAC ως «αστυνομία ηθικής», τόσα πολλά κίνητρα για αδιάλειπτη αλληλεγγύη, μια συγγένεια που δεν έχει συζητηθεί για αιώνες , τροφοδοτώντας την αλαζονεία και των δύο εταίρων: η καρδιά της Αμερικής χτυπά για το Ισραήλ και το Ισραήλ είναι η καρδιά της Αμερικής που χτυπά...
Το 1948, ο Τρούμαν ήταν ο πρώτος αρχηγός ξένου κράτους που αναγνώρισε το Ισραήλ, παίρνοντας έτσι τη σκυτάλη από τη Μεγάλη Βρετανία, η οποία βρισκόταν πίσω από τη δημιουργία του ουδέτερου κράτους που έσπειρε αταξία και καταστροφή σε όλη τη μεγάλη Μέση Ανατολή. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο το 55% των βέτο των ΗΠΑ στο Συμβούλιο Ασφαλείας συνδέεται με μια ανησυχία για την προστασία του Ισραήλ.
Η αιφνιδιαστική διάλυση της ΕΣΣΔ, που κηρύχθηκε την παραμονή των Χριστουγέννων του 1991, τάραξε τη σκακιέρα του ΟΗΕ. Το δώρο του Άγιου Βασίλη στην Αμερική είναι πολυτελές: πλήρης εξουσία πάνω στον πλανήτη. Απομένει μόνο μία υπερδύναμη και σκοπεύει να θεσπίσει το νόμο χωρίς παραχωρήσεις. Ζητείται από όλους να σταθούν στο προσκήνιο μπροστά στην απαραίτητη δύναμη, τη μεγαλύτερη Αυτοκρατορία που έχει υποστηρίξει η γη. Το Ισραήλ προάγεται σε de facto αρχή για την Ευρύτερη Μέση Ανατολή. Στη σκηνή ενός πραγματικού σεισμού, ο ΟΗΕ πρέπει να επιβιώσει και να προσαρμοστεί στη μονοπολική στιγμή, στον αδιαμφισβήτητο αμερικανικό ηγεμονισμό και να αναλάβει όλες τις συνέπειες... Θα δούμε λοιπόν τη Δύση να εφαρμόζει σταδιακά τις αρχές της στρατηγικής της «απελευθέρωσης» που πειραματίζονται στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου: πρώτα βομβαρδίζουμε και ισοπεδώνουμε δωρεάν, μετά ελευθερώνουμε, και με βάση αυτό το καταστροφικό χάος, επιβάλλουμε τον νόμο μας στο μέγιστο δυνατό βαθμό, κατά προτίμηση με παρεμβάσεις πληρεξουσίων . Οι έγχρωμες επαναστάσεις και η Αραβική Άνοιξη θα ανθίσουν τότε και το Ισραήλ διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο. Το πρόγραμμα για έναν νέο αμερικανικό αιώνα (PNAC), το πληρέστερο από τα ηγεμονικά ημερολόγια, φέρει τα ίχνη των παραπάνω θεωρήσεων.
Θα δούμε λοιπόν τη μη υγιή συγχωνευτική σχέση μεταξύ Αμερικής και Ισραήλ, μεταξύ των ηγετών της Ουάσιγκτον και εκείνων του Τελ Αβίβ, θεσμοθετημένη με υπερβολικό τρόπο, που σχετίζεται περισσότερο με την ψυχανάλυση, παρά με την ανάλυση, αν και αντιστρέφει τους ρόλους όχι αυτό που θα περιμέναμε... Λογικό αποτέλεσμα, το Σιωνιστικό Κράτος θα διολισθήσει γρήγορα προς τη συμπεριφορά ενός αδίστακτου κράτους, που χαρακτηρίζεται από τα τρία κριτήρια που υιοθέτησε ο Ισραηλινός Avi Shlaim: δεν σέβεται το νόμο διεθνώς, κατέχει όπλα μαζικής καταστροφής, ασκεί τρομοκρατία μέσω της χρήσης βίας κατά του άμαχου πληθυσμού για πολιτικούς σκοπούς.
Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών κατά τη διάρκεια ενός μεγάλου μέρους του Ψυχρού Πολέμου (από τον Απρίλιο του 1953 έως τον Σεπτέμβριο του 1961), ο Dag Hammar Skjold, ένας άνθρωπος με μεγάλη σοφία και υποδειγματική διαύγεια, είχε αυτή τη φόρμουλα που παραμένει επίκαιρη σήμερα: « Ο «ΟΗΕ δεν ήταν δημιουργήθηκε για να μας πάει στον παράδεισο, αλλά για να μας σώσει από την κόλαση ». Από εκεί που αναπαύεται μεταθανάτια, πώς θα έχει λάβει την τρέχουσα κατάσταση των πραγμάτων, δηλαδή μια ειδοποίηση θανάτου: ο ΟΗΕ έσβησε, παίρνοντας μαζί του τα λείψανα του διεθνούς δικαίου. Δεν μας έφερε στον παράδεισο, αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι μας έσωσε από την κόλαση, αφού αποδείχθηκε ανίκανη να επαναφέρει στη λογική το Κράτος που του οφείλει την ύπαρξή του...
Έρωτας με την πρώτη ματιά, 7 Οκτωβρίου 2023
Στις 7 Οκτωβρίου 2023, αυτό που το δυτικό κυρίαρχο ρεύμα θα περιγράψει ενάντια σε όλες τις πιθανότητες ως πόλεμος Ισραήλ-Χαμάς ξεσπά σαν ένα χτύπημα βροντής στον γαλάζιο ουρανό, που παρουσιάζεται ως η επίθεση μιας παλαιστινιακής τρομοκρατικής ομάδας που ήρθε από το πουθενά εναντίον ειρηνικών νέων. άνθρωποι, σύμφωνα με την τεχνική του «σαλαμιού» αγαπητοί στους θεούς της δικαιοσύνης.
Δεν θα αναπαράγουμε εδώ τα φρικτά και συντριπτικά αποτελέσματα της αντίδρασης και της καταστολής του ισραηλινού κράτους εναντίον των κατοίκων της Γάζας, ιδιαίτερα των Παλαιστινίων, εγκλωβισμένων ισόβια σε έναν θύλακα που έχει γίνει το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στον κόσμο, με την πλήρη έννοια του ο όρος. Ήδη ληστής, σφετεριστής και διαχωριστής, ασκώντας ένα απαρτχάιντ όπως η παλιά Νότια Αφρική, το Σιωνιστικό Κράτος έχει κάνει ένα νέο βήμα στην περιφρόνηση των νόμων, του διεθνούς δικαίου και του ανθρωπιστικού δικαίου: παράγει ζωντανά, απολαμβάνοντας τη μεσολάβηση, μια γενοκτονία , μια εθνοκάθαρση, που συνοδεύεται από εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και καταδικάζεται χωρίς έφεση από το Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης (ICJ), ενώ το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ICC) εξέδωσε δύο εντολές σύλληψης κατά του πρωθυπουργού Νετανιάχου και του υπουργού Γιόαντ Γκάλαντ.
Δεν μπορούμε παρά να τρομοκρατηθούμε από την τρέλα των Σιωνιστών ηγετών, που έχουν σπάσει όλα τα ταμπού και έχουν ρίξει τους διεθνείς νόμους στη λήθη. Είναι επείγον να μπει ένα τέλος στην ατιμωρησία τους μέσω αποκλεισμού, απομόνωσης και συστηματικού μποϊκοτάζ. Η αλαζονεία τους έχει γίνει απεριόριστη, όπως αποδεικνύεται από τη στάση του Νετανιάχου που στις 16 Οκτωβρίου αντιτάχθηκε στη συμμετοχή της Αλγερίας στη διάσκεψη του Παρισιού για τον Λίβανο ( sic ) και που προσβάλλει τα Ηνωμένα Έθνη στο άδυτό τους, κραδαίνοντας έναν χάρτη της Μέσης Ανατολής όπου αντικαθίσταται η Παλαιστίνη από ένα Μεγάλο Ισραήλ χωρίς σύνορα και τον πρεσβευτή του να σκίζει τη Χάρτα.
Είναι η πρώτη ζωντανή γενοκτονία, που διεκδικείται ως τέτοια από ένα κράτος που εμφανίζεται ανοιχτά ως κράτος παράνομο, βυθιζόμενο στο τερατούργημα και την αγριότητα. Συνεχίζοντας ανελέητα τη σφαγή στη Γάζα και την Παλαιστίνη, ενώ ο Νότιος Λίβανος και η Βηρυτό βομβαρδίζονται συστηματικά με το πρόσχημα της εξάλειψης των ηγετών της Χεζμπολάχ και της καταστροφής της οικονομικής και κοινωνικής υποδομής της, το Ισραήλ δεν λυπάται πλέον τίποτα και κανέναν. Οι πόλεις που έχουν καταχωρηθεί ως Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO δεν ξεφεύγουν από την καταστροφική της μανία. Τουλάχιστον ένα εκατομμύριο άνθρωποι αναζητούν καταφύγιο, ενώ ο δρόμος Βηρυτού-Δαμασκού βομβαρδίζεται συστηματικά για να αποτραπεί η μετακίνηση προσφύγων ή η επιστροφή τους σε μια Συρία που επίσης στοχοποιείται τακτικά και σοβαρά.
Η συλλογική Δύση υπερασπίζεται το Ισραήλ σε όλα του τα εγκλήματα και τις ατασθαλίες του, εγκρίνει τον προστατευόμενο του όταν επιτίθεται ανοιχτά στους θεσμούς του ΟΗΕ και στις διάφορες εκπομπές του: τη Γενική Συνέλευση, την UNRWA, την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, διάφορους εισηγητές και πράκτορες, την UNIFIL η ίδια να κηρύξει τον Γενικό Γραμματέα Αντόνιο Γκουτέρες persona non grata . Η εν λόγω Δύση υποστηρίζει ανεπιφύλακτα το Σιωνιστικό Κράτος όταν το τελευταίο ασκεί επιδεικτικά την τρομοκρατία σε ολόκληρη την περιοχή, αυξάνοντας τις εισβολές και τις επιθέσεις κατά μη στρατιωτικών εγκαταστάσεων και τις αυθαίρετες δολοφονίες, ως μέρος στοχευμένης ή αδιάκριτης τρομοκρατίας.
Πολλές φωνές υψώνονται για να απαιτήσουν να αποβληθεί από τα Ηνωμένα Έθνη το τρομοκρατικό κράτος που τους κήρυξε τον πόλεμο και ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας, που κήρυξε persona non grata στο Ισραήλ. Θα ήταν το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε. Ο ΟΗΕ είχε κάνει ένα τέτοιο βήμα κατά του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική. Μη πράττοντας αυτό εναντίον μιας τόσο εγκληματικής και επικίνδυνα προκλητικής οντότητας, ατιμάζει τον εαυτό της με τη σιωπή της και παραδέχεται την ανικανότητά της, υπό πίεση, πρέπει να ειπωθεί από τους Αγγλοσάξονες και τη συλλογική Δύση, ολοένα και πιο συλλογική σε εξευτελισμό και υποκρισία, στριμωγμένη. για τις «αξίες» και τους «κανόνες» της εφεύρεσής της, που επιβλήθηκαν στη θέση του νόμου του ΟΗΕ.
Όσον αφορά την υπόθεση τηλεειδοποίησης, απέχει πολύ από το να είναι κυρίως τεχνικό κατόρθωμα. Σύμφωνα με τον Ύπατο Αρμοστή του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Volker Türc, « η ταυτόχρονη στόχευση χιλιάδων ανθρώπων, αμάχων ή μελών ένοπλων ομάδων, χωρίς να γνωρίζουμε ποιος είχε στην κατοχή του τις στοχευόμενες συσκευές, πού και σε ποιο περιβάλλον βρίσκονταν, συνιστά παραβίαση (ακόμη μία) του διεθνούς δικαίου, παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων... "Ειδοποίηση στους δυτικούς ειδικούς που λιποθυμούν από θαυμασμό σε μια τέτοια επιχείρηση του IDF...
Ποιος θα περιγράψει τη φρίκη των παιδιών που πυροβολήθηκαν στο κεφάλι, των γυναικών που στοχοποιούνται συστηματικά, των αιχμαλώτων που βιάζονται συστηματικά, των αμάχων απανθρωποποιημένων, με το πρόσχημα ότι είναι «ζώα». Δεν θα ουρλιάξουμε ποτέ αρκετά για να υπενθυμίσουμε στους αδιάφορους ότι ολόκληρες οικογένειες κατά χιλιάδες, ακόμη και δεκάδες χιλιάδες, εξοντώνονται και πεθαίνουν κάτω από τα ερείπια μετά τους αδιάκριτους βομβαρδισμούς του «πιο ηθικού στρατού στον κόσμο». Καμία χώρα δεν διαμαρτύρεται ούτε απαιτεί λογοδοσία, κάτι που ενθαρρύνει τους ηγέτες του Τελ Αβίβ να συνεχίσουν τα σχέδιά τους για καταστροφή και κυριαρχία σε ολόκληρη την περιοχή... Francesca Albanese, εισηγήτρια για την κατάσταση των HRD στα κατεχόμενα: ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιοι έχουν βιώσει ισραηλινές φυλακές από το 1967. Γάζα, το μεγαλύτερο υπαίθριο στρατόπεδο συγκέντρωσης στον πλανήτη. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, οι Παλαιστίνιοι έχουν το δικαίωμα να αντιστέκονται στον κατακτητή με κάθε μέσο, είτε νόμιμο είτε όχι: σε τέτοιες περιπτώσεις, η έννοια της τρομοκρατίας δεν υφίσταται, παρά την επιμονή της Δύσης να χαρακτηρίζει την τρομοκρατική ομάδα Χαμάς.
Οι δυτικοί ηγέτες και τα μέσα ενημέρωσης τους ή άλλοι βοηθοί που επαινούν τη γενοκτονία που βρίσκεται σε εξέλιξη μπροστά στα μάτια μας και υποστηρίζουν το κράτος που καυχιέται για την εν λόγω γενοκτονία δεν πρέπει να έχουν πολλές αυταπάτες. Αργά ή γρήγορα θα κληθούν να λογοδοτήσουν και θα πρέπει να λογοδοτήσουν για την εσκεμμένα εγκληματική τους στάση, περιμένοντας το δικαστήριο της Ιστορίας και πριν καταλήξουν στα σκουπίδια του.
Έρευνα-επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος γεωστρατηγικός-γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytinenepress. Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197.
Τα μέλη του ΟΗΕ σιωπούν, και όλα συμβαίνουν σαν να είχε ήδη πεθάνει ο ίδιος ο ΟΗΕ, από τον όμορφο θάνατό του ή τον άσχημο θάνατό του ή έναν επαίσχυντο θάνατο... Ποιος θα τον επαναφέρει στη ζωή, μόλις οι χώρες που Η διαδοχή των διεκδικήσεων από την αποτυχημένη Δύση βασίζεται σε έναν αναζωογονημένο ΟΗΕ προσαρμοσμένο στη νέα τάξη πραγμάτων που αναδύεται. Θυμωμένοι καιροί σαν τους δικούς μας. Οι αισιόδοξοι προσκολλώνται στον συνεχιζόμενο μετασχηματισμό της παγκόσμιας τάξης. Ο άνεμος ανεβαίνει σαν καταιγίδα και ο κόσμος πρέπει να προσπαθήσει να ζήσει. Η υπάρχουσα τάξη είναι κακή, ας έρθει η νέα τάξη… επειγόντως.
πηγή: Παγκοσμιοποίηση
222%20(3)%20(3).jpg)
0 comments: