Επιβεβαιώνουμε τη Marianne και εγώ, όπως κάναμε στο βιβλίο (1), το σχεδόν ομόφωνο συναίσθημα (εκτός από ένα μέρος των Τατάρων που αντιπροσωπεύουν περίπου το 10% του πληθυσμού της Κριμαίας) κατά τη διάρκεια του δημοψηφίσματος το 2014.
Αυτή η επιθυμία για προσκόλληση στη Ρωσία υπάρχει και στο Ντονμπάς, στα ανατολικά και στα νότια και αυτό που ξεκίνησε τον πόλεμο ήταν η επιθυμία της Δύσης και των ολιγαρχικών να αρνηθούν αυτήν την πραγματικότητα που είναι γλωσσική αλλά και μνημονιακή όπου οι μάχες εναντίον του ναζισμού ήταν οι πιο σκληροί.
Αλλά αυτό που λέγεται εδώ είναι επίσης οργή εναντίον της διπλής γλώσσας της Δύσης και των Πολωνών και Βαλτικών υποτελών τους που και οι δύο μετρούν τους κινδύνους ήττας από τη Ρωσία και αναζητούν διέξοδο ενώ πολλαπλασιάζουν τις προκλήσεις με το στυλ της Ursula Von Leyen χθες. στο Κίεβο που υπόσχεται 35 δισ. ευρώ στο Κίεβο για τα «παγωμένα» περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας, ενώ δεν ισχυρίζεται ότι βρίσκεται σε πόλεμο...
Αν και οι λαοί της Ευρώπης δεν είναι, δεν αντέχουν άλλο την ύφεση, το αποτέλεσμα της εκτύπωσης χρημάτων από τις ΗΠΑ ξεχύθηκε σε στρατιωτικές βάσεις, ενώ οι «σύμμαχοι» πιέζονται στο όνομα του ΝΑΤΟ και οι «κυρώσεις» που στρέφονται κατά της οικονομίας τους ωφελούν μόνο τους εμπόρους όπλων μετατρέπουν τις επιταγές των χρηματοπιστωτικών αγορών σε σοβινιστικό πατριωτισμό.
Η περιφρόνηση σε αυτό το διπλό μέτρο μοιάζει λίγο με το να λέει ο Λαβρόφ ότι δεν θα μιλήσει στον Blyken στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ επειδή δεν υπάρχει τίποτα να περιμένει κανείς από αυτούς τους ανθρώπους, από τον υποκριτή της «τρομοκρατίας» τους, ανθρώπους που σπρώχνουν τις μαριονέτες τους στον πόλεμο και τους αφήνουν να φύγουν όταν έχουν εξαντλήσει τις δυνατότητές τους. (σημείωση της Danielle Bleitrach μετάφραση της Marianne Dunlop)
ΜΟΣΧΑ, 20 Σεπτεμβρίου – RIA Novosti. Η δήλωση του Radek Sikorski μπορεί να προκαλέσει μόνο υγιές γέλιο με την πρώτη ματιά. Μιλώντας στη συνάντηση για την Ευρωπαϊκή Στρατηγική της Γιάλτας στο Κίεβο, ο υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας πρότεινε να τεθεί η Κριμαία υπό την εντολή του ΟΗΕ.
Πιο σοβαρά, εκφράστηκε ως εξής: «Θα μπορούσαμε να θέσουμε την Κριμαία υπό την εντολή του ΟΗΕ με αποστολή να προετοιμάσει ένα δίκαιο δημοψήφισμα μετά από επαλήθευση των νόμιμων κατοίκων και άλλων…».
Φυσικά, η Κριμαία μας ανήκει και ο Σικόρσκι μπορεί να βάλει την εντολή του όπου σκέφτομαι, αλλά ο τρόπος σκέψης του είναι χαρακτηριστικός. Πρώτα απ 'όλα, απευθύνεται σε Ουκρανούς σε ένα φόρουμ όπου όλοι λένε λόγια για την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας. Στη συνέχεια μιλάει και λέει στους οικοδεσπότες του πρόσωπο με πρόσωπο ότι η Κριμαία είναι συμβολικά σημαντική για τη Ρωσία και ότι πρέπει να ανατεθεί στον ΟΗΕ. Πρότεινε να γίνει η χερσόνησος μηδενική γη για είκοσι χρόνια και στη συνέχεια να οργανωθεί εκεί ένα «δίκαιο» δημοψήφισμα.
Αλλά η Ουκρανία δεν έχει καμία πιθανότητα να κερδίσει αυτό το δημοψήφισμα. Όλοι είδαμε το 2014 τις τεράστιες ουρές που σχημάτισαν οι κάτοικοι της Κριμαίας για να κάνουν την επιλογή τους υπέρ της Ρωσίας. Ωστόσο, εκείνη την εποχή, η Ουκρανία ήταν μια κανονική χώρα, με μια σταθερή οικονομία, οι Ναζί δεν ήταν ακόμη τόσο βίαιοι και ο εφιάλτης της 2ας Μαΐου στην Οδησσό δεν είχε συμβεί ακόμα. Επιπλέον, παρατηρητές και δημοσιογράφοι ήρθαν από τη Δύση εκείνη την εποχή και όλοι είδαν πόσο πολύ ήθελαν οι κάτοικοι της Κριμαίας να «πάνε σπίτι τους».
Σήμερα, δεν έχει απομείνει τίποτα από την ουκρανική οικονομία, και η επιστροφή εκεί σημαίνει κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου και πτώση στην οικονομική άβυσσο – όπως λένε, «τη βαθύτερη από όλες τις άβυσσο». Αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Οι κάτοικοι της Κριμαίας γνωρίζουν καλά τη στάση της Ουκρανίας απέναντί τους – διατυπώθηκε πολύ ειλικρινά από τον δήμαρχο του Ντνιπροπετρόφσκ, Μπόρις Φιλάτοφ: «Πρέπει να δώσετε υποσχέσεις στα αποβράσματα… και να τις κρεμάσετε αργότερα. »
Με άλλα λόγια, για να περάσουμε από τη διπλωματική γλώσσα στην ανθρώπινη γλώσσα, ο κ. Σικόρσκι απλώς πρότεινε στους Ουκρανούς να ξεχάσουν την Κριμαία. Σε ποιον ανήκει η Κριμαία; – Σε κανέναν. Αλλά αυτό είναι μια de facto συνθηκολόγηση. Ο στόχος του καθεστώτος του Κιέβου είναι να επιστρέψει η Ρωσία στα σύνορα του 1991 Ολόκληρη η Δύση υποστήριξε αυτή την ιδέα – και οι Πολωνοί ήταν οι πιο ενεργοί. Από πού λοιπόν προέρχεται αυτή η ξαφνική αλλαγή;
Επιπλέον, ο Sikorski μιλάει πάντα όχι μόνο για λογαριασμό του, αλλά και ως σύζυγος της γυναίκας του. Η τελευταία, η Anne Applebaum, δεν είναι μόνο μια επιφανής Αμερικανίδα προπαγανδίστρια. Είναι η σάρκα του αμερικανικού βαθέος κράτους και ένα από τα πιο σχολαστικά γεράκια. Η αμερικανική ελίτ μιλάει από το στόμα της και το στόμα του Σικόρσκι είναι μόνο ένας σύνδεσμος μετάδοσης. Έτσι, αποδεικνύεται ότι οι Αμερικανοί κύριοι σπρώχνουν το Κίεβο όχι μόνο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αλλά και στην παράδοση. Τι συμβαίνει όμως; Και πού είναι η τιμή σε όλο αυτό;
Προφανώς, η απειλή κατάρρευσης του ουκρανικού μετώπου, στο οποίο τα στρατεύματά μας προελαύνουν αμείλικτα εδώ και αρκετές εβδομάδες, έχει γίνει αρκετά πραγματική – ο Ζελένσκι μπορεί να το αγνοήσει, αλλά ο επαγγελματίας Αμερικανός στρατός το βλέπει ξεκάθαρα.
Δεν υπάρχουν επιφυλάξεις – στατιστικά στοιχεία που δημοσίευσε η CIA δείχνουν ότι η Ουκρανία είναι ερημωμένη και δεν υπάρχει κανένας να πολεμήσει. Το ηθικό του πληθυσμού είναι σε ιστορικό χαμηλό - νόμιζαν ότι θα το ανέβαζαν επιτιθέμενοι στην περιοχή του Κουρσκ, αλλά αντ' αυτού θυσίασαν μόνο τους στρατιώτες τους και ο πληθυσμός έγινε ακόμη πιο λυπημένος. Είναι θέμα χρόνου – πότε όλα αυτά θα πέσουν σαν ντόμινο.
Η Ουάσιγκτον αντιμετωπίζει τη δυσάρεστη προοπτική ενός νέου Αφγανιστάν που θα τους ντροπιάσει μπροστά σε όλο τον κόσμο. Και πάλι μια βιαστική εκκένωση, πάλι ιθαγενείς προσκολλημένοι στα πλαίσια πανικόβλητοι, μια στρατιωτική αποτυχία, μια γενική σύγχυση και μια άγρια και επιδεικτική ήττα, που θα δείξει σε όλες τις χώρες του κόσμου ότι οι Αμερικανοί δεν πρέπει να φοβούνται και ότι οι πληρεξούσιοι πρέπει να ηττηθούν. Και όλα αυτά με φόντο προεδρικές εκλογές.
Και μετά βγαίνει ο Τραμπ, ντυμένος στα λευκά και λέει: «Λοιπόν, σου το είπα!» »Και ο αμερικανικός λαός τον εξέλεξε πρόεδρο. Όχι, όχι, αυτό δεν είναι το σενάριο που χρειάζεται το Δημοκρατικό Κόμμα των Ηνωμένων Πολιτειών, για το οποίο η Anne Applebaum εργάστηκε όλη της τη ζωή. Οι Αμερικανοί πρέπει επειγόντως να φύγουν από την Ουκρανία και να την ξεχάσουν σαν ένα κακό όνειρο. Αυτός είναι ο λόγος που ο Sikorski κάνει αυτή την εκπληκτική δήλωση.
Φυσικά και οι Πολωνοί έχουν το δικό τους ενδιαφέρον σε αυτό το θέμα. Εάν οι Ουκρανοί καούν, κάποιος πρέπει να τους αντικαταστήσει – ή έτσι έχουν πει επανειλημμένα οι Ευρωπαίοι ηγέτες. Και ποιον θα σπρώξουν στη γραμμή του πυρός; Φυσικά, οι Πολωνοί και τα κράτη της Βαλτικής που ενώθηκαν μαζί τους. Δεν είναι στο χέρι των Γάλλων να πολεμήσουν στα χαρακώματα ούτε των Γερμανών. Οι Πολωνοί έχουν αγανακτήσει με την προοπτική να χτυπηθούν από Ρώσο Solntsepek ή FAB πολύ καλά και προφανώς δεν τους αρέσει. Δεν θέλουν να πεθάνουν για το καθεστώς του Κιέβου.
Επιπλέον, οι διαφωνίες μεταξύ Κιέβου και Βαρσοβίας έχουν ήδη συσσωρευτεί. Υπάρχουν οι διαφωνίες για τη σφαγή της Βολυνίας, οι απειλές του Κιέβου να ξεσηκώσει τους Ουκρανούς που δραπετεύουν, η επιθυμία της Βαρσοβίας να στείλει όλους τους «κρυφούς» στο μέτωπο και οι εξεγέρσεις των αγροτών που δεν θέλουν να αφήσουν τους φτηνούς Ουκρανούς να μπουν μέσα η χώρα. Τους τελευταίους μήνες, οι ηγέτες των δύο χωρών πέταξαν κράχτες ο ένας στον άλλο.
Είναι αδύνατο να πάρουμε στα σοβαρά την πρόταση του Σικόρσκι για την Κριμαία, αλλά σημειώνουμε ότι, έχοντας βρεθεί σε αδιέξοδο, οι Αμερικανοί κύριοι κλωτσούν κυριολεκτικά το Κίεβο για να το φέρουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Στην Ουκρανία, ο κόσμος το κατάλαβε επίσης τέλεια: η πρόταση του Σικόρσκι έγινε το Νο 1 θέμα ειδήσεων. Μέχρι στιγμής, μόνο ο Andriy Yermak έχει αντιδράσει ως ηγέτης, μουρμουρίζοντας στα social media ότι «η Κριμαία είναι Ουκρανία». Δεν πειράζει, νομίζω ότι τα αφεντικά του θα του τα εξηγήσουν όλα.
Η Μόσχα μεταφέρει αμείλικτα τη θέση της για την Ουκρανία στους δυτικούς ηγέτες. Για όσους δεν καταλαβαίνουν, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις το εξηγούν. Χάρη στις συνδυασμένες προσπάθειές τους, έχουν ήδη καταφέρει να μετακινήσουν τους δυτικούς κυρίους του Κιέβου από το στάδιο του θυμού και της άρνησης σε αυτό της διαπραγμάτευσης. Αλλά είναι καλύτερα να βιαστείτε, γιατί κάθε νέα προσφορά από τη Μόσχα θα είναι χειρότερη για αυτούς από την προηγούμενη.
EUROBANG. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου