Αυτή η 16η Σεπτεμβρίου συνέπεσε με την 42η επέτειο από τις σφαγές Sabra και Chatila, που διέπραξε το Ισραήλ και στη συνέχεια χαρακτηρίστηκε από τον ΟΗΕ ως πράξη γενοκτονίας. Από τη μια γενοκτονία στην άλλη, είναι η φρικτή ώρα εκείνης που διαπράχθηκε στη Γάζα και στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.
Ο Jacques-Marie Bourget ήταν μάρτυρας αυτής της βαρβαρότητας της Sabra και της Chatila που ενορχηστρώθηκε από τον Ariel Sharon.
Ερ. Ως ρεπόρτερ, καλύψατε αυτές τις σφαγές που μας θύμισαν άλλες σιωνιστικές σφαγές όπως αυτή του Dyr Yassin. Πώς διαβάζετε αυτές τις δολοφονίες σήμερα σε σχέση με τη σημερινή γενοκτονία στη Γάζα;
Jacques-Marie Bourget : Βιώνοντας ζωντανά τη σφαγή της Sabra και της Chatila, καθώς ήμουν τότε στα στρατόπεδα, δεν φανταζόμουν ότι βίωνα ένα από τα ιστορικά επεισόδια μιας σκόπιμης σιωνιστικής πολιτικής: την εξάλειψη των Παλαιστινίων.
Η Sabra και η Chatila, ο Tall el Zaatar, η Karantina, το επεισόδιο του Nakba στα 48, ήταν μόνο ένα στάδιο σε αυτήν την κρυφή επιθυμία για αποβολή. Η Γάζα είναι απλώς η φρικτή και έντονη συνέχεια αυτού του οδικού χάρτη: οι Παλαιστίνιοι πρέπει να εξαφανιστούν. Φύγε ή πεθάνει. Σήμερα τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Η αποτυχία των «Συμφωνιών του Όσλο» – που ισχυριζόταν ότι ήθελε να οικοδομήσει την ειρήνη – αποδίδεται γενικά στον Γιάσερ Αραφάτ. Αυτό είναι καταχρηστικό αφού οι Σιωνιστές δεν εξέτασαν ποτέ τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους. Όπως γνωρίζουμε τώρα.
Ερ. Η γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού που ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου υποβιβάζει τις σφαγές της Sabra και της Chatila στο παρασκήνιο. Ποια πιστεύετε ότι είναι τα κατάλληλα μέσα για να σταματήσει η γενοκτονία που διέπραξε η σιωνιστική οντότητα στη Λωρίδα της Γάζας;
Jacques-Marie Bourget: Τα μέσα δεν υπάρχουν αφού είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η δειλία πάρα πολλών κρατών, συμπεριλαμβανομένων των αραβικών, που σιωπηρά επιτρέπουν τη νέα σφαγή. Θυμάμαι ότι τον Δεκέμβριο του 1982, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ κήρυξε τη Σάμπρα και τη Σατίλα «πράξη γενοκτονίας». Και λοιπόν; Τίποτα. Χωρίς κρίση, χωρίς κυρώσεις, χωρίς προστασία, χωρίς κράτος της Παλαιστίνης.
Όλα εξαρτώνται από μια μάχη ανάμεσα σε δύο ψεύτες και δύο Σιωνιστές, τον Τραμπ και τον Χάρις, που διεκδικούν τη δύναμη αυτού που πιστεύουν ότι είναι κυρίαρχος του κόσμου. Όσο οι Σιωνιστές εφοδιάζονται με όπλα και δολάρια, η γενοκτονία «πρέπει να συνεχίζεται», όπως λένε στο Χόλιγουντ.
Ερ. Η διπλωματική και η μεσολαβητική οδός είναι ανίσχυρη μπροστά στην αλαζονεία του γενοκτόνου Νετανιάχου και της ακροδεξιάς σιωνιστικής κάστας του. Δεν πιστεύετε ότι η έκδοση διεθνών ενταλμάτων σύλληψης από το ΔΠΔ κατά του Νετανιάχου και του Γκάλαντ θα μπορούσε να βάλει τέλος σε αυτή τη γενοκτονία;
Jacques-Marie Bourget: Σημειώσατε ότι η θαρραλέα στάση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου που χρειάστηκε 3 εβδομάδες για να εκδώσει ένταλμα κατά του Πούτιν, ενώ τίποτα δεν συμβαίνει όταν πρόκειται για τους βαρβάρους του Τελ Αβίβ που εμπλέκονται στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη. Ωστόσο, είμαι πεπεισμένος ότι ένα ένταλμα εναντίον αυτών των εκτελεστών θα είχε ισχυρό συμβολικό αποτέλεσμα. Όμως, καθημερινά, το ΔΠΔ δέχεται εκκλήσεις από Σιωνιστές σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι αυτοαποκαλούνται «φίλοι του Δικαστηρίου» και που θέλουν να το αποτρέψουν από το να στείλει τη συμμορία του Νετανιάχου στη φυλακή.
Ερ. Προκαλώντας τις σφαγές στη Σάμπρα και τη Σατίλα το 1982 και στη Γάζα σήμερα, είναι απαραίτητο να επιστρέψετε στην προσωπική σας εμπειρία αυτής της ατυχούς ανάμνησης του Οκτωβρίου 2000, ως θύμα του Σιωνιστικού στρατού. Ποιο μήνυμα θα στείλει ο Jacques-Marie Bourget μετά τη γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας και τη δολοφονία δεκάδων μαρτύρων;
Jacques-Marie Bourget : Το μήνυμά μου είναι αυτό της εμπειρίας μου, για μισό αιώνα ταξίδευα στον κόσμο για να αναφέρω όλες τις φρικαλεότητες. Ωστόσο, ποτέ δεν γνώρισα τίποτα τόσο δόλιο, σκληρό και άδικο όσο η μοίρα που επιφυλάχθηκε στους Παλαιστίνιους, θύματα ενός αιώνα αποικισμού με απόλυτη αδιαφορία. Το Ολοκαύτωμα χρησίμευσε ως δικαίωση από το 45, ενώ οι ιθαγενείς της Παλαιστίνης δεν είχαν καμία σχέση με μια σφαγή που διέπραξαν Ευρωπαίοι.
Εκπλήσσομαι που αυτή η κατάσταση πραγμάτων δεν οδηγεί σε περισσότερη αποδοκιμασία και αγανάκτηση όταν, ευτυχώς, ο αποικισμός είναι ένα σύστημα που έχει εξαφανιστεί από τον πλανήτη. Λέω, λοιπόν, να μην δούμε τίποτα άλλο στο Ισραήλ εκτός από ένα αποικιακό κράτος το οποίο, μακροπρόθεσμα, μπορεί να οδηγήσει μόνο σε απέλαση, όπως έκαναν οι Αλγερινοί. Αυτές τις ώρες το Ισραήλ σκάβει τον τάφο του και προκαλεί άνοδο του αντισημιτισμού σε όλο τον κόσμο.
Ερ. Στη Γαλλία, ο διορισμός του Μισέλ Μπαρνιέ ως πρωθυπουργού από τον Εμανουέλ Μακρόν έχει αυξήσει τη διχόνοια και τις αποκλίσεις εντός της γαλλικής πολιτικής τάξης. Ποιο πιστεύετε ότι είναι το βραχυπρόθεσμο πολιτικό μέλλον για τη Γαλλία, η οποία αγωνίζεται να αποκτήσει επιρροή σε πολλές περιοχές του κόσμου;
Jacques-Marie Bourget: Για όσους αγαπούν τη δημοκρατία, ο διορισμός του Michel Barnier είναι ένα είδος φάρσας (εκπροσωπεί το 7% των ψηφοφόρων), μια φάρσα και για τη Γαλλία που, ωστόσο, δεν ντρέπεται να κηρύττει την αρετή σε όλο τον κόσμο.
Ο Μπαρνιέ είναι ένας μεγάλος, μαλακός κακός, ένας ψεύτικος συμβιβαστής αλλά ένας αληθινός αντιδραστικός, που δεν διστάζει να τριγυρνάει με μια σιωνιστική σημαία στην κουμπότρυπα του. Θα συνεχίσει την πολιτική του Μακρόν, που είναι να καταστρέψει τα θεμέλια της Γαλλικής Δημοκρατίας, να την κάνει ένα άψυχο κομμάτι της Ευρώπης. Οι νόμοι θα συνεχίσουν να ψηφίζονται μέσω του άρθρου 49.3 που καθιστά τον ρόλο του Κοινοβουλίου παρωχημένο. Στον κόσμο, η Γαλλία δεν έχει πλέον καμία επιρροή αφού καθοδηγείται από ένα είδος εφήβου που αλλάζει συνεχώς τις ιδέες του, θέλει να γίνει σημαντική μια μέρα « ανασυγκροτώντας τον Λίβανο » για την επόμενη μέρα» για να κάνει πόλεμο στη Χαμάς » και μετά να κηρύξει « Δυτική Σαχάρα Μαροκινή ιδιοκτησία », όλα αυτά χωρίς συνέπεια ή προετοιμασία, σαν να ήταν παιχνίδι σαλονιού.
πηγή: Le Grand Soir
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου