Ο Ιουστινιανός ήταν ο τελευταίος Ρωμαίος αυτοκράτορας της Κωνσταντινουπόλεως που εκπροσωπούσε τα ιδεώδη της αρχαίας Ρώμης. Εν τούτοις οι φιλοδοξίες του για παγκόσμια κυριαρχία ενδέχεται να στηρίχθηκαν όχι μόνο σε Ρωμαϊκές αλλά και σε χριστιανικές πεποιθήσεις.
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός-Γεωπολιτικός αναλυτής Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197).
Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Πανεπιστήμιο Μακεδονία Περί Παραδρομής Πολέμου.
Το imperium romanum ήταν για εκείνον ταυτόσημο με την Χριστιανική οικουμενικότητα. Κανένας αυτοκράτορας από την εποχή του Μέγα Θεοδοσίου δεν επιδόθηκε με τόση θέρμη στον εκχριστιανισμό της αυτοκρατορίας και στην εκμηδένιση της αρχαίας θρησκείας. Ο Ιουστινιανός αφαίρεσε από τους εθνικούς το δικαίωμα να διδάσκουν και το 529 έκλεισε την Πλατωνική Ακαδημία, που ήταν η έδρα του νεοπλατωνισμού. Οι διωκόμενοι σοφοί βρήκαν καταφύγιο στην αυλή των Σασσανιδών βασιλέων και μετέφεραν στην Περσία τις ανεκτίμητες γνώσεις του Ελληνικού πολιτισμού. .
Μέσα από την αυταρχική εξουσία του Ιουστινιανού προήλθαν οι βίαιες εσωτερικές αναταραχές. Ανάμεσα στην αυτοκρατορική εξουσία και τις πολιτικές οργανώσεις της Βασιλεύουσας. ξέσπασε ένας άγριος αγώνας, που κορυφώθηκε τον Ιανουάριο του 532 στην Κωνσταντινούπολη με την στάση του Νίκα. Όταν έγινε αυτοκράτορας αποφάσισε να απαλλαγεί από την επιρροή των δήμων και έδωσε εντολή στα κυβερνητικά όργανα να υποτάξουν τα κόμματα του λαού. Οι κυρώσεις που επέβαλε και στα δύο κόμματα έστρεψαν τόσο τους Βενέτους όσο και τους Πράσινους εναντίον του.
Η γενική δυσαρέσκεια εντάθηκε από τα αβάσταχτα φορολογικά βάρη που επέβαλε η δαπανηρή-φιλόδοξη πολιτική του Ιουστινιανού εις του πληθυσμού. Οι δύο δήμοι ενώθηκαν σε κοινό αγώνα κατά της αυταρχικής εξουσίας. Στον Ιππόδρομο ακούσθηκε το : "Φιλανθρώπων Πρασίνων και Βενέτων πολλά τα έτη." Ο έπαρχος των πραιτωρίων Ιωάννης Καππαδόκης, που είχε την αποστολή να εξασφαλίζει δια της βίας τα μέσα για τις δαπανηρές επιχειρήσεις του αυτοκράτορα, επέσυρε εναντίον του τον λαϊκό φθόνο. Τελικά ο δεσποτισμός του αυτοκράτορα επικράτησε επανω στους δήμους που εκπροσωπούσαν τις όπιες ελευθερίες των υπηκόων. Η καταστολή της στάσεως έφερε μόνο φαινομενική εκτόνωση. Τα βάρη που πρόσθετε η πολιτική του Ιουστινιανού στον πληθυσμό ογκώθηκαν με τον καιρό και έγιναν αφόρητα· ογκώθηκαν ακόμη πιο πολύ με τις συνεχείς πολεμικές επιχειρήσεις και τον έντονο οικοδομικό οργασμό του αυτοκράτορα. Οι κατακτήσεις του Ιουστινιανού είχαν ως τίμημα την πλήρη οικονομική εξάντληση τη χώρας.
Με τον Ιουστινιανό Α ως αυτοκράτορα για πρώτη και μοναδική φορά στην παγκόσμια ιστορία, το Ελληνικό Imperium Romanum με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη, θα κάνει μια σειρά από επεκτατικούς πολέμους.
Όλοι οι πόλεμοι κατά την διάρκεια ζωής του Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους ήταν καθαρά αμυντικοί, είτε εξαναγκαζόταν οι Έλληνες του μεσαίωνα για λόγους στρατηγικής να αντεπιτεθούν μετά από επιθέσεις βαρβαρικών λαών. Η Χριστιανική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ως αντίγραφο της Ουρανίου Βασιλείας δεν έκανε, ποτέ επεκτατικούς πολέμους, για την διάδοση της Ορθοδόξου πίστεως. Πάντοτε ήταν σε θέση άμυνας καθώς ήταν περικυκλωμένη από πολλές δεκάδες, βαρβαρικά έθνη. Οι λαοί αυτοί σε όλη την διάρκεια ζωής του Ρωμαϊκού κράτους παραβίαζαν τα σύνορα και έκαναν επιδρομές. είτε κατακτούσαν μόνιμα, η προσωρινά μέρος των Ελληνικών-Ρωμαϊκών εδαφών.
Το Ρωμαϊκό κράτος με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη είναι μέχρι και σήμερα το μοναδικό κρατικό μόρφωμα στον κόσμο, το οποίο δέχτηκε επί αιώνες τόσες πολλές επιθέσεις από πολλούς διαφορετικούς λαούς. Ο Ιουστινιανός εξαιτίας των μεγάλων προσωπικών του φιλοδοξιών, οδήγησε την αυτοκρατορία σε άσκοπους πολέμους, για να αποκαταστήσει τα παλαιά σύνορα του παγκόσμιου imperium romanum. Όλοι αυτοί οι ανούσιοι πόλεμοι, εξάντλησαν σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό οικονομικά, κοινωνικά και στρατιωτικά το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος.
Ο Ιουστινιανός πλήρωσε δυσβάσταχτα ποσά για να κλείσει ειρήνη με τους Πέρσες, ώστε να είναι σε θέση να κάνει τους πανάκριβους επεκτατικούς του πολέμους στην Δύση (Ιταλία, Ισπανία κλπ). Το αποτέλεσμα ήταν τραγικό καθώς εξάντλησε οικονομικά την αυτοκρατορία. Εξαιτίας αυτής της αντιλήψεως σχετικά με το Ρωμαϊκό αυτοκρατορικό αξίωμα, προχώρησε σε μια σειρά άσκοπων-επεκτατικών πολέμων για την αποκατάσταση των συνόρων της αυτοκρατορίας. Η βασιλεία του αποτελεί την τελευταία μεγάλη πολιτική-στρατιωτική αναλαμπή του γερασμένου Ρωμαϊκού κράτους, με την φιλοσοφία της αρχαίας Ρώμης. Οι πόλεμοι του Ιουστινιανού έφεραν βαριές έως βαρύτατες φορολογίες, οι οποίες εξασθένησαν-εξαθλίωσαν άσκοπα, μεγάλο μέρος του πληθυσμού, της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Δεν υπήρχε κανένας απολύτως λόγος να υποβληθούν οι άμοιροι υπήκοοι, σε τέτοια βασανιστήρια, καθώς η αυτοκρατορία δεν ήταν σε θέση άμυνας αλλά σε θέση επίθεσης, σε περίπτωση που χρειαζόταν να αμυνθεί είτε να αντεπιτεθεί. Δεν κινδύνευε εκείνο το διάστημα της βασιλείας του Ιουστινιανού, από τους αμέτρητους εξωτερικούς εχθρούς, όσο κινδύνευε όλες τις υπόλοιπες εποχές. Μπορούσε κάλλιστα να περιοριστεί στα αμυντικά καθήκοντα της αυτοκρατορίας.
ΕΛΛΕΙΨΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΩΝ.
Ο Ιουστιανιανός δεν ήταν καθόλου διορατικός διότι δεν είδε, ότι δεν υπήρχαν οι υποδομές (χρήματα, στρατός, ιδεολογία, παιδεία), στις κατακτημένες περιοχές ώστε να συνεχίσουν να παραμένουν Ελληνικές-Ρωμαϊκές. Η εδαφική αποκατάσταση, δεν στηρίχτηκε σε σταθερά θεμέλια, απέτυχε πλήρως, οι Λογγοβάρδοι εισέβαλαν στην Ιταλία κατακτώντας το μεγαλύτερο μέρος της. Την ίδια τύχη με τις κτήσεις στην Ιταλία είχαν οι κτήσεις του Ιουστινιανού, στην Ιβηρική Χερσόνησο (Ισπανία), όπου οι Βησιγότθοι πήραν πίσω όλα τα εδάφη που κατακτήθηκαν με τόσο πολύ κόπο. Η μόνη περιοχή που έμεινε ελεύθερη μέχρι την Αραβική θύελλα της δεκαετίας του 640 μ.Χ., ήταν η Βόρεια Αφρική. Μέσα στο χάος αυτό των βαρβαρικών επιδρομών, επέτυχε τουλάχιστον η Αυτοκρατορία να διατηρήσει την πολύ σημαντική βόρεια Αφρική (Αίγυπτος), που υπήρχε το σιτάρι,για να μπορούν να δίνουν δωρεάν ψωμί με πολύ μεγάλη άνεση σε όλους τους άπορους της αυτοκρατορίας.
Ο Ιουστινιανός Α ήταν το ακριβώς αντίθετο σε σχέση με τον κορυφαίο αυτοκράτορα όλων των εποχών τον Βασίλειο Β.
Για αυτό εισέπρατε τους φόρους από τους φτωχούς Έλληνες ακόμη και με ξυλοδαρμούς !!! Μεταξύ άλλων ο Ιουστινιανός A δεν πολεμούσε στην πρώτη γραμμή των μαχών-πολέμων, όπως όλοι οι Έλληνες βασιλείς, αλλά καθόταν στο παλάτι και έδινε διαταγές. Η πολιτική του Λατίνου Αυτοκράτορα υπήρξε εντελώς αντίθετη με εκείνη του Βουλγαροκτόνου. Η ασυλόγιστη πολιτική του Φλάβιου-Πέτρου Σαββάτιου έφερε σε θανάσιμο αδιέξοδο το κράτος της Κωνσταντινουπόλεως, το οποίο κινδύνεψε με αφανισμό μισό αιώνα αργότερα από την νεοταξική-Περσική αυτοκρατορία των Σασσάνιδων. Την χρονική στιγμή που η Σασσανιδική-Περσική αυτοκρατορία βρίσκεται στο απόγειο της δυνάμεως της, από την ημέρα που δημιουργήθηκε, αντίστοιχα το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος, είχε περιέλθει στο απόγειον της αδυναμίας του, εξαιτίας της μεγαλύτερης χρεοκοπίας στην ιστορία του έθνους μας.
Δυστυχώς την πολύ μεγάλη επιθετικότητα των Μήδων ενίσχυσαν, οι απαράδεκτες ενέργειες των προηγούμενων αλλοδαπών αυτοκρατόρων και ειδικά εκείνες του Ιουστινιανού Α, με τις διώξεις που έκαναν σε όσους κατοίκους της αυτοκρατορίας δεν ήταν Ορθόδοξοι Χριστιανοί, τους οποίους ανάγκασαν να καταφύγουν στην Περσική αυτοκρατορία, για να αποφύγουν τις συνέπειες. Οι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που κατέφυγαν στην Περσική αυτοκρατορία, δίδαξαν στους Πέρσες πολιτισμό-τέχνες, βιοτεχνία, καθώς και πολεμικές τακτικές των προγόνων μας. Όλες αυτές οι συνέπειες, προήλθαν από τις άσκοπες και καταστροφικές ενέργειες του Ιουστιανιανού, θα τις αντιμετωπίσει για πρώτη φορά ο πρώτος Έλληνας Αυτοκράτορας του Ρωμαϊκού θρονου ο Ηράκλειος. Ο Ελληνισμός θα κληθεί να αντιμετωπίσει την πιο θανάσιμη απειλή στην ιστορία της, χωρίς στρατό, και χρήματα.
Ο εκ Καππαδοκίας βασιλιάς χωρίς καθόλου έσοδα, με ένα χρεοκοπημένο κράτος, χωρίς στρατό, απελπισμένος είχε πάρει με πολύ βαριά καρδιά, την απόφαση να μεταφέρει την πρωτεύουσα του Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους και να την πάει στην Καρχηδόνα, παραδίδοντας με αυτόν τον τρόπο το 80% του κράτους αμαχητί χωρίς πόλεμο, χωρίς καμία αντίσταση. Ενδεικτικό ήταν ότι όταν άνοιξε τους στρατιωτικούς καταλόγους, διαπίστωσε ότι από τις πολλές χιλιάδες στρατού που είχαν αναγορεύσει αυτοκράτορα τον συντοπίτη του από την Αγιοτόκο Καππαδοκία τον Μαυρίκιο, είχαν απομείνει μόνον δύο εν ενεργεία στρατιώτες. Οι ελάχιστοι στρατιώτες που υπήρχαν, ήταν απλήρωτοι και σε άθλια κατάσταση. Μετά τους Μιλτιάδη, Θεμιστοκλή και Παυσανία ήταν η σειρά του Έλληνα Ηράκλειου από την Αγιοτόκο Καππαδοκία να υπερασπιστεί τον Ελληνισμό και το Ρωμαϊκό κράτος, από τον προαιώνιο εχθρό.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Β.
Oι επιτυχίες του Βασιλείου B σε πολιτικό-στρατιωτικό, επίπεδο δεν ήταν ποτέ βασισμένες επάνω στην βαρύτατη φορολογία των φτωχών Ελλήνων υπηκόων και στην δυστυχία των υπηκόων. Μια στρατιωτική- πολιτική, και μια κοινωνική επιτυχία για να έχει ηθική αξία, δεν πρέπει ποτέ να επιτυγχάνεται, εις βάρος της οικονομικής ευημερίας, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας των πολιτών η των υπηκόων.
Ποτέ στην παγκόσμια ιστορία,οι φτωχοί δεν γνώρισαν τέτοια ευημερία και προστασία, παρά μόνο στις ημέρες διακυβερνήσεως του Βασίλειου Β. Υπήρξε μέγας προστάτης όλων των φτωχών και των αδικημένων. Για αυτό τους έδωσε πλήρη φοροαπαλλαγή, όσα χρόνια κυβερνούσε. Όλες της ετήσιες φορολογικές υποχρεώσεις των αδυνάτων Ελλήνων, όλα τα χρόνια που ήταν Βασιλιάς, της πλήρωναν οι πλούσιοι. Ενδεικτικό ήταν ότι, από τους ισχυρούς πήρε πίσω όλα τα κτήματα, που είχαν αποσπάσει άδικα από τους φτωχούς, και τα έδωσε πίσω στους δικαιούχους. Το ίδιο έκανε και με τα Εκκλησιατικά κτήματα. Όμως ο Βασίλειος δεν σταμάτησε εκεί. Όσοι πλούσιοι εξακολουθούσαν να είναι άδικοι άνθρωποι, ανάλογα με την περίσταση είτε τους αφαιρούσε ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας, είτε τους αφαιρούσε ολόκληρη την περιουσία.Τους απολύτως κακούς-πλούσιους που δεν άλλαζαν τακτική, τους κατάντησε ζητιάνους στα καπηλειά και στα πανδοχεία της Μικράς Ασίας. Ανάμεσα σε όλα αυτά κατάργησε ακόμη και το δικαίωμα των δυνατών σε περίπτωση φόνου, να εξαγοράζουν την θανατική ποινή. Μεγάλωσε με δικά του έξοδα όλα τα ορφανά των σκοτωμένων Ελλήνων στρατιωτών. Σπούδαζε τα αγόρια και εν συνεχεία τα έκανε στρατιώτες-αξιωματικούς, για να πολεμούν δίπλα του στα πεδία των μαχών. Διότι πολεμούσε για περισσότερο από τριάντα συνεχόμενα χρόνια, με Βούλγαρους, Άραβες, Χάζαρους, επαναστάτες κλπ.
Το αποτέλεσμα ήταν εκείνες οι γενιές των ορφανών παιδιών, να μεγαλώσουν και να πολεμούν δίπλα, στον Βασίλειο, στα πεδία των μαχών. Αυτό ήταν πολύ καθοριστικό στοιχείο για τις στρατιωτικές, επιτυχίες του Βασίλιεου. Επίσης όλα τα ορφανά κορίτσια που οι γονείς του σκοτώθηκαν στις μάχες, τα έδινε προίκα και τα πάντρευε. Κανένας άλλος βασιλιάς στον κόσμο δεν έχει κάνει τόσες πολλές ελεημοσύνες-φιλανθρωπίες όπως είχε κάνει ο Βουλγαροκτόνος. Υπήρξε ο μέγιστος προστάτης των φτωχών και των κατατρεγμένων. Ήταν ο μοναδικός Έλληνας στα παγκόσμια χρονικά από καταβολής κόσμου, ο οποίος βοήθησε τόσο πολύ τους φτωχούς. Κανένας άλλος δεν βοήθησε τόσους πολλούς φτωχούς ανθρώπους. Επίσης κανένας άλλος Βασιλιάς, δεν εξίσωσε κοινωνικά τους φτωχούς με τους πλούσιους.
Η νομοθεσία του ήταν εξίσου δίκαιη και πολύ σκληρή για την κοσμική και την Εκκλησιαστική εξουσία. Καμία διαμαρτυρία δεν τον έκανε ποτέ να αλλάξει γνώμη. Όσες φορές του ζήτησε πίσω ο Πατριάρχης Σέργιος τα κτήματα της Εκκλησίας και των πλουσίων, ο Βασίλειος ήταν ανένδοτος και δεν δεχόταν ούτε καν να συζητήσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Επί των ημερών του δεν υπήρχαν οφίκια-αξιώματα, για ιστορικές προσωπικότητες όπως οι Πατριάρχες Πολύευκτος, Κηρουλάριος και για πολιτικούς όπως ο Βασίλειος Λεκαπηνός, ο Ιωσήφ Βρίγγας και ο Μιχαήλ Ψελλός. Ενδεικτικό ήταν ότι άφησε δύο φορές κενό τον Πατριαρχικό θρόνο στην Κωνσταντινούπολη.
Ο Βασίλειος επέτυχε το απόλυτο σε όλα. Πολεμούσε πολύ γενναία στην πρώτη γραμμή στα πεδία των μαχών. Έκανε τις μεγαλύτερες επιτυχίες, τα μεγαλύτερα επιτεύγματα από όλους τους υπόλοιπους Έλληνες, σε πολιτικό, κοινωνικό και στρατιωτικό επίπεδο.
Ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ανώτατος δικαστικός ομιλεί περί Έθνους και Μακεδονικού ζητήματος. Είναι ο μοναδικός που πρότεινε τον καλύτερο τρόπο επιλύσεως αυτού του εθνικού προβλήματος.
Oι εργασίες της στήλης Ισχύς δια της γνώσεως αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία του κυρίου Άγγελου-Ευάγγελου Φ. Γιαννόπουλου. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ολόκληρου του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς την έγκριση του Mytilenepress και της στήλης. Επιτρέπεται μόνον η αναδημοσίευση του 50% των εργασιών Γεωστρατηγικής-Ιστορίας και Ορθοδοξίας του κυρίου Άγγελου-Ευάγγελου Φ. Γιαννόπουλου (Γεωστρατηγικού και Γεωπολιτικού αναλυτή (Contact : survivorellas@gmail.com-6945294197). Απαραίτητη προυπόθεση για την αναδημοσίευση είναι η προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο Mytilenepress.
Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους. Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών-μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν. Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους να πιστεύουν όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.
Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Π. Διαθήκης και πιστοί των προφητών, εγκατέλειψαν τον Θεό, άλλαξαν και έγιναν οπαδοί του δωδεκαθέου. Δεν αναφέρομαι σε όλους τους Φοίνικες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου